Անանուն Զրուցագիր, անսկիզբ ու անավարտ մի պատմության հեղինակի պայմանական անունը։ Ապրել է X դարում։ Անանուն Զրուցագրի Պատմությունը գտնվել է 1921 թվականին, էջմիածնի ձեռագրերում (այժմ՝ Երևանի Մեսրոպ Մաշտոցի անվան Մատենադարանի թիվ 5974 ձեռ.)։ Ընդգրկում է արաբական տիրապետության և Բագրատունիների [ագավորության շրջանի բանահյուսական պատումների շարք՝ գրված ժողովրդական կենսախինդ աշխարհընկալմամբ և գեղջկական լեզվով։ Գրիգոր-Դերեն Արծրունի իշխանի մասին զրույցներում ծաղրված է կուսակրոնությունը։ Պատումներում որոշակի զգացվում է աշխարհականացման զվարթ շունչը։ Անանուն զրուցագրի պատմությունը վերագրվել է նաև Հովհաննես Դրասխանակերտցու պատմության մեջ հիշատակված Շապուհ Բագրատունուն, հրատարակվել նրա անունով («Պատմութիւն Շապուհ Բագրատունւոյ», ի լույս ածին Գ. Տեր-Մկրտչյան և Մեսրոպ եպիսկոպոս, էջմիածին, 1921)։ Այդ տեսակետը հերքվել է։
Աբեղյան Մ., Հայոց հին գրականության պատմություն, գիրք 1, Ե., 1944, էջ 463–73
Ավդալբեգյան Թ., Հայագիտական հետազոտություններ, Ե., 1969, էջ 178–92
История Анонимного повествователя псевдошапух Багратугни, 1971 (ռուս. և հայ. բնագիրը)։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 1, էջ 366)։
