Dream Team
«Երազանքի թիմ» (անգլ.՝ Dream Team), լրագրողներն այսպես անվանեցին 1992 թվականի Իսպանիայի Կատալոնիա ինքնավար համայնքի մայրաքաղաք Բարսելոնայում անցկացված Ամառային օլիմպիական խաղերին մասնակցած Միացյալ Նահանգների տղամարդկանց բասկետբոլի հավաքականին, որը կազմված էր Բասկետբոլի ազգային ասոցիացիայի «աստղերից»[1]։ Իսպանիայում տեղի ունեցած Օլիմպիական խաղերի ժամանակ «Երազանքի թիմն» իրեն այնպես դրսևորեց, որ շատերի կարծիքով այն հանդիսանում է բասկետբոլի լավագույն թիմը, որ երբևէ եղել է բասկետբոլի պատմության ընթացքում[2]։ Բարսելոնյան մրցումների ժամանակ միջին հաշվարկով «Երազանքի թիմն» իր յուրաքանչյուր մրցակցին հաղթել է 44 միավորի առավելությամբ։ Եզրափակիչում այն հաղթեց Խորվաթիայի բասկետբոլի հավաքականին 117:85 հաշվով[3]։ Թիմին մարզում էր Չուկ Դեյլին, ում օգնականներն էին Լենի Ուիլկենսը, Փի Ջեյ Կառլեսիմոն և Մայք Կրիժիժեվսկին[4]։
Երազանքների թիմի ստեղծում խմբագրել
1988 թվականին Հարավային Կորեայի մայրաքաղաք Սեուլում տեղի ունեցած Ամառային Օլիմպիական խաղերի բասկետբոլի եզրափակիչ փուլում Խորհրդային Միության հավաքականից Միացյալ Նահանգների բասկետբոլի հավաքականի պարտությունը մեծ արձագանք ստացավ[5], և 1989 թվականի սեպտեմբերին Պուերտո Ռիկոյում անցկացված Միջազգային օլիմպիական կոմիտեի 95-րդ նստաշրջանում կայացվեց աննախադեպ որոշում, այն է՝ պրոֆեսիոնալ բասկետբոլիստներին թույլ տալ մասնակցել Օլիմպիական խաղերին։ Այդ որոշման դեմ Խորհրդային Միության ներկայացուցիչները դեմ քվեարկեցին[6]։ «Երազանքների թիմի» խաղացողների առաջին տասնյակի անունները պաշտոնապես հրապարակվեց 1991 թվականի սեպտեմբերին։ Այդ ցուցակում ընդգրկված էին Մայքլ Ջորդանն ու Սկոտի Պիպենը «Չիկագո Բուլսից», Ջոն Սթոքթոնն ու Կարլ Մելոունը «Յութա Ջազից», Մեջիք Ջոնսոնը «Լոս Անջելես Լեյքերսից», Լարի Բըրդը «Բոստոն Սելտիքսից», Պատրիկ Յուինգը «Նյու Յորք Նիքսից», Քրիս Միլինը «Գոլդեն Սթեյթ Ուորիորսից», Դեյվիդ Ռոբինսոնը «Սան Անտոնիո Սփըրսից» և Չարլզ Բարքլին «Ֆիլադելֆիա Սևնթի Սիքսերսից» (ով հետագայում տեղափոխվեց «Ֆինիքս Սանզ»)։ Դեյվիդ Ռոբինսոնը ԱՄՆ բասկետբոլի ազգային հավաքականի կազմում մասնակցել է 1988 թվականի ամառային Օլիմպիական խաղերին և շատ էր ցանկանում Բարսելոնայում նվաճել ոսկե մեդալ[5][7]։
Թիմի 11-րդ խաղացողի տեղին հավակնում էին Կլայդ Դրեկսլերը («Պորտլենդ Թրեիլ Բլեիզերս») և Այզեա Թոմասը («Դեթրոյիթ Պիստոնս»)[8]։ 1992 թվականի մայիսի 12-ին Կլայդ Դրեկսլերը Դյուկի համալսարանից Քրիստիան Լեթների։ Լեթները միակ խաղացողն էր, ով հավաքականի կազմում ընդգրկվեց առանց պրոֆեսիոնալ փորձի՝ առաջ անցնելով երիտասարդ Շաքիլ Օ'Նիլին[9]։ Գոյություն ունի վարկած, որ Այզեյա Թոմասը չընդգրկվեց ազգային հավաքականի կազմում, քանի որ Մայքլ Ջորդանը իր մասնակցության դիմաց առաջադրել էր պայման այն մասին, որ թիմում չընդգրկվի Թոմասը։
