Վիքիպեդիա

Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնություն 1950

Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնություն 1950, տեղի է ունեցել Բրազիլիայում 1950 թվականի հունիսի 24-ից հուլիսի 16-ը։ Այն թվով չորրորդ Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնությունն էր և առաջինը 1938 թվականից հետո։ 1942 և 1946 թվականների Աշխարհի առաջնությունները չեղարկվեցին Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի պատճառով։ Այն հաղթեց Ուրուգվայը, որը արդեն տիրացել էր տիտղոսին 1930 թվականին՝ վճռական խաղում հաղթելով դաշտի տեր Բրազիլիային 2–1 հաշով` դառնալով չորս հավաքականով եզրափակիչ խմբի հաղթող (սա միակ առաջնությունն էր, որտեղ տեղի չունեցավ մեկ եզրափակիչ խաղ)։

Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնություն 1950
Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնություն 1950
IV Campeonato Mundial de Futebol
Մրցաշրջանի մանրամասներ
Անցկացման վայր Բրազիլիա Բրազիլիա
      Քաղաքներ 6
Մրցանակային տեղեր
Ոսկե մեդալ Չեմպիոն Ուրուգվայ Ուրուգվայ (2-րդ անգամ)
Արծաթե մեդալ Փոխչեմպիոն Բրազիլիա Բրազիլիա
Բրոնզե մեդալ Երրորդ տեղ Շվեդիա Շվեդիա
Չորրորդ տեղ Իսպանիա Իսպանիա
Մրցաշրջանի վիճակագրություն
Հաճախությունը 1 045 246  (47 511 խաղում)
Խաղեր 22
Խփված գոլեր 88  (4 գոլ խաղում)
Ռմբարկու(ներ) Բրազիլիա Ադեմիր
← 1938        1954 →

Անցկացման վայրի ընտրություն խմբագրել

Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի պատճառով, Աշխարհի առաջնություն տեղի չէր ունեցել 1938 թվականից հետո։ Նախատեսվել էր առաջնություն անցկացնել 1942 և 1946 թվականներին, սակայն դրանք չեղարկվել էին։ Պատերազմից հետո ՖԻՖԱ-ն վերականգնվեց շատ արագորեն և սկսեց մտածել մյուս առաջնության անցկացման վայրի մասին։ Պատերազմի արդյունքում Եվրոպայի մեծ մասը ավերված էր։ Արդյունքում ՖԻՖԱ-ին դժվար էր ընտրել երկիրը, որը կհամաձայնվեր ընդունել առաջնությունը, քանի որ դրա համար անհրաժեշտ էին մեծ քանակությամբ ռեսուրսներ։

Աշխարհի գավաթը հնարավոր էր չկայանար, եթե Բրազիլիան 1946 թվականին հայտ չներկայացներ ՖԻՖԱ-ի կոնգրեսի ժամանակ` ցանկանալով, որ առաջնությունը կայանա 1950 թվականին (մինչ այդ որոշվել էր անցկացնել 1949 թվականին)[1]։ Բրազիլիան և Գերմանիան հայտ էին ներկայացրել 1942 թվականի Աշխարհի առաջնությունը ընդունելու համար, սակայն քանի որ վերջին երկու առաջնությունները անցկացվել էին Եվրոպայում, ֆուտբոլային պատմիչները գտնում են, որ 1942 թվականի առաջնությունը կկայանար Հարավային Ամերիկայում։ Բրազիլիայի նոր հայտը նման էր 1942 թվականի հայտին և արագորեն հաստատվեց։

Որակավորում խմբագրել

Ապահովագրվելով ընդունող երկրի հարցում, ՖԻՖԱ-ն դեևս անհանգստացած էր մասնակիցների հարցում։ Իտալիան մասնակի հետաքրքրություն ցուցաբերեց պաշտպանելու իր 1934 և 1938 թվականների տիտղոսները, սակայն Իտալիայի հավաքականը զգալիորեն թուլացել էր Սուպերգայի ավիավթարից հետո, որը տեղի ունեցավ մրցաշրջանի սկզբից մեկ տարի առաջ։ Իտալացիները այնուամենայնիվ որոշեցին փորձել, սակայն գերադասեցին ուղևորվել Բրազիլիա նավով[2]։

Բրազիլիան (ընդունող երկիր) և Իտալիան (գործող չեմպիոններ) որակավորվեցին ավտոմատ, մնաց 14 տեղ։ Դրանից յոթը տրվեց Եվրոպային, վեցը` Ամերիկաներին և մեկը` Ասիային։

