Վաղարշ Դ Պարթև
Վաղարշ Դ Պարթև (պարթ.` 𐭅𐭋𐭂𐭔 Walagash, 130, Parthia Satrapy - 208, Parthia Satrapy), Պարթևստանի արքայից արքա (191-208)[1], Վաղարշ Գ-ի որդին և հաջորդը, Պարթև Արշակունիների արքայական տոհմից։
| Վաղարշ Դ Պարթև 𐭅𐭋𐭂𐭔 | ||
| ||
| ||
|---|---|---|
| 191 - 208 | ||
| Նախորդող | Վաղարշ Գ Պարթև | |
| Հաջորդող | Վաղարշ Ե Պարթև | |
| Մասնագիտություն՝ | գերիշխան | |
| Դավանանք | Զրադաշտականություն | |
| Ծննդյան օր | 130 | |
| Ծննդավայր | Parthia Satrapy | |
| Վախճանի օր | 208 | |
| Վախճանի վայր | Parthia Satrapy | |
| Դինաստիա | Պարթև Արշակունիներ | |
| Քաղաքացիություն |  Մեծ Հայք
| |
| Հայր | Վաղարշ Գ Պարթև | |
| Զավակներ | Վաղարշ Ե Պարթև, Արտավան Ե Պարթև և Ռև Ա | |
ԿենսագրությունԽմբագրել
Վաղարշ Դ-ի մահից հետո, նրան հաջորդում է որդին՝ Վաղարշ Ե-ն, որի կառավարման ժամանակ էլ Սասանի որդի Պապակը հափշտակում է Պարսքի արքայական գահը, իրեն հռչակելով Պարսքի «մարզպան և շահրդար»[1]։