Մամա (անձնանուն)
իգական անձնանուն
- Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Մամա (այլ կիրառումներ)
Մամա, հայկական իգական անուն։ Առաջացել է հայերեն մամ՝ «տատ կամ մայր» բառից[1]։
Մամա Մամա | |
---|---|
Տեսակ | իգական անձնանուն |
Սեռ | իգական |
Նշանակություն | տատ կամ մայր |
Ծագում | |
Ծագման լեզու | հայերեն |
Գիր | Հայոց գրեր |
Կապված հոդվածներ | «Մամա» սկսվող էջեր |
Գործածություններ խմբագրել
- Մամա թագուհի, դուստր Կյուրիկե Գ թագավորի, քույր Աբաս Բ-ի և Թամարի, երկրորդ կին Խաչենի Հասան իշխանի, ում հետ գնաց Դատիվանք, որտեղ իր տագր Գրիգորիսն առաջնորդ էր և երկուսն էլ 1182 թվականին կրոնավոր դարձան[2][3][4]։
- Մամա, դուստր Հովհանեա, որ նրա հիշատակին Կողբի մի այգին 1216 թվականին նվիրել է Խծկոնից վանքին[5][6]։
- Մամա, կին Խաչենցի Վասակ իշխանի։ Կեչառիսի վանքին մի այգի է նվիրել[7][8][9][10]։
- Մամա, դուստր Խնդուբեկի, մայրն է Շիրազ խաթուն, որ 1470 թվականին նորոգել տվեց մի հին Ավետարան[11]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Հրաչյա Աճառյան, Հայոց Անձնանունների Բառարան, հ. Գ, Երևան, «Երևանի պետական համալսարանի հրատարակություն», 1946, էջ 176-177 — 742 էջ։
- ↑ Justi 189 ա
- ↑ Հայապ․ 392
- ↑ Դօփեանք 49
- ↑ Ազգագրական հանդես Ա․ 45
- ↑ Արրտ․ 1904, 990
- ↑ Արձանագրություն Շահխաթ․ Բ․ 196
- ↑ Այրարատ 263
- ↑ Արաքս 1892, Ա․ էջ 28
- ↑ Խաղբակեանք էջ 78
- ↑ Թորոս աղբ․ Բ․ 356