Թիենծին

համայնք Չինաստանում
(Վերահղված է Տյանցզինից)

Թիենծին (չինարեն՝ 天津), կրճատ անվանումը` Ծին:Չինաստանի Ժողովրդական Հանրապետության կենտրոնական ենթակայության քաղաք,երկրի կարևոր տնտեսական կենտրոն,ինչպես նաև Հյուսիսային Չինաստանի ամենամեծ բաց նավահանգիստ:Թիենծինը գտնվում է Մեծ Չինական դաշտավայրում` Հայհե գետի վտակների միախառնման վայրում,արևելքից Բոհայ ծովն է, իսկ հյուսիսից` Յանշան լեռները։ Հայհե գետը անցնում է քաղաքի միջով,իսկ դրա վրա կառուցված տարբեր կամուրջները ձևավորում են «Մեկ կամուրջ,մեկ տեսարան» կոչվող գեղեցիկ պատկերը։

Թիենծին
չինարեն՝ 天津市
ԵրկիրՉինաստանի Ժողովրդական Հանրապետություն Չինաստան
Ներքին բաժանումHeping District?, Hedong District, Tianjin?, Hexi District, Tianjin?, Nankai District?, Hebei District?, Hongqiao District?, Դունլի, Xiqing District?, Jinnan District?, Beichen District?, Wuqing District?, Baodi District?, Binhai New Area?, Ninghe District?, Jinghai District? և Jizhou District?
Մակերես11 920±1 կմ²
ԲԾՄ5±1 մետր
Բնակչություն13 866 009 մարդ (2020)[1]
Ժամային գոտիUTC+8
Հեռախոսային կոդ22
Փոստային դասիչ300000–301900
Ավտոմոբիլային կոդ津A, B, C, D, F, G, H, J, K, L, M, N, Q, R
Պաշտոնական կայքtj.gov.cn
Թիենծին (Չինաստան)##
Թիենծին (Չինաստան)

Թիենծինի տարածքը բնակեցված է եղել դեռ Շան և Ճոու արքայատոհմերի շրջանից:Սույ արքայատոհմի կառավարման տարիներին Մեծ Ջրանցքի բացման հետ մեկտեղ Թինեծինի նշանակությունը էլ ավելի է մեծացել:Թան արքայատոհմի կառավարման երկրորդ կեսին Թիենծինը դարձավ ցամաքային և ջրային կարևոր հանգույց`Չինաստանի հարավից հյուսիս հացահատիկ և մետաքս տեղափոխելու համար։ Թիենծինում ամենավաղ շինարարությունը կատարվել է դեռ Ցին արքայատոհմի ժամանակաշրջանում, երբ Հայհե գետի և Հյուսիսային ջրանցքի միախառնման վայրում,ինչպես նաև Սանչա գետի գետաբերանին կառուցվեց Ճիկու գյուղը։ Յուան դինաստիայի Յենյու կայսեր կառավարման երրորդ տարում (1316) գյուղը վերանվանվեց Հայծին` դառնալով ռազմական կաևորության քաղաք և հացահատկի փոխադրման կենտրոն:Մին արքայատոհմի Ծիենվեն կայսեր կառավարման երկրորդ տարում (1400) Յան Ճու Տի կայսրը դեպի հարավ գլխավորելով իր զորքերը գրավեց քաղաքը և վերանվանեց այն «Թիենծին»։ 1404 թվականի դեկտեմբերի 23-ին ձևավորվեց քաղաքի պահակազորը և ավարտվեց քաղաքի պաշտոնական շինարարությունը[2]:Հետագայում Թիենծը ստացավ համայնքի աստիճան (1725), ինչից հետո Թիենծինի համայնքը Թիենծին քաղաքի հետ միավորելով` ձևավորեցին ագլոմերացիա (1731)։ 1860 թվականին Թիենծինը դարձավ բաց նավահանգիստ, ինչից հետո շատ արևմտյան երկրներ, այդ թվում նաև Մեծ Բրիտանիան և Ֆրանսիան մուտք գործեցին չինական շուկա` Թինեծինը դարձնելով Չինաստանի արևմտականացման սկզբնակետերից մեկը։ Այսպիսով Թիենծինը դարձավ երկրում առաջինը ռազմական արդիականացման, երկաթուղու, հեռագրի, հեռախոսի, փոստային ծառայությունների, հանքարդյունաբերության, ժամանակակից կրթության և արդարադատության ոլորտներում։ Այն դարձավ Չինաստանի երկրորդ ամենամեծ արդյունաբերական և առևտրային քաղաքը և ամենամեծ ֆինանսական և տնտեսական կենտրոնը հյուսիսային Չինաստանում։

2006 թվականի մարտին Պետական ​​խորհրդի կողմից հաստատված «Թիենծինի գլխավոր ծրագրով» Թիենծինը հռչակվեց «միջազգային նավահանգստային քաղաք, Չինաստանի հյուսիսային տնտեսական կենտրոն և էկոլոգիական քաղաք»[3]։ 2007 թվականի նոյեմբերին Չինաստանի և Սինգապուրի կառավարությունները համատեղ էկո-քաղաք կառուցելու նպատակով ընտրեցին Թինեծինը։ 2015 թվականի ապրիլին ստեղծվեց Չինաստանի (Թիենծինի) ազատ առևտրի փորձնական գոտին, վերջինս դարձավ Չինաստանի հյուսիսում ազատ առևտրի առաջին գոտին։ Դեռ 1990-ական թվականներից սկսած արդյունաբերության արևելք տեղափոխման ծրագիրը Թինեծինը բաժանեց երկու մասի. առաջինը «Կենտրոնական քաղաք` Բինհայն» էր, երկրորդը` «Թիենծինի նավահանգիստը»։ 2015 թվականի ապրիլին «Պեկին-Թիենծին-Հեբեյ Կոորդինացված զարգացման ծրագրով» Թիենծինը սահմանվեց որպես «ազգային առաջադեմ արտադրական և գիտահետազոտական ​​կենտրոն, միջազգային նավագնացության կարևոր շրջան, ֆինանսական նորարարության և բարեփոխումների առաջադեմ քաղաք»[4]։ 2023 թվականին Թիենծինում մեկնարկել է Թիենքայի բարձրագույն կրթության գիտական ​​և ինովացիոն գոտու կառուցումը, որը դիտարկվում է որպես Թիենծինի տնտեսական զարգացմանն ուղղված հատուկ միջոց[5]։

2013 թվականին Թիենծինում են անցկացվել 6-րդ Արևելաասիական Խաղերը, իսկ 2017 թվականին` Չինաստանի Ազգային Խաղերը[6]։ Ինչպես նաև Թիենծինը համարվում է Համաշխարհային տնտեսական ֆորումի անցկացման ամառային հյուրընկալ քաղաքը և Համաշխարհային հետախուզական համաժողովի անցկացման հիմնական վայրը։

