Վիքիպեդիա

Վասիլի Սոկոլով

խորհրդային ռուս փիլիսոփա

Վասիլի Վասիլևիչ Սոկոլով (ռուս.՝ Васи́лий Васи́льевич Соколо́в, օգոստոսի 15, 1919(1919-08-15)[1], Yepifanskiy Uyezd, Տուլայի նահանգ, Խորհրդային Ռուսաստան - մարտի 25, 2017(2017-03-25)[2], Մոսկվա, Ռուսաստան[4]), խորհրդային, ռուս փիլիսոփա, արտասահմանյան փիլիսոփայության պատմության մասնագետ, փիլիսոփայական գիտությունների դոկտոր (1962), պրոֆեսոր, ՄՊՀ վաստակավոր պրոֆեսոր (1994), Ռուսաստանի բնական գիտությունների ակադեմիայի իսկական անդամ։

Վասիլի Սոկոլով
ռուս.՝ Васи́лий Васи́льевич Соколо́в
Ծնվել էօգոստոսի 15, 1919(1919-08-15)[1]
Yepifanskiy Uyezd, Տուլայի նահանգ, Խորհրդային Ռուսաստան
Մահացել էմարտի 25, 2017(2017-03-25)[2] (97 տարեկան)
Մոսկվա, Ռուսաստան
ԳերեզմանՏրոեկուրովյան գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն ՌԽՖՍՀ,  ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
Մասնագիտությունփիլիսոփա, հրապարակախոս և համալսարանի դասախոս
Հաստատություն(ներ)Մոսկվայի պետական համալսարան
Գործունեության ոլորտփիլիսոփայության պատմություն, փիլիսոփայություն[3] և միջնադարյան փիլիսոփայություն[3]
Ալմա մատերՄոսկվայի համալսարանի փիլիսոփայության ֆակուլտետ
Գիտական աստիճանփիլիսոփայական գիտությունների դոկտոր
Տիրապետում է լեզուներինռուսերեն
Գիտական ղեկավարՎալենտին Ասմուս
Եղել է գիտական ղեկավարArtyom Kobzev?
Հայտնի աշակերտներKirill Nikonov?
Պարգևներ
Կարմիր դրոշի շքանշան «Հայրենական պատերազմի» I աստիճանի շքանշան «Խիզախության համար» մեդալ (ԽՍՀՄ) «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմի հաղթանակի 50-ամյակ» հոբելյանական շքանշան Հայրենական մեծ պատերազմի հաղթանակի 60-ամյակ» հոբելյանական շքանշան Հայրենական մեծ պատերազմի հաղթանակի 65-ամյակ» հոբելյանական շքանշան «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմի հաղթանակի 70-ամյակ» հոբելյանական մեդալ «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ «1941-1945 թթ Հայրենական մեծ պատերազմի հաղթանակի 40-ամյակին» նվիրված հոբելյանական մեդալ
ՌԽՖՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ և Լոմոնոսովի անվան մրցանակ
 Vasily Vasilievich Sokolov Վիքիպահեստում
Առաջին հարցազրույցը Վասիլի Սոկոլովի հետ, ձայնագրել է Մ․ Նայդենկինը «Բանավոր պատմություն» ֆոնդի համար։
Երկրորդ հարցազրույցը Վասիլի Սոկոլովի հետ, ձայնագրել է Մ․ Նայդենկինը «Բանավոր պատմություն» ֆոնդի համար։

Կենսագրություն խմբագրել

1936-1939 թվականներին սովորել է Մոսկվայի փիլիսոփայության, գրականության և պատմության ինստիտուտի պատմության, իսկ 1939 թվականից՝ փիլիսոփայության ֆակուլտետներում։ 1943 թվականին ավարտել է Մոսկվայի պետական համալսարանի փիլիսոփայության ֆակուլտետը (ֆակուլտետի այդ թվականի միակ շրջանավարտը), իսկ 1946 թվականին՝ ասպիրանտուրան։