Որակազրկված հավաքականներ խմբագրել

Գերմանիային (դեռևս օկուպացված էր դաշնակիցների կողմից) և Ճապոնիային (դեռևս օկուպացված էր) չթույլատրվեց մասնակցել որակավորմանը։ Ֆրանսիացիների կողմից օկուպացված Սաարը թուկլատվեց մասնակցել առաջնությանը առաջնության սկզբից երկու շաբաթ առաջ։ Իտալիան, Ավստրիան և այլ երկրները, որոնք մասնակցել էին Երկրորդ աշխարհամարտին Գերմանիայի կողմից չորակազրկվեցին, իսկ Իտալիան որակավորվեց որպես նախորդ չեմպիոն։

Բրիտանական երկրներ խմբագրել

 
Մասնակցող երկրները:

Բրիտանական երկրները հրավիրվեցին մասնակցելու առաջնություն` վերամիանալով ՖԻՖԱ-ին դրանից չորս տարի առաջ, 17 տարի ինքնաաքսորվելուց հետո։ Որոշվեց Բրիտանիայի տնային առաջնություն 1949-50-ը օգտագործել որպես Աշխարհի գավաթի ընտրական փուլ, որի արդյունքում որակավորվեցին Անգլիան և Շոտլանդիան։

Հավաքականներ, որոնք հրաժարվեցին մասնակցել խմբագրել

Մեծ թվով հավաքականներ հրաժարվեցին մասնակցել որոկավորման մրցաշարում, հիմնականում Երկաթե վարագույրի ներսում ԽՍՀՄ-ը, 1938 թվականի եզրափակչի մասնակից Հունգարիան և 1934 թվականի եզրափակչի մասնակից Չեխոսլովակիան[2]։

Հրաժարումներ որակավորման ընթացքում խմբագրել

Արգենտինան, Էկվադորը և Պերուն Հարավային Ամերիկայից հրաժարվեցին որակավորման փուլից հետո (Արգենտինան Բրազիլիայի ֆուտբոլի ֆեդերացիայի հետ տարաձայնությունների պատճառով)։ Սա նշանակում էր որ Չիլին, Բոլիվիան, Պարագվայը և Ուրուգվայը որակավորվեցին Հարավային ամերիկայից լռելյայն[2]։ Ասիայում հրաժարվեիցն Ֆիլիպինները, Մյանմարը և Ինդոնեզիան` թողնելով Հնդկաստանին որակավորվել լռելյայն։ Եվրոպայում Ավստրիան հրաժարվեց` համարելով իր հավաքականը դեռ պատրաստ չէ[2]։ Բելգիան նույնպես հրաժարվեց, ինչը նշանակում էր, որ Շվեյցարիան և Թուրքիան որակավորվեցին առանց որակավորման փուլի վերջին հանդիպումների։

Հրաժարում որակավորումից հետո խմբագրել

Որակավորման մրցույթից առաջ Շոտլանդիայի ֆուտբոլի ասոցացիայի նախագահ Ջորջ Գրահամը ասաց, որ հավաքականը կուղևորվի Բրազիլիա միայն այն դեպքում, եթե հավաքականը հաղթի Բրիտանիայի տնային առաջնությունում[3]։ (Անգլիան համաձայնվել էր մասնակցել անգամ եթե զբաղեցնեին երկրորդ տեղը)[3]։ Երբ Շոտլանդիան զբաղեցրեց երկրորդ տեղը, շոտլանդացի ավագ Ջորջ Յանգը և անգլիացի ավագ Բիլ Ռայթը դիմեցին Գրահամին թույլ տալ Շոտլանդիային մասնակցել առաջնությանը, սակայն վերջինս մերժեց[3]։

Թուրքիան նույնպես հրաժարվեց ֆինանսական խնդիրների պատճառով` գտնելով որ Բրազիլիա ուղևորվելը շատ թանկ կարժենա հավաքականի համար[4]։ Բացը լրացնելու համար ՖԻՖԱ-ն հրավիրեց Պորտուգալիային, Իռլանդիային և Ֆրանսիային, սակայն առաջին երկուսը հրաժարվեցին, իսկ Ֆրանսիան նախապես համաձայնվեց, սակայն հետագայում նույնպես հրաժարվեց[5]։

