Ֆրանսիայի քոլեջ
Ֆրանսիայի քոլեջը (ֆր.՝ Collège de France), հիմնադրվել է 1530 թվականին, բարձրագույն ուսումնական և հետազոտական հաստատություն է Ֆրանսիայում։ Գտնվում է Փարիզում՝ 5-րդ վարչական շրջանում կամ Լատինական թաղամասում, պատմական Սորբոն համալսարանական թաղամասի փողոցին հարող հատվածում։
' ֆր.՝ Collège de France | |
|---|---|
 | |
 | |
| Տեսակ | կրթօջախ |
| Հիմնադրված է | 1530 |
| Հիմնադրիր | Ֆրանցիսկ I |
| Տնօրեն | Thomas Römer? |
| Անդամակցություն | Couperin Consortium?[1], Fédération et Ressources sur l'Antiquité?, ORCID[2] և Ֆրանկոֆոնիայի համալսարանական գործակալություն[3] |
| Երկիր | .svg){kind=small} Ֆրանսիա[4][5] |
| Տեղագրություն | Փարիզ |
| Կայք | college-de-france.fr(ֆր.) |
Error: Must specify an image in the first line. <div style="font-size:88%;line-height:1.2em;position:absolute;z-index:2;left:Արտահայտության սխալ․ չճանաչված բառ՝ «strong»։%;top:Արտահայտության սխալ․ < անսպասելի օպերատոր։%"> Ֆրանսիայի քոլեջ, Template loop detected: Կաղապար:Տեղորոշման քարտեզ | |
 Collège de France Վիքիպահեստում | |
Քոլեջը համարվում է Ֆրանսիայի ամենաազդեցիկ հետազոտական հաստատությունը[6][7]։ 2017 թվականի դրությամբ Նոբելյան մրցանակի արժանացած 21 անձի և Ֆիլդսյան մրցանակին արժանացած 8 անձի անուն կապված են այս Քոլեջի հետ։ Այն գիտական աստիճան չի շնորհում։ Յուրաքանչյուր դասախոս դասախոսություններ է կարդում, որոնց մասնակցությունն անվճար է ու բաց բոլորի համար։ Թվով 50 դասախոս ընտրվում են նույն դասախոսների կողմից գիտության և հասարակական գիտությունների տարբեր առարկաների համար։ Քոլեջի նշանաբանն է Docet Omnia-ն, որը լատիներենից թարգմանաբար նշանակում է «Այն ամեն ինչ ուսանում է», նպատակն է «ուսանել զարգացման մեջ գտնվող գիտություն» և կարող է լավագույնս ձևակերպվել Մորիս Մերլո-Պոնտիի նախադասությամբ. «Ձեռք չբերված ճշմարտությունները, բայց ազատորեն կատարված հետազոտության գաղափարը»[8], որը ոսկյա տառերով գրված է հիմնական մուտքի վերևում։
Այն Փարիզի գիտությունների և բանասիրության համալսարանի բաղադրիչ քոլեջ է (ասոցացված անդամ)[9]։
Քոլեջն ունի հետազոտական լաբորատորիաներ և Եվրոպայում լավագույն հետազոտական գրադարաններից մեկն է պատմության, բանասիրության, սոցիալական գիտությունների, ինչպես նաև քիմիայի և ֆիզիկայի մասին եզակի գրքերով։
2009 թվականի հունիսի դրությամբ Ֆրանսիայի քոլեջի դասախոսությունների 650 փոդքաստեր հասանելի են iTunes-ում։ Որոշները նաև հասանելի են անգլերեն և չինարեն։ Նմանապես, Ֆրանսիայի քոլեջի վեբսայթում կան դասերի մի քանի տեսանյութեր։ Դասերին հետևում են տարբեր ուսանողներ՝ ավագ հետազոտողներից մինչև դոկտորանտներ կամ մագիստրատուրայի ուսանողներ, նույնիսկ բակալավրի ուսանողներ։ Ավելին, «հանդիսավոր բացման դասերը» (առաջին դասը) Փարիզի մտավորական և հանրային կյանքի կարևոր իրադարձություններ են և հետաքրքրասեր փարիզեցիների ստվար զանգվածի համար հետաքրքրություն են առաջացնում։
Պատմություն խմբագրել