Անվանում խմբագրել

Անվան ծագումնաբանություն խմբագրել

«Թիենծին» անվան պատմական ծագման վերաբերյալ կան տարբեր կարծիքներ`

  • Պոեզիայի մեջ «Թիենծին» անվանումը առաջին անգամ օգտագործվել է Պատերազմող երկրների ժամանակաշրջանում Ցյու Յուենի «Լի Սաո» վեպի «Առավոտը սկսվում է Թիենծինում, իսկ երեկոն հասնում է արևմուքից» ստեղծագործության մեջ[7]։ (Հանդիպում է նաև Ցին դինաստիայի ժամանակաշրջանի ստեղծագործություններում[8]):
  • Չինական աստղաբանության տեսանկյունից «Թիենծին» անվանումը ծագել է «Թիենծին» անունով աստղից, քանի որ «Սույ արքայատոհմի ժամանակաշրջանի աստղաբանական գրառումներ երկում» հիշատակվել են հիմնական խոշոր աստղերը` այդ թվում նաև Թիենծինը[9]։
  • Գետերի անվանումների ստուգաբանության տեսանկյունից «Թինեծին» անվանումը նախկինում վերագրվել է գետի։ «Ծին արքայատոհմի գետերի և ջրանցքների մասին գրառումներում» նշվում է. «Թոնծի գետի վրա նշանակվել է գետի պարեկային սպա։ Գետը գտնվում է այն նույն բաժնի վերահսկողության տակ, ինչ Թիենծին գետը...»[7]
  • Կայսերական անվան տեսակետի համաձայն «Թիենծին» անվանումը քաղաքը կրել է դեռ հին ժամանակներից, իսկ կայսր Յան Ճու Տին առավել պաշտոնական բնույթ է տվել վերջինիս։ Ինչպես նաև ժողովրդի մեջ կա տարածված կարծիք, որ անվանումը նշանակում է նաև «թագավորական նավ»[10], քանի որ երբ կայսր Յան Ճու Տին եկավ և հաստատվեց այստեղ(1404 թվականի դեկտեմբերի 23), նա հրաման արձակեց կառուցել քաղաք, լճակ փորել այդ տեղանքում և անվանել այն «Թիենծին»[11]։ Մին դինաստիայի գիտնական Լի Տոն Յանի «Սանկուան տաճարի վերակառուցման մասին» գրառումներում ասվում է. «Թիենծինը խորհրդանշում է այն վայրը,որտեղ հանգրվանում են կայսերական ձիերն ու կառքերը»[12]։

Անվան պատմական փոփոխություններ խմբագրել

 
Փոստային բացիկ`«Tientsin» անվանմամբ

Ցին դինաստիայի օրոք Սանչա գետի գետաբերանին կառուցվում է Ճիկու գյուղը, որ թերևս, Թիենծին քաղաքի ամենավաղ անվանումն է համարվում:Յուան դինաստիայի կառավարման տարիներին Յենյու կայսեր կառավարման երրորդ տարում (1316 թվական) գյուղը վերափոխվում է և հիմնվում է Հայծին ավանը։ Անվանումը պահպանվում է մինչ այն իրադարձությունը, երբ Յան Ճու Տի կայսրը գրավում է ավանը (1404 թվականի դեկտեմբերի 23) և հիմնում քաղաք` անվանելով այն «Թիենծին»[13]:Հետագայում քաղաքը վերածվել է համայնքի, ինչից հետո վերափոխվել ագլոմերացիայի, սակայն «Թիենծին» անվանումը պահպանվել է մինչ օրս[11]։

Անվան օտարերկյա տարբերակներ խմբագրել

Մին դինաստիայի շրջանում քաղաքը չինարենով անվանվում էր «天津卫» (Tiānjīnwèi), այդ իսկ պատճառով արևմտյան աղբյուրներում այն հնչունադարձվում էր որպես «Tiencienwey»: Ցին դինաստիայի կառավարման երկրորդ կեսին քաղաքը աևմուտքում անվանում էին T'ien-chin` բանավոր խոսքում և`“Tientsin”` պաշտոնական նամակներում, իսկ ներկայիս Թիենծինի համալսարանը նախկինում անվանվում էր «Imperial Tientsin University»: Երկար ժամանակ արևմտյան «Tientsin» անվանումը լայնորեն կիրառվում էր, որպես քաղաքի միջազգային անուն`հանդիսանալով քաղաքի հարուստ պատմության ապացույց։ Սակայն բացի սրանից գոյություն ունի քաղաքի անվանման մեկ այլ օտարերկրյա տարբերակ` «Tientain»[14]: 1980-ական թվականների վերջում փինյինի ի հայտ գալու հետ մեկտեղ սկսվեց առավել հաճախ օգտագործվել, վերջինիս սահմանած անվանաձևը `«Tianjin», իսկ «Tientsin» ձևը օգտագործվում է միայն ավիացիայում, արվեստում կամ նմանատիպ այլ ոլորտներում։

Պատմություն խմբագրել

Հնագույն ժամանակաշրջան խմբագրել

 
Թիենծին քաղաքի ամենավաղ հատակագիծը
 
Նավահանգիստ Սանչա գետի գետաբերանում

Թիենծինի ներկայիս տարածքը հարթավայրային է, որը ձևավորվել է Հուանհե գետի գետաբերուկների շնորհիվ` նախքայն այն երբ վերջինս դեռ հնագույն ժամանակներում փոխել է իր հունը։ Հուանհե գետը իր հունը փոխել է երեք անգամ` ի վերջո Թիենծին քաղաքի մոտակայքում թափվելով Դեղին Ծով։ Առաջին անգամ հունը փոխելիս` մոտավորապես 3000 տարի առաջ, գետաբերանը տեղակայվել էր Նինհե շրջանի մոտ, ապա` Հան դինաստիայի կառավարման շրջանում ` Հուանգհուայի մոտակայքում, իսկ երրորդ անգամ` Սուն կայսրության կառավարման տարիներին` Թիենծին քաղաքի մոտակայքում[15]։ Ծին արքայատոհմի ժամանակաշրջանում գետը նորից փոխեց իր ուղղությունը` շարժվելով դեպի հարավ և ձևավորելով Թիենծինի ափամերձ գիծը։ Դեռևս Պատերազմող երկրների դարաշրջանում չին նախահայրերն արդեն ապրում և աշխատում էին այստեղ[11]։ Երբ Սույ դինաստիայի օրոք կառուցվեց Մեծ Ջրանցքը, Սանչա գետի և դրա միախառնման վայրում հիմնադրվեց Ճիկու անվանմամբ գյուղը, վերջինս էլ տեղակայված էր ներկայիս Թիենծին քաղաքի տարածքում[11]։ Թան դինաստիայի կառավարման տարիներին Թիենծինի մոտակայքում բացվեց աղի հանք և ստեղծվեցին աղի պահեստներ։ Թան արքայատոհմի կառավարման երկրորդ կեսին Թիենծինը դարձավ ցամաքային և ջրային կարևոր հանգույց` Չինաստանի հարավից հյուսիս հացահատիկ և մետաքս տեղափոխելու համար։

