Օրի Բունիաթյան
Օրի Բունիաթյան կամ Իսրայել Ավագի Բունիաթյան (դեկտեմբերի 15 (27), 1895[1], Ճահուկ, Նախիջևանի գավառ, Երևանի նահանգ, Ռուսական կայսրություն[1][2] - ապրիլի 16, 1970[1], Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1][2], Երևան, ՀԽՍՀ), հայ դերասան, ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստ (1950)։
 | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | դեկտեմբերի 15 (27), 1895[1] |
| Ծննդավայր | Ճահուկ, Նախիջևանի գավառ, Երևանի նահանգ, Ռուսական կայսրություն[1][2] |
| Մահացել է | ապրիլի 16, 1970[1] (74 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1][2] |
| Ազգություն | հայ |
| Մասնագիտություն | դերասան |
| Պարգևներ և մրցանակներ | |
Գործունեություն խմբագրել
Օրի Բունիաթյանը ծնվել է 1895 թվականի դեկտեմբերի 14-ին Հին նախիջևան ի Ջահուկ[3] գյուղում, գյուղացու ընտանիքում[4]։ Ավարտել է գյուղական երկդասարանոց դպրոցը։ Երկու տարի աշխատել է որպես հյուսնի աշակերտ։ Աշակերտելու ընթացքում հավաքած գումարով մեկնել է Թիֆլիս ուսումը շարունակելու։ Սակայն կարիքից դրդված անցնում է աշխատանքի, ուսումը թողնելով։ Հենց այդ տարիներին էլ Զուբալովի տանը և Արտիստական թատրոնում տեսել է առաջին թատերական ներկայացումները։
1915-1918 թ մեկնում է ռազմաճակատ։ Քաղաքացիական պատերազմի տարիներին եղել է Կարմիր բանակում[5]։ Հայոց ցեղասպանության տարիներին նրանց մեծ տոհմից կենդանի են մնում ութը։
1919 թվականին ծանոթանում է Հովհաննես Զարիֆյանի հետ և ընդունվում նրա խումբ որպես սիրող դերասան[6]։
1922 թվականից հանդես է եկել Առաջին պետական թատրոնում։ 1932 թվականից նկարահանվել է կինոյում[5]։
Մահացել է 1970 թվականի դեկտեմբերի 11-ին Երևանում[5]։
Դերեր թատրոնում խմբագրել
| Դեր | Պիես | Հեղինակ |
|---|---|---|
| Թագավոր | Համլետ | Ու.Շեքսպիր |
| Վանահայր | Հին աստվածներ | Լ.Շանթ |
| Սահակ | Ժայռ | Վրթանես Փափազյան |
| Կիմբաև | Վախ | Աֆինոգենով |
| Մխո | Արշալույսին | Արմեն Գուլակյան |
| Արտեմի Ֆիլիպովիչ Զեմլյանիկա | Ռևիզոր | Նիկոլայ Գոգոլ |
| Անդրեյ Միտրիչ Կլեշչ (թարգմ․՝ Տիզ) | Հատակում | Մաքսիմ Գորկի |
| Վուրմ՝ նախագահի անձնական քարտուղարը | Սեր և խարդավանք | Ֆրիդրիխ Շիլլեր |
| Շվայցեր | Ավազակները | Ֆրիդրիխ Շիլլեր |
| Դոսուժև | Շահավետ պաշտոն | Օստրովսկի |
| Ուսուցիչ | Ջրասույզ զանգ | Հաուպտման |
Դերեր կինոյում խմբագրել
| Տարեթիվ | Ֆիլմի անվանում | Կերպար |
|---|---|---|
| 1932 | Երկու գիշեր | Միսակ |
| 1933 | Արևի զավակը | Գյուղխորհրդի նախագահ |
| 1933 | Լույս և ստվերներ | Գյուղխորհրդի նախագահ |
| 1937 | Կարո | Չիբուխ |
| 1938 | Սևանի ձկնորսները | Ուսուցիչ Մինաս |
| 1939 | Լեռնային արշավ | Լևոն |
| 1940 | Մեր կոլխոզի մարդիկ | Թերթ վաճառող |
| 1947 | Անահիտ | Արամ |
| 1955 | Հասցեատիրոջ որոնումները | Պետրոս |
| 1955 | Ուրվականները հեռանում են լեռներից | Գործկոմի նախագահ |
| 1956 | Հովազաձորի գերիները | Հարություն |
| 1957 | Ու՞մ է ժպտում կյանքը | Անտոնյան |
| 1959 | Նրա երևակայությունը | Անահիտի հայրը |
| 1960 | Հյուսիսային ծիածան | դրվագում |
| 1960 | Փլուզում | Բագրատ |
| 1962 | Ջրերը բարձրանում են | Մելոնց վարժապետ |
| 1968 | Ապրում էր մի մարդ | դրվագ |
Պարգևներ և կոչումներ խմբագրել
- 1950 թվականին արժանացել է ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստի կոչմանը
Գրականություն խմբագրել
- Արարատ Բարսեղյան, «Օրի Բունիաթյան», Երևան, Հայկական թատերական ընկերություն, 1970, 108 էջ
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Ով ով է. հայեր (հայ.) / Հ. Այվազյան — Երևան: Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 2005. — հատոր 1. — էջ 240.
- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան, Թ.Խ. Հակոբյան, Ստ.Տ. Մելիք-Բախշյան, Հ.Խ. Բարսեղյան - ջահուկ». www.nayiri.com. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 13-ին.
- ↑ ԳԱԹ, Սարգիս Մելիքսեթյանի Ֆոնդ, Նամակների բաժին
- ↑ 5,0 5,1 5,2 «Ори Буниатян». Кино-Театр.РУ. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 23-ին.
- ↑ Բարսեղյան Ա․ Մ․, «Օրի Բունիաթյան» Ե․, 1970։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 2, էջ 611)։ 
|