Ստանիսլավ Գովորուխին
Ստանիսլավ Սերգեևիչ Գովորուխին (ռուս.՝ Станислав Сергеевич Говорухин, մարտի 29, 1936[1][2], Բերեզնիկի, Սվերդլովսկի մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[3] - հունիսի 14, 2018[4][5][2], Բարվիխա (գյուղ, Օդինցովսկի շրջան), Բարվիխա, Օդինցովսկի շրջան, Մոսկվայի մարզ, Ռուսաստան), խորհրդային և ռուսական ռեժիսոր, սցենարիստ, դերասան, պրոդյուսեր, հրապարակախոս, գեղանկարիչ, քաղաքական և հասարակական գործիչ։ Ուկրաինական ԽՍՀ-ի արվեստների վաստակավոր գործիչ (1986թ.), Ռուսաստանի Դաշնության ժողովրդական արտիստ (2006)[6], Ռուսաստանի գեղարվեստի ակադեմիայի պատվավոր անդամ[7]։ 2005 թվականից եղել է «Միասնական Ռուսաստան» քաղաքական կուսակցության անդամ[8][9], 2011 թվականին նշված կուսակցության կողմից ընտրվել է պետդումայի պատգամավոր և եղել պետդումայի մշակութային հարցերի գծով նախագահ[10]։
Կենսագրություն
խմբագրելՍտանիսլավ Գովորուխինը ծնվել է Սվերդլովսկի մարզի Բերեզնիկի քաղաքում (ներկայումս Պերմի երկրամաս)։ Հայրը` դոնի կազակներից էր և մահացել է Սիբիրում` 1938 թվականին, իսկ մայրը` դերձակուհի էր։ Ծնողները ամուսնալուծվել էին մինչ Ստանիսլավի ծնվելը։ Նրան և ավագ քրոջը` Ինեսային, մեծացրել էր մայրը[11]։
1958 թվականին Ստանիսլավ Գովորուխինը ավարտել է Կազանի պետական համալսարանի երկրաբանության ֆակուլտետը և շուրջ մեկ տարի աշխատել է որպես երկրաբան։ 1959-1961 թվականներին որպես ռեժիսորի օգնական և խմբագիր, աշխատել է Կազանի հեռուստաստուդիայում[12]։ 1966 թվականին[13][14] ավարտել է ԿՀՊԻ-ի ռեժիսորական ֆակուլտետը։ Նրա դիպլոմային աշխատանքը «Մորաքույր Կատյան» կինոնկարն էր։ Մինչև 1987 թվականն աշխատել է Օդեսայի կինոստուդիայում[12], իսկ 1987 թվականից մինչև 1993 թվականը` «Մոսֆիլմ» կինոստուդիայի ռեժիսորներից էր։ 1987 թվականին հանդիսացել է միջազգային «Ոսկե Դյուկ» կինոփառատոնի հիմնադիրն ու նախագահը[12][13]։ Նկարահանել է բազմաթիվ գեղարվեստական և հրապարակախոսական կինոնկարներ։ Խաղարկային կինոյում նրա ամենահայտնի ֆիլմերից են «Ուղղահայաց» (1967թ.), «Հանդիպման վայրը փոխել չի կարելի» (1979թ.), «Թոմ Սոյերի և Հեքլբերի Ֆինի արկածները» (1981թ.), «Տաս նեգրիկները» (1987թ.), «Վորոշիլովյան հրաձիգը» (1999թ.), «Օրհնեցեք կնոջը» (2003թ.), «Ուղևորուհին» (2009թ.), «Հիասքանչ ժամանակաշրջանի ավարտը» (2015թ.) և այլ կինոնկարներ։
Ստանիսլավ Գովորուխինը գրել է շուրջ քսան ֆիլմի սցենար, որոնցից են «Մաքսանենգություն» (1974թ.), «20-րդ դարի ծովահենները» (1979թ.), «Ներխուժում» (1980թ.), «Կապիտան Գրանտի որոնումները» (1985թ.) և այլ ֆիլմեր։ Խաղացել է ոչ քիչ հիշարժան դերեր։ Հասարակական մեծ արձագանք են ստացել Ստանիսլավ Գովորուխինի «Այդպես ապրել չի կարելի» (1990)[15] և «Ռուսաստանը, որը մենք կորցրել ենք» (1992թ.) վավերագրական կինոնկարները։
2012 թվականի նախագահական ընտրությունների ժամանակ Ստանիսլավ Գովորուխինը ղեկավարել է Վլադիմիր Պուտինի նախընտրական շտաբը։ Հրատարակել է գրքեր։ Նրա նախասիրություններից է նաև գեղանկարչությունը։ Գովորուխինի գեղանկարչական աշխատանքների անհատական ցուցահանդեսներ են անցկացվել 1998 թվականին Կինոյի տանը, 2006 թվականին՝ Ռուսաստանի գեղարվեստի ակադեմիայի թանգարանային-ցուցահանդեսային համալիրում՝ «Զուրաբ Ծերեթելու արվեստների պատկերասրահում», 2011 թվականի փետրվարին՝ Կիևում։ 2001 թվականին Ռուսաստանի գեղարվեստի ակադեմիայի սրահում անցկացվել է նկարչի «Խորհրդարանական արձակուրդներ» (ռուս.՝ «Парламентские каникулы») ցուցահանդեսը, 2006 թվականին անցկացվել է ցուցահանդես՝ նվիրված նկարչի յոթանասունամյակին, 2011 թվականին՝ նրա ութսունամյակին[16][17][18][19][20]։
