Երկրորդ օդաչու
Երկրորդ օդաչու, օդաչուի վկայականով մասնագետ ինքնաթիռում, որը կատարում է օդաչուի գործառույթ, սակայն չի հանդիսանում ինքնաթիռի հրամանատար։ Միայն վերապատրաստման համար ինքնաթիռում գտնվող օդաչուն չի համարվում երկրորդ օդաչու[1]։
.jpg)
ՏերմինաբանությունԽմբագրել
Անգլալեզու երկրներում երկրորդ օդաչուին անվանում են անգլ.՝ first officer։
Պետական ավիացիայում երկրորդ օդաչուի համարժեքը համարվում է «անձնակազմի հրամանատարի օգնականը» կամ «օդաչուի օգնականը»[2]։
Ինքնաթիռի կառավարման խցում երկրորդ օդաչուն նստում է աջ նստարանին, իսկ ձախ կողմում նստում է ինքնաթիռի հրամանատարը։
ՆախապատրաստումԽմբագրել
Ավանդաբար երկրորդ օդաչուի կարգավիճակում թռիչքները համարվում են որպես նախապատրաստում ինքնաթիռի հրամանատարի համար։ Խորհրդային տարիներին նախապատրաստման ժամկետը համարվում էր 10 տարի, իսկ ԽՍՀՄ փլուզումից հետո կադրերի պակասի պատճառով այդ ժամկետը կրճատվեց 3-4 տարի[3]։
Բանահյուսության մեջԽմբագրել
Երկրորդ օդաչուների մասին հաճախ օգտագործվող խոսքը՝ «Մեր գործը աջ է՝ չխանգարել ձախին» (ինքնաթիռի հրամանատարը սովորաբար նստում է ձախ կողմում) բնութագրում է իրավիճակը, որում ինքնաթիռի հրամանատարն ինքն է կատարում թռիչքի կառավարման մեծ մասը և երկրորդ օդաչուն չի աճում որպես օդաչու[4]։
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ «Օդաչուներ և Բորտուղեկցորդներ»։ armeniafly.com
- ↑ Федеральные авиационные правила производства полётов государственной авиации. Приложение к приказу Минобороны РФ от 24 сентября 2004 г. № 275, пункт 637.
- ↑ С. И. Краснов, Л. В. Федотов. Проблемы качества подготовки авиационных специалистов. // Транспорт Российской Федерации, № 1 (14) 2008. С. 73-75.
- ↑ [1]. // Ծովային հավաքածու։ Կարմիր աստղ, 1968. Էջ 54։
ԳրականությունԽմբագրել
- Գ. Վ. Կովալենկո, Վ. Վ. Սոլդատով։ Նոր մոտեցում քաղաքացիական ավիացիայի միջազգային կազմակերպության կրթական չափորոշիչներում և թռիչքային անձնակազմի արտոնագրերում։ // Թռիչք. – 2008. – №4. – Էջ. 57-60։