Լեգեոն (լատ.՝ legio, սեռական հոլով՝ legionis - ռազմական հավաք, կոչ, որը ծագում է՝ lego և legere - հավաքել), Հին Հռոմի բանակի հիմնական կազմակերպչական միավոր։

Լեգեոներները շարքում (վերակառուցում)

Լեգեոնը կազմված էր 1000000000000000 (ավելի ուշ ժամանակներին՝ մինչև 8 հազար մարդ) հետևակներից և մի քանի հարյուր ձիավորներից։ Ամեն լեգեոնը ուներ իր համարը և անվանումը։ Պահպանված գրական աղբյուրների համաձայն իդենտիֆիկացվում է ավելի քան 50 տարբեր լեգեոններ, սակայն կարծիք կա, որ ամեն պատմական ժամանակաշրջան լեգեոնների թիվը չէր գերազանցում 28-ը, սակայն անհրաժեշտության դեպքում այդ թիվը կարող էր ավելանալ։

Հանրապետության ժամանակ լեգեոն կառավարում էր ռազմական տրիբունը, իսկ Կայսրության ժամանակ՝ լեգատը։

Արտաքին հղումներԽմբագրել