Հայկական խաչ (Ծաղկած խաչ), քրիստոնեական խաչի յուրահատուկ տեսակ, որը օգտագործվում է Հայ Առաքելական եկեղեցու կողմից որպես քրիստոնեության խորհրդանիշ[1]։ Այն տեղադրվում է հայկական եկեղեցիների գմբեթներին, փորագրվում խաչքարերին ու վանական համալիրների պատերին, պատկերվում խորանի վարագույրներին, հոգևորականների զգեստներին և այլն։

Պատկերներ

խմբագրել

Տես նաև

խմբագրել

Գրականություն

խմբագրել
  • Աբրահամ Շահինյան, Հայկական խաչքարերը և դրանց փորագրությունները (9-13-րդ դդ) (Армянские хачкары (крестные камни) и их надписи (IX—XIII вв.)), Երևան, 1970։
  • Արտակ Մովսիսյան, Հայաստանը Քրիստոսից առաջ Երրորդ հազարամյակում (ըստ գրավոր աղբյուրների), Երևան, «Յասոն», 2005, էջ 176։
  • Ռուբեն Եղիազարյան, Կելտական խորհրդանիշը և հայկական ավանդույթը (Кельтский символ и армянская традиция), Երևան, «ԵՊՀ հրատարակչություն», 2005, էջ 256։

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. Արտաշես Արծրունի, Հայոց լեռնաշխարհը և քաղաքակրթությունը (Армянское нагорье и цивилизация), Մոսկվա, «Մենեջեր», 1999 — 240 էջ. — 3 հազար հատ։