Վիքիպեդիա

Կամիլա Ռավերա

Կամիլա Ռավերա (իտալ.՝ Camilla Ravera, հունիսի 18, 1889(1889-06-18)[1][2], Ակվի Տերմե, Ալեսանդրիա, Պիեմոնտ, Իտալիա - ապրիլի 14, 1988(1988-04-14)[1][2], Հռոմ, Իտալիա[2]), իտալացի քաղաքական գործիչ և առաջին կին սենատորը։ Իտալական ֆեմինիզմի շարժիչ ուժերից մեկը[4]։

Կամիլա Ռավերա
իտալ.՝ Camilla Ravera
Դիմանկար
Ծնվել էհունիսի 18, 1889(1889-06-18)[1][2]
ԾննդավայրԱկվի Տերմե, Ալեսանդրիա, Պիեմոնտ, Իտալիա
Մահացել էապրիլի 14, 1988(1988-04-14)[1][2] (98 տարեկան)
Մահվան վայրՀռոմ, Իտալիա[2]
ԳերեզմանԿամպո Վերանո[3]
Քաղաքացիություն Իտալիա և  Իտալիայի թագավորություն
Մայրենի լեզուիտալերեն
Մասնագիտությունքաղաքական գործիչ և խմբագիր
Զբաղեցրած պաշտոններԻտալիայի Պատգամավորների պալատի անդամ, Իտալիայի Պատգամավորների պալատի անդամ և Ցմահ սենատոր
ԿուսակցությունԻտալական կոմունիստական կուսակցություն
 Camilla Ravera Վիքիպահեստում

1921 թվականին մասնակցել է Իտալիայի կոմունիստական կուսակցության հիմնադրմանը[5]։ Եղել է կուսակցության գլխավոր քարտուղարը 1927 թվականից մինչև 1930 թվականը Անտոնիո Գրամշիի ձերբակալությունից հետո։

Ռավերան մասնակցել է Կոմինտերնի տարբեր համագումարներին՝ անձամբ հանդիպելով և՛ Վլադիմիր Լենինի, և՛ Իոսիֆ Ստալինի հետ։ Ձերբակալվել է 1930 թվականին և դատապարտվել 15 տարվա ազատազրկման։ Ձերբակալությունից հետո գլխավոր քարտուղարի պաշտոնում նրան հաջորդել է Պալմիրո Տոլյատին։ Ումբերտո Էլիա Տեռաչինիi հետ միասին հեռացվել է Իտալիայի կոմունիստական կուսակցությունից 1939 թվականին Մոլոտով-Ռիբենտրոպ պայմանագրին ընդդիմանալու համար և նրան թույլ չեն տվել նորից միանալ մինչև 1945 թվականը։

Կենսագրություն խմբագրել

Վաղ կյանք խմբագրել

Ռավերան սկսել է գրել էսսեներ, որոնք խթանել եմ սոցիալիզմը, իսկ ավելի ուշ տեղափոխվել է Թուրին՝ ուսուցիչ դառնալու նպատակով[6]։ Նրա ստեղծագործությունները գրավել են Անտոնիո Գրամշիի ուշադրությունը, որը հրավիրել է նրան սյունակներ գրել իր L'Ordine Nuovo թերթի համար[6]։ 1921 թվականի հուլիսին միացել է թերթի խմբագրությանը[6]։

Քաղաքական կարիերա խմբագրել

Իտալիայի կոմունիստական կուսակցություն խմբագրել

1922 թվականի նոյեմբերին Ռավերան մասնակցել է Կոմինտերնի չորրորդ համագումարին՝ որպես Իտալիայի կոմունիստական կուսակցության պատվիրակ[7]։ Այստեղ հանդիպել է կոմունիստական շարժման կարևոր դեմքերին, այդ թվում՝ Կլարա Ցետկինին, Խրիստո Կաբակչիևին, Իոսիֆ Ստալինին և Վլադիմիր Լենինին[7]։ Հռոմի երթից հետո Կոմունիստական կուսակցությունը ստիպված է եղել ընդհատակվել, և Ռավերան դարձել է հետախուզման մեջ գտնվող գործիչ Մուսոլինիի ռեժիմի ներքո[7]։ 1927 թվականին դարձել է կուսակցության գլխավոր քարտուղար[7]։ Մասնակցել է Կոմինտերնի վեցերորդ համագումարին 1928 թվականին Մոսկվայում, և նրան առաջարկվել է մշտական բնակություն քաղաքում, որը նա մերժել է[7]։ 1930 թվականի հուլիսի 10-ին Մագիորե լճում Ռավերան ձերբակալվել է[7]։

Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո Ռավերան դարձել է Իտալիայի կոմունիստական կուսակցության մի մասը։ Նա ծառայել է որպես Իտալիայի խորհրդարանի անդամ՝ որպես կուսակցության անդամ, որտեղ ստորագրել է օրինագծեր, ներառյալ այն օրինագծերը, որոնք ուղղված են մայրերի պաշտպանությանը և կանանց հավասար աշխատավարձին[8]։ Ռավերան այս պաշտոնից հեռացել է 1958 թվականին[8]։

Մեծարանք խմբագրել

1982 թվականին Իտալիայի նախագահ Ալեսանդրո Պերտինիին Կամիլա Ռավերային ցմահ սենատորի կոչում շնորհել[9]։

Մասնակցությունը ընտրություններին խմբագրել

Ընտրություն Պալատ Constituency Կուսակցությույն Ձայն Արդյունք
1948 Պատգամավորների պալատ Թուրին-Նովարա-Վերչելի ԺԴՃ 68,716  Y Ընտրված
1953 Պատգամավորների պալատ Թուրին-Նովարա-Վերչելի ԻԿԿ 43,650  Y Ընտրված

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Encyclopædia Britannica
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Agosti A. Dizionario Biografico degli Italiani (իտալ.) — 2016. — Vol. 86.
  3. ↑ https://www.findagrave.com/memorial/53689061
  4. ↑ Forsas-Scott, Helena (1991). Textual Liberation: European Feminist Writing in the Twentieth Century. Routledge. էջ 238.
  5. ↑ «Camilla Ravera, 98, Italy Communist, Dies». The New York Times. 1988 թ․ ապրիլի 16.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Alfano, Lorenzo (2020 թ․ հունիսի 18). «The First Woman to Lead a Political Party Was an Italian Communist». jacobinmag.com (ամերիկյան անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հունիսի 21-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունիսի 21-ին.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 Alfano, Lorenzo (2020 թ․ հունիսի 18). «The First Woman to Lead a Political Party Was an Italian Communist». jacobinmag.com (ամերիկյան անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հունիսի 21-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունիսի 21-ին.
  8. ↑ 8,0 8,1 Alfano, Lorenzo (2020 թ․ հունիսի 18). «The First Woman to Lead a Political Party Was an Italian Communist». jacobinmag.com (ամերիկյան անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հունիսի 21-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունիսի 21-ին.
  9. ↑ Alfano, Lorenzo (2020 թ․ հունիսի 18). «The First Woman to Lead a Political Party Was an Italian Communist». jacobinmag.com (ամերիկյան անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հունիսի 21-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունիսի 21-ին.
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Կամիլա Ռավերա» հոդվածին։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Կամիլա_Ռավերա&oldid=9751982» էջից