Փողի մետաղային տեսություն

Փողի մետաղային տեսություն, մետալիզմ, ապրանքամետաղային տնտեսագիտական տեսություն, որը նույնացնում է դրամաշրջանառությունն ու ապրանքափոխանակությունը և պնդում, որ փողի արժեքը բխում է այն ապրանքի հանդեպ գնողունակությունից, որի վրա այն հիմնված է[1]։ Դիտարկվում է մետաղների (ոսկի, արծաթ) դրամական արժեքը։ Առաջացել է միջին դարերում (առաջին ներկայացուցիչներից է ֆրանսիացի Ն․ Օրեմը), առավել ավարտուն ձևով այն ներկայացրել են մերկանտիլիստները, որոնք հարստության միակ չափանիշը համարում էին ոսկին և արծաթը։ Կապիտալիզմի զարգացմանը զուգընթաց փողի մետաղային տեսությունն աստիճանաբար զիջում է իր դիրքերը և թղթադրամի վերելքի շրջանում դրա ներկայացուցիչներն արդեն չէին մերժում դրամանիշերի շրջանառության հնարավորությունը, սակայն միաժամանակ պահանջում էին մետաղի հետ դրանց պարտադիր փոխանակությունը։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. «ՓՈՂԻ ՏԵՍԱԿՆԵՐԸ ԵՎ ԴՐԱՆՑ ՊԱՏՄԱԿԱՆ ԶԱՐԳԱՑՈՒՄԸ». Մերի. 2013 թ․ հոկտեմբերի 4. Վերցված է 2017 թ․ օգոստոսի 31-ին.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։