Հնագույն ժամանակահատվածում Հայհե գետը, որի ափին տեղակայված է Թիենծինը, համարվում էր սահմանային գետ, որը բաժանում էր Սուն և Լյաո կայսրությունների տարածքները։ Սուն կայսրությունը գետի հարավային կողմում կառուցել էր բազմաթիվ ռազմական հենակետեր` կանխելու Լյաո կայսրության զորքերի ներխուժումը[11]։ Որպես ռազմական հենակետ, հիմնվել էր նաև Ճիկու գյուղը, որի շուրջ էլ հետագայում սկսեց ձևավորվել քաղաքը[16]։ 1316 թվականին գյուղի տարածքում հիմնվեց Հայծին ավանը, որը ժամանակի կարևոր ռազմական կենտրոն և նավահանգստային շրջան էր[11]։ Մին արքայատոհմի կառավարության տարիներին կայսր Յան Ճու Տին գրավեց քաղաքը և այն վերանվանեց Թիենծին (1404 թվականի դեկտեմբերի 23), ապա սկսեց քաղաքի շինարարությունը և ստեղծեց քաղաքի պահակազոր[11]:Բնակչության աճին և առևտրի զարգացմանը զուգընթաց, Մին դինաստիան հաջորդաբար Թիենծինում հիմնեց կառավարական գրասենյակներ և դպրոցներ, ինչպես նաև շատ պաշտոնյաներ և պետական ​​գրասենյակներ այլ վայրերից տեղափոխվեցին Թիենծին։ Հետագայում Թիենծինը ընդլայնվելով ստացավ համայնքի, ապա` կենտրոնական ենթակայության քաղաքի կարգավիճակ[11]։

Բաց նավահանգիստների ստեղծում և քաղաքի արևմտականացում խմբագրել

 
     Ավստրիական շրջան      Ռուսական շրջան      Բելգիական շրջան     Ճապոնական շրջան      Ֆրանսիական շրջան      Բրիտանական շրջան      Գերմանական շրջան

1858-1860 թվականների ընթցաքում բրիտանական և ֆրանսիական միացյալ նավատորմերը երեք անգամ հարձակում են գործել քաղաքի վրա, վերջինս համարվում է այն հիմնական գործոններից մեկը, ինչի արդյունքում ստորագրվել են «Պեկինի» և «Թիենծինի համաձայնագրերը»[17]։ 1860 թվականի հոկտեմբերին, այն բանից հետո, երբ Ցին կառավարությունը Բրիտանիայի հետ ստորագրեց Պեկինի համաձայնագիրը։ Արևմտյան երկրները հաջորդաբար սկսեցին մուտք գործել չինական շուկա` Թիենծինը բաժանելով շրջանների:Այս ամենը հանգեցրեց նրան, որ Թիենծինում հիմք դրվեց արևմտականացման շարժմանը[11]։ Այսպիսով Թիենծինը դարձավ երկրում առաջինը ռազմական արդիականացման, երկաթուղու, հեռագրի, հեռախոսի, փոստային ծառայությունների, հանքարդյունաբերության, ժամանակակից կրթության և արդարադատության ոլորտներում։ Այն դարձավ Չինաստանի երկրորդ ամենամեծ արդյունաբերական և առևտրային քաղաքը և ամենամեծ ֆինանսական և տնտեսական կենտրոնը հյուսիսային Չինաստանում[11]։ 1875 թվականից միչև 1878 թվականը երկրի դեռևս ծանր տնտեսական դրության պատճառով Թիենծինում սովամահ եղավ մոտ 2 միլիոն մարդ, այսպիսով բնակչությանն օգնություն տրամադրելու նպատակով քաղաքում հիմնվեց շիլայի գործարան, որը, սակայան, հրդեհի բռնկվեց և դարձավ ևս 2000 մարդու մահվան պատճառ։ 1895 թվականի հոկտեմբերի 18-ին քաղաքում բացվեց Փեյյանի համալսարանը[18]։ 1900 թվականին Թիենծինը գրավեցին ութ ուժերի միասնական բանակը, իսկ 1901 թվականին հրամայեցին քանդել քաղաքի պարիսպները։ 1903 թվականին գծվեց քաղաքի նոր հատակագիծ, ըստ որի վերջինս բաժանվում էր երկու հիմնական հատվածի` «Կենտրոնական քաղաք` Բինհայ» և «Թիենծինի նավահանգիստ»[19]։

Չինաստանի Հանրապետության ժամանակաշրջան խմբագրել

 
Թիենծինի ֆրանսիական շրջանը 1930-ական թվականներին

1916 թվականի հոկտեմբերին Թիենծինի ֆրանսիական շրջանում տեղի ունեցավ նշանակալից միջադեպ, երբ Ֆրանսիայի ընդլայնվելու փորձերը արժանացան չինական կողմի բողոքներին։ Արդյունքում Չինաստանը կարողացավ տվյալ շրջանը մասնակիորեն վերցնել իր անմիջական ենթակայության տակ։ Իսկ արդեն 1917 թվականին Չինաստանի Հանրապետության Պեկինի կառավարությունը պատերազմ հայտարարեց Թիենծինի գերմանական շրջանին, ինչի արրդյունքում չինական զորքերը ներխուժեցին և իրենց կառավարության տակ մտցրեցին ոչ միայն գերմանական այլ նաև ավստրիական շրջանները։ 1923 թվականի հունիսին Չինաստանի Հանրապետության նախագահ Լի Յուան Սունը հրաման արձակեց երկրի խորհրդարանի նստավայրը տեղափոխել Թիենծինի բրիտանական շրջան։ Նա նունիսկ Թիենծինում վարձեց բնակարաններ` խորհրդարանի անդամների համար, սակայն այս ամենը պարզապես ձևական բնույթ էր կրում և ցույց տալիս, թե ինչքան էր թուլացել Մեծ Բրիտանիայի ազդեցությունը[20]։ 20-րդ դարի սկզբին Թիենծինում հիմնված սոդայի արդյունաբերությունը արդեն ծաղկում էր ապրում։ 1926 թվականին ԱՄՆ-ի Ֆիլադելֆիա քաղաքում տեղի ունեցած միջազգային ցուցահանդեսի ընթացքում Չինաստանի ներկայացրած սոդայի արտադրանքը արժանացավ ոսկե մեդալի և վկայագրի։ Վերջինս փաստում էր, որ դա Չինաստանի քիմական արդյունաբերության զարգացման համար մեծ խթան է հանդիսանում[21]։

1929 թվականի օգոստոսին ստորագրվեց համաձայնագիր` Թիենծինի ճապոնական շրջանը հետ վերադարձնելու մասին։ 1931 թվականի մարտին տեղի ունեցավ շրջանի հանձնման արարողությունը. այն հռչակվեց կենտրոնական ենթակայության քաղաք` Թիենծինի չորրորդ շրջան[11]:1928 թվականի հունիսին Չինաստանի Ազգային Ազատագրական Բանակը վերջնականապես գրավեց քաղաքը և այստեղ ստեղծեց քաղաքային կառավարություն։

1937 թվականին Թիենծինում Մարկո Պոլոյի կամրջի վրա տեղի ունեցավ մի միջադեպ, որն ի վերջո հանգեցրեց պատերազմի։ Հուլիսի 29-ին Ճապոնիան սկսեց ռմբակոծել քաղաքի առանցքային թիրախները, այդ թվում նաև Նանկայի համալսարանը[22]։ Հուլիսի 30-ին Ճապոնիան գրավեց Թիենծինը և այստեղ ստեղծեց նոր կառավարություն:1939 թվականի ապրիլին Թինեծինի ճապոնամետ պաշտոնյաներից Չեն Սի Կենը սպանվեց կինոթատրոնում` Բրիտանական շրջանի մի պաշտոնյայի կողմից, ինչը երկու պետությունների միջև լուրջ կոնֆլիկտ առաջացրեց[11]։ Ճապոնական բանակին հաջողվեց գրավել Թիենծինի բրիտանական շրջանը։ Ճապոնական բանակի` գետերի ամբարտակների ավերածությունների պատճառով նույն թվականի օգոստոսից հոկտեմբերն ընկած ժամանակահատվածում քաղաքում սկսվեցին ջրհեղեներ, ինչի արդյունքում փլուզվեց մոտ 100.000 տուն, զոհերի թիվը հասավ 650,000-ի, իսկ վիրավորներինը` 800.000-ի[23]։