Քոլեջը հիմնադրել է Ֆրանսիայի թագավոր Ֆրանցիսկ Առաջինը, որի համար օրինակելի է եղել Լուվենի երեք լեզուների քոլեջը և Գիյոմ Բյուդեի խրախուսանքը։ Ունենալով մարդասիրական ոգեշնչում՝ դպրոցը հիմնադրվել էր Սորբոնին այլընտրանք՝ զարգացնելու այնպիսի առարկաներ, ինչպիսիք են Եբրայերենն ու Հին հունարենը (առաջին ուսուցիչը հայտնի գիտնական Յանուս Լասկարիսն էր) և Մաթեմատիկան[10]։ Ի սկզբանե այն անվանում էին Արքայական քոլեջ, ավելի ուշ՝ Երեք լեզուների քոլեջ (լատիներեն՝ Collegium Trilingue), Ազգային քոլեջ և Կայսերական քոլեջ։ Այն անվանել են Ֆրանսիայի քոլեջ 1870 թվականին։ 2010 թվականին այն դարձավ Փարիզի գիտությունների և բանասիրության հետազոտական համալսարանի ասոցացված հիմնադիր (Փարիզյան համալսարանների միություն)։
Ֆակուլտետ խմբագրել
Ֆրանսիայի քոլեջի ֆակուլտետն այժմ ունի հիսուներկու դասախոս, որոնց ընտրում են նույն դասախոսները՝ ֆրանսախոս գիտնականներից[11] հետևյալ առարկաների համար՝ մաթեմատիկա, ֆիզիկա, քիմիա, կենսաբանություն, պատմություն, հնագիտություն, լեզվաբանություն, արևելյան գիտություններ, փիլիսոփայություն, սոցիալական գիտություններ և այլ ոլորտներ։ Երկու ամբիոն վերապահված են օտարերկրյա գիտնականների համար, որոնք հրավիրվում են դասախոսությունների համար։
Ֆակուլտետի նշանավոր անդամներից է Սերժ Արոշը, ով 2012 թվականին արժանացել է ֆիզիկայի ոլորտում Նոբելյան մրցանակի։ Հատկապես Ֆիլդսյան 8 մրցանակակրի անուն կապված է Քոլեջի հետ։
Տես նաև խմբագրել
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ http://www.couperin.org/presentation/notre-organisation/les-membres-de-couperin/items?cid=162id=221lang=fr
- ↑ https://web.archive.org/web/20231020113811/https://orcid.org/members
- ↑ https://web.archive.org/web/20221123144401/https://www.auf.org/les_membres/nos-membres/
- ↑ base Mérimée (ֆր.) — ministère de la Culture, 1978.
- ↑ archINFORM (գերմ.) — 1994.
- ↑ Classical and Contemporary Sociological Theory: Text and Readings. Pine Forge Press. 2008. էջ 641.
{{cite book}}: Cite uses deprecated parameter|authors=(օգնություն) - ↑ John Culbert (2011). Paralyses: Literature, Travel, and Ethnography in French Modernity. U of Nebraska Press. էջ 257.
- ↑ "Non pas des vérités acquises, mais l'idée d'une recherche libre". The entire sentence is in fact: "Ce que le Collège de France, depuis sa fondation, est chargé de donner à ses auditeurs, ce ne sont pas des vérités acquises, c'est l'idée d'une recherche libre." From Merleau-Ponty's inaugural lecture at the Collège de France, reproduced in: Maurice Merleau-Ponty, Éloge de la philosophie et autres essais, Paris: Gallimard, 1989, p. 13.
- ↑ «Decree 2019-1130 creating Université Paris sciences et lettres (Université PSL)».
- ↑ Byzance et l'Europe : Colloque à la Maison de l'Europe, Paris, 22 avril 1994, H. Antoniadis-Bibicou (Ed.), 2001, ISBN/ISSN/EAN: 291142720.
- ↑ Francophone only in the sense that they have to be able to teach in French; they are not required to be native speakers of French or to come from or to have studied in a Francophone country: see for example Sanjay Subrahmanyam who is Indian: Sanjay Subrahmanyam's biography on the site of the Collège de France
Արտաքին հղումներ խմբագրել
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ֆրանսիայի քոլեջ» հոդվածին։ |