Տիկինը Սենտ Անդրեսի այգում

Տիկինը Սենտ Անդրեսի այգում;
տեսակ	գեղանկար
նկարիչ	Կլոդ Մոնե
տարի	1867
բարձրություն	82 սանտիմետր
լայնություն	101 սանտիմետր
ստեղծման վայր	Սենտ-Ադրես
ուղղություն	իմպրեսիոնիզմ
ժանր	բնանկար
նյութ	յուղաներկ և կտավ
գտնվում է	Պետական Էրմիտաժ
հավաքածու	Պետական Էրմիտաժ
սեփականատեր	Պետական Էրմիտաժ
	պատկերված են
	Ծանոթագրություններ;
	Woman in the Garden, Sainte-Adresse by Claude Monet Վիքիպահեստում

«Տիկինը Սենտ Անդրեսի այգում» (ֆր.՝ Dame en blanc au jardin), ֆրանսիացի գեղանկարիչ, ֆրանսիական իմպրեսիոնիզմի հիմնադիրներից և ամենակարկառուն ներկայացուցիչներից մեկի` Կլոդ Մոնեի նկարներից։ Կտավը հեղինակը վրձնել է 1867 թվականին։ Յուղաներկով կտավի չափերն են 82 × 101 սմ։ «Տիկինը Սենտ Անդրեսի այգում» ստեղծագործությունը այսօր պահպանվում և ցուցադրվում է Էրմիտաժի թանգարանում (Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսաստան)։

Պատմություն խմբագրել

«Տիկինը Սենտ Անդրեսի այգում» ստեղծագործությունը Կլոդ Մոնեն վրձնել է 1867 թվականին Հավրում՝ Սենտ Անդրես քաղաքում։

Կտավի գլխավոր ֆիգուրի՝ հովանոցով ճերմակազգեստ տիկնոջ համար որպես բնորդուհի կեցվածք է ընդունել Ժաննա-Մարգերիտա Լեկադրը։ Վերջինս Կլոդ Մոնեի հարազատներից մեկի կինն էր։

Նկարչուհի Բերտա Մորիզոն մի առիթով հեգնել է` արտահայտվելով այսպես. «Նրա նկարի դիմաց ես միշտ գիտեմ, թե որ կողմից բռնեմ հովանոցս»^[3]։

Արվեստաբան Ն. Սկորոբոգատկոն «Տիկինը Սենտ Անդրեսի այգում» նկարի մասին խոսել է հետևյալ կերպ. «Տիկնոջ ֆիգուրը, ով զբոսնում է սպիտակ հովանոցը գլխավերևում պահած ճերմակ հանդերձանքով, կարծես միահյուսված է երկնքի արտացոլանքին և արևին։ Զգեստի երկնագույնաթույր ծալքերի ստվերներից և հովանոցի ոսկեզօծ ճաճանչապսակից փայլում է արեգակը»^[4]։

1879 թվականին այս կտավը Մոնեն ցուցադրել է իմպրեսիոնիստների չորրորդ ցուցահանդեսի ժամանակ^[5]։

Նկարը ավարտելուց հետո Մոնեն այն թողնում է Լեկադրների ընտանիքին որպես նվեր։ Սակայն հետագայում այս ստեղծագործությունը կրկին հայտնվում է հեղինակի մոտ և վաճառքի է հանվում 1899 թվականին. գնորդը մոսկվացի վաճառական և կոլեկցիոներ Սերգեյ Իվանովիչ Շչուկին էր։ Հոկտեմբերյան մեծ հեղափոխությունից հետո վերջինիս հավաքածուն ազգայնացվում է, և կտավը այլ նկարների հետ միասին տեղափոխվում է Մոսկվայի Նոր արևմտյան արվեստի պետական թանգարան, իսկ դրա լուծարումից հետո՝ 1948 թվականին նկարը փոխանցվում է Պետական Էրմիտաժին։ 2014 թվականի տարեվերջից ցայսօր «Տիկինը Սենտ Անդրեսի այգում» ստեղծագործությունը պահպանվում և ցուցադրվում է Սերգեյ Շչուկինի և Մորոզով եղբայրների հիշատակի պատկերասրահում՝ Գլխավոր շտաբի շենքում (403 սրահ)^[6]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 ^1,7 ^1,8 http://www.hermitagemuseum.org/wps/portal/hermitage/digital-collection/01.+Paintings/28483/?lng=en
↑ ^2,0 ^2,1 https://www.hermitagemuseum.org/wps/portal/hermitage/digital-collection/01.+Paintings/28483/
↑ Скоробогатько Н. Шедевры мировой живописи. Импрессионизм. — М.: Белый город, 2008. — С. 35.
↑ Скоробогатько Н. Шедевры мировой живописи. Импрессионизм. — М.: Белый город, 2008. — С. 30.
↑ Импрессионизм. Письма художников. Воспоминания Дюран-Рюэля. Документы / Сост. Л. Вентури, пер. с франц. П. В. Мелковой, вступ. статья и общ. ред. А. Н. Изергиной, прим. А. Г. Барской. — Л.: Искусство, 1969. — С. 322.
↑ Государственный Эрмитаж. — Здание Главного Штаба. — Зал Клода Моне

Գրականություն խմբագրել

Albert Kostenevich: Impressionisme. Sensatie en inspiratie, Museumshop Hermitage Amsterdam, 2012, blz. 164-167. ISBN 9789078653318

Արտաքին հղումներ խմբագրել

Het schilderij op de website van de Hermitage Sint-Petersburg (անգլերեն)
Informatie op de website van de Hermitage Amsterdam

Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Տիկինը Սենտ Անդրեսի այգում կատեգորիայում։

[_8f5c1d03483ce085-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 ^1,7 ^1,8 http://www.hermitagemuseum.org/wps/portal/hermitage/digital-collection/01.+Paintings/28483/?lng=en

[_dd18c6e215bcf883-2] 2,0 ^2,1 https://www.hermitagemuseum.org/wps/portal/hermitage/digital-collection/01.+Paintings/28483/

[3] Скоробогатько Н. Шедевры мировой живописи. Импрессионизм. — М.: Белый город, 2008. — С. 35.

[4] Скоробогатько Н. Шедевры мировой живописи. Импрессионизм. — М.: Белый город, 2008. — С. 30.

[5] Импрессионизм. Письма художников. Воспоминания Дюран-Рюэля. Документы / Сост. Л. Вентури, пер. с франц. П. В. Мелковой, вступ. статья и общ. ред. А. Н. Изергиной, прим. А. Г. Барской. — Л.: Искусство, 1969. — С. 322.

[6] Государственный Эрмитаж. — Здание Главного Штаба. — Зал Клода Моне

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]