Վլադիմիր Սոլովյով (փիլիսոփա)

Այս հոդվածը ռուս փիլիսոփայի մասին է։ Այլ գործածությունների համար այցելեք Վլադիմիր Սոլովյով (այլ կիրառումներ)։

Վլադիմիր Սերգեևիչ Սոլովյով (ռուս.՝ Владимир Сергеевич Соловьёв, հունվարի 16 (28), 1853[1][2][3], Մոսկվա, Ռուսական կայսրություն[1] - հուլիսի 31 (օգոստոսի 13), 1900[1][2][3], Ուզկոե, Յասենևո շրջան[1][2]), ռուս փիլիսոփա, աստվածաբան, բանաստեղծ, հրապարակախոս, գրաքննադատ, Գիտությունների Կայսերական ակադեմիայի պատվավոր ակադեմիկոս (1900)։ Կանգնած է 20-րդ դարասկզբի ռուսական հոգևոր վերածննդի ակունքներում։ Ազդեցություն է ունեցել Նիկոլայ Բերդյաևի, Սերգեյ Բուլգակովի, Սերգեյ և Եվգենի Տրուբեցկոյների, Պավել Ֆլորենսկու, Սեմյոն Ֆրանկի փիլիսոփայական հայացքների ձևավորման, ինչպես նաև բանաստեղծ–սիմվոլիստներ Անդրեյ Բելիյի և Ալեքսանդր Բլոկի ստեղծագործության վրա։

Վլադիմիր Սոլովյով
Владимир Соловьёв
Ծնվել էհունվարի 16 (28), 1853[1][2][3] Մոսկվա, Ռուսական կայսրություն[1]
Մահացել էհուլիսի 31 (օգոստոսի 13), 1900[1][2][3] (47 տարեկան) Ուզկոե, Յասենևո շրջան[1][2]
ԳերեզմանՆովոդեվիչյան գերեզմանոց
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն
ԴավանանքՀռոմի Կաթոլիկ եկեղեցի
Մասնագիտությունփիլիսոփա, բանաստեղծ, հրապարակախոս, համալսարանի դասախոս, գրական քննադատ, գրող և աստվածաբան
Հաստատություն(ներ)Մոսկվայի կայսերական համալսարան և Սանկտ Պետերբուրգի համալսարան
Գործունեության ոլորտփիլիսոփայություն[4], աստվածաբանություն[4], պոեզիա[4], հրապարակախոսություն[4] և գրաքննադատություն[4]
ԱնդամակցությունՍանկտ Պետերբուրգի գիտությունների ակադեմիա
Ալմա մատերՄոսկվայի համալսարանի պատմաբանասիրական ֆակուլտետ
Գիտական աստիճանփիլիսոփայության դոկտոր
Տիրապետում է լեզուներինռուսերեն[5][4][6]
Եղել է գիտական ղեկավարՍերգեյ Տրուբեցկոյ
Ազդվել էԱրթուր Շոպենհաուեր և Պլատոն
ՀայրՍերգեյ Սոլովյով (պատմաբան)[1]
ԱշակերտներՍերգեյ Տրուբեցկոյ
 Vladimir Sergeyevich Solovyov Վիքիպահեստում

Դանիիլ Անդրեևի կարծիքով Սոլովյովը «միակ ռուս փիլիսոփան է, որն արժանի է այդ անվանը առանց որևէ վերապահման»[7]

Հիմնական կրոնա–փիլիսոփայական երկեր խմբագրել

  • Զուտ գիտության փիլիսոփայական սկզբունքները (Философские начала цельного знания, 1877)
  • Ընթերցումներ աստվածամարդկության մասին (Чтения о богочеловечестве, 1878)
  • Վերացական սկզբունքների քննադատություն (Критика отвлеченных начал, 1880)
  • Արվեստի ընդհանուր իմաստը (1890)[8]
  • Միջնադարյան աշխարհընկալման անկման մասին (Об упадке средневекового миросозерцания, 1891)
  • Սիրո իմաստը (Смысл любви, 1894)
  • Բարության արդարացումը (Оправдание добра, 1897)
  • Երեք զրույց պատերազմի, առաջընթացի և համաշխարհային պատմության ավարտի մասին (Три разговора о войне, прогрессе и конце всемирной истории, 1900)

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 Роднянская И. Б. Соловьёв (ռուս.) // Краткая литературная энциклопедияМ.: Советская энциклопедия, 1972. — Т. 7. — С. 53—56.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Арсеньев К., Радлов Э. Соловьев, Владимир Сергеевич (ռուս.) // Энциклопедический словарьСПб.: Брокгауз — Ефрон, 1900. — Т. XXXа. — С. 785—796.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Большая российская энциклопедия (ռուս.)М.: Большая российская энциклопедия, 2004.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
  5. Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  6. CONOR.Sl
  7. Роза Мира. 10 кн. 4 гл. (1958)(չաշխատող հղում)
  8. «Արվեստի ընդհանուր իմաստը (1890)». Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ հոկտեմբերի 16-ին. Վերցված է 2021 թ․ հոկտեմբերի 16-ին.

Արտաքին հղումներ խմբագրել