Մասնակցել է Հայրենական մեծ պատերազմին։ 1941 թվականի նոյեմբերին մասնակցել է Մոսկվայի մարտերին, 1942 թվականի հուլիս-օգոստոսին՝ Վորոնեժի ռազմաճակատում տանկային գրոհներին։ Պարգևատրվել է Կարմիր դրոշի շքանշանով, «Արիության համար» մեդալով, իսկ 1985 թվականին՝ Հայրենական պատերազմի առաջին աստիճանի շքանշանով[5][6]։

Մոսկվայի պետական համալսարանի փիլիսոփայության ֆակուլտետի արտասահմանյան փիլիսոփայության ամբիոնի պրոֆեսոր էր։ ՌԽՖՍՀ գիտությունների վաստակավոր գործիչ (1980)։ 2012 թվականին պարգևատրվել է ՌԴ նախագահի պատվոգրով[7]։

Մատենագրություն խմբագրել

  • Вольтер. М., 1955.
  • Античная философия. М., 1958.
  • Философия Гегеля. М., 1959.
  • Бертран Рассел как историк философии // Вопросы философии. 1960, № 9.
  • Очерки истории философии эпохи Возрождения. М., 1962.
  • Философия Спинозы и современность. М., 1964.
  • Предшественники научного коммунизма. М., 1965.
  • Партийность и историзм в историко-философской методологии. // Вопросы философии. 1968, № 4.
  • Философия древности и средневековья. Вступит. ст. к т. 1 Антологии мировой философии. М., 1969.
  • Спиноза. М., 1973, 1977.
  • Историко-философская концепция Гегеля // Философия Гегеля и современность. М., 1973.
  • Философский синтез Готфрида Лейбница (вступ. статья к т.1 Сочинений Г. В. Лейбница в 4 т.). М., 1982.
  • Философия духа и материи Рене Декарта (вступ. статья к т.1 Сочинений Рене Декарта в 2 т.). М., 1989.
  • Философское значение «Теодицеи» Лейбница (вступ. статья к т.4 Сочинений Г. В. Лейбница в 4 т.). М., 1989.
  • Средневековая философия. М., 1979; изд. 2-е, испр. и допол. М., 2001.
  • Европейская философия XV—XVIII вв. М., 1984; изд. 2-е, испр. и допол. М., 1996 — ISBN 5-06-002853-4; изд. 3-е, испр., 2002.
  • Проблема религиозного и философского Бога в системе воззрений Декарта // Бессмертие философских идей Декарта. М., 1997.
  • Введение в классическую философию. М., 1999.
  • От философии Античности к философии Нового времени. Субъект-объектная парадигма. М., 2000.
  • Философия как история философии: Учебник для вузов. М.: Академический проект, 2010. — 843 с. — ISBN 978-5-8291-1186-1.
  • Философские страдания и просветления в советской и постсоветской России. Воспоминания и мысли запоздалого современника — М.: Центр стратегической конъюнктуры, 2014. — 96 с. ISBN 978-5-906233-91-2

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ 1,0 1,1 Կերպարվեստի արխիվ — 2003.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 https://autority.snk.sk/cgi-bin/koha/opac-authoritiesdetail.pl?marc=1&authid=199194
  3. ↑ 3,0 3,1 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
  4. ↑ «Памяти заслуженного профессора МГУ (1919—2017)» (ռուսերեն). Философский факультет Московского государственного университета имени М. В. Ломоносова. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 25-ին.
  5. ↑ Соколов Василий Васильевич — биография и автобиография на сайте Института Философии РАН
  6. ↑ Василий Соколов Արխիվացված 2014-07-14 Wayback Machine на сайте Философского факультета МГУ
  7. ↑ Распоряжение Президента Российской Федерации от 29 декабря 2012 года № 588-рп «О поощрении»

Գրականություն խմբագրել

  • Андреева И. С. Философы России второй половины XX в. Портреты. Монография. М., 2009. С.73-80.

Արտաքին հղումներ խմբագրել

 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վասիլի Սոկոլով» հոդվածին։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Վասիլի_Սոկոլով&oldid=9296755» էջից