Ֆրիդրիխ II Հոհենշտաուֆեն
Ֆրիդրիխ II Հոհենշտաուֆեն, (գերմ.՝ Friedrich II von Hohenstaufen; դեկտեմբերի 26, 1194[8][9], Էզի, Անկոնա, Մարկե, Պապական մարզ - դեկտեմբերի 13, 1250[8], Ֆիորենտինո, Տորեմաջիորե, Ֆոջա, Ապուլիա, Իտալիա[8]), Գերմանիայի արքա (Սրբազան Հռոմեական կայսրության կայսր) 1212 թվականի դեկտեմբերի 5-ից, Սրբազան Հռոմի կայսր 1220 թվականի նոյեմբերի 22-ից և Սիցիլիայի թագավորության արքա[10]։
Հոհենշտաուֆենների դինաստիայի ներկայացուցիչ, Հենրիխ VI-ի և Կոնստանտի Նորմանդացու որդին, Ֆրիդրիխ I Շիկամորուսի և Սիցիլիայի դիկտատոր Ռոժեր II-ի թոռը։
ԺառանգԽմբագրել
1197 թվականին Ֆրիդրիխ I Շիկամորուսի որդի և Ֆրիդրիխ Հոհենշտաուֆենի հայր Հենրիխ IV մահացավ։ Այդ ժամանակ Ֆրիդրիխը դեռ 3 տարեկան էր։ Մեկ տարի անց՝ 1198 թվականին, վախճանվեց նաև նրա մայրը։ Նա որդու խնամակալությունը վստահել էր Հռոմի Ինոկենտիոս III պապին։ Ֆրիդրիխ II-ը փայլուն կրթություն է ստացել, գիտեր վեց լեզու, որոնցից հմտորեն տիրապետում էր հունարենին և արաբերենին։ Ստեղծագործություններ էր գրում լատիներեն, իսկ բանաստեղծություններ՝ իտալերեն[11]։ Գիտեր նաև ֆրանսերեն և սիցիլերեն[12]։ Նրա արքունիքում հավաքված էին հույն, արաբ և հրեա գիտնականներ։ Արևելքի երաժշտությունը, գրականությունը և ճարտարապետությունը ամեն կերպ խրախուսվում էր Ֆրիդրիխ Հոհենշտաուֆենի կողմից։
Սկզբում նա մորից ժառանգել էր միայն Սիցիլիայի թագավորության գահը։ 1212 թվականին Ինոկենտիոս III-ը նրան օծեց Գերմանիայի թագավոր, թեև կայսր դարձավ միայն 1220 թվականին։
ՔաղաքականությունԽմբագրել
Նա ցանկանում էր Սիցիլիայի Թագավորությունը վերածել կենտրոնական միապետության։ 1231 թվականին նա հրապարակեց Սիցիլական թագավորության սահմանադրությունը, ըստ որի ավերվում էին ֆեոդալական ամրոցները և կրճատվում և կրճատվում հին ազնվականության իրավունքները։ Թագավորությունը բաժանվում էր վարչական միավորների, որոնք կառավարվում էին թագավորի նշանակած նահանգապետերը։ Ստեղծվում էր մշտական վարձու բանակ և նավատորմ։
Ֆրիդրիխ II-ը հիմնեց մի շարք դպրոցներ և Նեապոլի համալսարանը։
Խաչակրաց արշավանքԽմբագրել
Կայս օծվելուց առաջ Ֆրիդրիխը խոստացել էր խաչակրաց արշավանք կազմակերպել, բայց անընդհատ հետաձգում էր։ Իսկ երբ վերջապես նավատորմը ճանապարհ ընկավ, Ֆրիդրիխ II Հոհենշտաուֆենը հիվանդացավ և հետ վերադարձավ։ Վրդովված Գրիգորիոս IX պապը նրան բանադրեց։
Բանադրանքի տակ գտնված ժամանակ, պապին հակառակ 1228 թվականին Ֆրիդրիխ II-ը կազմակերպեց չորրորդ խաչակրաց արշավանքը։ Դիվանագիտական ճանապարհով նա եգիպտական սուլթան Ալ-Կամիլի հետ համաձայնության եկավ, և Երուսաղեմը, Բեթղեհեմը ու Նազարեթը մի շարք այլ վայրերի հետ վերադարձվեցին քրիստոնյաներին։
Վերադառնալով Իտալիա` Ֆրիդրիխ II-ը ջախջախեց Սիցիլիա ներխուժած պապական զորքերին։ 1245 թվականին նա նորից բանադրվեց և այդպես էլ բանադրանքի տակ մահացավ։ Ֆրիդրիխի Հոհենշտաուֆենի մահից հետո նրա պետությունը արագ փլուզվեց։
Պայքար Հռոմեական գահի համարԽմբագրել
Ֆրիդրիխ II-ը իր կառավարման շրջանում շատ ժամանակ ավելի բարձր է դասել Սիցիլիայի շահերը, որը առաջացրել է Հռոմի զայրույթը։ Այդ իրադարձությունները հանգեցրեցին երկար պայքարի պապական իշխանությունների հետ։ Բացի այդ Ֆրիդրիխ Հոհենշտաուֆենը իրեն համարում էր Կոստանդին Մեծի ու Դավիթ թագավորի հաջորդը, ինչպես նաև Աստծո ընտրյալը երկրի վրա։
Հետաքրքրիր փաստերԽմբագրել
- Բրիտաական «King Crimson» ռոք-խմբի անունը վերցված է Ֆրիդրիխի II-ի անունից[15]։
ԸնտանիքԽմբագրել
Ֆրիդրիխը ւնեցել է 20 օրինական երեխա. [16]
- 1-ին կին: (օգոստոսի 15, 1209) - Կոնստանցիա Արագոնացի (1179 - հունիսի 23 1222), Արագոնայի արքանի դուստրը։
- Հենրիխ VII (1211 - փետրվարի 12 1242), Սիցիլիայի թագավոր։ Ֆրիդրիխի որդին.
