Դարման (անձնանուն)

արական անձնանուն
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Դարման (այլ կիրառումներ)

Դարման, հայկական արական անուն։ Առաջացել է հայերեն դարման՝ «դեղ, ճար, հնար, միջոց» բառից, որն իրանական փոխառություն է։ Սկսել է գործածվել 15-րդ դարից[1], 16-րդ դարում՝ 1511[2], 1542[3], 1544[4], 1553[5], 1570[6], 1575[7], 1587[8],, 17-րդ դարում՝ 1605[9][10], և 1638[11] թվականներին։

Դարման
Դարման
Տեսակարական անձնանուն
Սեռարական
Նշանակությունդեղ, ճար, հնար, միջոց
Ծագում
Ծագման լեզուհայերեն
ԳիրՀայոց գրեր
Կապված հոդվածներ«Դարման» սկսվող էջեր

Գործածություններ խմբագրել

  • Տարման, որդի Դշխունի, որ Ասպավերուկ գյուղում 1455 թվականին գրել տվեց մի Ավետարան[12]։
  • Դարման, որդի Նիկողոսի՝ ազգականի՝ Սելչուկ խաթունի, ով 1466 թվականին Հայրապետ քահանային գրել տվեց մի Մաշտոց[13]։
  • Դարման, հանգուցյալ որդի Ղարիպշայի, ով 1486 թվականին Արծկեի վանքում գրել տվեց մի Ավետարան[14]։
  • Դարման, որդի Վարդանի, ով 1491 թվականին Շատախում գրել տվեց մի Ավետարան[15]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. Հրաչյա Աճառյան, Հայոց Անձնանունների Բառարան, հ. Բ, Երևան, «Երևանի պետական համալսարանի հրատարակություն», 1944, էջ 20 — 682 էջ։
  2. Ձեռագիր Հալեպի, Ա․ 8 Թարման ձևով
  3. Manus. brit. mus. 34 բ
  4. Ձեռագիր Վասպուրական 286
  5. Ձեռագիր Վենետիկ, Ա․ 578
  6. Ձեռագիր Վասպուրական 672
  7. Ձեռագիր Վասպուրական 210
  8. Ձեռագիր Սեբաստիա=ՀԱ 1925, 260
  9. Բարխուտ․ Աղուանից երկ․ 169
  10. Սմբատեանց, Սաղիան 240
  11. Ձեռագիր Վասպուրական 895
  12. Ձեռագիր Սեբաստիա, ՀԱ1925, 132
  13. Թորոս աղբար, Ա․ 232, Բ 337
  14. Ձեռագիր Վասպուրական 501
  15. Ձեռագիր Վասպուրական 517