Պետրոս Հովհաննեսի Քալանթարյան (հոկտեմբերի 20, 1735(1735-10-20)[1], Նոր Ջուղա[1] - անհայտ[1]- անհայտ), Ռուսաստանում բժշկական կրթություն ստացած առաջին հայ բժիշկը։

Պետրոս Քալանթարյան
Ծնվել էհոկտեմբերի 20, 1735(1735-10-20)[1]
ԾննդավայրՆոր Ջուղա[1]
Մահացել էանհայտ[1]
Ազգությունհայ
Մասնագիտությունբժիշկ

Կենսագրություն խմբագրել

1764 թվականին ավարտել է Սանկտ Պետերբուրգի հոսպիտալային դպրոցը և 9 տարի աշխատել որպես զինվորական բժիշկ, 1773 թվականին զորացրվել է, տեղափոխվել Մոսկվա, աշխատել է Լազարյան ճեմարանում։ 1789 թվականին գրել է «Բժշկարան համառոտ» աշխատությունը (հրատարակվել է 1793 թվականին, Նոր Նախիջևան)։ Գիրքը բաղկացած է բժշկարանից և լատիներեն-հայերեն բժշկական տերմինների բառարանից։ Առաջնակարգ տեղ է տրված հայկական բնաշխարհի դեղաբույսերին։

Գրականություն խմբագրել

Ծանոթագրություններ խմբագրել

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։