Ամերիկայի առաջնություն խմբագրել
1992 թվականի հունիսի 28-ին «Երազանքների թիմը» հանդես եկավ Պորտլենդում տեղի ունեցած Ամերիկայի առաջնությունում՝ օլիմպիական առաջնության որակական փուլում։ Առաջին խաղում Միացյալ Նահանգների հավաքականը 136:57 հաշվով ջախջախեց Կուբայի ազգային հավաքականին։ Գրանցելով ևս չորս հաղթանակ՝ 1992 թվականի հուլիսի 5-ին ամերիկացիներն եզրափակիչում 127:80 հաշվով առաջ անցան Վենեսուելայի ազգային հավաքականին և նվաճեցին ոսկե մեդալ։ Առաջնության ամենաարդյունավետ խաղացողը ճանաչվեց Չարլզ Բարքլի, ով միջինում մեկ խաղի ընթացքում հավաքել էր 16,3 միավոր[10]։
Խաղերի արդյունքներ խմբագրել
| Խաղ | Ամսաթիվ | ԱՄՆ միավորներ | Մրցակցի միավորներ | Մրցակից | Տարբերություն |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 1992 թվականի հունիսի 28 | 136 | 57 |  Կուբա |
+79 |
| 2 | 1992 թվականի հունիսի 29 | 105 | 61 |  Կանադա |
+44 |
| 3 | 1992 թվականի հունիսի 30 | 112 | 52 |  Պանամա |
+60 |
| 4 | 1992 թվականի հուլիսի 1 | 128 | 87 |  Արգենտինա |
+41 |
| 5 | 1992 թվականի հուլիսի 3 | 119 | 81 |  Պուերտո Ռիկո |
+38 |
| 6 | 1992 թվականի հուլիսի 5 | 127 | 80 |  Վենեսուելա(չեմպիոնի կոչման համար խաղ) |
+47 |
| Աղբյուր[11]։ | |||||
Իսպանիայում տեղի ունեցած Օլիմպիական խաղեր խմբագրել
Օլիմպիական խաղերից յոթ շաբաթ առաջ ստեղծված «Երազանքների թիմի» մասնակցությունը խաղերին դարձավ մրցումների ամենավառ իրադարձությունը, որը մեծ ազդեցություն ունեցավ համաշխարհային բասկետբոլի հետագա զարգացման վրա։ Առաջին անգամ Միացյալ Նահանգների բասկետբոլի ազգային հավաքականի կազմում ընդգրկվել էին Բասկետբոլի ազգային ասոցիացիայի ուժեղագույն խաղացողները, որոնցից էլ մարզիչ Չակ Դեյլինկազմել էր թիմ, որը պրոֆեսիոնալությամբ և տաղանդով նշանակալի կերպով գերազանցում էր ի մրցակիցներին։ «Երազանքների թիմը» հաղթեց բոլոր 8 խղերում միջինում 43,8 միավորի տարբերությամբ, իսկ մարզիչն ամբողջ մրցաշրջանում ոչ մի ընդմիջում չվերցրեց։ Ամերիկացիներկ ստորագրությունների համար Բարսելոնայում հերթ էին կանգնում ոչ միայն հանդիսատեսը, այլ նաև մրցակից թիմերի խաղացողները։ Լիտվայի հավաքականը կիսաեզրափակիչում «Երազանքների թիմի» հետ խաղում ջախջախվեց 76:127 հաշվով, իսկ Խորվաթիայի թիմը եզրափակիչում պարտվեց 85:117 հաշվով։
«Հետագա Օլիմպիական խաղերում դուք դեռ կտեսնեք հրաշալի պրոֆեսիոնալ հավաքականներ, սակայն դրանցից ոչ մեկ չի կարող մրցել այս մեկի հետ», - Չակ Դեյլիի այս ոսքերը դարձան մարգարեություն[12]։