Վիճակահանություն և հետագա հրաժարումներ խմբագրել

Վիճակահանությունը կայացավ Ռիո դե Ժանեյրոյում 1950 թվականի մայիսի 22-ին, որում ընդգրկվեցին 15 մնացած հավաքականները, որոնք բաժանվեցին չորս խմբի[6][7]։

Խումբ 1 Խումբ 2 Խումբ 3 Խումբ 4

Հավաքականների Էլո դասակարգման դիրքերը ցուցադրված են փակագծերում։

Վիճակահանությունից հետո Հնդկաստանի ֆուտբոլի ասոցացիան որոշեց դեմ գնալ Աշխարհի գավաթին, մատնանշելով ուղևորության արժեքը (չնայած ՖԻՖԱ-ն որոշել էր իր վրա վերցնել ուղևորման ծախսերի մեծ մասը)[8], նաև բողոքելով որ նախապատրաստամ ժամանակը քիչ է և ՖԻՖԱ-ի հետ ունեցաց վեճը Օլիմպիական խաղերից հետո[8]։

ՖԻՖԱ-ն 1948 թվականի օլիմպիական խաղերից հետո արգելել էր խաղալ ոտաբոբիկ[9][10], որտեղ Հնդկաստանը խաղացել էր ոտաբոբիկ և այդ ժամանակվա Հնդկաստանի հավաքականի ավագ Սեյլեն Մաննան բացատրել էր, որ Հնդկաստանի ֆուտբոլի ասոցացիան կապ չի ունեցել այդ որոշման հետ[8]։

Ֆրանսիան նույնպես հրաժարվեց ուղևորության ծախսերի պատճառով։ Այլևս ժամանակ չկար նոր հավաքականներ փնտրելու և առաջնությանը մասնակցեց միայն 13 հավաքական, իսկ Խումբ 4-ում հանդես եկան միայն երկու հավաքական։

Այս տասներեք հավաքականներից միայն Անգլիան նշեց իր նորամուտը։ Շատ լատինաամերիկյան հավաքականներ հանդես եկան առաջին անգամ 1930 թվականից հետո։ Սա Միացյալ Նահանգների վերջին առաջնությունն էր մինչև 1990 թվականը և Բոլիվիայինը` մինչև 1994 թվականը։

Ձևաչափ խմբագրել

Բրազիլիացի կազմակերպիչները որոշեցին նոր ձևաչափ կիրառել` 16 հավաքականներ բաժանելով չորս խմբի (կամ "զամբյուղ" ինչպես այդ ժամանակ կոչում էին) չորսական հավաքականներով, խմբերի հաղթողները ձևավորում էին եզրափակիչ խումբ և խաղում միմյանց հետ հաղթողին որոշելու համար։ Նոր ձևաչափի ընտրության հիմնական պատճառը գումարն էր, քանի որ կազմակերպիչները ահռելի գումար էին ծախսել նոր մարզադաշտեր կառուցելու համար։ 1934 և 1938 թվականների առաջնություններում կիրառվում էր փլեյ-օֆֆ ձևաչափը և տեղի էր ունենում ընդամենը 16 հանդիպում (ներառյալ երրորդ տեղի համար հանդիպումը), մինչդեռ նոր ձևաչափը երաշխավորում էր 30 հանդիպում, ինչը լրացուցիչ շահույթ էր ապահովելու[11]։ Բացի այդ յուրաքանչյուր հավաքական կանցկացներ նվազագույնը երեք հանդիպում, ինչը կարդարացներ Եվրոպայից ժամանած հավաքականների ուղևորության ծախսերը[11] ՖԻՖԱ-ն սկզբնական շրջանում դեմ էր այս ձևաչափին, սակայն համաձայնվեց երբ Բրազիլիան հայտարարեց, որ կհրաժարվի ընդունելուց, եթե այն այս ձևաչափով չկայանա[11]։

Յուրաքանչյուր հավաքականի տրվում էր 2 միավոր հաղթանակի, մեկ միավոր ոչ ոքիի և 0 միավոր պարտության դեպքում։ Եթե երկու հավաքական ունենային նույնքան միավոր և գրավեին խմբի 1-2 տեղերը, ապա տեղի էր ունենալու փլեյ-օֆֆ հանդիպում[12]։

Առաջին փուլում խմբերի հավաքականները բաժանվեցին այնպես, որպեսզի աշխարհագրորեն մոտ չլինեին միմյանց։

