Ֆյոդոր Զալատա
Ֆյոդոր Զալատա (ուկրաիներեն՝ Залата Федір Дмитрович, օգոստոսի 21, 1914 կամ 1914[1], Syvaske, Novotroitskoye Volost, Դնեպրովսկի գավառ, Տավրիկյան նահանգ, Ռուսական կայսրություն - դեկտեմբերի 23, 1993 կամ 1993[1], Դնեպր, Ուկրաինա), ուկրաինացի գրող։
Ֆյոդոր Զալատա | |
---|---|
Ծնվել է | օգոստոսի 21, 1914 կամ 1914[1] |
Ծննդավայր | Syvaske, Novotroitskoye Volost, Դնեպրովսկի գավառ, Տավրիկյան նահանգ, Ռուսական կայսրություն |
Վախճանվել է | դեկտեմբերի 23, 1993 կամ 1993[1] |
Վախճանի վայր | Դնեպր, Ուկրաինա |
Մասնագիտություն | գրող և արձակագիր |
Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն, ԽՍՀՄ և Ուկրաինա |
Կրթություն | Moscow Frontier Institute? |
Կուսակցություն | ԽՄԿԿ |
Պարգևներ |
Կենսագրություն խմբագրել
Ֆյոդոր Զալատան ծնվել է Խերսոնչինայի Սիվաշոկ գյուղում, գյուղացու ընտանիքում։ 1936 թվականին մեկնել է Կարմիր բանակ, Մոսկվայում ավարտել է սահմանապահների ուսումնարանը, ծառայել արևմտյան սահմանների սահմանապահ զորքերում։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի Արևելյան ռազմաճակատի («Հայրենական մեծ պատերազմ», 1941-1945) գործողությունների տարիներին եղել է առաջնագծում։ Պարգևատրվել է շքանշաններով ու մեդալներով։ Աշխատել է մամուլում։ Եղել է Ուկրաինայի գրողների միության Դնեպրոպետրովսկի կազմակերպության պատասխանատու քարտուղար։1951 թվականից պարբերաբար տպագրվել է։ Առանձին հրատարակություններով լույս են տեսել պատմվածքների, հեքիաթների, վեպերի և պիեսների ժողովածուներ[2]։
Ստեղծագործություններ խմբագրել
- «Տղաներ», 1955
- «Ոսկե բանալի», 1956
- «Սովետական գործ», 1957
- «Ինչպես մոլորվեցին կռունկները», 1958, հեքիաթների գիրք
- «Հարավում»,1955
- «Լեռնանցք», 1956
- «Կյանք և մահ», 1963
- «Խերսոնի տափաստանում», 1969
- «Վիպակներ և պատմվածքներ», 1966
- «Հիշողությունը չի անցնում հորիզոնից այն կողմ», 1971
Ծանոթագրություններ խմբագրել
Արտաքին հղումներ խմբագրել
- Залата Федір Дмитрович Արխիվացված 2016-03-04 Wayback Machine