Հազարբեգ
արական անձնանուն
Հազարբեգ, հայկական արական անուն։ Առաջացել է հայերեն հազար և թուրքերեն beg բառերից։ Նշանակում է «հազարի վրա իշխող»։ Հիշատակվել է 13-17-րդ դարերում[1]։
Հազարբեգ Հազարբեգ | |
---|---|
Տեսակ | արական անձնանուն |
Սեռ | արական |
Նշանակություն | հազարի վրա իշխող |
Ծագում | |
Ծագման լեզու | հայերեն |
Գիր | Հայոց գրեր |
Անվան այլ ձևեր | |
Կապված հոդվածներ | «Հազարբեգ» սկսվող էջեր |
Գործածություններ
խմբագրել- Հազարբեկ, հիշատակված է 1066 թվականին Շիրակի Արալըխ գյուղի ամրոցի խանգարված արձանագրության մեջ[2]։
- Հազրպեկ, որդի Սասնայի, որդի Խավռաս իշխանաց իշխանի։ Թայիկի հետ միասին 1269 թվականին կալվածք են նվիրել Հոռոմոսի վանքին[3][4]։
- Հազարբեկ, եղբայր Ամիրբեկի, երկուսն էլ որդիք Սահմադինի, որ 1288 թվականին հիշատակված է որպես պարոն՝ Օշականի արձանագրության մեջ[5][6]։
- Հազարբեկ, որդի Բուրթելի, ով 1445 թվականին Խլաթում Աստվածատուր գրչին գրել տվեց մի Հայսմավուրք[7]։
- Հազարբեկ, հիշատակված է 1447 թվականին Շնոխոր Սուլդանի հետ՝ Ռշտունյաց Գանձակ գյուղի մոտ Սուրբ Գեորգ եկեղեցու դռան արձանագրության մեջ[8]։
- Հազարբեկ, հայր Կիրակոս Սարփեցու, ով գնի միջնորդ էր տանուտեր Էդիլշահի և Հովհաննես գրչի միջև, Արծկե 1463[9]։
- Հազարբեկ պարոն, որդի Խնդուբեկի և Շիրազխաթունի, որ 1470 թվականին նորոգել տվեց մի Ավետարան[10]։
- Հազարբեկ, որդի Ավետիսի և եղբայր Խոջա Միրիջանի, որ Հակոբ կրոնավորին Աղթամարում 1493 թվականին գրել տվեց մի Ավետարան[11]։
- Ավելի ուշ ժամանակի հիշատակություններն են՝ Ղզարբեկ, իգական անուն, 1579[12], Հազարբեկ՝ 1651[13], Հազրպեկ՝ 1655[14], Հազիպեկ՝ 1673[15], Հազարբեկ՝ թվականն անհայտ[16]։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ Հրաչյա Աճառյան, Հայոց Անձնանունների Բառարան, հ. Գ, Երևան, «Երևանի պետական համալսարանի հրատարակություն», 1946, էջ 9-10 — 742 էջ։
- ↑ Ալիշան, Շիրակ, էջ 8
- ↑ Արձանագրություն Շիրակ 28
- ↑ Յովսէփեան «Նիւթեր և ուս․ Ա․ 18»
- ↑ Շահխաթ․ Բ․ 79
- ↑ Այրարատ 190
- ↑ Թորոս աղբ․ Բ․ 306
- ↑ Նօտարք 155
- ↑ Ձեռագիր Վենետիկ Ա․ 621
- ↑ Թորոս աղբ․, Բ․ 356
- ↑ Ձեռագիր Վասպուրական 520
- ↑ Ձեռագիր Վասպուրական 689
- ↑ Ձեռագիր Վենետիկ Ա․ 302
- ↑ Թորոս աղբ, Բ․ 372
- ↑ Ձեռագիր Վենետիկ, Ա․ 345
- ↑ Ձեռագիր Նոր Բայազետ 43 բ