1945 թվականի օգոստոսի 15-ին Ճապոնիան հանձնվեց իսկ Չինաստանը հետ վերադարձրեց քաղաքը և արևմտյան երկրների կողմից սահմանած բոլոր շրջանները։ 1946 թվականին Չինաստանում բռնկվեց քաղաքացիական պատերազմ` երկու հիմնական կուսակցությունների միջև` Գոմինդան և Չինաստանի կոմունիստական կուսակցություն:1948 թվականի նոյեմբերին տեղի ունեցավ Փինծինի ճակատամարտը։ 1949 թվականի հունվարին ազգային ազատագրական բանակը քաղաքը վերցրեց իր տիրապետության տակ[24]։

Չինաստանի Ժողովրդական Հանրապետության ժամանակաշրջան խմբագրել

 
Թիենծինի աչքը

Թիենծին քաղաքը 1949-1958 թվականի փետրվարը ընկած ժամանակահատվածում համարվում էր կենտրոնական ենթակայության քաղաք։ 1952 թվականի հոկտեմբերին քաղաքում բացվեց նոր նավահանգիստ, որտեղ կայանեց 10.000 տոննա տարողունակությամբ առաջին նավը։ 1958 թվականի փետրվարին քաղաքը միավորվեց Հեբեյ նահանգին, ինչից միայն ութ տարի հետո նահանգի մայրաքաղաքը տեղափոխվեց Թիենծին։ Այս ընթացքում Թիենծինը շարունակում էր մնալ կենտրոնական ենթակայության քաղաքի կարգավիճակում և կատարել դրանից բխող բոլոր գործառույթները, սակայն քաղաքի շատ գործարաններ և համալսարաններ տեղափոխվեցին քաղաքից դուրս, ինչը բացասաբար ազդեց քաղաքի տնտեսական զարգացման վրա։

1963 թվականի օգոստոսին Հայհե գետի ավազանում տեղի ունեցավ մեծ մասշտաբների հասնող ջրհեղեղ, ինչի արդյունքում Թիենծինը ավելի քան մեկ ամիս պաշարված էր ջրով։ Ջրհեղեղի արդյունքում զոհվածների թիվը Հեբեյ նահագում հասավ 5000-ի, իսկ վիրավորների թիվը` 2 միլիոնի[25][26]։

1966 թվականի մշակութային հեղափոխությունից հետո Թիենծինում խաթարվեց կրթական հաստատությունների բնականոն գործունեության համակարգը[27]։ Ինչպես Նանկայի այնպես էլ Թիենծինում գործող այլ համալսարանների աշխատանքը դադարեց, իսկ դասավանդման համակարգը լրջորեն խախտվեց[28][29]։ 1967 թվականի ապրիլին Թիենծինի համալսարանի, Հեբեյի տեխնոլոգիական համալսարանի և այլ կրթական հաստատություններում սովորող ուսանողները հավաքվեցին Նանկայի համալսարանում` սկսելով մեծ ծեծկռտուք, որին մասնակուցում էին հազարավոր մարդիկ:1967 թվականի հունվարին մտավախություն ունենալով, որ Թիենծինը կդառնա պատերազմների թատերաբեմ, Հեբեյ նահանգի կառավարությունը որոշում կայացրեց նահանգի մայրաքաղաքը տեղափոխել Բաոդին, իսկ Թիենծինը նորից վերածվեց կենտրոնական ենթակայության քաղաքի[30][31]։ 1976 թվականին Թիենծինը լրջորեն տուժել է Տանշանի 7-8 մագնիտուդով երկրաշարժից։ Երկրաշարժի հետևանքով զոհվել է 24,345 մարդ, ծանր վիրավորվել է 21,497 մարդ։ Երկրաշարժից տուժել են քաղաքի շենքերի 60%-ը, մոտ 700,000 մարդ մնացել է անօթևան, ձեռնարկությունների ավելի քան 30%-ը ինչեպս նաև քաղաքի երկու կարևոր ջրամբարենրը լրջորեն վնասվել են[11]:Նույն թվականի հոկտեմեբերի 10-ին բացվել է Թիենծինի մետրոպոլիտենը։

1976 թվականին Մշակութային հեղափոխության ավարտից հետո, Նանկայի համալսարանի վիճակագրության համաձայն, հեղափոխության ընթացքում նրա ավելի քան 3000 ուսուցիչներից և ուսանողներից ընդհանուր առմամբ 583 մարդու նկատմամբ անհիմն պատճառներով հետաքննություն է հարուցվել, 437 մարդ մեղադրվել է 158 խմբակային հանցագործությունների մեջ, 246 մարդ ենթարկվել է տարբեր աստիճանի բռնությունների։ Իսկ հարձակման ժամանակ 21 մարդ, այդ թվում՝ քիմիկոս Չեն Թիեն Չին, խոշտանգումների են ենթարկվել[32]։

1981 թվականին Հայհե գետի վերին հոսանքում կառուցված Միյուն ջրամբարը դադարեցրեց ջուր մատակարարել Թիենծինին և Հեբեյին, որպեսզի ապահովի Պեկինի ջրամատակարարումը, ինչը այս երկու շրջաններում հանգեցրեց ջրի սակավության[33]։ Նույն թվականին Չինաստանի Պետական ​​խորհուրդը մշակեց Լուան գետից Թիենծին ջուր պատակարարելու ծրագիրը[34]։ 1984 թվականին, բարեփոխումների արդյունքում Թիենծինի տնտեսությունը սկսեց արագ զարգանալ, սակայն, այնուամենայնիվ, քաղաքի զարգացման տեմպը զիջում էր հարավ-արևելյան ափամերձ տարածքի հատուկ տնտեսական գոտիներին։

1994 թվականին Թիենծինը սկսեց վարել արևելակենտրոն քաղաքականություն. մեծ ռեսուրսներ ներդնելով ՝ կառուցեց Բինհայ շրջանը և Թիենծինի նավահանգիստը ` որպես վերջինիս կենտրոն[35]։

