Արմեն Տատուր
Արմեն Տատուր (Արմեն Հարությունի Տատուրյան, ծնվել է 1920 թ., Կիլիկիայի Սելեկիա քաղաքում (այժմ՝ Ադանայի վիլայեթում, Թուրքիա) - 2008, Լոս Անջելես)[1], հայ գրող։
Արմեն Տատուր | |
---|---|
Ծնվել է | 1920 |
Վախճանվել է | նոյեմբերի 25, 2008 |
Վախճանի վայր | Լոս Անջելես, Կալիֆոռնիա, ԱՄՆ |
Մասնագիտություն | գրող և թարգմանիչ |
Կրթություն | Կահիրեի ամերիկյան համալսարան (1939) և Լոնդոնի համալսարան (1946) |
Կենսագրություն խմբագրել
1922 թ. Տատուրյանների ընտանիքը հաստատվել է Եգիպտոսում։ 1939 թ. Տատուր Արմենը ավարտել է Կահիրեի ամերիկյան համալսարանի քոլեջը, 1946 թ.՝ Լոնդոնի համալսարանի ճարտարագիտական (հեռակա) ֆակուլտետը։ Երկար տարիներ զանազան պաշտոններ է վարել Կահիրեի հայ գեղարվեստասիրաց միությունում։ 1980 թ. տեղափոխվել է ԱՄՆ։ Տատուր Արմենի «Կը սիրեմ աշխարհը» (1948), «Անապատին խորերեն» (1963) ժողովածուներում զետեղված պատմվածքների հիմնական նյութը օտար ափեր նետված հայն Է, այնտեղ հասակ առնող հայ նոր սերունդը, որը ստիպված է դիմակայել և՛ սոցիալական անարդարությանը, և՛ ուծացման վտանգին։ Գրողը պատկերել է նաև տարբեր ազգերի աշխատավորների, ներկայացրել նրանց դասակարգային գիտակցության դրսևորումները։ «Գեղջկական պատկերներ» շարքում («Անապատին խորերեն») վերաստեղծված է հայրենի Կիլիկիայի անցյալը (մինչև հայաթափությունը)։ Տատուր Արմենը կազմել է «Հիշատակարան ալբոմ հայ գեղարվեստասիրաց միության» (1956)։ 1969 թ. այցելել է Սովետական Հայաստան, արգասիքը եղել է «Անկրկնելի ապրումներ» (1971) գիրքը։ Թարգմանել է պիեսներ (Շոուից և ուրիշներից), որոնք 1951-1965 թթ. բեմադրվել են Կահիրեի Հայ գեղարվեստասիրաց միության ուժերով։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Baghdasaryan, Aram. «AV Production - Արմեն Տատուր». avproduction.am. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ հունիսի 2-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 13-ին.
Գրականություն խմբագրել
- Հովակիմյան Բ.Մ. Հայոց ծածկանունների բառարան, 2005։ էջ 730 (Տատուրյան Արմեն Հարությունի)։
- Համանուագ, հ. 1, 32, Գրանադա Հիլզ, Կալիֆոռնիա, 1996, 2004։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 11, էջ 604)։ |