Ր, ր (անունը՝ րէ), հայկական այբուբենի 32-րդ տառն է։ Թվային արժեքն է՝ «5000»։ Ստեղծել է Մեսրոպ Մաշտոցը 405-406 թվականներին։ Միջնադարում օգտագործվել են «երկաթագիր», «գրչագիր», «նոտրգիր», «շղագիր» տառատեսակները[1][2][3][4]։

Կրկնակ ր-ով գոյականներից են՝

Ր, ր
ՏեսակՀայկական այբուբենի տառ
ՄեծատառՐ
Փոքրատառր
Մասն էՀայոց գրեր
Այբուբեն(ներ)Հայերեն այբուբեն
Տեղը այբուբենում32-րդ
Հնչույթրէ
Հայերենի այբուբեն
Ա ա Ծ ծ Ջ ջ
Բ բ Կ կ Ռ ռ
Գ գ Հ հ Ս ս
Դ դ Ձ ձ Վ վ
Ե ե Ղ ղ Տ տ
Զ զ Ճ ճ Ր ր
Է է Մ մ Ց ց
Ը ը Յ յ Ւ ւ
Թ թ Ն ն Փ փ
Ժ ժ Շ շ Ք ք
Ի ի Ո ո և
Լ լ Չ չ Օ օ
Խ խ Պ պ Ֆ ֆ
մրրիկ
մրրկահավ
անդորր
անդորրագիր
տարր
օրրան
բերրիություն։

Կրկնակ ր-ով տեղանուններից են՝

Անդորրա
Հարրի

Կրկնակ ր-ով ածականներից են՝

բերրի

Ր և ռ հնչյունների միջև եղած որոշ տարբերություններ.

• Ր-ն և ռ-ն արևմտահայերենում հնչում են միակերպ. կոշտ ռ-ն փափուկ ր-ի նման

• Ր-ն և ռ-ն արևելահայերենում ունեն իմաստափոխիչ արժեք. բար-բառ ապար-ապառ արու- առու։

Բրայլով ներկայացումը խմբագրել

 
Dots
1235

Յունիկոդում ներկայացված է՝

  • մեծատառ՝ «Ր». U+0550
  • փոքրատառ՝ «ր». U+0580

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
  2. Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
  3. Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
  4. Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։