Ֆեոդոր Ինոզեմցև
Ֆեոդոր Իվանովիչ Ինոզեմցև (ռուս.՝ Фёдор Иванович Иноземцев, փետրվարի 12 (24), 1802 կամ 1802[1], Բելկինո (գյուղ, Բորովսկի շրջան), Բորովսկի ուեզդ, Կալուժսկայա գուբերնիա, Ռուսական կայսրություն - օգոստոսի 6 (18), 1869 կամ 1869[1], Մոսկվա, Ռուսական կայսրություն), ռուս բժիշկ-կլինիցիստ, մանկավարժ և հասարակական գործիչ։
Ֆեոդոր Ինոզեմցև ռուս.՝ Фёдор Иванович Иноземцев | |
---|---|
Ծնվել է | փետրվարի 12 (24), 1802 կամ 1802[1] |
Ծննդավայր | Բելկինո (գյուղ, Բորովսկի շրջան), Բորովսկի ուեզդ, Կալուժսկայա գուբերնիա, Ռուսական կայսրություն |
Մահացել է | օգոստոսի 6 (18), 1869 կամ 1869[1] |
Մահվան վայր | Մոսկվա, Ռուսական կայսրություն |
Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն |
Կրթություն | Imperial Univervisty of Kharkov medical faculty? և Դորպատի կայսերական համալսարան |
Մասնագիտություն | բժիշկ և վիրաբույժ |
Գիտական աստիճան | բժշկության դոկտոր |
Աշխատավայր | Մոսկվայի կայսերական համալսարան |
Պարգևներ |
1828 թվականին ավարտել է Խարկովի համալսարանի բժշկական ֆակուլտետը։ 1835 - 1859 թվականներին՝ Մոսկվայի համալսարանի պրակտիկ վիրաբուժության ամբիոնի պրոֆեսոր։ Իվանովիչը Ռուսաստանում առաջինն է հիմնել ֆակուլտետային վիրաբուժության կլինիկա (1846)։ Զարգացրել է անատոմիա-ֆիզիոլոգիական ուղղությունը, բացահայտել վեգետատիվ նյարդային համակարգի դերը ախտաբանական պրոցեսների առաջացման գործում։ Ռուսաստանում առաջին անգամ կիրառել է եթերային նարկոզ, խոլերայի բուժման համար առաջարկել թուրմ՝ «Ինոզեմցևի կաթիլներ»։
Ծանոթագրություններ
խմբագրելԱյս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 347)։ |
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ֆեոդոր Ինոզեմցև» հոդվածին։ |