2005 թվականի հոկտեմբերին տեղի ունեցավ Չինաստանի Կոմկուսի 16-րդ Կենտրոնական կոմիտեի հինգերորդ լիագումար նիստը, որի ընթացքում որոշվեց Բինհայի նոր տարածքի զարգացումն ու բացումը ներառել ինչպես «Տասնմեկերորդ հնգամյա պլանում» այնպես էլ ազգային զարգացման ռազմավարության մեջ[36]։ 2006 թվականի մարտին Պետական ​​խորհրդի գործադիր ժողովը Թիենծինը հռչակեց «միջազգային նավահանգստային քաղաք, երկրի հյուսիսային տնտեսական կենտրոն և էկոլոգիական քաղաք»[3]։ Այդ ժամանակից ի վեր Պեկինի և Թիենծինի միջև տնտեսական կենտրոն լինելու հարցի շուրջ վեճը պետական մակարդակով հասավ հանգուցալուծման[37][38]։ 2008 թվականի օգոստոսին բացվեց Պեկին-Թիենծին միջքաղաքային երկաթուղին, որը Չինաստանի առաջին արագընթաց երկաթուղին էր՝ 1 ժամում 350 կիլոմետր արագությամբ[39]:Նույն թվականին Թիենծինը, որպես 29-րդ Օլիմպիական խաղերի համահյուրընկալ քաղաք, հյուրընկալեց ֆուտբոլային որոշ միջոցառումներ։ Նույն թվականին Թիենծինում սկսեց անցկացվել Դավոսի ամառային ֆորումը, որը գումարվում է երկու տարին մեկ անգամ։

2013 թվականի հոկտեմբերին Թիենծինում անցկացվեցին Արևելյան Ասիայի խաղերը, սա առաջին անգամն էր, որ Թիենծինը միջազգային համապարփակ միջոցառում էր հյուրընկալում։ 2014 թվականին Պեկինի, Թիենծինի և Հեբեյի համակարգված զարգացումը պաշտոնապես ներառվեց ազգային զարգացման ռազմավարության մեջ, և Թիենծինը հռչակվեց որպես «ազգային առաջադեմ արտադրական գիտահետազոտական ​​կենտրոն, երկրի հյուսիսում միջազգային նավագնացության հիմնական տարածք, ֆինանսական նորարարության կենտրոն»[40][41]։ 2015 թվականի փետրվարի 26-ին պաշտոնապես բացվեց Թիենծինի նորարարությունների գոտին[42]։ Ապրիլի 21-ին պաշտոնապես ստեղծվեց Թիենծինի փորձնական ազատ առևտրի գոտին։ Օգոստոսի 12-ին հատկապես լուրջ հրդեհ և պայթյուն է տեղի ունեցել Թիենծինի նավահանգստում գտնվող քիմիական նյութերի պահեստներում՝ պատճառելով լուրջ մարդկային և նյութական կորուստներ[43]։ 2017 թվականին այն բանից հետո երբ Պեկինը, Շանհայը և Գուանդունը զրկվեցին Ազգային խաղերը հյուրընկալելու իրենց մենաշնորհից, Թիենծինը հյուրընկալեց Չինաստանի 13-րդ ազգայի խաղերը՝ Ծյանսու, Շանդուն և Լիաոնին նահանգներից հետո դառնալով խաղերը հյուրընկալող չորրորդ քաղաքը[6]։

Քաղաքականություն խմբագրել

Թիենծինի չորս հիմնական հաստատությունների ներկայիս ղեկավարները
կառույց Չինաստանի կոմունիստական ​​կուսակցության Թիենծինի քաղաքային կոմիտե Թիենծինի ժողովրդական խորհրդի մշտական հանձնաժողով
Թիենծինի ժողովրդական կառավորություն


Չինաստանի Ժողովրդական Քաղաքական Խորհրդատվական Համաժողովի Թիենծինի քաղաքային կոմիտե
Ազգանուն,անուն Չեն Մին Էր[44] Յու Յուն Լին[45] Ճան Կոն[46] Վան Չան Սոն[47]
Ազգություն չինացի (հան) չինացի (հան) չինացի (հան) չինացի (հան)
Ծննդավայր Չժեցյան նահանգ Հունան նահանգ Պեկին Անհոյ նահանգ
Ծննդյան ամսաթիվ Սեպտեմբերի 1960 (63 տարեկան) Դեկտեմբերի 1962 (61 տարեկան) Օգոստոսի 1961 (62 տարեկան) Հուլիսի 1962 (61 տարեկան)
Պաշտոնավարման ամսաթիվ 2022 թվականի դեկտեմբեր 2023 թվականի հունվար 2022 թվականի մայիս 2023 թվականի հունվար
 
Թիենծինի ժողովրդական կառավորության շենքը

Թիենծինը ագլոմերացիա է, որն անմիջականորեն ենթակա է Չինաստանի Կենտրոնական կառավարությանը։ Քաղաքը ղեկավարվում է չորս հիմնական կառույցների կողմից` Չինաստանի կոմունիստական ​​կուսակցության Թիենծինի քաղաքային կոմիտե, Թիենծինի ժողովրդական խորհրդի մշտական հանձնաժողով, Թիենծինի ժողովրդական կառավորություն, Չինաստանի Ժողովրդական Քաղաքական Խորհրդատվական Համաժողովի Թիենծինի քաղաքային կոմիտե։ Չինաստանի Կոմունիստական ​​կուսակցությունը միակ իշխող կուսակցությունն է քաղաքում։ Ներկայումս Չինաստանի կոմունիստական ​​կուսակցության Թիենծինի քաղաքային կոմիտեի քարտուղարը Չեն Մին Էրն է, Թիենծինի ժողովրդական խորհրդի մշտական հանձնաժողովի ղեկավարը` Յու Յուն Լինը, Թիենծինի ժողովրդական կառավորության գլուխը` Ճան Կոնը, իսկ Չինաստանի Ժողովրդական Քաղաքական Խորհրդատվական Համաժողովի Թիենծինի քաղաքային կոմիտեի նախագահը` Վան Չան Սոնը։

Քաղաքի պետական ձեռնարկություններում հաճախ են հանդիպում կոռուպցիայի հետ կապված խնդիրներ հատկապես քաղաքաշինության և գյուղատնտեսության ոլորտներում։ Այսպիսի դեպքեր ավելի շատ հանդիպում են «բարձրագույն ղեկավարների» պաշտոնի չարաշահման հետևանքով։ Կադրերի նշանակման և ազատման առումով նկատվում են քաղաքականության և կանոնակարգերի իրականացման շեղումներ։ Ինչպես նաև կադրերի ընտրությունն ու նշանակումը ստանդարտացված չէ, կադրերի փոխանակումը թույլ է զարգացած[48]։ Թիենծինում նկատվում է քաղաքական գործունեության վերաբերյալ կողմնակալ հայացքների դրսևորում, սակավաթիվ կուսակցականների և կադրերի առկայություն, պաշտոնյաների առքուվաճառքի հետ կապված ակնառու խնդիրներ, ինչպես նաև կաշառակերության հետ կապված լուրջ հիմնահարցեր[49]։ Էկոլոգիական առումով կառավարման և այլ ասպեկտների հարցում կենտրոնական տեսչությունը Թիենծինի կառավարությանը մեղարդել է սեփական պարտականություններում թերանալու մեջ[50]։

Վարչական բաժանում խմբագրել

 
Հե Փին վարչական շրջան

Թիենծինի վարչական բաժանումը հիմնականում վերջնական տեսքի Է բերվել երբ 1973 թվականին օտարերկրյա շրջանները վերջնականապես անցան Թիենծինի իրավասության տակ[31]:Ներկայումս Թիենծինն իր իրավասության տակ ունի 16 շրջան, որոնցից Բինհայ Նոր Տարածքը համարվում է քաղաքին կից շրջան։ Թիենծինի ամենախիտ բնակեցված շրջանը քաղաքի կենտրոնից մինչև Թիենծինի արտաքին օղակաձև ճանապարհը ընկած հաստվածն է։ Այս տարածքում տեղակայված հիմնական շրջանները Հեփին, Հետոն, Հեսի, Նանքայի, Հոնցիաո և Հեբեյ շրջաններն են։ Բինհայ շրջանը համարվում է քաղաքի տեխնոլոգիական զարգացման կենտրոնը[51][52]։