Խաղերի արդյունքներ խմբագրել
| Խաղ | ԱՄՆ միավոր | Մրցակցի միավոր | Մրցակից | Տարբերություն |
|---|---|---|---|---|
| 1 | 116 | 48 |  Անգոլա |
+68 |
| 2 | 103 | 70 |  Խորվաթիա |
+33 |
| 3 | 111 | 68 |  Գերմանիա |
+43 |
| 4 | 127 | 83 |  Բրազիլիա |
+44 |
| 5 | 122 | 81 |  Իսպանիա |
+41 |
| 6 | 115 | 77 | Պուերտո Ռիկո |
+38 |
| 7 | 127 | 76 |  Լիտվա |
+51 |
| 8 | 117 | 85 | Կաղապար:Դրոշավորում/Խոռվաթիա Խորվաթիա (չեմպիոնի կոչման համար խաղ) |
+32 |
| Աղբյուր[4] | ||||
Խաղացողների վիճակագրություն խմբագրել
| Խաղացող | GP | GS | FGM | FGA | FG% | 3PM | 3PA | 3P% | FTM | FTA | FT% | PPG | RPG | APG |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Չարլզ Բարքլի | 8 | 4 | 59 | 83 | .711 | 7 | 8 | .875 | 19 | 26 | .731 | 18.0 | 4.1 | 2.4 |
| Լարի Բըրդ | 8 | 3 | 25 | 48 | .521 | 9 | 27 | .333 | 8 | 10 | .800 | 8.4 | 3.8 | 1.8 |
| Կլայդ Դրեկսլեր | 8 | 3 | 37 | 64 | .578 | 6 | 21 | .286 | 4 | 10 | .400 | 10.5 | 3.0 | 3.6 |
| Պատրիկ Յուինգ | 8 | 4 | 33 | 53 | .623 | 0 | 0 | .000 | 10 | 16 | .625 | 9.5 | 5.3 | 0.4 |
| Մեջիք Ջոնսոն | 6 | 5 | 17 | 30 | .567 | 6 | 13 | .462 | 8 | 10 | .800 | 8.0 | 2.3 | 5.5 |
| Մայքլ Ջորդան | 8 | 8 | 51 | 113 | .451 | 4 | 19 | .211 | 13 | 19 | .684 | 14.9 | 2.4 | 4.8 |
| Կրիստիան Լետներ | 8 | 0 | 9 | 20 | .450 | 2 | 6 | .333 | 18 | 20 | .900 | 4.8 | 2.5 | 0.4 |
| Կարլ Մելոուն | 8 | 4 | 40 | 62 | .645 | 0 | 0 | .000 | 24 | 32 | .750 | 13.0 | 5.3 | 1.1 |
| Կրիս Մալին | 8 | 2 | 39 | 63 | .619 | 14 | 26 | .538 | 11 | 14 | .786 | 12.9 | 1.6 | 3.6 |
| Սկոտի Պիպեն | 8 | 3 | 28 | 47 | .596 | 5 | 13 | .385 | 11 | 15 | .733 | 9.0 | 2.1 | 5.9 |
| Դեիվիդ Ռոբինսոն | 8 | 4 | 27 | 47 | .574 | 0 | 0 | .000 | 18 | 26 | .692 | 9.0 | 4.1 | 0.9 |
| Ջոն Սթոքթոն | 4 | 0 | 4 | 8 | .500 | 1 | 2 | .500 | 2 | 3 | .667 | 2.8 | 0.3 | 2.0 |
Ժառանգություն խմբագրել
Իսպանիայում ամառային Օլիմպիական խաղերին մասնակցած «Երազանքների թիմը» շատերի կողմից դիտարկվում է որպես լավագույն բասկետբոլային թիմ։ 12-ից 11 խաղացողները ընդգրկվեցին NBA-ի պատմության 50 մեծագույն բասկետբոլիստների ցանկում (բացառությամբ Լետների)։ 2010 թվականին թիմը ներառվեց Նեիսմիթի անվան Բասկետբոլի փառքի սրահում, և հանդիսանում է յոթ թիմերից մեկը, որրը արժանացել է այդ պատվին։ Բացի այդ, թիմի 12 խաղացողների 11-ը (բացառությամբ Լետների) և չորս մարզիչներից երեքը (բացառությամբ Կառլեսիմոյի) սրահում ներառվեցին առանձնահատուկ կերպով։ Շատերի կարծիքով այս թիմը հսկայական դեր կատարեց սպորտի և մասնավորապես բասկետբոլի զարգացման գործում, քանի որ Իսպանիայում անցկացվող ամառային Օլիմպիական խաղերը հեռարձակվում էին աշխարհի գրեթե բոլոր երկրներում։
