Ձայնավորների ծառ

Ձայնավորների ծառ; ֆր.՝ Arbre des voyelles և ֆր.՝ L'Arbre des voyelles
տեսակ	քանդակ
քանդակագործ	Ջուզեպպե Պենոնե
տարի	1999
բարձրություն	6 մետր
լայնություն	6 մետր
ստեղծման երկիր	Իտալիա
ժանր	հանրային արվեստ
նյութ	բրոնզ, alderwood?, holm oak?, կաղամախի, ash wood? և yew wood?
գտնվելու վայր	Տյուիլրի
հավաքածու	sculptures from the gardens of the Louvre Museum? և Fonds national d'art contemporain?
քաղաք	Փարիզի 1-ին շրջան
	պատկերված են

Ձայնավորների ծառ (ֆր.՝ Arbre des voyelles), բրոնզե քանդակ, որն ստեղծվել է իտալացի քանդակագործ Ջուզեպպե Պենոնեի կողմից և գտնվում է Փարիզի Տյուիլրի այգում։ Քանդակն ստեղծվել է 1965 թվականին։

Ջուզեպպե Պենոնեն հարում է «արտե պովերի» գեղարվեստական հոսանքին։ Իր ստեղծագործություններում նա հակադրում է բնականն ու արհեստականը, ինչպես նաև ցույց է տալիս կենդանի բնության մեջ տեղի ունեցող գործընթացները՝ ծնունդ, աճ, մետամորֆոզներ, անկում և մահ։

Պենոնեի ստեղծագործության մեջ հատուկ տեղ են զբաղեցրել ծառերը։ 1999 թվականին նա Ֆրանսիայի մշակույթի նախարարության պատվերով ստեղծել է քանդակ, որը պատկերում է ընկած, արմատախիլ եղած ծառ^[1]։ Որպես մոդել Պենոնեն օգտագործել է երեսունմետրանոց կաղնին, որն այնուհետև ձուլել է բրոնզով, այդ պատճառով քանդակը խիստ իրատեսական է թվում։ Այն գտնվում է Տյուիլրի այգու հարավային մասում, շրջապատված է տարբեր բույսերի, և դրանով շնորհիվ մարդկային ստեղծագործությունը ներգրավված է շրջակա միջավայր աստիճանական էվոլյուցիայում։

Ծառի արմատներն իրենց ուրվագծերը հիշեցնում են A-E-I-O-U-ի ձայնավորները։ Ֆրանսիացիների մեծամասնության մոտ դա ասոցացվում է Արթյուր Ռեմբոյիյի «Ձայնավորներ» հայտնի սոնետի հետ, սակայն Պենոնեն պնդում է, որ իր համար ոգեշնչման աղբյուր է ծառայել դրուիդների վարկածային այբուբենը, որը, որոշ մասնագետների կարծիքով, կարող էր ներառել ծառերի անվանումները^[2]։ Մասնավորապես, այս այբուբենը մանրամասնորեն նկարագրում է Ռոբերտ Գրեյվսն իր «Սպիտակ աստվածուհի» գրքում^[3]։

Բացի հինգ արմատներից, ծառն ունի նաև հինգ երկար ճյուղեր։ Այն վայրերում, որտեղ ճյուղերը հպվում են գետնին, տնկվել է հինգ ծառ, որոնք կաղնու տարբեր տեսակներ են^[4]։ «Մեռած ծառը» խորհրդանշական կերպով կյանք է տալիս «կենդանի» ծառերին, ինչպես սովորաբար տեղի է ունենում բնության մեջ։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

↑ «La sculpture contemporaine au jardin des Tuileries. Inauguration par Catherine Tasca et Michel Duffour» (ֆրանսերեն). Ministère de la Culture et de la Communication. 2000. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 29-ին.
↑ Sabourdin
↑ Elizabeth Legros Chapuis Dans la forêt des livres: Essai. — BoD - Books on Demand, 2016. — P. 113—114. — ISBN 978-2-322-02242-7
↑ «L'Arbre des voyelles (Giuseppe Penone)» (ֆրանսերեն). Public Art Museum. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ մարտի 29-ին. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 29-ին.

Գրականություն խմբագրել

Daniel Soutif. Guiseppe Penone, Arbre des voyelles. — Paris: Musée du Louvre, 2010. — 64 p. — ISBN 978-2-84056-308-2

Արտաքին հղումներ խմբագրել

Philippe Sabourdin. «L'arbre des Voyelles de Penone» (ֆրանսերեն). L'Académie de Paris. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ դեկտեմբերի 10-ին. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 29-ին.
«Фотографии скульптуры» (անգլերեն). Վերցված է 2017 թ․ մարտի 29-ին.

[Ministère_de_la_Culture-1] «La sculpture contemporaine au jardin des Tuileries. Inauguration par Catherine Tasca et Michel Duffour» (ֆրանսերեն). Ministère de la Culture et de la Communication. 2000. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 29-ին.

[Sabourdin———-2] Sabourdin

[3] Elizabeth Legros Chapuis Dans la forêt des livres: Essai. — BoD - Books on Demand, 2016. — P. 113—114. — ISBN 978-2-322-02242-7

[4] «L'Arbre des voyelles (Giuseppe Penone)» (ֆրանսերեն). Public Art Museum. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ մարտի 29-ին. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 29-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]