Տեսություն խմբագրել

Առաջնությունից քիչ առաջ Մեծ Բրիտանիայի միավորված հավաքականը հաղթել էր Եվրոպայի հավաքական հավաքականին 6-1 ընդհանուր հաշվով ստուգողական հանդիպումում և Անգլիան մեկնեց առաջնությանը որպես գլխավոր հավակնորդներից մեկը, սակայն այն անհաջող ելույթ ունեցավ` հունիսի 29-ին պարտվելով ԱՄՆ-ին, որից հետո նաև Իսպանիային նույն 1-0 հաշվով և դուրս մնաց պայքարից։ Գործող չեմպիոն Իտալիան ավարտեց իր անպարտելի հաղթարշավը Աշխարհի առաջնություններում հենց առաջին խաղում` պարտվելով Շվեդիային 3-2 հաշվով։ Այս պարտության պատճառով Իտալիան դուրս մնաց հետագա պայքարից։ Առաջին խմբի վերջին խաղում հանդիպեցին Շվեյցարիան և Մեքսիկան, հանդիպումը հայտնի է նրանով, որ սա առաջին խաղն էր, որ հավաքականը դուրս չեկավ սեփական մարզահագուստով։ Երկու հավաքականները ժամանել էին իրենց միակ կարմիր մարզահագուստով։ Բրազիլիայի ֆուտբոլի ֆեդերացիան որոշեց մետաղադրամի նետման միջոցով որոշել, թե որ հավաքականը պետք է խաղա սեփական մարզահագուստով։ Վիճակահանությունը շահեց Մեքսիկան, իսկ շվեյցարացիները ստիպված մարզահագուստը վերցրեցին Կրուզեյրո սպորտային ակումբից։ Այս մարզահագուստը ուղղահայաց երկնագույն և սպիտակ գծերով էր[13]։

Եզրափակիչ խմբում հանդիպեցին իրենց խմբերում հաղթանակած հավաքականները` Բրազիլիան, Իսպանիան, Շվեդիան և Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնություն 1930 հաղթող Ուրուգվայը, որը հանդես չէր եկել նախորդ երկու առաջնություններում։ Մրցույթի հաղթող պետք է ճանաչվեր եզրափակիչ խմբում առաջին տեղ զբաղեցրած հավաքականը։ Վեց հանդիպումները անցկացվեցին Ռիո դե Ժանեյրոյում և Սան Պաուլոյում։ Բրազիլիան իր բոլոր խաղերը անցկացրեց Մարականա մարզադաշտում, իսկ մյուս բոլոր խաղերը անցկացվեցին Սան Պաուլոյում։ Բրազիլիան հաղթեց առաջին երկու խաղերում, սկզբում ջախջախեց Շվեդիային 7-1 հաշվով, հետո Իսպանիային 6-1 հաշվով։ Վերջին հանդիպումից առաջ Բրազիլիան եզրափակչ խմբում զբաղեցնում էր առաջին հորիզոնականը և հարկավոր էր ընդամենը ոչ ոքի խաղային Ուրուգվայի դեմ խաղում և կդառնային առաջնության հաղթող։ Շվեդիայի և Իսպանիայի դեմ վստահ հաղթանակներից հետո ֆավորիտը համարվում էր հենց Բրազիլիան, հատկապես երբ վերջին հանդիպման երկրորդ խաղակեսի երկրորդ րոպեին Բրազիլիան բացեց խաղի հաշիվը, սակայն Ուրուգվայը 11 րոպեի ընթացքում երկու գոլ խփելով հաշիվը դարձրեց 2-1, իսկ Ուրուգվայը տիրացավ Աշխարհի գավաթին երկրորդ անգամ։

Հանդիսատեսների միջին քանակը առաջնությունում կազմեց 61.000 ամեն խաղում, ինչը հիմնականում մեծ տարողությամբ Մարականա մարզադաշտի արդյունք էր, այս ռեկորդը չգերազանցվեց մինչև 1994 թվականը։ Չհաշված Մարականայում անցկացված խաղերը, միջին քանակը մնում էր համեմատաբար շատ, մոտ 37.500:

