The Righteous Brothers, Բիլ Մեդլի (անգլ.՝ Bill Medley) և Բոբի Հետֆիլդի (անգլ.՝ Bobby Hatfield) դուետը։ Երաժիշտները իրենց գործունեությունը սկսել են 1963-1975 թվականներին և շարունակել մինչև 2003 թվականը։

The Righteous Brothers
Ժանրերփոփ և կապուտաչյա սոուլ
Գործունեություն1962
ԼեյբլMoonglow Records?, Philles Records?, Verve Records, Curb Records և Rhino Entertainment Company
Պարգևներ
Կայքrighteousbrothers.com

Բիլը և Բոբին ժամանակին եղել են «The Paramours» քառյակի անդամ[1], որից դուրս գալուց հետո ստեղծել են իրենց խումբը՝ անվանելով այն The Righteous Brothers:

Խմբի առաջին մեծ հաջողություններից է նրանց «You've Lost That Lovin' Feelin'» սինգլը։ Պրոդյուսերը եղել է Ֆիլ Սպեկտորը։

Նույն թվականին The Righteous Brothers-ները ձայնագրեցին իրենց հաջորդ հաջող սինգլները՝ «Just Once in My Life», «Ebb Tide» և «Unchained Melody»[2]:

Սակայն երաժիշտները իրար չեն կարողանում հարմարվել, և նրանց պայմանագիրը չեղյալ համարվեց։ Չնայած այն բանի, որ նրանց թողարկած «(You're My) Soul and Inspiration» (1966) սինգլը, ամերիկական չարթերում կարողացավ գրավել առաջին հորիզոնականը։

Մի քանի սինգլներ թողարկելուց հետո խումբը 7 տարի չէր զբաղվում երաժշտությամբ, որի հետևանքով կորցրեց հայտնիությունը։

1974 թվականին երաժիշտները վերադարձել են իրեցնց միասնական աշխատանքին՝ ձայնագրելով «Rock and Roll Heaven» սինգլը։ Ձայնագրման աշխատանքներին են մասնակցել նաև Ջեմիս Ջոպլինը, Ջիմի Հենդրիքսը, Ջիմ Մորիսոնը, Օթիս Ռեդինգը և ուրիշները։ Սինգլը Բիլբորդի թոփ 100 երգերի ցանկում զբաղեցրել է 3-րդ պատվավոր հորիզոնականը, բայց Մեծ Բրիտանական չարթերում չի կարողացել նույնիսկ ընդգրկվել ցանկի մեջ։

The Righteous Brothers-ները 20013 թվականի մարտի 10-ին ընդունվել են ռոքնռոլի փառքի սրահ։

2003 թվականի նոյեմբերի 5-ին Բոբի Հետֆիլդին մահացած գտել են իր հյուրանոցային սենյակում։ Նրա մահվան պատճառը կոկայինի չարաշահումն էր[3]։

Հիմնական սինգլներ խմբագրել

  • 1963: «Little Latin Lupe Lu» — #49 US
  • 1963: «My Babe» — #75 US (re-charted in 1965 at #101 US)
  • 1964: «You've Lost That Lovin' Feelin'» — #1 US, #1 UK
  • 1965: «Bring Your Love to Me» — # 83 US / «Fannie Mae» — #117 US
  • 1965: «Just Once in My Life» — #9 US
  • 1965: «You Can Have Her» — #67 US
  • 1965: «Justine» — #85 US
  • 1965: «Unchained Melody» — #4 US, #14 UK / «Hung on You» — #47 US
  • 1965: «Ebb Tide» — #5 US, #48 UK
  • 1966: «Georgia On My Mind» — #62 US
  • 1966: «(You're My) Soul and Inspiration» — #1 US (Gold), #15 UK
  • 1966: «He» — #18 US / «He Will Break Your Heart» [a.k.a. «He Don’t Love You (Like I Love You)»] — #91 US
  • 1966: «Go Ahead and Cry» — #30 US
  • 1966: «On This Side of Goodbye» — #47 US
  • 1966: «(There'll Be Bluebirds Over) The White Cliffs of Dover» — #21 UK
  • 1967: «Melancholy Music Man» — #43 US
  • 1967: «Stranded in the Middle of No Place» — #72 US
  • 1969: «You’ve Lost That Lovin' Feelin'» (re-issue) — #10 UK
  • 1974: «Rock and Roll Heaven» — #3 US, written by Alan O'Day
  • 1974: «Give It to the People» — #20 US
  • 1974: «Dream On» — #32 US
  • 1977: «You’ve Lost That Lovin' Feelin'» (re-issue) — #42 UK
  • 1990: «Unchained Melody» (re-issue) — #13 (plus Adult Contemporary #1) US, #1 UK
  • 1990: «Unchained Melody» (new 1990 recording for Curb Records) — #19 US (Platinum)
  • 1990: «You’ve Lost That Lovin' Feelin'» / «Ebb Tide» (re-issue) — #3 UK

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. The Paramours
  2. Unchained Melody at Songfacts
  3. «The Death of Bobby Hatfield» (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ ապրիլի 23-ին. Վերցված է 2010 թ․ հունիսի 19-ին.