Մասնակից:Մերի2008/Ավազարկղ

Մարիա Նիկոլաեւնա Չիչագովա (non-Zvarkovskaya; 1819-Կաղապար: SS2, Սանկտ Պետերբուրգ) , ռուս գրող, լրագրող եւ երաժիշտ:

Կենսագրություն

խմբագրել

Չիչագովան ծնվել է 1819 տարում: Նա եղել է գեներալ-լեյտենանտ Նիկոլայ Ակիմովիչի եւ Ալեքսանդրա Ֆյոդորովնայի (ծնված ֆոն Շրյոդեր) դուստր Սվարկովսկին: Հայտնի էր որպես տաղանդավոր երաժիշտ։ Նվագել եմ դաշնամուր։ Ժամանակին, Ըստ Պ. Վ. Բիկովի, Չիչագովան Ա.Լ. Հենզելտի «սիրելի աշակերտն էր»: Հետագայում Սանկտ Պետերբուրգում հիմնադրվեց "հենզելիստների երաժշտական խմբակը»[1][2][3]։

1850-1860-ական թվականներին Չիչագովի տարբեր հրատարակություններում հոդվածներ և թղթակցություններ էր հրապարակում։ Ամուսնացած լինելով գեներալ-մայոր Մ. ն. Չիչագովի հետ, որը նշանակվել է 1866 թվականին Կալուգայում գերեվարված Իմամ Շամիլի կարգադրությամբ, ինչպես նաեւ նրա ամուսինը մտերմացել է նրա ընտանիքի հետ[Комм. 1]։Ըստ Չիչագովայի ՝ վերջինս «անկեղծ սիրեց մեր ամբողջ ընտանիքը» ։ Հիմնվելով պարբերականների հատվածական հոդվածների վրա («Կովկասյան օրացույց», «ռազմական ժողովածու», «ռուս հաշմանդամ», «Մոսկովյան Վեդոմոստի», «Կովկասյան ժողովածու» և այլն) [6], ինչպես նաև Շամիլի խոսքերով, նրա կանանց եւ երեխաների Չիչագովը գրել է Շամիլի կենսագրությունը եւ բնութագիրը, որը տեղադրվել է նրա գրքում, որը հրատարակվել է 1889 թվականին «Շամիլը Կովկասում եւ Ռուսաստանում" վերնագրով, հաղորդել Է ՏԱՍՍ-ը»[1][2]։

Ապրում էր Չիչագովան Սանկտ Պետերբուրգում (Կոլոկոլնայա փողոց, 3 [91])[7]։ Մահացել է նաև կաղապարը.[1]։ Թաղվեց ամուսնու կողքին (միտքը. 1866) Սանկտ Պետերբուրգի Սմոլենսկի ուղղափառ գերեզմանատանը[8]։

Մարիա Չիչագովայի Մատենագիտությունը

խմբագրել

Ընտանիք

խմբագրել

МужМихаил Никифорович Чичагов (1819—1866) ― генерал-майор артиллерии, воинский начальник Калужской губернии (1865)[9]. [[Файл:Chichagov NM.jpg|150px|мини|справа|Николай]] [[Файл:Seraphim Chichagov.jpg|150px|мини|справа|Կաղապար:Ы]] Имела 5 детей[9]:

Сыновья
Дочь
  • умерла в 3-летнем возрасте.

Նշումներ

խմբագրել
Комментарии
  1. После смерти Կաղապար:ССа генерал-майора Михаила Никифоровича Чичагова (мужа Марии Николаевны), Шамиль первым навестил вдову, чтобы выразить ей свои соболезнования[4]. Выражая их Шамиль говорил[5]: Կաղապար:Начало цитатыВы думаете, что Вы одни всё потеряли? Я, я всё с ним потерял! Никогда уже более не будет у меня такого друга, который бы так меня понял и так заботился бы обо мне! До последней минуты моей жизни буду я его помнить.Կաղապար:Конец цитаты
Источники
  1. 1,0 1,1 1,2 Некрологи // Всеобщий календарь на 1896 год. — СПб.: Կաղապար:Тип. Эдуарда Гоппе, 1895. — С. 491.
  2. 2,0 2,1 П. В. Б. (1890–1907). «Чичагова, Мария Николаевна». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ). Սանկտ Պետերբուրգ.{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)
  3. Петровская И. Ф. Концертная жизнь Петербурга, музыка в общественном и домашнем быту 1801—1859 годы: материалы для энциклопедии «Музыкальный Петербург». — РИИИ. — СПб.: Петровский фонд, 2000. — С. 93. — ISBN 5-7559-0047-7
  4. Рамазанов Х. Х. Эпоха Шамиля / Ред. Կաղապար:Ы. — Կաղապար:Мх.: Ихлас, 2003. — С. 322.
  5. Կաղապար:Книга:Блиев М. М.: Россия и горцы Большого Кавказа
  6. Чичагова М. Н. Шамиль на Кавказе и в России. — СПб., 1889. — С. 10.
  7. Адресная книга города С.-Петербурга на 1894 год / Сост. при содействии Гор. обществ. упр., под ред. П. О. Яблонского. — СПб.: Лештуковская паровая скоропечатня П. О. Яблонского, 1894. — С. 407.
  8. Կաղապար:Книга:Петербургский некрополь
  9. 9,0 9,1 Бандурин С. Г. Государственная деятельность Н. М. Чичагова и его служба России на Дальнем Востоке // Власть. —М., 2008. — № 5. — С. 104. — ISSN 2071-5358.(չաշխատող հղում)

Գրականություն

խմբագրել

Կաղապար:Внешние ссылки