Թիենծինի վարչական բաժանումը
շրջանի համար[53] վարչական շրջանի անվանում փինյին
Տարածք (քառ/կմ)
Բնակչություն[54]
(2020 թվական)
Կառավարության նստավայր քաղաքի վարչական բաժանումներ[55][56]
փողոցներ ավաններ գյուղեր գյուղական միավորումներ
120000 Քաղաք Թիենծին Tiānjīn Shì 11,916.85 13,866,009 Հեսի վարչական շրջան 124 125 2 1
— քաղաքի վարչական շրջաններ —
120101 Հե Փին Hépíng Qū 9.98 355,000 Սիաո Պայ փողոց 6
120102 Հե Տոն Hédōng Qū 39.63 858,787 Շան Կան փողոց 13
120103 Հե Սի Héxī Qū 38.01 822,174 Տա Ին Մեն փողոց 14
120104 Նան Քայ Nánkāi Qū 40.64 890,422 Չա Հոն փողոց 12
120105 Հե Պեյ Héběi Qū 29.62 647,702 Վան Հայ Լոու փողոց 10
120106 Հոն Ցիաո Hōngqiáo Qū 21.26 483,130 Սի Յու Ճուան փողոց 10
120110 Տոն Լի Dōnglì Qū 475.45 857,027 Ճան Կուեի ճուան փողոց 11
120111 Սի Ցին Xīqīng Qū 565.36 1,195,124 Յան Լիո Ցին ավան 4 7
120112 Ծին Նան Jīnnán Qū 387.61 928,066 Պա Լի Թայ ավան 2 8
120113 Պեի Չեն Běichén Qū 475.75 909,643 Կու Յուեն Սին Ցուն փողոց 7 9
120114 Վու Ցին Wǔqīng Qū 1,571.68 1,151,313 Յուն Հե Սի փողոց 6 24
120115 Բաո Տի Bǎodǐ Qū 1,509.71 722,367 Պաո Փին փողոց 6 18
120116 Պին Հայ Դին Bīnhǎi Xīn Qū 2,389.20 2,067,318 Սին Կան փողոց 16 5
120117 Նին Հե Nínghé Qū 1,298.32 395,314 Լու Թայ ավան 2 13
120118 Ծին Հայ Jìnghǎi Qū 1,474.03 787,106 Ծին Հայ ավան 1 16 2
120119 Ծի Ճոու Jìzhōu Qū 1,589.36 795,516 Վեն Չան փողոց 1 25 1

Կառավարություն խմբագրել

2015 թվականի Չինաստանի Հասարակական գիտությունների ակադեմիայի կողմից կազմած «Չինաստանի կառավարության զեկույցը», ցույց է տալիս, որ Թիենծինի քաղաքային կառավարության թափանցիկությունը տեղական ինքնակառավարման մարմինների շարքում զբաղեցնում է 6-րդ տեղը[57]։ Թիեծինի քաղաքային կառավարության վարած արտակարգ իրավիճակների քաղաքականությունը, ինչպես օրինակ Լայդի առևտրական շենքի հրդեհը, առաջ է բերել հանրության և ԶԼՄ-ների քննադատությունը, ինչի ադյունքում քաղաքի կառավարությունը կորցրել է իր հեղինակությունը[58][59]։ 2017-ին շրջակա միջավայրի պահպանության կենտրոնական տեսչությունը Թիենծինին մեղադրեց բնապահպանական կառավարման ոլորտում չափազանց շատ կարգախոսներ և չափազանց քիչ գործողություն կատարելու և չափազանց ցածր պատասխանատվության զգացում ունենալու մեջ։ Չնայած այս ամենին որոշ պետական գերատեսչություններ իրականացնում են օգտակար կառավարում, օրինակ ՝ հանդիպումներ են անցկացնում շրջակա միջավայրի պահպանությանն ուղղված միջոցառումների մոնիթորինգի համար, ինչպիսիք են շրջակա միջավայրի պահպանության փորձարկման կայանների շուրջ տրանսպորտային հոսքի վերահսկումը[50]։ Համաձայն Կառավարման ազգային ակադեմիայի կողմից հրապարակված հետազոտական ​​զեկույցի, Թիենծինի էլեկտրոնային կառավարման մակարդակը վերջին տեղն է զբաղեցնում կենտրոնական կառավարության ենթակայության տակ գտնվող քաղաքների մեջ՝ զբաղեցնելով 16-րդ տեղը[60]։

Կաշառակերության խնդիրներ խմբագրել

Թիենծինում, տնտեսական զարգացմանը զուգընթաց, առկա են նաև տարբեր կոռուպցիոն դեպքեր՝ կապված կառավարություն-ձեռնարկություն պայմանավորվածությունների հետ, ինչպիսիք են Յոնծիի անօրինական դրամահավաքի գործը, Թիենծինի մետրոպոլիտենի կոռուպցիոն գործը, Ճա Ծինի գործը և այլն:Երբ Ճան Լիչանըը Թիենծինում իշխանության գլուխ եկավ, նա հրապարակավ հայտարարեց, որ «Թիենծինում կոռուպցիա կա, սակայն կոռումպացված պաշտոնյաներ չկան», ինչը հասարակության մեջ մեծ աղմուկ բարձրացրեց[61]։ Սոն Պին Շունը, ով զբաղեցնում էր Թիենծինի քաղաքային հակակոռուպցիոն կոմիտեի նախկին նախագահի պաշտոնը, ինքնասպան է եղել կոռուպցիոն գործունեության բացահայտման վախից ՝ դառնալով բուն Չինաստանի առաջին պաշտոնյան, ով ինքնասպան է եղել մշակութային հեղափոխության ավարտից հետո[62]։ 2014 և 2016 թվականներին Կենտրոնական տեսչական կոմիտեմ ստուգումներ է իրականացրել Թիենծինում։ Պաշտոնյաներ Վու Չան Շունը[63],Մա Պայ Վանը[64],Լիո Տի Շենը[65],Վան Ֆու Ցիանը,Լու Ֆու Չունը,Ին Հայ Լինը,Հուան Սին Կուոն[66] և շատ ուրիշներ հետաքննվել են։ 2015 թվականի օգոստոսին, Թիենծին նավահանգստի վթարից հետո, Վու Տայը և շատ այլ պաշտոնյաներ հետաքննվեցին՝ իրենց պարտականություններում թերանալու և այլ հանցագործությունների կասկածներով[67]։

