Բեռլինյան պատմություններ
Բեռլինյան պատմություններ, գիրք, որը կազմված է Քրիստոֆեր Այշերվուդի երկու` «Մնաս բարով, Բեռլին» և «Պարոն Նորիսը փոխում է գնացքները» նովելներից։ Այն հրատարակվել է 1945 թվականին[1]։
Բեռլինյան պատմություններ անգլ.՝ The Berlin Stories | |
---|---|
Հեղինակ | Քրիսթոֆեր Իշերվուդ |
Տեսակ | գրավոր աշխատություն |
Բնօրինակ լեզու | անգլերեն |
Երկիր | Միացյալ Թագավորություն |
Հրատարակիչ | New Directions Publishing |
Հրատարակման տարեթիվ | 1945 |
OCLC | 2709284 |
Բեռլինյան պատմություները ընտրվել է որպես Time ամսագրի 20-րդ դարի անգլալեզու 100 լավագույն նովելներից մեկը։
Բովանդակություն
խմբագրելԵրկու նովելները գրվել են Բեռլինում, 1930-1933 թվականներին, հենց այն ժամանակ, երբ Ադոլֆ Հիտլերը գալիս էր իշխանության։ Բեռլինը պատկերվել է Այշերվուդի կողմից սրճարաների և մարդաշատ պողոտաների, գրոտեսկային գիշերային կյանքի և երազողների, ուժեղ ամբոխի և միլիոնատերերի փոփոխությունների ժամանակաշրջանում։
Բեռլինյան պատմությունները ոգեշնչել է Ջոն Վան Դրութենին բեմադրել «Ես տեսախցիկ եմ» ներկայացումը, որն էլ իր հերթին ներշնչել է նկարահանելու «Ես տեսախցիկ եմ» ֆիլմը, ինչպես նաև` «Կաբարե» ֆիլմն ու մյուզիքլը։
Սելլի Բոուելսը հավանաբար Բեռլինյան պատմությունների ամենահայտնի կերպարն է, քանի որ «Կաբարե» ֆիլմն ու մյուզիքլն առավելապես կենտրոնացած են նրա վրա, չնայած «Բեռլինյան պատմություններում» նա միայն Մնաս բարով, Բեռլին նովելի կարճ պատմություններից մեկի գլխավոր կերպարն է։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ «The Berlin Stories by Christopher Isherwood». www.fantasticfiction.co.uk.