Խերպարոն

արական անձնանուն

Խերպարոն, հայկական արական անուն։ Առաջացել է հայերեն ժողովրդական խեր՝ «հայր» և պարոն բառերից։ Նշանակում է «նա, որի հայրը պարոն է»։ Գործածվել է 15-րդ դարում[1]։

Խերպարոն
Խերպարոն
Տեսակարական անձնանուն
Սեռարական
Նշանակություննա, որի հայրը պարոն է
Ծագում
Ծագման լեզուհայերեն
ԳիրՀայոց գրեր
Կապված հոդվածներ«Խերպարոն» սկսվող էջեր

Գործածություններ խմբագրել

  • Խերպարոն, մերձավոր Աստվածատուրի, ով 1488 թվականին գնեց մի հին Ավետարան[2]։
  • Խերպարոն, որդի Ստեփանոսի՝ Հովհաննես վարդապետի եղբոր, ով 1497 թվականին Սանահինում գրել տվեց մի գեղեցիկ Շարակնոց[3]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. Հրաչյա Աճառյան, Հայոց Անձնանունների Բառարան, հ. Բ, Երևան, «Երևանի պետական համալսարանի հրատարակություն», 1944, էջ 511 — 682 էջ։
  2. Ձեռագիր Վենետիկ Ա․ 492
  3. ՀԱ 1887, 56 ա