Խաղադաշտեր խմբագրել

Թվով 22 հանդիպում անցկացվեցին վեց մարզադաշտում, յուրաքանչյուրը առանձին քաղաքում։ Մարականայում, որը գտնվում է այդ ժամանակվա մայրաքաղաք Ռիո դե Ժանեյրոյում, անցկացվեցին ութ հանդիպումներ, ներառյալ վերջին հանդիպումը, որտեղ որոշվեց մրցույթի հաղթողը։ Սան Պաուլոյի Պակաեմբու մարզադաշտում անցկացվեց վեց հանդիպում, այն Մարականայի հետ միասին ընդունեց եզրափակիչ խմբի բոլոր հանդիպումները։ Բելու Հորիզոնտիի Էստադիո Սետե դե Սետեմբրոյում անցկացվեց երեք հանդիպում, Կուրիտիբայի Դուրիվալ դե Բրիտտո մարզադաշտում և Պորտու Ալեգրիի Եուկապիտոս մարզադաշտում ` երկուական հանդիպում, իսկ հեռավոր Ռեսիֆիի Իլհա դո Ռետիրո մարզադաշտում ` մեկ հանդիպում։

Ռիո դե Ժանեյրո Սան Պաուլո Բելու Հորիզոնտի
Մարականա մարզադաշտ Պակաեմբու մարզադաշտ Էստադիո Սետե դե Սետեմբրո
22°54′43″ հվ. լ. 43°13′48″ ամ. ե.HGЯO 23°32′55″ հվ. լ. 46°39′54″ ամ. ե.HGЯO 19°54′30″ հվ. լ. 43°55′04″ ամ. ե.HGЯO
Capacity: 199,854 Capacity: 60,000 Capacity: 30,000
     
Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնություն 1950 (Բրազիլիա)
Կուրիտիբա Պորտու Ալեգրի Ռեսիֆի
25°26′22″ հվ. լ. 49°15′21″ ամ. ե.HGЯO 30°03′42″ հվ. լ. 51°13′38″ ամ. ե.HGЯO 8°03′46″ հվ. լ. 34°54′10″ ամ. ե.HGЯO
Էստադիո Դուրիվալ դե Բրիտտո Ստադիո դոս Եուկալիպտոս Էստադիո Իլհա դո Ռետիրո
Capacity: 10,000 Capacity: 20,000 Capacity: 20,000
     

Արդյունքներ խմբագրել

Խմբային փուլ խմբագրել

Խումբ 1 խմբագրել

Հավաքական Խ Հ Ո Պ ԽԳ ԲԳ ԳՏ Մ
  Բրազիլիա 3 2 1 0 8 2 +6 5
  Հարավսլավիա 3 2 0 1 7 3 +4 4
  Շվեյցարիա 3 1 1 1 4 6 -2 3
  Մեքսիկա 3 0 0 3 2 10 -8 0
24 հունիս 1950
15:00 ԲՐԺ (UTC-03)
 Բրազիլիա   4–0   Մեքսիկա Մարականա մարզադաշտ, Ռիո դե Ժանեյրո
Հանդիսական՝ 81,649
Մրցավար՝ Ջորջ Ռիդեր (Անգլիա)
Ադեմիր   30', 79'
Ժայր   65'
Բալտազար   71' 		Հաշվետվություն
25 հունիս 1950
18:00 ԲՐԺ (UTC-03)
 Հարավսլավիա   3–0   Շվեյցարիա Էստադիո Ինդենպենդենսիա, Բելու Հորիզոնտի
Հանդիսական՝ 7,336
Մրցավար՝ Գիովաննի Գատեատի (Իտալիա)
Միտիչ   59'
Տոմաշևիչ   70'
Օգնյանով   75' 		Հաշվետվություն
28 հունիս 1950
15:00 ԲՐԺ (UTC-03)
 Բրազիլիա   2–2   Շվեյցարիա Էստադիո դո Պակաեմբու, Սան Պաուլո
Հանդիսական՝ 42,032
Մրցավար՝ Ռամոն Ասոն Ռոմա (Իսպանիա)
Ալֆրեդո   3'
Բալտազար   32' 		Հաշվետվություն Ֆատտոն   17', 88'
28 հունիս 1950
18:15 ԲՐԺ (UTC-03)
 Հարավսլավիա   4–1   Մեքսիկա Էստադիո դոս Եուկապիտոս, Պորտու Ալեգրի
Հանդիսական՝ 11,078
Մրցավար՝ Ռեգինալդ Լիֆ (Անգլիա)
Բոբեկ   19'
Չայկովսկի   22', 62'
Տոմաշևիչ   81' 		Հաշվետվություն Օրտիս   89' (11 մ.)
1 հուլիս 1950
15:00 ԲՐԺ (UTC-03)
 Բրազիլիա   2–0   Հարավսլավիա Մարականա մարզադաշտ, Ռիո դե Ժանեյրո
Հանդիսական՝ 142,429
Մրցավար՝ Սանդի Գրիֆիտս (Ուելս)
Ադեմիր   4'
Զիզինյո   69' 		Հաշվետվություն
2 հուլիս 1950
15:40 ԲՐԺ (UTC-03)
 Շվեյցարիա   2–1   Մեքսիկա Էստադիո դոս Եուկապիտոս, Պորտու Ալեգրի
Հանդիսական՝ 3,580
Մրցավար՝ Իվան Էկլինդ (Շվեդիա)
Բադեր   10'
Անտենեն   44' 		Հաշվետվություն Կասերին   89'

