Էմե Ժյուլ Դալու (ֆր.՝ Aimé-Jules Dalou, դեկտեմբերի 31, 1838(1838-12-31)[1][2][3][…], Փարիզ - ապրիլի 15, 1902(1902-04-15)[1][2][4][…], Փարիզ), ֆրանսիացի քանդակագործ։

Էմե Ժյուլ Դալու
ֆր.՝ Aimé-Jules Dalou
Ծնվել էդեկտեմբերի 31, 1838(1838-12-31)[1][2][3][…]
ԾննդավայրՓարիզ
Մահացել էապրիլի 15, 1902(1902-04-15)[1][2][4][…] (63 տարեկան)
Վախճանի վայրըՓարիզ
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա[5]
ԿրթությունԶարդարվեստի բարձրագույն ազգային դպրոց և Փարիզի Գեղեցիկ արվեստների ազգային բարձրագույն դպրոց
Ստեղծագործություն(ներ)Հանրապետության տրիումֆ, Միրաբոն պատասխանել է Դրյու-Բրեզեին, Եղբայրություն, Դելակրուաի հուշարձան, Սիլենուսի հաղթանակը, Շերեր-Կեստների հուշարձան և Վիկտոր Նուար
ՈճՆոր քանդակ, ռեալիզմ և Նեոբարոկկո
Ժանրդիմապատկեր
Մասնագիտությունքանդակագործ և կոմունար
Գործունեության տարիներ1871-1902
ԱշխատավայրԷկոլ դը Բո Արթ
Պարգևներ և
մրցանակներ
Պատվո լեգեոնի շքանշանի ասպետ Պատվավոր լեգեոնի շքանշանի սպա և Պատվո լեգեոնի շքանշանի ասպետ
ԱնդամությունԳեղեցիկ արվեստների ազգային ընկերություն
Ստորագրություն
Изображение автографа
 Jules Dalou Վիքիպահեստում

Եղել է 1871 թվականի Փարիզի կոմունայի ակտիվ մասնակից, ընտրվել է Լուվրի թանգարանապահ։ Կոմունայի պարտությունից հետո, դատապարտվելով ցմահ աքսորի, փախել է Անգլիա, աշխատել մինչև 1879 թվականի ներումը։ Այդ տարիների գործերից է «Բրետոնուհին» (գիպս, Էրմիտաժ, Պետերբուրգ)։ Դալուի դեմոկրատական համոզմունքներն ու ռեալիստական քանդակի պարզ ոճի մշակման ձգտումը արտահայտվել են թեմատիկ բարձրաքանդակներում («Մարկիզ Դրյո-Բրեզեին պատասխանող Միրաբոն», բրոնզ, 1884, Դեպուտատների պալատ, Փարիզ) և «Աշխատանքի հուշարձանի» նախագծի բանվորների ու գյուղացիների 54 ֆիգուրներում (բրոնզ, թրծակավ, մոտ 1889—1898

Ծանոթագրություններ խմբագրել

 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Էմե Ժյուլ Դալու» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 3, էջ 265