Ստանիսլավ Գովորուխինը մահացել է 2018 թվականի հունիսի 14-ին[21] Բարվիխա առողջարանում, երկարատև հիվանդությունից հետո[22][23]։ Թաղվել է Նովոդևիչյան գերեզմանատանը։
Անձնական կյանք
խմբագրելՍտանիսլավ Գովորուխինի առաջին կինը թատրոնի դերասանուհի և մանկավարժ Յունոնա Կարևան էր, ում հետ նա ամուսնացել էր 1961 թվականին։ Նրանց որդին ռեժիսոր Սերգեյ Գովորուխինն (1961-2011) է։ Երկրորդ անգամ Ստանիսլավ Գովորուխինը ամուսնացել է 1966 թվականին՝ Գալինա Գովորուխինայի (ծնվել է 1948 թվականին) հետ, ով աշխատել է Օդեսայի կինոստուդիայում որպես մոնտաժող[16][24][25][26]։
Ֆիլմագրությունը
խմբագրելԹվական | Անվանում | Բնօրինակ անվանում | Ներդրում |
---|---|---|---|
1964 | Դեղատան աշխատակցուհին | Аптекарша | ռեժիսոր |
1967 | Ուղղահայաց | Вертикаль | ռեժիսոր |
1968 | Հրեշտակի օրը | День ангела | ռեժիսոր |
1969 | Սպիտակ պայթյուն | Белый взрыв | ռեժիսոր, սցենարիստ |
1972 | Ռոբինզոն Կրուզոյի կյանքն ու զարմանալի արկածները | Жизнь и удивительные приключения Робинзона Крузо | ռեժիսոր |
1974 | Մաքսանենգություն | Контрабанда | ռեժիսոր, սցենարիստ |
1977 | «Նադեժդա»-յի քամին | Ветер «Надежды» | ռեժիսոր, սցենարիստ |
1978 | Հեղափոխության մարշալը | Маршал революции | դերասան (Ալեքսանդր Կուտեպով) |
1979 | Հանդիպման վայրը փոխել չի կարելի | Место встречи изменить нельзя | ռեժիսոր |
1979 | 20-րդ դարի ծովահենները | Пираты XX века | սցենարիստ |
1980 | Ներխուժում | Вторжение | սցենարիստ |
1981 | Թոմ Սոյերի և Հեքլբերի Ֆինի արկածները | Приключения Тома Сойера и Гекльберри Финна | ռեժիսոր, սցենարիստ |
1982 | Բատերֆլյայի վերադարձը | Возвращение Баттерфляй | դերասան (Միխայիլ Պավլիկ) |
1983 | Գումարտակի հրամանատարները | Комбаты | դերասան (գեներալ-մայոր) |
1983 | Գորշ քարերի միջև | Среди серых камней | դերասան (հայր) |
1985 | Կապիտան Գրանտի որոնումները | В поисках капитана Гранта | ռեժիսոր, սցենարիստ |
1986 | Մադամ Վոնգի գաղտնիքները | Тайны мадам Вонг | սցենարիստ |
1987 | Տաս նեգրիկները | Десять негритят | ռեժիսոր, սցենարիստ |
1987 | Ասսա | Асса | դերասան (Կրիմով) |
1988 | Շամպայնի ցայտերը | Брызги шампанского | ռեժիսոր, սցենարիստ |
1989 | Երկակի էքսպոզիցիա (Մարգարետ Բուրկ-Ուայթ) | Margaret Bourke-White (Двойная экспозиция) | դերասան (Գերման Անդրեևիչ) |
1990 | Շան որդիները | Сукины дети | դերասան (գրող Սերգեյ Պոպով) |
1990 | Այդպես ապրել չի կարելի | Так жить нельзя | ռեժիսոր, սցենարիստ |
1991 | Եվ վերադառնում է քամին... | И возвращается ветер... | դերասան (Սերգեյ Գերասիմով) |
1992 | Անկոր, կրկին անկոր | Анкор, ещё анкор! | դերասան (դիվիզիայի հրամանատար) |
1992 | Կա-կա-դու | Ка-ка-ду | դերասան (պարագլուխ) |
1992 | Ռուսաստանը, որը մենք կորցրել ենք | Россия, которую мы потеряли | ռեժիսոր, սցենարիստ |
1992 | Ալեքսանդր Սոլժենիցին | Александр Солженицын | ռեժիսոր |
1994 | Մեծ կրիմինալ հեղափոխություն | Великая криминальная революция | ռեժիսոր, սցենարիստ |
1994 | Մերձմոսկովյան երեկոներ | Подмосковные вечера | սցենարիստ |
