Հորդոր, հայկական արական անուն։ Առաջացել է հայերեն հորդոր՝ «մեղմ, հանդարտ» բառից։ Գործածվել է մի քանի անգամ՝ 13-18-րդ դարերում[1]։
Գործածություններ
խմբագրել
- Որդոր, որդի Իվանեի և հայր Հասան Տավռաշի, ով մահացավ 1304 թվականին։ Շիրիմը գտնվում է Զոլախաչ գյուղում (Նոր Բայազետ)[2]։
- Անստույգ թվականով են Որդոր (1311 թվականից ուշ)[3], Յորդոր (1420 թվականից առաջ)[4], Հորդոր (1418 թվականից ուշ)[5], Որդավր (1702)[6]։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել
- ↑ Հրաչյա Աճառյան, Հայոց Անձնանունների Բառարան, հ. Գ, Երևան, «Երևանի պետական համալսարանի հրատարակություն», 1946, էջ 729-730 — 742 էջ։
- ↑ Սմբատեանց «Գեղարքունի 546»
- ↑ Ձեռագիր Թավրիզ, 74 բ
- ↑ Տաշեան Ցուց․ 666ա
- ↑ Ձեռագիր Վասպուրական 316
- ↑ Ձեռագիր Թավրիզ 109բ
