Միլանի տնտեսություն
Միլան, Եվրոպայի և աշխարհի գլխավոր ֆինանսական և բիզնես կենտրոններից մեկն է։ Միլանի ՀՆԱ-ն իր արվարձանների հետ միասին 2004 թվականին կազմել է 241,2 միլիարդ եվրո (կամ 312,3 միլիարդ ԱՄՆ դոլար)։ Միլանը ՀՆԱ-ի մակարդակով Եվրոպայի քաղաքային ագլոմերացիաների շարքում չորրորդ տեղում է։ Եթե Միլանը երկիր լիներ, ապա նրա տնտեսությունը աշխարհի խոշորագույն տնտեսությունների շարքում 28-րդ տեղում կլիներ՝ Ավստրիայի տնտեսության հետ հավասար։ Միլան քաղաքի ՀՆԱ-ն՝ 115 միլիարդ դոլար, այն դարձնում է աշխարհի 26-րդ ամենահարուստ քաղաքը գնողունակությամբ[1]։ Միլանը օտարերկրացիների համար աշխարհի 11-րդ ամենաթանկ քաղաքն է[2], այն ազդում է նորաձևության, առևտրի, բիզնեսի, բանկային գործի, դիզայնի և արդյունաբերության վրա ամբողջ աշխարհում` լինելով ալֆա քաղաք, ինչպես նաև այնպիսի քաղաքներ, ինչպիսիք են Կուալա Լումպուրը, Տորոնտոն, Բրյուսելը, Մադրիդը, Սեուլը և Բուենոս Այրեսը[3]։ Բացի այդ, քաղաքի ներքին տարածքը Իտալիայի ամենամեծ արդյունաբերական տարածքն է և ամենամեծերից մեկը Եվրոպայում։ Միլանի մեկ շնչին ընկնող ՀՆԱ-ն ամենաբարձրներից մեկն է Իտալիայում՝ մոտ 35,137 եվրո (կամ 52,263 դոլար), ինչը 61,6%-ով բարձր է ԵՄ միջինից[4]։
Միլանի տնտեսական պատմություն խմբագրել
12-րդ դարի վերջում Միլանը հարուստ քաղաք էր, որը հիմնականում զբաղվում էր զրահի և բրդի արտադրությամբ։ Այդ ժամանակ Միլանը ղեկավարում էր Լոմբարդիան, որը նույնպես լրացուցիչ եկամուտ էր բերում։ Վերածննդի դարաշրջանում Վենետիկի և Ֆլորենցիայի հետ միասին քաղաքը հայտնի էր շքեղ իրերի, տեքստիլի, գլխարկների և գործվածքների արտադրությամբ։ Միլանն այնպիսի մշակութային ազդեցություն ուներ, որ «модистка» («millinery») բառը, այսինքն՝ կին, որը զբաղվում էր կանանց գլխարկների արտադրությամբ, առաջացել է քաղաքի անունից։ 19-րդ դարի վերջին և 20-րդ դարի սկզբին Միլանը դարձավ եվրոպական խոշոր արդյունաբերական կենտրոն։ Քաղաքն ուներ զարգացած ավտոմոբիլային արդյունաբերություն, ծանր ճարտարագիտություն, քիմիական նյութերի արտադրություն, տեքստիլ, գործիքներ, հրատարակչություն։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից և փախստականների ճամբարի բացումից հետո քաղաքը տնտեսական հրաշքի ականատես եղավ։ Կառուցվեցին նոր շենքեր, առաջացան նոր արդյունաբերություններ։ Հարավային Իտալիայից և Չինաստանից բազմաթիվ ներգաղթյալներ տեղափոխվել են Միլան։ Քաղաքը ընդունեց ներգաղթյալների մեծ հոսք և դարձավ օտարերկրյա աշխատուժի հիմնական միջազգային կոսմոպոլիտ կենտրոններից մեկը։ Ուսումնասիրությունները ցույց են տվել, որ 1990-ականների վերջին քաղաքի աշխատողների ավելի քան 10%-ը օտարերկրացիներ էին[5]։ 2008 թվականի հունվարին, ըստ ISTAT-ի, Միլանում ապրում էր 181,393 օտարերկրյա ներգաղթյալ, որը կազմում էր ընդհանուր բնակչության 13,9%-ը[6]։
Նորաձևության արդյունաբերություն խմբագրել