Թիմի կազմ խմբագրել
| 1992 թվականին Բարսելոնայում տեղի ունեցած ամառային Օլիմպիական խաղերին մասնակցած ԱՄՆ տղամարդկանց բասկետբոլի ազգային հավաքականի կազմ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Խաղացողներ | Մարզիչներ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Վիճակագրություն խմբագրել
- Տեղ՝ առաջին
- Խաղերի արդյունք՝ 8-0
- Պարտություն՝ չկա
- Միավորների՝ 117 միավոր (1-ին տեղի խաղում)
- Միավորների տարբերություն՝ 44 միավոր (1-ին տեղի խաղում)
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Хашимов, Ардашер (Sher) (09.11.2013). «20 фактов о Dream Team, которых вы не знали». Sports.ru (ռուսերեն).
- ↑ ESPN (05.05.2012). «This Day in Sports: The Dream Team Takes Gold in Barcelona». espn.go.com (անգլերեն).
- ↑ NBA (12.08.2010). «The Original Dream Team». nba.com (անգլերեն).
- ↑ 4,0 4,1 USA Basketball (12.08.2010). «Games of the XXVth Olympiad — 1992». usabasketball.com (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ հուլիսի 18-ին.
- ↑ 5,0 5,1 Tim Povtak. «Robinson is riveted on gold Արխիվացված 2012-07-21 Wayback Machine». Orlando Sentinel. June 30, 1992. Retrieved on August 13, 2010.(անգլ.)
- ↑ Jack McCallum. «Lords Of The Rings Արխիվացված 2012-02-14 Wayback Machine». Sports Illustrated. February 18, 1991. Retrieved on August 12, 2010.(անգլ.)
- ↑ Sam Smith. «Olympian Jordan: 'We’ll kill 'em'». Chicago Tribune. September 22, 1991. 13.
- ↑ Whitaker, Lang (2012-07). «The Dream Will Never Die: An Oral History of the Dream Team». GQ. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ սեպտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2012 թ․ հունիսի 12-ին.(անգլ.)
- ↑ «Drexler, Laettner join Olympic team». Reading Eagle. May 13, 1992. Retrieved on August 12, 2010.(անգլ.)
- ↑ «MEN'S TOURNAMENT OF THE AMERICAS -- 1992». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մայիսի 31-ին. Վերցված է 2012 թ․ մայիսի 7-ին.
- ↑ «USAB: MEN'S TOURNAMENT OF THE AMERICAS -- 1992 >». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մարտի 7-ին. Վերցված է 2012 թ․ մարտի 4-ին.
- ↑ Седьмая Dream Team и её предшественницы(չաշխատող հղում) // «Спорт-Экспресс», 5 сентября 2006 года