Խումբ 2 խմբագրել

Հավաքական Խ Հ Ո Պ ԽԳ ԲԳ ԳՏ Մ
  Իսպանիա 3 3 0 0 6 1 +5 6
  Անգլիա 3 1 0 2 2 2 0 2
  Չիլի 3 1 0 2 5 6 -1 2
  Միացյալ Նահանգներ 3 1 0 2 4 8 -4 2
25 հունիս 1950
15:00 ԲՐԺ (UTC-03)
 Անգլիա   2–0   Չիլի Մարականա մարզադաշտ, Ռիո դե Ժանեյրո
Հանդիսական՝ 29,703
Մրցավար՝ Կարել վան դեր Միր (Նիդերլանդներ)
Մորտենսեն   27'
Մանիոն   51' 		Հաշվետվություն
25 հունիս 1950
15:00 ԲՐԺ (UTC-03)
 Իսպանիա   3–1   Միացյալ Նահանգներ Էստադիո Դուրիվալ դե Բրիտտո, Կուրիտիբա
Հանդիսական՝ 9,511
Մրցավար՝ Մարիո Վիաննա (Բրազիլիա)
Իգոա   81'
Բասորա   83'
Տելմո Սառա   89' 		Հաշվետվություն Պարիանի   17'
29 հունիս 1950
15:00 ԲՐԺ (UTC-03)
 Իսպանիա   2–0   Չիլի Մարականա մարզադաշտ, Ռիո դե Ժանեյրո
Հանդիսական՝ 19,790
Մրցավար՝ Ալբերտո Մալչեր (Բրազիլիա)
Բասորա   17'
Տելմո Սառա   30' 		Հաշվետվություն
29 հունիս 1950
15:00 ԲՐԺ (UTC-03)
 Միացյալ Նահանգներ   1–0   Անգլիա Էստադիո Ինդեպենդեսիա, Բելու Հորիզոնտի
Հանդիսական՝ 10,151
Մրցավար՝ Գեներոսո Դատտիլո (Իտալիա)
Գաետյենս   38' Հաշվետվություն
2 հուլիս 1950
15:00 ԲՐԺ (UTC-03)
 Իսպանիա   1–0   Անգլիա Մարականա մարզադաշտ, Ռիո դե Ժանեյրո
Հանդիսական՝ 74,462
Մրցավար՝ Ջիովաննի Գալաետի (Իտալիա)
Տելմո Սառա   48' Հաշվետվություն
2 July 1950
15:00 ԲՐԺ (UTC-03)
 Չիլի   5–2   Միացյալ Նահանգներ Էստադիո Իլհա դո Ռետիրո, Ռեսիֆի
Հանդիսական՝ 8,501
Մրցավար՝ Մարիո Գարդելլի (Բրազիլիա)
Ռոբլեդո   16'
Ռիերա   32'
Կրեմասչի   54', 82'
Պիետո   60' 		Հաշվետվություն Վոլաս   47'
Մակա   48' (11 մ.)

