Տիտր (ֆիլմոգրաֆիա)
Տիտր, մակագրություն կինոնկարում։ Լինում են վերնագրային կամ ներածական, միջակա և եզրափակիչ, ինչպես և միջկադրային մակագրություններ՝ ենթագրեր (սուբտիտրեր), որոնցից օգտվում են առանց կրկնօրինակման օտար լեզվով ցուցադրվող ֆիլմերում։ «Համր» կինոյում տիտրերով հաղորդել են երկխոսության բովանդակությունը, գործողության ժամանակի ու տեղի փոփոխությունը, օգնել հեղինակի մտահղացման բացահայտմանը։ Հնչյունային կինոյում պահպանվել են հիմնականում վերնագրային տիտրերը։
Բացման տիտրեր
խմբագրելՀեռուստատեսային ծրագրում, կինոնկարի կամ տեսախաղի սկզբնական տողերը ցուցադրվում են շոուի կամ ֆիլմի սկզբում` արտադրության տարբերանշաններից հետո և թվարկում են արտադրության ամենակարևոր անդամները։ Դրանք սովորաբար ցուցադրվում են որպես դատարկ էկրանի վրա դրված տեքստ կամ ստատիկ նկարներ, կամ երբեմն ցուցադրվում են գործողությունների վերևում[1]։ Որոշ բացման վարկեր կառուցված են անիմացիայի կամ արտադրության թվերի շուրջ (օրինակ՝ Ջեյմս Բոնդի ֆիլմերը)։ Բացման վարկերում նշվում են հիմնական դերակատարները. աչքի է ընկնում գլխավոր դերակատարը, իսկ հաջորդում են երկրորդ պլանի դերակատարները։ Մյուսները, որոնք թվարկված են, հրավիրյալ աստղեր են, պրոդյուսերներ և ռեժիսորներ, ի տարբերություն ավարտական վարկերի, որտեղ նշված է ամբողջ արտադրական անձնակազմը։
Փակման տիտրեր
խմբագրելՀեռուստատեսային ծրագրում, կինոնկարի կամ վիդեոխաղի վերջնամասը հայտնվում է շոուի վերջում և ներկայացնում է արտադրության մեջ ներգրավված բոլոր դերասանական կազմն ու անձնակազմը։ Գրեթե բոլոր հեռուստատեսային և կինոարտադրությունները, սակայն, փակման համարներում բաց են թողնում նվագախմբի անդամների անունները, փոխարենը նշում են նվագախմբի անվանումը և երբեմն նույնիսկ դա։ Նաև ամենից հաճախ բաց են թողնվում ենթագրերով զբաղվող թարգմանիչների անունները, ինչպես նաև գործընթացում ներգրավված ցանկացած տեխնիկ, նույնիսկ այն արտադրություններում, որոնք պատրաստվում են միջազգային շուկայի համար և, հետևաբար, պրեմիերան ենթագրերով։
Փակման միավորները սովորաբար ցուցադրվում են էկրանին փոքր նիշերով, որոնք կամ շատ արագ շրջվում են էջից էջ կամ ոլորվում են էկրանի ներքևից վերև։ Կրեդիտները, որոնք պտտվում են կամ ձախից աջ կամ վերև և վար, հայտնի են նաև որպես անձնակազմի գլանափաթեթներ, որոնք գալիս են նախորդ թվային օրերից, երբ անունները բառացիորեն թղթի գլանակի վրա էին և անցնում էին տեսախցիկի առջև։ Ստանդարտ ֆիլմերի վարկերը շարժվում են ներքևից վերև և հաճախ կոչվում են «վարկային սողացողներ»։ Արդյունաբերության ավանդույթները, գիլդիայի կանոնները և արհմիության կանոնները հիմնականում թելադրում են կոնկրետ անունների և աշխատանքի կոչումների կարգն ու տեղադրումը։ Ֆիլմերի վերջում գնալով ավելանում են հետվարկային տեսարաններ։ Այնուամենայնիվ, կարճ կամ ամբողջական լոգոները հայտնվում են ֆիլմերի վերջում (բացառությամբ Universal Pictures-ի)։
Կինոֆիլմերի վարկերը հաճախ ներառում են ցանկացած վայրի (այսինքն՝ քաղաքների, նահանգների և երկրների, եթե ԱՄՆ-ից դուրս) անվանումները, որոնք օգտագործվում են տեսարանների նկարահանման համար, ինչպես նաև արտադրության հետ կապ չունեցող կազմակերպությունների (օրինակ՝ դպրոցներ, պետական կառույցներ, զինվորականներ)։ հիմքեր և այլն), որոնք դեր են խաղացել նկարահանման ժամանակ։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ «What Makes a Great Title Sequence?». StudioBinder (ամերիկյան անգլերեն). 2020 թ․ մայիսի 17. Վերցված է 2020 թ․ հուլիսի 2-ին.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 12, էջ 15)։ |