Աշխարհագրություն խմբագրել

 
Հայհե գետի ավազանի քարտեզը
 
Թիենծին քաղաքի արբանյակային պատկերը`արված 2002 թվականին

Տարածք խմբագրել

Թիենծինը գտնվում է արևելյան երկայնության 116°43′-118°04′ և հյուսիսային լայնության 38°34′-40°15′ աստիճանների միջև։ Այն հյուսիս-արևմուտքում գտնվում է Պեկինից 110 կմ հեռավորության վրա ինչպես նաև ճանապարհներով կապված է Տանշան, Չենտե, Լանֆան և Կանճոու քաղաքներին։ Քաղաքը սահմանակցում է նաև Հեբեյ նահանգին։ Ծովով սահմանակից է Շանդուն նահանգին և Լիաոնինգ նահանգին։ 2014 թվականի վերջի դրությամբ Թիենծինի ընդհանուր քաղաքային տարածքը կազմում էր 11,916,85 քառակուսի կիլոմետր[68]։ Ներկայումս Թիենծինի ափամերձ գիծը շարունակում է աճել․ 2000 թվականին այն կազմում էր 146,53 կիլոմետր,իսկ 2012-ին՝ 302,62 կիլոմետր[69]։

Ռելիեֆ խմբագրել

Թիենծինի տեղանքում գերակշռում են հարթավայրերն ու իջվածքները։ Ընդհանուր առմամբ հարթավայրի տարածքը զբաղեցնում է 11192,7 քառակուսի կիլոմետր տարածք, որը կազմում է քաղաքի ընդհանուր տարածքի մոտավորապես 93%-ը։ Հյուսիսում միջին բարձրությունը 1052 մետր է, հարավ-արևելքում սահմանակից է Բոհայ ծովածոցին, որի միջին բարձրությունը կազմում է ընդամենը 3,5 մետր, Հյուսիսային Չինաստանի հարթավայրի ամենացածր կետը գտնվում է Թիենծինում[70]։ Թիենծինի ամենաբարձր կետը Ծի Ճոու շրջանի Ծիուշան լեռն է՝ 1078,5 մետր բարձությամբ[70]։ Թիենծինի տարածքի երկրաբանական պատմությունը տևել է ավելի քան 3 միլիարդ տարի՝ ձևավորելով ներկայիս լանդշաֆտը։ Չինաստանի առաջին ազգային գեոպարկը, միակ ազգային գեոպարկն է Չինաստանում, որը ցուցադրում է Երկրի էվոլյուցիայի երկրաբանական պատմությունը Միջին և Վերին Պրոտերոզոյան դարաշրջաններում[71]։

Ջրագրություն խմբագրել

 
Բոհայ ծովածոցի արբանյակային պատկերը` արված 2015 թվականին

Թիենծինը գտնվում է Հայհե գետի ավազանի ստորին հոսանքում, որտեղ Հայհե գետի հինգ խոշոր վտակները՝ Հարավային ջրանցքը, Հյուսիսային ջրանցքը, Ծի Յա գետը, Տա ցին գետը և Յոն Տին գետերը թափվում են ծովը։ Հայհե գետը անցնում է Թիենծինի միջով։ Այն կոչվում է նաև «Մայր գետ»[70][72]։

Թիենծինի ափը տեղակայված է արևմտյան Բոհայ ծովի մոտ և ունի 153 կիլոմետր երկարություն[70]։ Թիենծինի ազգային ծովային հատուկ արգելոցը հարուստ է կենսաբազմազանությամբ և պատմականորեն եղել է ոստրեների, թրթուրների, կարմիր խխունջների և այլ ծովային կենդանիների բնակավայրը։ Բացի այդ, նրան է պատկանում Չան Լու աղի ֆերման՝ Չինաստանի ամենամեծ աղի ֆերման, որը կազմում է Չինաստանի ծովային աղի ընդհանուր արտադրության մեկ քառորդը[73]։ Թիենծինը հարուստ է ծովային նավթի և գազի պաշարներով․ հայտնաբերվել են զգալի պաշարներով, 45 նավթաբեր հանքեր[70]։

Շրջակա միջավայրի պահպանություն խմբագրել

Թիենծինն ունի բնապահպանական խնդիրներ, ինչպիսիք են քաղցրահամ ջրի պաշարների բացակայությունը։ Մեկ շնչին բաժին ընկնող ջրի քանակությունը բավականին քիչ է․ ջրի պաշարները կազմում են բնակչության թվի 1/15-ը[74]։ Բացի այդ, քաղաքում կան բնապահպանական այլ խնդիրներ, ինչպիսիք են մակերևութային ջրերի, օդի և հողի աղտոտվածությունը։ Թիենծինում օդի աղտոտվածության սեզոնային օրինաչափությունն ուժեղ է և ավելի ցայտուն է զգացվում ձմռանը[75]։ Հատկապես ձմռանը կենտրոնացված ջեռուցման ժամանակաշրջանում, երբ մթնոլորտային կայունությունը մեծանում է, մթնոլորտի տարածաշրջանային դիֆուզիոն հզորությունը թուլանում է, ինչի հետևանքով Թիենծինում օդի աղտոտվածության հավանականությունը մեծանում է՝ առաջացնելով խիտ սմոգ[76]։ Պեկին-Թիենծին-Հեբեյ տարածաշրջանում, օզոնային աղտոտվածության խնդիրը գնալով էլ ավելի է լրջանում[77]։

Թիենծինում կան 314 արդյունաբերական պարկեր և կլաստերներ, այդ թվում՝ 10-ը՝ ազգային մակարդակով, 42-ը՝ ագլոմերացիայի մակարդակով, 93-ը՝ շրջանի մակարդակով, և 169-ը՝ թաղամասում կամ էլ ավելի ցածր շրջաններում։

Թիենծինի նավահանգստում բեռնատարներով տեղափոխվող ածուխը քաղաքում օդի աղտոտման աղբյուրներից մեկն է։ 22017 թվականի փետրվարին Շրջակա միջավայրի պահպանության նախարարությունը հրապարակեց «Օդի աղտոտման կանխարգելման և վերահսկման 2017 թվականի աշխատանքային պլանը Պեկին-Թիենծինն-Հեբեյ և շրջակա այլ տարածքներում»[78][79]։

Կլիմա խմբագրել

Թիենծինը գտնվում է Եվրասիական մայրցամաքի միջին լայնություններում և ունի ջերմ բարեխառն, կիսախոնավ, մուսոնային կլիմա, որը հիմնականում ձևավորվում է մուսոնների շրջանառությունից:Այստեղ լավ են արտահայտված տարվա բոլոր չորս եղանակները։ Ամռանը, Խաղաղ օվկիանոսի մերձարևադարձային գոտում բարձր ճնշման ազդեցության տակ, գերակշռում են հարավային քամիները, իսկ ձմռանը, Մոնղոլիայում գերակշռող բարձր ճնշման ազդեցության հետևանքով, գերակշռում են հյուսիսային քամիները։ Վերջիններս գարնանը` մարտից ապրիլ ամիսներին կարող են առաջացնել ավազային քամիներ։ Հունվարի միջին ջերմաստիճանը -3,2 °C է, հուլիսինը՝ 27,1 °C, տարեկան միջին ջերմաստիճանը՝ 13,1 °C, տարեկան տեղումներ քանակը՝ 521,3 մմ, ցուրտ օրերի միջին քանակը՝ 196-ից 246 օր[70]։

