Եղիսաբեթ Իսաբեկյան
- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Իսաբեկյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Եղիսաբեթ Եփրեմի Իսաբեկյան-Շավարշյան (1890, Իգդիր, Երևանի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - 1976, Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ մանկավարժ։ Եղել է մանկավարժ, պրոֆեսոր Արշավիր Շավարշյանի կինը։
| Եղիսաբեթ Իսաբեկյան | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | 1890 |
| Ծննդավայր | Իգդիր, Երևանի նահանգ, Ռուսական կայսրություն |
| Մահացել է | 1976 |
| Մահվան վայր | Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Հայկական ԽՍՀ |
| Կրթություն | Մարիամյան օրիորդաց դպրոց և Երևանի պետական համալսարան |
| Մասնագիտություն | մանկավարժ |
| Ամուսին | Արշավիր Շավարշյան |
Կենսագրություն խմբագրել
Եղիսաբեթ Իսաբեկյանը ծնվել է 1890 թվականին Իգդիրում, Իգդիրի քաղաքագլուխ Եփրեմ Իսաբեկյանի բազմազավակ ընտանիքում։ Սերում է Իսաբեկյանների հայտնի տոհմից՝ գեղանկարիչ Էդուարդ Իսաբեկյանի հորաքույրն է[1]։
Նախնական կրթությունը 1905-1907 թվականներին ստացել է տեղի ծխական դպրոցում։ 1907-1909 թվականներին սովորել է Երևանի Գայանյան օրիորդաց դպրոցում։ Վերադառնալով Իգդիր՝ որոշել է ուսումը շարունակել և մեկնել է Թիֆլիս, ընդունվել և 1910-1912 թվականներին սովորել է Մարիամյան-Հովնանյան օրիորդաց դպրոցում, որը համարվում էր հայկական լավագույն կրթական օրիորդաց դպրոցը։
Մասնագիտանալով ուսուցչության մեջ, նա մանկավարժ աշխատելու առաջարկ է ստացել Դրանդայի հայկական ծխական դպրոցում։ Եղիսաբեթ Իսաբեկյանն ընդունել է առաջարկը և մեկնել Աբխազիա։ Ուսուցչական գործունեությունը Դրանդայում տևել է 1912 թվականից մինչև 1914 թվական։ Վերադառնալով Իգդիր՝ Ղարաքիլիսայի (այժմ՝ Վանաձոր) ծխական դպրոցում աշխատելու առաջարկ է ստացել․ 1914-1915 ուսումնական տարին ուսուցչություն է իրականացնում Ղարաքիլիսայում։
1916 թվականին ամուսնացել է Արշավիր Շավարշյանի հետ, որն ուսումն ավարտել և Լայպցիգից նոր էր վերադարձել։ 1916 թվականին ամուսնական զույգն Իգդիրից ճանապարհվել է Էջմիածին, որտեղ Ա. Շավարշյանը հրավիրվել էր աշխատելու Գևորգյան ճեմարանում որպես մանկավարժ։ Խորհրդային կարգերի հաստատումից հետո, 1919 թվականին Շավարշյանը հրավիրվել է Երևան և նրանք ընտանիքով տեղափոխվել և մշտական բնակություն են հաստատատել Երևանում։
Եղիսաբեթ Իսաբեկյանը՝ ընտանեկան, կենցաղային հոգսերով ծանրաբեռնված լինելով, որոշ ժամանակ ընդհատել է մասնագիտական գործունեությունը, ապա՝ 1930 թվականին ընդունվել է Երևանի Պետական համալսարանի քիմիական ֆակուլտետը, որն ավարտելուց հետո 1936 թվականից քիմիա առարկա է դասավանդել Ս.Սպանդարյանի անվան միջնակարգ դպրոցում[2]։
Մահացել է 1976 թվականին, Երևանում։
Վաստակ խմբագրել
Մեծ է եղել Եղիսաբեթ Իսաբեկյանի վաստակը մանկավարժության ոլորտում։ Դեռևս Դրանդայում աշխատելու տարիներին մեծապես նպաստել է ծխական դպրոցների կրթադաստիարակչական գործընթացի զարգացմանը։ Հետագայում էլ, անգամ հայրենիքի համար ամենադժվար տարիներին, ամուսնու հետ լծվել է ուսուցչական գործին՝ նախադպրոցական և դպրոցական հաստատությունների հիմնադրմանը։
Ներգրավված է եղել 1919-1920-ական թվականներին առաջին բակային մանկապարտեզների, ճամբարների ստեղծման գործում։
Մոտ ժամանակներս հրատարակվելու է գիրք՝ նրա հուշերի հիման վրա, որում ներառվելու է նաև Արշավիր Շավարշյանի կյանքն ու գործունեությունը։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Իսաբեկյան, Էդուարդ (1994). Իգդիր. Երևան: Արևիկ. ISBN 5-8077-0425-8.
- ↑ Եղիսաբեթ Իսաբեկյանի անտիպ հուշեր
Արտաքին հղումներ խմբագրել
- «Եղիսաբեթ Իսաբեկյանը Էդուարդ Իսաբեկյանի «Իգդիրի Երևելիները» գեղանկարում». Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 2-ին.
{{cite web}}: Text "Eduard Isabekyan" ignored (օգնություն)
|
Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Եղիսաբեթ Իսաբեկյան կատեգորիայում։ |