Խումբ 3 խմբագրել

Հավաքական Խ Հ Ո Պ ԽԳ ԲԳ ԳՏ Մ
  Շվեդիա 2 1 1 0 5 4 +1 3
  Իտալիա 2 1 0 1 4 3 +1 2
  Պարագվայ 2 0 1 1 2 4 -2 1
  Հնդկաստան Հրաժարվել է
25 հունիս 1950
15:00 ԲՐԺ (UTC-03)
 Շվեդիա   3–2   Իտալիա Էստադիո դո Պակաեմբու, Սան Պաուլո
Հանդիսական՝ 36,502
Մրցավար՝ Ջան Լուտց (Շվեյցարիա)
Յեպսոն   25', 68'
Անդերսոն   33' 		Հաշվետվություն Կարապելեսե   7'
Մաչինելլի   75'
29 հունիս 1950
15:30 ԲՐԺ (UTC-03)
 Շվեդիա   2–2   Պարագվայ Էստադիո Դուրիվալ դե Բրիտտո, Կուրիտիբա
Հանդիսական՝ 7,903
Մրցավար՝ Ռոբերտ Միտչել (Շոտլանդիա)
Սանդքվիստ   17'
Պալմեր   26' 		Հաշվետվություն Լոպես   35'
Լոպես Ֆրետես   74'
2 հուլիս 1950
15:00 ԲՐԺ (UTC-03)
 Իտալիա   2–0   Պարագվայ Էստադիո դո Պակաեմբու, Սան Պուլո
Հանդիսական՝ 25,811
Մրցավար՝ Արթուր Էլիս (Անգլիա)
Կարապելեսե   12'
Պանդոլֆինի   62' 		Report

Group 4 խմբագրել

Հավաքական Խ Հ Ո Պ ԽԳ ԲԳ ԳՏ Մ
  Ուրուգվայ 1 1 0 0 8 0 +8 2
  Բոլիվիա 1 0 0 1 0 8 -8 0
  Ֆրանսիա Հրաժարվել է
2 հուլիս 1950
18:00 ԲՐԺ (UTC-03)
 Ուրուգվայ   8–0   Բոլիվիա Էստադիո Սետե դե Սետեմբրո, Բելու Հորիզոնտի
Հանդիսական՝ 5,284
Մրցավար՝ Ջորջ Ռիդեր (Անգլիա)
Միգես   14', 40', 51'
Վիդալ   18'
Չիաֆինո   23', 54'
Պերես   83'
Ջիջիա   87' 		Հաշվետվություն

Եզրափակիչ փուլ խմբագրել

Հավաքական Խ Հ Ո Պ ԽԳ ԲԳ Մ
  Ուրուգվայ 3 2 1 0 7 5 5
  Բրազիլիա 3 2 0 1 14 4 4
  Շվեդիա 3 1 0 2 6 11 2
  Իսպանիա 3 0 1 2 4 11 1
9 հուլիս 1950
15:00 ԲՐԺ (UTC-03)
 Ուրուգվայ   2–2   Իսպանիա Էստադիո դո Պակաեմբու, Սան Պաուլո
Հանդիսական՝ 44,802
Մրցավար՝ Սանդի Գրիֆիտս (Ուելս)
Ջիջա   29'
Վալերա   73' 		Հաշվետվություն Բասորա   37', 39'
9 հուլիս 1950
15:00 ԲՐԺ (UTC-03)
 Բրազիլիա   7–1   Շվեդիա Մարականա մարզադաշտ, Ռիո դե Ժանեյրո
Հանդիսական՝ 138,886
Մրցավար՝ Արթուր Էլլիս (Անգլիա)
Ադեմիր   17', 36', 52', 58'
Չիկո   39', 88'
Մանեկա   85' 		Հաշվետվություն Անդերսեն   67' (11 մ.)
13 հուլիս 1950
15:00 ԲՐԺ (UTC-03)
 Բրազիլիա   6–1   Իսպանիա Մարականա մարզադաշտ, Ռիո դե Ժանեյրո
Հանդիսական՝ 152,772
Մրցավար՝ Ռեգինալդ Լիֆ (ԱՆգլիա)
Պառա   15' (ի.գ.)
Ժայր   21'
Չիկո   31', 55'
Ադեմիր   57'
Զիզինյո   67' 		Հաշվետվություն Իգոա   71'
13 հուլիս 1950
15:00 ԲՐԺ (UTC-03)
 Ուրուգվայ   3–2   Շվեդիա Էստադիո դո Պակաեմբու, Սան Պաուլո
Հանդիսական՝ 7,987
Մրցավար՝ Ջիովաննի Գալեատի (Իտալիա)
Ջիջա   39'
Միգուես   77', 85' 		Հաշվետվություն Պալմեր   5'
Սանդքվիստ   40'
16 հուլիս 1950
15:00 ԲՐԺ (UTC-03)
 Շվեդիա   3–1   Իսպանիա Էստադիո դո Պակաեմբու, Սան Պաուլո
Հանդիսական՝ 11,227
Մրցավար՝ Կարել վան դեր Միր (Նիդերլանդներ)
Սանդքվիստ   15'
Մելբերգ   33'
Պալմեր   80' 		Հաշվետվություն Տելմո Սառա   82'
16 Հուլիս 1950
15:00 ԲՐԺ (UTC-03)
 Ուրուգվայ   2–1   Բրազիլիա Մարականա մարզադաշտ, Ռիո դե Ժանեյրո
Հանդիսական՝ 173,850
Մրցավար՝ Ջորջ Ռիդեր (Անգլիա)
Չիաֆինո   66'
Ջիջա   79' 		Հաշվետվություն Ֆրիեչա   47'

