Ֆրիդրիխ II Հոհենշտաուֆեն
Ֆրիդրիխ II Հոհենշտաուֆեն, (գերմ.՝ Friedrich II von Hohenstaufen; դեկտեմբերի 26, 1194[5][9], Էզի, Անկոնա - դեկտեմբերի 13, 1250[5], Ֆիորենտինո, Ֆոջա[5][2]), Գերմանիայի արքա (Սրբազան Հռոմեական կայսրության կայսր) 1212 թվականի դեկտեմբերի 5-ից, Սրբազան Հռոմի կայսր 1220 թվականի նոյեմբերի 22-ից և Սիցիլիայի թագավորության արքա[10]։
.svg){kind=small}
Հոհենշտաուֆենների դինաստիայի ներկայացուցիչ, Հենրիխ VI-ի և Կոնստանտի Նորմանդացու որդին, Ֆրիդրիխ I Շիկամորուսի և Սիցիլիայի դիկտատոր Ռոժեր II-ի թոռը։
Ժառանգ
խմբագրել
1197 թվականին Ֆրիդրիխ I Շիկամորուսի որդի և Ֆրիդրիխ Հոհենշտաուֆենի հայր Հենրիխ IV մահացավ։ Այդ ժամանակ Ֆրիդրիխը դեռ 3 տարեկան էր։ Մեկ տարի անց՝ 1198 թվականին, վախճանվեց նաև նրա մայրը։ Նա որդու խնամակալությունը վստահել էր Հռոմի Ինոկենտիոս III պապին։ Ֆրիդրիխ II-ը փայլուն կրթություն է ստացել, գիտեր վեց լեզու, որոնցից հմտորեն տիրապետում էր հունարենին և արաբերենին։ Ստեղծագործություններ էր գրում լատիներեն, իսկ բանաստեղծություններ՝ իտալերեն[11]։ Գիտեր նաև ֆրանսերեն և սիցիլերեն[12]։ Նրա արքունիքում հավաքված էին հույն, արաբ և հրեա գիտնականներ։ Արևելքի երաժշտությունը, գրականությունը և ճարտարապետությունը ամեն կերպ խրախուսվում էր Ֆրիդրիխ Հոհենշտաուֆենի կողմից։
Սկզբում նա մորից ժառանգել էր միայն Սիցիլիայի թագավորության գահը։ 1212 թվականին Ինոկենտիոս III-ը նրան օծեց Գերմանիայի թագավոր, թեև կայսր դարձավ միայն 1220 թվականին։
Քաղաքականություն
խմբագրել
Նա ցանկանում էր Սիցիլիայի Թագավորությունը վերածել կենտրոնական միապետության։ 1231 թվականին նա հրապարակեց Սիցիլական թագավորության սահմանադրությունը, ըստ որի ավերվում էին ֆեոդալական ամրոցները և կրճատվում և կրճատվում հին ազնվականության իրավունքները։ Թագավորությունը բաժանվում էր վարչական միավորների, որոնք կառավարվում էին թագավորի նշանակած նահանգապետերը։ Ստեղծվում էր մշտական վարձու բանակ և նավատորմ։
Ֆրիդրիխ II-ը հիմնեց մի շարք դպրոցներ և Նեապոլի համալսարանը։
Խաչակրաց արշավանք
խմբագրելԿայս օծվելուց առաջ Ֆրիդրիխը խոստացել էր խաչակրաց արշավանք կազմակերպել, բայց անընդհատ հետաձգում էր։ Իսկ երբ վերջապես նավատորմը ճանապարհ ընկավ, Ֆրիդրիխ II Հոհենշտաուֆենը հիվանդացավ և հետ վերադարձավ։ Վրդովված Գրիգորիոս IX պապը նրան բանադրեց։
Բանադրանքի տակ գտնված ժամանակ, պապին հակառակ 1228 թվականին Ֆրիդրիխ II-ը կազմակերպեց չորրորդ խաչակրաց արշավանքը։ Դիվանագիտական ճանապարհով նա եգիպտական սուլթան Ալ-Կամիլի հետ համաձայնության եկավ, և Երուսաղեմը, Բեթղեհեմը ու Նազարեթը մի շարք այլ վայրերի հետ վերադարձվեցին քրիստոնյաներին։
Վերադառնալով Իտալիա` Ֆրիդրիխ II-ը ջախջախեց Սիցիլիա ներխուժած պապական զորքերին։ 1245 թվականին նա նորից բանադրվեց և այդպես էլ բանադրանքի տակ մահացավ։ Ֆրիդրիխի Հոհենշտաուֆենի մահից հետո նրա պետությունը արագ փլուզվեց։
Պայքար Հռոմեական գահի համար
խմբագրելՖրիդրիխ II-ը իր կառավարման շրջանում շատ ժամանակ ավելի բարձր է դասել Սիցիլիայի շահերը, որը առաջացրել է Հռոմի զայրույթը։ Այդ իրադարձությունները հանգեցրեցին երկար պայքարի պապական իշխանությունների հետ։ Բացի այդ Ֆրիդրիխ Հոհենշտաուֆենը իրեն համարում էր Կոստանդին Մեծի ու Դավիթ թագավորի հաջորդը, ինչպես նաև Աստծո ընտրյալը երկրի վրա։
Հետաքրքրիր փաստեր
խմբագրել- Բրիտաական «King Crimson» ռոք-խմբի անունը վերցված է Ֆրիդրիխի II-ի անունից[15]։
Ընտանիք
խմբագրելՖրիդրիխը ւնեցել է 20 օրինական երեխա. [16]
- 1-ին կին: (օգոստոսի 15, 1209) - Կոնստանցիա Արագոնացի (1179 - հունիսի 23 1222), Արագոնայի արքանի դուստրը։
- Հենրիխ VII (1211 - փետրվարի 12 1242), Սիցիլիայի թագավոր։ Ֆրիդրիխի որդին.
