Մասնակից:Անի Ջաղինյան/Ավազարկղ

Վաղ Կյանք

Կայդուն Քաշինի որդին էր (որի անունը նույնպես գրվում է Քաշի) , ուստի ՝ Ögedei Khan- ի և Töregene Khatun- ի թոռը, և Չինգիզ Խանի և Բորտեի ծոռը: Նրա մոր անունը Շաբկանա Խաթուն էր Բեքրին (Մեկրին) լեռնագնացների ցեղից, որոնք «ոչ մոնղոլ էին, ոչ էլ ույղուր»: 1260 թվականին Մարկո Պոլոն նկարագրեց Յարկանդը, Կայդուի տակ գտնվող տարածքի մի մասը, որպես «հինգ օրվա ճանապարհ»: որ դրա բնակիչները հիմնականում մահմեդական էին, չնայած կային նաև նեստորական և յակոբական ասորիներ. և որ այն ուներ շատ սնունդ և այլ անհրաժեշտ իրեր, «հատկապես բամբակ» Տոլուիդյան քաղաքացիական պատերազմում 1260 - 1264 թվականներին Կուբլայ Խանը պատերազմում էր իր եղբոր ՝ Արիկ Բոկեի հետ, որը Քարաքորում հռչակվեց Մեծ խան, Կայդուն սկսեց մեծ հակասություններ ունենալ Կուբլայի ու նրա դաշնակից Իլխանության հետ: Միևնույն ժամանակ, Չագաթայիդ Խան Ալղուն, որը Կուբլային աջակցում էր որպես Խագան, ավերեց Կայդուի հողերը: Դա ստիպեց Կայդուին դաշինք կնքել «Ոսկե հորդայի» խանի ՝ Բերկեի հետ:

Conquest of Transoxiana[edit source]

After the defeat of Ariq Böke in 1264, Kublai summoned Kaidu to his court, possibly to discuss the future of the empire and give Kaidu his share of the Ögedeid appanage in China. But Kaidu avoided appearing at his court and said that his horses were too thin to bear long distance travel. Because Genghis Khan had made a law that all branches of the family had to approve the granting of the title of Great Khan, Kaidu's enmity was a constant obstacle to Kublai's ambitions.

In 1266 Baraq was dispatched to Central Asia to take the throne of Chagatai. Kublai instigated Baraq to attack him in 1268. At first Baraq defeated Kaidu, however, the former was defeated by the latter with the assistance of Möngke-Temür, successor of Berke. When Baraq advanced towards Kaidu, the latter set a trap for the invader's troops on the bank of the Jaxartes, and defeated his forces. Transoxiana was then ravaged by Kaidu. Baraq fled to Samarkand, then Bukhara, plundering the cities along the way in an attempt to rebuild his army. These actions alarmed Kaidu, who did not want the region to be further devastated. Kaidu also needed to free up his army for a potential conflict with Kublai. Peace was therefore proposed, and Baraq was pressured by the governors of the sedentary areas of the khanate, Mas'ud Beg and Daifu, to accept. He did, and peace was declared, although sources conflict on the time and location. Rashid al-Din claims that the meeting took place in the spring of 1269 in Talas, while Wassaf writes that it took place around 1267 to the south of Samarkand. Either way, two-thirds of Transoxiana were granted to Baraq, while the other third went to Kaidu and Mengu-Timur. Kaidu also gained control of the region around Bukhara. Neither side gained control of the cities; the administration of these instead devolved to Mas'ud Beg, while Baraq and Kaidu agreed to reside only in the deserts and mountains.

Տրանսոքսիանայի նվաճում

1264 թ.-ին Արիկ Բոկեի պարտությունից հետո Կուբլայը կանչեց Կայդուին իր արքունիք, քննարկելու կայսրության ապագան և Կայդուին տալ Չինաստանի ապարանքի իր բաժինը: Բայց Կայդուն խուսափեց ներկայանալ իր դատարանում և ասաց, որ իր ձիերը չափազանց նիհար են ՝ երկար ճանապարհորդութան համար: Չինգիզ Խանը օրենք էր մշակել, ըստ որի ընտանիքի բոլոր ճյուղերը պետք է հաստատեին Մեծ խանի տիտղոսը շնորհելը, Կայիդուի թշնամությունը մշտապես խոչընդոտում էր Կուբլայիի հավակնություններին;

1266 Բարաքը դիսպետ