1995 | Սև շղարշ | Чёрная вуаль | սցենարիստ |
1995 | Գիր և ղուշ | Орёл и решка | դերասան (Զոսիմա Պետրովիչ) |
1996 | Վաղուց մոռացված տարիների քնքուշ ընկեր | Милый друг давно забытых лет... | դերասան (Միխայիլ Պետրովիչ) |
1997 | Պատերազմն ավարտված է. Մոռացեք | Война окончена. Забудьте... | դերասան (կամեո) |
1999 | Վորոշիլովյան հրաձիգը | Ворошиловский стрелок | ռեժիսոր, սցենարիստ |
2000 | Ռուսական ապստամբություն | Русский бунт | սցենարիստ |
2001 | Թոմ Սոյեր | Том Сойер | ռեժիսոր |
2002 | Կանացի տրամաբանություն | Женская логика | դերասան (Անդրեյ Ստրելցով) |
2002 | Կանացի տրամաբանություն 2 | Женская логика 2 | դերասան (Անդրեյ Ստրելցով) |
2003 | Կանացի տրամաբանություն 3 | Женская логика 3 | դերասան (Անդրեյ Ստրելցով) |
2003 | Փոքրիկ լորդի ուրախություններն ու թախիծները | Радости и печали маленького лорда | դերասան (կոմս) |
2003 | Օրհնեցեք կնոջը | Благословите женщину | ռեժիսոր, դերասան (դիվիզիայի հրամանատար) |
2004 | Կանացի տրամաբանություն 4 | Женская логика 4 | դերասան (Անդրեյ Ստրելցով) |
2004 | Շախմատիստը | Шахматист | ռեժիսոր |
2005 | Ոչ միայն հացիվ | Не хлебом единым | ռեժիսոր, դերասան (նախարար) |
2005 | 9-րդ վաշտ | 9 рота | դերասան (գնդի հրամանատար) |
2006 | Կանացի տրամաբանություն 5 | Женская логика 5 | դերասան (Անդրեյ Ստրելցով) |
2007 | Արտիստուհին | Артистка | ռեժիսոր |
2007 | Մեկնաբանները | Репортёры | դերասան (հյուր 1) |
2008 | Ուղևորուհին | Пассажирка | ռեժիսոր, սցենարիստ, դերասան (ռուսական հյուպատոս) |
2008 | 41-ի հունիսին | В июне 41-го | սցենարիստ |
2010 | Jazz ոճի մեջ | В стиле jazz | ռեժիսոր, սցենարիստ, պրոդյուսեր |
2010 | Սեր - գազար 3 | Любовь-морковь 3 | դերասան (գեներալ) |
2013 | Weekend | Weekend | ռեժիսոր, սցենարիստ, պրոդյուսեր |
2014 | Առաջին դասարանցու մոր օրագիրը | Дневник мамы первоклассника | պրոդյուսեր |
2014 | Մութ սենյակի գաղտնիքը | Тайна тёмной комнаты | պրոդյուսեր |
2015 | Հիասքանչ ժամանակաշրջանի ավարտը | Конец прекрасной эпохи | ռեժիսոր, սցենարիստ, պրոդյուսեր |
2016 | Տրվում է տուն` բոլոր անհարմարություններով | Сдается дом со всеми неудобствами | պրոդյուսեր |
2016 | Վտանգավոր արձակուրդներ | Опасные каникулы | պրոդյուսեր |
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 Internet Movie Database — 1990.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #103504893 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Умер режиссер Станислав Говорухин (ռուս.)
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Умер Станислав Говорухин (ռուս.)
- ↑ Указ Президента Российской Федерации от 20 апреля 2006 года № 405 «О награждении государственными наградами Российской Федерации». Официальный сайт Президента Российской Федерации // kremlin.ru
- ↑ Члены Российской академии художеств. Современный список. Говорухин Станислав Сергеевич. Официальный сайт Российской академии художеств // rah.ru
- ↑ Андрей Лошак (24 марта 2010 года). ««Всё едино». В течение года журналист Андрей Лошак пытался выяснить у творческих людей, зачем они вступили в партию «Единая Россия»». Журнал «Esquire», № 54. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ օգոստոսի 22-ին. Վերցված է 2010 թ․ ապրիլի 3-ին.