Միլանը նաև համարվում է նորաձևության գլխավոր մայրաքաղաքներից մեկը՝ ամեն տարի մրցելով այլ խոշոր միջազգային կենտրոնների հետ, ինչպիսիք են Նյու Յորքը, Փարիզը, Հռոմը, Լոնդոնը, Լոս Անջելեսը և Տոկիոն[7]։ Նորաձևության հիմնական տներն ու ապրանքանիշերը ներառում են այնպիսի ապրանքանիշեր, ինչպիսիք են Versace, Gucci, Armani, Valentino, Prada, Dolce & Gabbana, Moschino և Missoni: Նրանց կենտրոնակայանները տեղակայված են Միլանում ՝ ակտիվորեն նպաստելով քաղաքի տնտեսության զարգացմանը։ Բացի այդ, Միլանի նորաձևության շաբաթն անցկացվում է տարին երկու անգամ։
Միլանի ընկերություններ խմբագրել
Միլանում են գտնվում Իտալիայի խոշորագույն ընկերություններից շատերը, որոնցից մեկը (UniCredit) ընդգրկված է աշխարհի հարյուր խոշորագույն ընկերությունների ցանկում[8]։ Միլանում տեղակայված այլ խոշոր կորպորացիաներն ու բանկերը ներառում են Luxottica, Borsa Italiana, Telecom Italia Mobile (TIM), Banca Intesa, Banca Popolare di Milano, Vodafone Italy, Odeon TV, Fininvest, Esselunga, Fineco, Versace, Gucci, La Rinascente, Alfa Romeo, Prada, Etro, Pirelli, Compagnia Generale di Elettricità, Valentino, Armani, Missoni, Moschino, Telelombardia, SEAT Pagine Gialle և BBPR[9]: Այստեղ է գտնվում Իտալիայի խոշորագույն կադրային գործակալության գլխամասային գրասենյակը՝ Gi Group Spa[10]:
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ «City Mayors: World's richest cities by purchasing power». Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ հունվարի 7-ին. Վերցված է 2009 թ․ դեկտեմբերի 14-ին.
- ↑ «City Mayors: Cost of living — The world's most expensive cities 2010». Արխիվացված օրիգինալից 2008 թ․ դեկտեմբերի 24-ին. Վերցված է 2009 թ․ դեկտեմբերի 14-ին.
- ↑ «GaWC — The World According to GaWC 2008». Արխիվացված օրիգինալից 2011 թ․ օգոստոսի 23-ին. Վերցված է 2009 թ․ դեկտեմբերի 14-ին.
- ↑ «Архивированная копия». Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ օգոստոսի 6-ին. Վերցված է 2009 թ․ հոկտեմբերի 18-ին.
- ↑ http://www.feem.it/NR/Feem/resources/EURODIVPapers/ED2006-025.pdf(չաշխատող հղում)
- ↑ «Statistiche demografiche ISTAT». Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ նոյեմբերի 11-ին. Վերցված է 2009 թ․ դեկտեմբերի 14-ին.
- ↑ The Global Language Monitor » Fashion Արխիվացված 2009-11-01 Wayback Machine
- ↑ «The World's 2000 Largest Public Companies — Forbes.com». Արխիվացված օրիգինալից 2007 թ․ հունվարի 13-ին. Վերցված է 2017 թ․ հոկտեմբերի 1-ին.
- ↑ «Milano Companies Directory». Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ հուլիսի 24-ին. Վերցված է 2009 թ․ դեկտեմբերի 14-ին.
- ↑ Alpini, Stefano Homo instabilis: sociologia della precarietà. — Editoriale Jaca Book. — С. 214.