Ռմբարկուներ խմբագրել

Ութ գոլով բրազիլացի Ադեմիրը դարձավ առաջնության գլխավոր ռմբարկու։ Ընդհանուր խփվեց 88 գոլ 48 տարբեր ֆուտբոլիստների կողմից, որոնցից մեկը դարձավ ինքնագոլի հեղինակ

8 գոլ

5 գոլ
4 գոլ
3 գոլ

2 գոլ

1 գոլ

Ինքնագոլ

ՖԻՖԱ ներկայացված մրցաշարային աղյուսակ խմբագրել

1986 թվականին ՖԻՖԱ-ն հաշվետվություն հրապարակեց, որտեղ տրված է մինչև 1986 թվականի Աշխարհի գավաթը ներառյալ բոլոր առաջնությունների ընդհանուր մրցաշարային աղյուսակները[14][15]։ 1950 թվականի Աշխարհի գավաթի մրցաշարային աղյուսակը հետևյալն է։

Դ Հավաքական Խմբ Խ Հ Ո Պ ԽԳ ԲԳ ԳՏ Մ
1   Ուրուգվայ 4 4 3 1 0 15 5 +10 7
2   Բրազիլիա 1 6 4 1 1 22 6 +16 9
3   Շվեդիա 3 5 2 1 2 11 15 -4 5
4   Իսպանիա 2 6 3 1 2 10 12 −2 7
Խմբային փուլը չանցած
5   Հարավսլավիա 1 3 2 0 1 7 3 +4 4
6   Շվեյցարիա 1 3 1 1 1 4 6 −2 3
7   Իտալիա 3 2 1 0 1 4 3 +1 2
8   Անգլիա 2 3 1 0 2 2 2 0 2
9   Չիլի 2 3 1 0 2 5 6 −1 2
10   Միացյալ Նահանգներ 2 3 1 0 2 4 8 −4 2
11   Պարագվայ 3 2 0 1 1 2 4 −2 1
12   Մեքսիկա 1 3 0 0 3 2 10 −8 0
13   Բոլիվիա 4 1 0 0 1 0 8 −8 0

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ Planet World Cup – 1950
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Lisi (2007), p. 47
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 BBC – A Sporting Nation – Scotland and the 1950 World Cup
  4. ↑ History TFF
  5. ↑ http://www.rsssf.com/tables/50qual.html
  6. ↑ Lisi (2007), pp. 48–49
  7. ↑ «Brazil's first World Cup draw». FIFA.com. 2013 թ․ դեկտեմբերի 3. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հուլիսի 8-ին. Վերցված է 2013 թ․ դեկտեմբերի 4-ին.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 Fit to Post: Yahoo! India News » Blog Archive Barefoot in Bengal and Other Stories «
  9. ↑ Lisi (2007), p. 49
  10. ↑ «1950 FIFA World Cup Brazil – Overview». ՖԻՖԱ. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ սեպտեմբերի 3-ին. Վերցված է 2014 թ․ հուլիսի 5-ին.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 Lisi (2007), p. 45
  12. ↑ Fansworth, Ed (2010 թ․ ապրիլի 29). «The US and the 1950 World Cup». The Philly Soccer Page. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ մայիսի 13-ին. Վերցված է 2014 թ․ հունիսի 14-ին.
  13. ↑ http://globoesporte.globo.com/rs/noticia/2013/05/historias-incriveis-mexico-veste-camisa-de-time-gaucho-na-copa-de-50.html. {{cite web}}: Missing or empty |title= (օգնություն)
  14. ↑ «page 45» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2018 թ․ հուլիսի 12-ին. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 9-ին.
  15. ↑ «FIFA World Cup: Milestones, facts & figures. Statistical Kit 7» (PDF). ՖԻՖԱ. 2013 թ․ մարտի 26. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2013 թ․ մայիսի 21-ին.
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Ֆուտբոլի_աշխարհի_առաջնություն_1950&oldid=9804342» էջից