- ↑ Члены партии «Единая Россия». Говорухин Станислав Сергеевич, кинорежиссёр, сценарист, актёр. Биография. Արխիվացված 2016-03-15 Wayback Machine Официальный сайт российской политической партии «Единая Россия» // er.ru
- ↑ Состав и структура Государственной думы (ГД). Комитеты и комиссии ГД. Комитет ГД по культуре. Председатель комитета ГД по культуре — Говорухин Станислав Сергеевич.(չաշխատող հղում) Официальный сайт Государственной думы России // duma.gov.ru
- ↑ Станислав Говорухин. Биография. Արխիվացված 2016-03-13 Wayback Machine Сайт режиссёра // govoruhin.ru
- ↑ 12,0 12,1 12,2 Говорухин Станислав Сергеевич. Полная биография. Արխիվացված 2004-01-09 Wayback Machine Информационное агентство «РосБизнесКонсалтинг» (РБК) // rbc.ru
- ↑ 13,0 13,1 Говорухин Станислав Сергеевич. Должность в организации — председатель комитета Государственной думы по культуре. Образование, биография Արխիվացված 2016-03-12 Wayback Machine Советы при Председателе Государственной думы Федерального собрания Российской Федерации// sovety.duma.gov.ru
- ↑ Артём Геодакян. Энциклопедия. Говорухин Станислав Сергеевич. Председатель Комитета Государственной думы РФ по культуре. Биография Информационное агентство России «ТАСС» // tass.ru
- ↑ Ведущий: Дмитрий Быков. ВИДЕО. Ток-шоу «Картина маслом» с Дмитрием Быковым. Тема: «„Так жить нельзя“. 20 лет спустя». Выпуск от 5 сентября 2010 года (00:48:51). — Культовые журналисты, политики начала 1990-х годов вспоминают, как они впервые посмотрели фильм тогда, и расскажут, что увидели в нём сегодня. Сам режиссёр — Станислав Говорухин — признаётся, что винит себя — он не смог ничего изменить своим документальным свидетельством.(չաշխատող հղում) «Пятый канал» // 5-tv.ru
- ↑ 16,0 16,1 Станислав Сергеевич Говорухин. Биографическая справка. «РИА Новости» // ria.ru (обновлено: 17:20 08.12.2011)
- ↑ Живопись Станислава Говорухина. Արխիվացված 2016-03-11 Wayback Machine Телеканал «Россия-Культура» // tvkultura.ru (20 марта 2006 года)
- ↑ Выставка произведений Станислава Говорухина. — Российская академия художеств представляет выставку произведений известного кинорежиссёра, видного государственного и общественного деятеля, почётного члена Российской академии художеств Станислава Сергеевича Говорухина (выставка работала с 30 марта по 30 апреля 2011 года). Արխիվացված 2016-03-15 Wayback Machine Официальный сайт Российской академии художеств // rah.ru (30 марта 2011 года)
- ↑ Новости. «Станислав Говорухин — режиссёр, которому интересно всё». — Своё 75-летие автор легендарных фильмов «Вертикаль» и «Место встречи изменить нельзя» отметил персональной выставкой в Российской академии художеств. Արխիվացված 2016-03-15 Wayback Machine Телеканал «Мир 24»// mir24.tv (2 апреля 2011 года)
- ↑ Ольга Даранова, заведующая отделом развития и связей с общественностью Ульяновской областной научной библиотеки имени В. И. Ленина. «Станислав Говорухин. Живопись. Графика». Выставка картин. Արխիվացված 2016-03-12 Wayback Machine Официальный сайт Министерства культуры Российской Федерации // mkrf.ru (10 мая 2011 года)
- ↑ Умер режиссёр Станислав Говорухин
- ↑ «Умер Станислав Говорухин». Эхо Москвы. 2018 թ․ հունիսի 14. Վերցված է 2018 թ․ հունիսի 14-ին.
- ↑ «Певец прекрасной эпохи.Каким мы запомним режиссера Станислава Говорухина». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հունիսի 14-ին. Վերցված է 2018 թ․ հունիսի 14-ին.
- ↑ Досье. Говорухин Станислав Сергеевич. Газета «Аргументы и факты» // aif.ru (обновлено: 28 июля 2013 года)
- ↑ Беседовали Наталья Ртищева и Мария Березина. Станислав Говорухин: «У меня много грехов. Гореть мне в аду». Արխիվացված 2012-10-15 Wayback Machine «Родная газета», № 11 (147), 24 марта 2006 года, полоса 12. // rodgaz.ru
- ↑ Галина Говорухина. Дорога к Славе. Коллекция журнала «Караван историй» (март 2011 года) // 7days.ru
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ստանիսլավ Գովորուխին» հոդվածին։ |