Օկտավ Միրբո

ֆրանսիացի գրող

Օկտավ Միրբո (ֆր.՝ Octave Mirbeau, փետրվարի 16, 1848(1848-02-16)[1][2][3][…], Թրևիեր - փետրվարի 16, 1917(1917-02-16)[1][2][3][…], Փարիզ[4]), ֆրանսիացի գրող, լրագրող և գրաքննադատ։ Եղել է Գոնկուրյան ակադեմիայի անդամ; Գրականության նյութ է դարձրել բռնությունը, վայրագությունը, հոգեկան օտարվածությունը՝ առաջ ընկնելով Ֆրեյդից և համբավ ու փառք ձեռք բերելով Եվրոպայում։ Նրա երկերը թարգմանվել են աշխարհի 30 ժողովուրդների լեզուներով։ Լև Տոլստոյը կարծիք է հայտնել, որ Օկտավ Միրբոն իր ժամանակի ֆրանսիացի գրողներից մեծագույնն է, ով լավագույնս արտացոլել է դարի և Ֆրանսիայի ոգին[6]։

Օկտավ Միրբո
Octave Mirbeau
Ծննդյան անունֆր.՝ Octave Henri Marie Mirbeau
Ծնվել էփետրվարի 16, 1848(1848-02-16)[1][2][3][…]
ԾննդավայրԹրևիեր
Վախճանվել էփետրվարի 16, 1917(1917-02-16)[1][2][3][…] (69 տարեկան)
Վախճանի վայրՓարիզ[4]
ԳերեզմանՊասի գերեզմանատուն
Մասնագիտությունդրամատուրգ, լրագրող, դրամատուրգ, վիպասան, ակնարկագիր, արվեստի քննադատ, գրական քննադատ, անարխիստ, գրող, արձակագիր և թատերական քննադատ
Լեզուֆրանսերեն
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա[5]
Ժանրերվեպ
Գրական ուղղություններիմպրեսիոնիզմ
Ուշագրավ աշխատանքներԱղախնի օրագիրը
ԱնդամակցությունՄարդու իրավունքների լիգա
ԱշխատավայրԼ'Յումանիտե
ԱմուսինԷլիս Ռեգնո
ԱզգականներԿլոդ Մոնե
Կայքmirbeau.asso.fr
 Octave Mirbeau Վիքիպահեստում

Հիմնական ստեղծագործությունները խմբագրել

  • Le Calvaire (1886)
  • L'Abbé Jules (1888).
  • Sébastien Roch (1890).
  • Dans le ciel (1892-1893).
  • Les Mauvais bergers (1897).
  • Le Jardin des supplices (1899).
  • Le Journal d'une femme de chambre (1900).
  • Les affaires sont les affaires (1903).
  • Farces et moralités (1904).
  • La 628-E8 (1907).
  • Le Foyer (1908).
  • Dingo (1913).
  • Contes crueks (1990).
  • Combats esthétiques (1993).
  • Combats littéraires (2006).
  • Correspondance générale (2003-2005-2009).

Քաղվածք խմբագրել

  Եթե պատռենք քողն ու բացենք մարդկային հոգին իր ողջ մերկությամբ, քայքայման ահավոր նողկալի հոտ կարձակի։  

Տուրք խմբագրել

  • Արշակ Չոպանյան ։ « Օկտավ Միրբո (Octave Mirbeau), l’écrivain le plus humain de la littérature la plus humaine » (1903)[7].

Գրականություն խմբագրել

  • Pierre Michel & J.-F. Nivet, Octave Mirbeau, l'imprécateur au cœur fidèle, 1990.
  • Cahiers Octave Mirbeau, 1994-2012.

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Octave Mirbeau (նիդերլ.)
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Internet Speculative Fiction Database — 1995.
  4. 4,0 4,1 4,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #118784226 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
  5. LIBRIS — 2012.
  6. См. также: Лев Толстой, письмо Октаву Мирбо (12 октября 1903).(չաշխատող հղում).
  7. Octave Mirbeau, Combats littéraires, L'Age d'Homme, 2006, 561

Արտաքին հղումներ խմբագրել

 
Վիքիքաղվածքն ունի քաղվածքների հավաքածու, որոնք վերաբերում են
Օկտավ Միրբո հոդվածին