Հայր (անձնանուն)
արական անձնանուն
Հայր, հայկական արական անուն։ Առաջացել է հայերեն հայր բառից։ Իրականում անուն չէր, այլ տիտղոս, որ կրում էին Արշակունի թագավորների բոլոր մարդպետները (պալատի կանանոցի գլխավորը)։ Ավելի ուշ դարձավ անձնանուն[1]։
| Հայր Հայր | |
|---|---|
| Տեսակ | արական անձնանուն |
| Սեռ | արական |
| Ծագում | |
| Ծագման լեզու | հայերեն |
| Գիր | Հայոց գրեր |
| Կապված հոդվածներ | «Հայր» սկսվող էջեր |
Գործածություններ խմբագրել
- Հայր իշխան, Հայկ նահապետի ցեղից։ Վաղարշակ Ա-ն կարգեց նրան ներքինապետ և նրան տվեց Ատրպատականից մինչև Ճուաշ և Նախճավան[2]։
- Հայր մարդպետ, Տիրան Բ թագավորի հրամանով գնաց Զորա Ռշտունուն բերելու թագավորի մոտ[3]։
- Հայր, մարդպետ Արշակ Բ թագավորի, նախատեց Փառանձեմ թագուհուն, որի համար Պապի հրամանով և Մուշեղ Մամիկոնյանի ձեռքով սպանվեց[4]։
- Հայր, մարդպետ Պապ թագավորի[5]։
- Հայր, վանահայր Կճավի, ում գրել է Գրիգոր Նարեկացին իր «Թուղթն ընդդեմ Թոնդրակեցոց»-ը[6]։
- Տեր Հայր, որ Տեր Սարգսի հետ վկայում է կալվածքների նվիրման մի անթվական արձանագրություն Հալիձորում[7]։