13 րոպե (գերմ.՝ Elser – Er hätte die Welt verändert, անգլ.՝ 13 Minutes), 2015 թվականի գերմանական դրամատիկական ֆիլմ` տնօրինված Օլիվեր Հիրսչբիեգելի գլխավորությամբ, որը պատմում է Ջորջ Էլզերի իրական պատմությունը՝ ձախողելով 1939 թվականի նոյեմբերին Ադոլֆ Հիտլերին սպանելու փորձը։ Ֆիլմի մի փոքր մասը կազմված է այն փաստից, որ Էլզերի ռումբը պայթեց այն վայրում, որտեղ եղել էր Ֆjուրերը 13 րոպե առաջ։ Այն ցուցադրվեց Բեռլինի 65-րդ միջազգային կինոփառատոնից հետո։ Դա Գերմանիայի կողմից առաջին 8 կարճամետրաժ ֆիլմերից միակն էր, որ ներկայացել էր Օսկարի մրցանակ՝ Lավագույն օտարալեզու ֆիլմերի 88-րդ մրցանակաբաշխությունում, սակայն պարտվել է լաբիրինթոսում (Labyrinth of Lies):

13 րոպե
գերմ.՝ Elser – Er hätte die Welt verändert
Երկիր Գերմանիա
Ժանրդրամա, կենսագրական ֆիլմ և ռազմական ֆիլմ
ԹեմաՅոհան Գեորգ Էլզեր
Թվական2015[1]
Լեզուգերմաներեն[1]
ՌեժիսորՕլիվիեր Հիրսչբիելգեր
ՊրոդյուսերՕլիվիեր Սչյուդլեր
Բորիս Աուզերեր
Ֆրեդ Բրիներսդորֆեր
Սցենարի հեղինակՖրեդ Բրայներսդորֆեր[2] և Léonie-Claire Breinersdorfer?[2]
ԴերակատարներՔրիստիան Ֆրիդել[3][4], Katharina Schüttler?[3][4], Բուրգհարտ Կլաուսներ[3][4], Յոհան ֆոն Բյուլով[3][4], Ֆելիքս Էյտներ[3], David Zimmerschied?[3], Rüdiger Klink?[3], Սիմոն Լիխտ[3], Կոռնելիա Կյոնդգեն[3], Մայքլ Կրանց[3], Գերտի Դրասլ[3], Աննա Ունտերբերգեր[3], Մանֆրեդ-Անտոն Ալգրանգ[3], Michael Ehnert?[3], Ուդո Շենկ[3], Քրիստիան Կոշ[3], Օլի Բիգալկե[3], Emilia Pieske?[3], Thomas M. Meinhardt?[3], Georg Alfred Wittner?[3], Քրիստիան Պետցոլդ[3], Peter Becker?[3], Մարկուս Էրտելտ[3], Nike Seitz?[5] և Christian Koch?
ՕպերատորՅուդիթ Կաուֆման[2]
ԵրաժշտությունԴավիթ Հոլմս
ՄոնտաժԱլեքսանդր Դիտներ[2]
Պատմվածքի վայրԳերմանիա
Տևողություն114 րոպե

Սյուժե

խմբագրել

1939 թվականի նոյեմբերին Մյունխենյան բիարքների մի սյունի ներսում տնային ռումբ տեղադրելուց հետո Ջորջ Էլզերը (Քրիստիան Ֆրիեդել) փորձում է գաղտնի անցնել Շվեյցարիային, սակայն բռնվում է։ Նրա ռումբը պայթեց, բայց Ադոլֆ Հիտլերի սպանությությունը ձախողվեց։ Գերմանական անվտանգության ծառայությունները Էլզերի հասցեին կասկածանքներ են հնչեցնում և կապում սպանության փորձի հետ։ Նրանք կարծում էին, որ Էլզերը պետք է աշխած լիներ մի խումբ դավադիրների հետ և սկսեցին խոշտանգել նրան։ Նրանք ձերբակալեցին նաև իրենց ընտանիքի անդամներին, այդ թվում՝ Էլզ Հարլենին (Կատարինա Սչյուդեր)՝ ամուսնացած կնոջը, ում հետ հանդիպում էր էլզերը։

