Վլադիմիր Սոլովյով (փիլիսոփա)
- Այս հոդվածը ռուս փիլիսոփայի մասին է։ Այլ գործածությունների համար այցելեք Վլադիմիր Սոլովյով (այլ կիրառումներ)։
Վլադիմիր Սերգեևիչ Սոլովյով (ռուս.՝ Владимир Сергеевич Соловьёв, հունվարի 16 (28), 1853[1][2][3], Մոսկվա, Ռուսական կայսրություն[1] - հուլիսի 31 (օգոստոսի 13), 1900[1][2][3], Ուզկոե, Յասենևո շրջան[1][2]), ռուս փիլիսոփա, աստվածաբան, բանաստեղծ, հրապարակախոս, գրաքննադատ, Գիտությունների Կայսերական ակադեմիայի պատվավոր ակադեմիկոս (1900)։ Կանգնած է 20-րդ դարասկզբի ռուսական հոգևոր վերածննդի ակունքներում։ Ազդեցություն է ունեցել Նիկոլայ Բերդյաևի, Սերգեյ Բուլգակովի, Սերգեյ և Եվգենի Տրուբեցկոյների, Պավել Ֆլորենսկու, Սեմյոն Ֆրանկի փիլիսոփայական հայացքների ձևավորման, ինչպես նաև բանաստեղծ–սիմվոլիստներ Անդրեյ Բելիյի և Ալեքսանդր Բլոկի ստեղծագործության վրա։
Ծնվել է | հունվարի 16 (28), 1853[1][2][3] Մոսկվա, Ռուսական կայսրություն[1] |
---|---|
Մահացել է | հուլիսի 31 (օգոստոսի 13), 1900[1][2][3] (47 տարեկան) Ուզկոե, Յասենևո շրջան[1][2] |
Գերեզման | Նովոդեվիչյան գերեզմանոց |
Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն |
Դավանանք | Հռոմի Կաթոլիկ եկեղեցի |
Մասնագիտություն | փիլիսոփա, բանաստեղծ, հրապարակախոս, համալսարանի դասախոս, գրական քննադատ, գրող և աստվածաբան |
Հաստատություն(ներ) | Մոսկվայի կայսերական համալսարան և Սանկտ Պետերբուրգի համալսարան |
Գործունեության ոլորտ | փիլիսոփայություն[4], աստվածաբանություն[4], պոեզիա[4], հրապարակախոսություն[4] և գրաքննադատություն[4] |
Անդամակցություն | Սանկտ Պետերբուրգի գիտությունների ակադեմիա |
Ալմա մատեր | Մոսկվայի համալսարանի պատմաբանասիրական ֆակուլտետ |
Գիտական աստիճան | փիլիսոփայության դոկտոր |
Տիրապետում է լեզուներին | ռուսերեն[5][4][6] |
Եղել է գիտական ղեկավար | Սերգեյ Տրուբեցկոյ |
Ազդվել է | Արթուր Շոպենհաուեր և Պլատոն |
Հայր | Սերգեյ Սոլովյով (պատմաբան)[1] |
Աշակերտներ | Սերգեյ Տրուբեցկոյ |
Ներշնչվել է
| |
Vladimir Sergeyevich Solovyov Վիքիպահեստում |
Դանիիլ Անդրեևի կարծիքով Սոլովյովը «միակ ռուս փիլիսոփան է, որն արժանի է այդ անվանը առանց որևէ վերապահման»[7]
Հիմնական կրոնա–փիլիսոփայական երկեր
խմբագրել- Զուտ գիտության փիլիսոփայական սկզբունքները (Философские начала цельного знания, 1877)
- Ընթերցումներ աստվածամարդկության մասին (Чтения о богочеловечестве, 1878)
- Վերացական սկզբունքների քննադատություն (Критика отвлеченных начал, 1880)
- Արվեստի ընդհանուր իմաստը (1890)[8]
- Միջնադարյան աշխարհընկալման անկման մասին (Об упадке средневекового миросозерцания, 1891)
- Սիրո իմաստը (Смысл любви, 1894)
- Բարության արդարացումը (Оправдание добра, 1897)
- Երեք զրույց պատերազմի, առաջընթացի և համաշխարհային պատմության ավարտի մասին (Три разговора о войне, прогрессе и конце всемирной истории, 1900)
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 Роднянская И. Б. Соловьёв (ռուս.) // Краткая литературная энциклопедия — М.: Советская энциклопедия, 1972. — Т. 7. — С. 53—56.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Арсеньев К., Радлов Э. Соловьев, Владимир Сергеевич (ռուս.) // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1900. — Т. XXXа. — С. 785—796.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Большая российская энциклопедия (ռուս.) — М.: Большая российская энциклопедия, 2004.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
- ↑ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ CONOR.Sl
- ↑ Роза Мира. 10 кн. 4 гл. (1958)(չաշխատող հղում)
- ↑ «Արվեստի ընդհանուր իմաստը (1890)». Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ հոկտեմբերի 16-ին. Վերցված է 2021 թ․ հոկտեմբերի 16-ին.
Արտաքին հղումներ
խմբագրել- Վլադիմիր Սոլովյով Արխիվացված 2021-10-16 Wayback Machine
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վլադիմիր Սոլովյով (փիլիսոփա)» հոդվածին։ |