- 2-րդ կին: (նոյեմբերի 9 1225) - Յոլանտա Երուսաղեմացի (1212 - ապրիլի 25, 1228), եղել է միակ դուստրը ընտանիքի։
- 3-րդ կին: (հուլիսի 15, 1235) - Իզաբելիա Անգլիացի (1214 - դեկտեմբերի 1 1241), Անգլիայի թագավոր Յոհան Անհողինի դուստրը.
- 4-րդ կին: (1246) Բիանկա Լանչիա (1210 - դեկտեմբերի 1 1246
Կան նաև կանայք և երեխաներ, որոնց անունները անհայտ են.
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ Catholic Encyclopedia - Frederick II
- ↑ 2,0 2,1 2,2 verschiedene Autoren Neue Deutsche Biographie (գերմ.) — Historische Kommission bei der Bayerischen Akademie der Wissenschaften, 1953. — doi:10.1163/9789004337862_LGBO_COM_140215
- ↑ https://books.google.de/books?id=hlXAdBM8WaoC&pg=PA113&lpg=PA113&dq=Konstanze+Friedrich+1209&source=bl&ots=JOsqw_YoRg&sig=pFpYUF9-xgD3QpTn2yTIDlE0N9Q&hl=de&sa=X&ved=2ahUKEwiUvN6IppPfAhVBEVAKHckvD24Q6AEwD3oECAoQAQ#v=onepage&q=Konstanze%20Friedrich%201209&f=false
- ↑ (unspecified title) — P. 114.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Kamp N. Dizionario Biografico degli Italiani (իտալ.) — 1995. — Vol. 45.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 Kindred Britain
- ↑ 7,0 7,1 Lundy D. R. The Peerage
- ↑ Pas L. v. Genealogics — 2003.
- ↑ https://books.google.de/books?id=hlXAdBM8WaoC&pg=PA9#v=onepage&q&f=false — P. 9.
- ↑ Елена Сизова. «Фридрих II Гогенштауфен и его династия в зеркале литературы». Историко-искусствоведческий портал "Монсальват". Արխիվացված օրիգինալից 2011 թ․ օգոստոսի 21-ին. Վերցված է 2015 թ․ հունիսի 9-ին.
- ↑ Gaetana Marrone, Paolo Puppa, and Luca Somigli, eds. Encyclopedia of Italian literary studies (2007) Volume 1 pp. 780–82, also 563, 571, 640, 832–36
- ↑ Cronica, Giovanni Villani Book VI e. 1. (Rose E. Selfe's English translation)
- ↑ Constance had left the new-born to her friend, the duchess of Spoleto. The tradition that his mother wanted to call him "Constantine" is mentioned only in later
- ↑ Kamp, N. «FEDERICO II di Svevia, imperatore, re di Sicilia e di Gerusalemme, re dei Romani». Dizionario Biografico degli Italiani. Enciclopedia Italiana. Վերցված է 2011 թ․ մայիսի 7-ին.
- ↑ Darkside.ru - King Crimson - In the Court of Crimson King
- ↑ Steven Runciman, The Sicilian Vespers, (Cambridge University Press, 2000), 26.
Գրականություն
խմբագրել- David Abulafia, Frederick II. A Medieval Emperor, Allen Lane the Penguin Press, 1988
- Jacques Benoist-Méchin, Frédéric de Hohenstaufen ou le rêve excommunié, Perrin, 1980
- Ernst Kantorowicz, Kaiser Friedrich II,Klett-Cotta, Stuttgart 1980
- Abulafia, David (1988). Frederick II. A Medieval Emperor. Penguin Press. ISBN 88-06-13197-4.
- Karen (2001). Holy War – The Crusades and Their Impact on Today's World. Anchor Books. ISBN 0-385-72140-4.
- Geoffrey (1984). The Origins of Modern Germany. Norton. ISBN 0-393-30153-2.
- Cassady, Richard F. (2011). The Emperor and the Saint: Frederick II of Hohenstaufen, Francis of Assisi, and Journeys to Medieval Places. DeKalb: Northern Illinois University Press.
- Cavendish, Richard (2000 թ․ դեկտեմբեր). «Death of the Emperor Frederick II». History Today. 50 (12).
- Davis, R.H.C. (1988). A History of Medieval Europe. Longman. ISBN 0-582-01404-2.
- Kantorowicz, Ernst (1937). Frederick the Second, 1194–1250.
- Maalouf, Amin (1989). The Crusades Through Arab Eyes. Schocken. ISBN 0-8052-0898-4.
- Masson, Georgina (1957). Frederick II of Hohenstaufen. Martin Secker & Warburg. ISBN 88-452-9107-3.
- Powell, James M. (2007 թ․ ապրիլ). Church and Crusade: Frederick II and Louis IX. Vol. 93. էջեր 251–264. doi:10.1353/cat.2007.0201.
{{cite book}}:|journal=ignored (օգնություն)
Արտաքին հղումներ
խմբագրել
- Собрание материалов о Фридрихе II
- Переводы поэтов сицилийской школы
- Научные эксперименты, приписываемые Фридриху II
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ֆրիդրիխ II Հոհենշտաուֆեն» հոդվածին։ |