Ամուսնությունը Հին Հռոմում
Ամուսնությունը Հին Հռոմում համարվում էր սրբազան խորհուրդ և պետության հիմնասյուն[1] Հին Հռոմի մեծահարուստ ընտանիքներում ամուսնությունների մեծ մասը կայանում էին ըստ հաշվարկի[1]՝ տոհմը շարունակելու (լատին․՝ matrimonium՝ ամուսնություն բառը ծագում է լատիներեն մայր բառից), տերությունների միավորման, ինչպես նաև քաղաքական միավորումներն ամրապնդելու համար։ Աղքատ բնակչության շրջանում ևս հազվադեպ չէր հաշվարկը, սակայն չէին բացառվում սիրո վրա հիմնված ամուսնությունները[1]։
Հռոմեական կայսրության ժամանակների հեղինակներն այն կարծիքի էին, որ հանրապետությունը հռոմեական ամուսնությունների ծաղկուն շրջան էր, քանի որ տղամարդիկ խստորեն հետևում էին իրենց կանանց բարոյականությանը և վարքագծին[2]։ Ամուսինների ժամանակակից չափանիշներին համապատասխան պարտնյորություն չէր պահանջվում, ոչ միայն անհրաժեշտ չէր[3], այլև անհնար էր.[4] Հին Հռոմում համարվում էր, որ կինը պետք է իր կյանքը նվիրի ամուսնուն աջակցելուն և նրա մասին հոգ տանելուն[5]։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 1,2 Friedländer Sitten der Römer. — Köln: Im Phaidon, 1957. — С. 241.
- ↑ Валерий Максим. 6, 3, 9.
- ↑ Цицерон. Att, 1 18, 1.
- ↑ Тит Ливий. История Рима от основания города, книга XXXIV, 3, 2.
- ↑ Schall, Ute Am Anfang war die Wölfin: Frauen im alten Rom. — Düsseldorf: Droste, 1994. — С. 43-87. — ISBN 3-7700-1017-5
|
Սա Հին Հռոմի մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ |