Մասնակից:ԱԼԵՆ ՈՍԿԱՆՅԱՆ/Ավազարկղ

Կորցրել են թռիչքի հնարավորությունը, որոնք ունեին իրենց նախնիներին: Հենց թռչելու ունակությունն է այս դասի կենդանիների յուրահատկությունը, վերցրած նրանց ընդհանուր կառուցվածքի պլանը: Թռչնի մարմնիը պարզեցված է ձևի ձևավորված, կոմպակտ է:Կապված նրա հետ, որ թռիչքը մեծ մկանային էներգիա է խլում, թռչունների մոտ բավականին մեծ է ուտելու պահանջը: Նրա հին չափաբաժինը կազմում է 12-28 տոկոս ընդհանուր մարմնի չափը: Մարմնի ջերմաստիճանը տարբեր տեսակների մոտ 37 աստիճան ց [111] մինչև 45,5 աստիճան ց [2], իսկ միջինում մեծ մասը կազմում է 42,2 աստիճան ց: Ամենացածր մարմնի ջերմաստիճանը հարմար է հասարակ բարձրատոտանիներին և տապաններին (37աստիճան) [111] իսկ ամենաբարձրը մինչև (45,5աստիճան ց) բնորոշ է փոքր թռչուններին: Մարմնի ջերմաստիճանը թռչուններին: Մարմնի ջերմաստիճանը թռչունների մոտ զգալիորեն բարձր է ցերեկը, այլ ոչ թե գիշերը (հակառակը բուերի)իսկ բուերի մոտ բարձր է քան բուրգաների: Այդպիսի բարձր մարմնի ջերմաստիճանը ավելի շուտ ֆիզիլոգիական նշանակություն ունեն, լինելով ամենակարևոր պայմաններից մեկը նյութափոխանակության բարձր ինտեսիվության և մարմնի բոլոր ֆիզիլոգիական գործնթացների համար: Թռչունները չունեն քրտինքի խցաններ: Մարմնի սառեցումը կատարվում է բարձրազարգացած շնչառական համակարգի միջոցով: Թռչունները նույնպես սառը ենստվերում կամ ջրում: Որոշ տեսակներ այդ նպատակով կանգնում են իրենց ոտքերի վրա: Նմանակները պահպանված և հայտնի է վագրերին, անդեռն կոնդին և մնացած կաթնասուններին, ինչպես նաև որոշ անողնաշարավորների մոտ