Երբ Էլզը բերման է ենթակվում, Էլզերը վախենում է աղջկա կյանքի համար և պատմում Կրիֆոյի ոստիկանության պետ՝ Արթուր Նեբեին (Բուրգարթ Քլաուսներ) և Գեստապոյի ղեկավար՝ Հենրիխ Մյուլլերին (Ջոհան ոն Բուլլոու), որ ինքը միայնակ է կատարել այդ գործողությունը։ Նա պատրաստել էր ժամացույցի երկու մեխանիզմ ռումբը պայթեցնելու համար՝ հույս ունենալով, որ Հիտլերի ելույթի ժամանակ կսպանի վերջինիս։ Ոստիկանները դեռևս չէին հավատում, որ նա մենակ է գործել, Էլզերին խոշտանգել թմրադեղերի միջոցով, սակայն արդյունքը չի փոխվում, և նա պնդում է, որ միայնակ է գործել։

Ֆիլմի հիշողություններում պարզ դարձավ, որ Էլզերը ատում էր Նացիստներին և կարծում, որ Գերմանիան փրկելու համար պետք է ոչնչացնել Հիտլերին։ Ձերբակալությունից հետո Էլզերը հինգ տարի պահվում էր համակենտրոնացման ճամբարներում և գնդակահարվեց պատերազմի ավարտից մի քանի շաբաթ առաջ, և ամերիկացիների կողմից ճամբարի ազատագրումից մի քանի օր առաջ։ Փախուստի միջոցով հասկացվում է, որ Էլզերը եկել է արհամարհելու նացիստներին, և տեսավ, որ Հիտլերը պետք է հեռացներ՝ Գերմանիայից փրկելու համար։ Ձերբակալությունից հետո Էլզերը պահվում էր համակենտրոնացման ճամբարներում հինգ տարի, և մի քանի օր առաջ նկարահանվել էր ամերիկյան զորքերի կողմից ՝ պատերազմից մի քանի շաբաթ առաջ։ Էլզերն այժմ համարվում է Երկորդ համաշխարհային պատերազմի գերմանացի հերոս։

Դերերում

խմբագրել
  • Քրիստիան Ֆրեդելը՝ Ջորջ Էլզերի դերում
  • Կատարինա Շյուտլերը՝ Էլզ Հարլենի դերում
  • Բուրգհարթ Կլաուբները՝ Արթուր Նեբիի դերում
  • Ջոհան ոն Բուլլոուը՝ Հենրիխ Մուլլերի դերում
  • Ֆելիքս Էիթները՝ Էբերլիի դերում
  • Դավիթ Զիմերսչիդը՝ Ժոսեֆ Սչյուրիի դերում
  • Ռուդիգեր Քլինկը՝ Էրիչի դերում
  • Սիմոն Լիչթը՝ Օբենգյրուպենֆյուրերի դերում
  • Կարնելիա Կոնգդենը՝ Մարիա Էլզերի դերում
  • Մարտին Մարիա Աբրամը՝ Լյուդվիգ Էլզերի դերում
  • Միքայել Կրանզը Ֆրանզ՝ Խավեր Լեչների դերում

Կինոքննադատների ընդունելություն

խմբագրել

Ֆիլմը, ընդհանուր առմամբ դրականորեն է ընդունվել քննադատների կողմից՝ Ռոտեն Տոմոմատի 60% հաստատման վարկանիշ ունենալով։

Այնուամենայնիվ, Variety ամսագիրը ավելի քիչ տպավորվեց ՝ ասելով․ «․․․Նրբանկատության բացակայությունը զուգորդվում է կանխատեսելի կեղծ սենտիմենտալիզմի հետ՝ պարզեցնելով իրադարձությունները մարդկանց հասկանալի դարձնելու համար։

Ծանոթագրություններ

խմբագրել

Արտաքին հղումներ

խմբագրել