Մամիկ, հայկական իգական անուն։ Առաջացել է հայերեն մամ՝ «մայր կամ տատ» բառի փաղաքշական ձևից։ Մեկ անգամ հիշատակվել է 13-րդ դարում, 2 անգամ էլ՝ ավելի ուշ[1]։
Գործածություններ
խմբագրել
- Մամիկ, կին Սուկատի և մայր Կազերի․ միասին 1231 թվականին 2 տուն նվիրեցին Հոռոմոսի վանքին[2]։
- Մամիկ, հիշատակված է 1552[3] և 1630[4] թվականներին։
- Մամիկ, անձնանուն չէ, այլ հասարակ անուն և նշանակում է «տատ, մեծ մայր»[5]։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել
- ↑ Հրաչյա Աճառյան, Հայոց Անձնանունների Բառարան, հ. Գ, Երևան, «Երևանի պետական համալսարանի հրատարակություն», 1946, էջ 184 — 742 էջ։
- ↑ Արձանագրություն Շիրակ, էջ 21
- ↑ Ալպօյաճեան «Պատմ․ հայ Կես․ Բ․ 1853»
- ↑ Ձեռագիր Վենետիկ Ա․ 777
- ↑ Ձեռագիր Վասպուրական 430
