Ֆեոդոր Իվանովիչ Ինոզեմցև (ռուս.՝ Фёдор Иванович Иноземцев, փետրվարի 12 (24), 1802 կամ 1802[1], Բելկինո (գյուղ, Բորովսկի շրջան), Բորովսկի ուեզդ, Կալուժսկայա գուբերնիա, Ռուսական կայսրություն - օգոստոսի 6 (18), 1869 կամ 1869[1], Մոսկվա, Ռուսական կայսրություն), ռուս բժիշկ-կլինիցիստ, մանկավարժ և հասարակական գործիչ։

Ֆեոդոր Ինոզեմցև
ռուս.՝ Фёдор Иванович Иноземцев
Ծնվել էփետրվարի 12 (24), 1802 կամ 1802[1]
ԾննդավայրԲելկինո (գյուղ, Բորովսկի շրջան), Բորովսկի ուեզդ, Կալուժսկայա գուբերնիա, Ռուսական կայսրություն
Մահացել էօգոստոսի 6 (18), 1869 կամ 1869[1]
Մահվան վայրՄոսկվա, Ռուսական կայսրություն
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն
ԿրթությունImperial Univervisty of Kharkov medical faculty? և Դորպատի կայսերական համալսարան
Մասնագիտությունբժիշկ և վիրաբույժ
Գիտական աստիճանբժշկության դոկտոր
ԱշխատավայրՄոսկվայի կայսերական համալսարան
Պարգևներ
Սուրբ Աննայի 2-րդ աստիճանի շքանշան Սուրբ Ստանիսլավի 2-րդ աստիճանի շքանշան և Սուրբ Աննայի 3-րդ աստիճանի շքանշան

1828 թվականին ավարտել է Խարկովի համալսարանի բժշկական ֆակուլտետը։ 1835 - 1859 թվականներին՝ Մոսկվայի համալսարանի պրակտիկ վիրաբուժության ամբիոնի պրոֆեսոր։ Իվանովիչը Ռուսաստանում առաջինն է հիմնել ֆակուլտետային վիրաբուժության կլինիկա (1846)։ Զարգացրել է անատոմիա-ֆիզիոլոգիական ուղղությունը, բացահայտել վեգետատիվ նյարդային համակարգի դերը ախտաբանական պրոցեսների առաջացման գործում։ Ռուսաստանում առաջին անգամ կիրառել է եթերային նարկոզ, խոլերայի բուժման համար առաջարկել թուրմ՝ «Ինոզեմցևի կաթիլներ»։

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 4, էջ 347  
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ֆեոդոր Ինոզեմցև» հոդվածին։