- 2-րդ կին: (նոյեմբերի 9 1225) - Յոլանտա Երուսաղեմացի (1212 - ապրիլի 25, 1228), եղել է միակ դուստրը ընտանիքի։
- 3-րդ կին: (հուլիսի 15, 1235) - Իզաբելիա Անգլիացի (1214 - դեկտեմբերի 1 1241), Անգլիայի թագավոր Յոհան Անհողինի դուստրը.
- 4-րդ կին: (1246) Բիանկա Լանչիա (1210 - դեկտեմբերի 1 1246
Կան նաև կանայք և երեխաներ, որոնց անունները անհայտ են.
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ Catholic Encyclopedia - Frederick II
- ↑ https://books.google.de/books?id=hlXAdBM8WaoC&pg=PA113&lpg=PA113&dq=Konstanze+Friedrich+1209&source=bl&ots=JOsqw_YoRg&sig=pFpYUF9-xgD3QpTn2yTIDlE0N9Q&hl=de&sa=X&ved=2ahUKEwiUvN6IppPfAhVBEVAKHckvD24Q6AEwD3oECAoQAQ#v=onepage&q=Konstanze%20Friedrich%201209&f=false
- ↑ (unspecified title) — P. 114.
- ↑ http://www.treccani.it/enciclopedia/costanza-d-aragona-imperatrice-regina-d-ungheria-e-di-sicilia_(Dizionario-Biografico)/
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Kindred Britain
- ↑ 6,0 6,1 Lundy D. R. The Peerage
- ↑ Pas L. v. Genealogics — 2003. — ed. size: 683713
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 Kamp N. Dizionario Biografico degli Italiani (իտալ.) — 1995. — Vol. 45.
- ↑ https://books.google.de/books?id=hlXAdBM8WaoC&pg=PA9#v=onepage&q&f=false — P. 9.
- ↑ Елена Сизова.։ «Фридрих II Гогенштауфен и его династия в зеркале литературы»։ Историко-искусствоведческий портал "Монсальват"։ Արխիվացված օրիգինալից 2011-08-21-ին։ Վերցված է 2015-06-09
- ↑ Gaetana Marrone, Paolo Puppa, and Luca Somigli, eds. Encyclopedia of Italian literary studies (2007) Volume 1 pp. 780–82, also 563, 571, 640, 832–36
- ↑ Cronica, Giovanni Villani Book VI e. 1. (Rose E. Selfe's English translation)
- ↑ Constance had left the new-born to her friend, the duchess of Spoleto. The tradition that his mother wanted to call him "Constantine" is mentioned only in later
- ↑ Kamp N.։ «FEDERICO II di Svevia, imperatore, re di Sicilia e di Gerusalemme, re dei Romani»։ Dizionario Biografico degli Italiani։ Enciclopedia Italiana։ Վերցված է մայիսի 7, 2011
- ↑ Darkside.ru - King Crimson - In the Court of Crimson King
- ↑ Steven Runciman, The Sicilian Vespers, (Cambridge University Press, 2000), 26.
ԳրականությունԽմբագրել
- David Abulafia, Frederick II. A Medieval Emperor, Allen Lane the Penguin Press, 1988
- Jacques Benoist-Méchin, Frédéric de Hohenstaufen ou le rêve excommunié, Perrin, 1980
- Ernst Kantorowicz, Kaiser Friedrich II,Klett-Cotta, Stuttgart 1980
- Abulafia David (1988)։ Frederick II. A Medieval Emperor։ Penguin Press։ ISBN 88-06-13197-4
- Karen (2001)։ Holy War – The Crusades and Their Impact on Today's World։ Anchor Books։ ISBN 0-385-72140-4
- Geoffrey (1984)։ The Origins of Modern Germany։ Norton։ ISBN 0-393-30153-2
- Cassady Richard F. (2011)։ The Emperor and the Saint: Frederick II of Hohenstaufen, Francis of Assisi, and Journeys to Medieval Places։ DeKalb: Northern Illinois University Press
- Cavendish Richard (December 2000)։ «Death of the Emperor Frederick II»։ History Today 50 (12)
- Davis R.H.C. (1988)։ A History of Medieval Europe։ Longman։ ISBN 0-582-01404-2
- Kantorowicz Ernst (1937)։ Frederick the Second, 1194–1250
- Maalouf Amin (1989)։ The Crusades Through Arab Eyes։ Schocken։ ISBN 0-8052-0898-4
- Masson Georgina (1957)։ Frederick II of Hohenstaufen։ Martin Secker & Warburg։ ISBN 88-452-9107-3
- Powell James M. (April 2007)։ Church and Crusade: Frederick II and Louis IX։ Catholic Historical Review 93 (2)։ էջեր 251–264։ doi:10.1353/cat.2007.0201