Թիենծին (1991–2020)ի կլիմայական տվյալները
Ամիս հունվ փետ մարտ ապր մայ հուն հուլ օգոս սեպ հոկ նոյ դեկ Տարի
Ռեկորդային բարձր °C (°F) 14.3
(57.7)
20.8
(69.4)
30.5
(86.9)
33.1
(91.6)
40.5
(104.9)
40.6
(105.1)
40.5
(104.9)
37.4
(99.3)
34.9
(94.8)
30.8
(87.4)
23.1
(73.6)
14.4
(57.9)
40.6
(105.1)
Միջին բարձր °C (°F) 2.1
(35.8)
5.8
(42.4)
12.8
(55)
20.8
(69.4)
26.8
(80.2)
30.2
(86.4)
31.6
(88.9)
30.7
(87.3)
26.9
(80.4)
19.8
(67.6)
10.7
(51.3)
3.7
(38.7)
18.49
(65.28)
Միջին օրական °C (°F) −2.8
(27)
0.4
(32.7)
7.0
(44.6)
14.8
(58.6)
21.0
(69.8)
25.0
(77)
27.2
(81)
26.3
(79.3)
21.7
(71.1)
14.3
(57.7)
5.7
(42.3)
−0.9
(30.4)
13.31
(55.96)
Միջին ցածր °C (°F) −6.5
(20.3)
−3.7
(25.3)
2.4
(36.3)
9.6
(49.3)
15.8
(60.4)
20.6
(69.1)
23.6
(74.5)
22.7
(72.9)
17.4
(63.3)
9.9
(49.8)
1.8
(35.2)
−4.3
(24.3)
9.11
(48.39)
Ռեկորդային ցածր °C (°F) −18.1
(−0.6)
−22.9
(−9.2)
−17.7
(0.1)
−2.8
(27)
4.5
(40.1)
10.1
(50.2)
16.2
(61.2)
13.7
(56.7)
6.2
(43.2)
−2.2
(28)
−11.7
(10.9)
−17.9
(−0.2)
−22.9
(−9.2)
Տեղումներ մմ (դյույմ) 2.6
(0.102)
6.0
(0.236)
6.1
(0.24)
22.8
(0.898)
37.7
(1.484)
78.0
(3.071)
141.2
(5.559)
122.3
(4.815)
54.8
(2.157)
32.8
(1.291)
13.5
(0.531)
3.1
(0.122)
520.9
(20.506)
Միջ. տեղումների օրեր (≥ 0.1 mm) 1.3 2.3 2.5 4.5 6.2 9.0 11.1 9.8 6.4 4.8 3.0 2.0 62.9
% խոնավություն 54 54 49 48 53 64 73 75 67 62 60 56 59.6
Միջին ամսական արևային ժամ 167.6 175.9 227.7 243.8 267.8 233.9 202.2 203.3 212.3 199.8 165.2 160.9 2460,4
Տոկոս հնարավոր արևի լույս 55 58 61 61 60 53 45 49 58 59 55 55 55.8
աղբյուր: China Meteorological Administration[80][81][82]

Քաղաքաշինություն խմբագրել

 
Թիենծինի կենտրոնական քաղաքը և Բինհայ Նոր տարածքը` լուսանկարված Միջազգային տիեզերակայանից

Թիենծինը պաշտոնապես կառուցվել է նոյեմբերի 21-ին։ Այն Հին Չինաստանի միակ քաղաքն է, որտեղ ճշգրիտ արձանագրվել է քաղաքի կառուցման ժամանակը[2]։ Արևմտականացման շարժման և Թիենծինում տարբեր երկրներին պատկանոց շրջանների զարգացման շնորհիվ Թիենծինը դարձավ Չինաստանի առաջին քաղաքը, որը ընդունեց արևմտյան քաղաքաշինության հայեցակարգերը և սկսեց կիրառել դրանք։ Թիենծինի քաղաքային տարածական կառուցվածքը աստիճանաբար մեկ քաղաքից վերածվել է «զույգ քաղաքների` քաղաք և նավահանգիստ»։ «Զույգ քաղաքներ» արտահայտությունը վերաբերում է Թիենծինի կենտրոնական քաղաքային տարածքին և Բինհայ Նոր տարածքի նավահանգստին[83]։

Ավելի քան 600 տարվա զարգացման ընթացքում Թիենծինը աստիճանաբար ձևավորեց իր ուրույն քաղաքային ճարտարապետական ​​ոճ, որը համատեղում է չինական և արևմտյան ոճերը։ Ներկայումս Թիենծինում կան ոչ միայն հին չինական ոճի շինություններ այլև մեծ թվով ժամանակակից արևմտյան ոճի շենքեր[84]։ Թիենծինը ներկայումս ունի 872 չինական դասական շինություններ, ինչպես նաև Բրիտանիայից, Ֆրանսիայից, ԱՄՆ-ից, Ռուսաստանից, Իտալիայից, Ավստրիայից, Գերմանիայից, Ճապոնիայից և այլ երկրներից փոխառված պատմական եվրոպական ոճի շինություններ[85]։

Քաղաքի հատակագիծ խմբագրել

 
Սիաո Պայ Լու,Թիենծին
 
Գիշերային տեսարան Թիենծինում

Կենտրոնական շրջանը Թիենծինի ծննդավայրն է, ինչպես նաև քաղաքական, մշակութային և առևտրային կենտրոնը։ «Թիենծինի տարածքային զարգացման ռազմավարությունը» առաջարկում է «մեկ հիմնական և երկու օժանդակ, գետափնյա ընդլայնման և ֆունկցիոնալ բարելավման» քաղաքաշինական հայեցակարգը[86]։ «մեկ հիմնական և երկու օժանդակ» տարածքները քաղաքի գլխավոր կենտրոնը` Սյաոպայլուն և Արևմտյան կայարանն ու Թիեն կան Լյո լինն են ։ Սիաո պայլուի հիմնական տարածքը բաղկացած է բուն Սիաոպայ փողոցից, Հարավային կայարանի բիզնես թաղամասից, Հե փին փողոցից, Պին Ծիան փողոցից, Նանկին փողոցից, Թիենծինի ֆինանսական կենտրոնից և այլն[87]։ Այնուամենայնիվ, այն բանից հետո, երբ հրապարակվեց Թիենծինի կենտրոնական քաղաքի «Մեկ հիմնական և երկու օժանդակ շրջանների» պլանը, Թիենծինի քաղաքապետարանը անմիջապես փոխեց պլանավորման բովանդակությունը հիմնական քաղաքի մեջ մտցնելով նաև Թիենծինի մշակութային կենտրոնը և դրա հարակից տարածքները[88]։

Բինհայ Նոր Տարածքը ծառայում է որպես Թիենծինի քաղաքային կառուցվածքի զարգացման կենտրոն։ Այն հիմնվել է 1990-ականներին, երբ Թիենծինի կառավարությունը որոշեց շարժվել արդյունաբերությունը դեպի արևելք տեղափոխելու ռազմավարությամբ` կենտրոնացնելով կենտրոնական քաղաքում տեղակայված արդյունաբերական ձեռնարկությունները դեպի արևելյան ափ և նավահանգիստներ։ Ներկայումս Բինհայ Նոր Տարածքը ենթագավառային շրջան է, ազգային մակարդակի կարևորության շրջան և ազգային զարգացմանն աջակցող բարեփոխումների կենտրոն, որը գտնվում է Թիենծին քաղաքի իրավասության ներքո։ Դա դեպի արտաքին աշխարհ Չինաստանի հյուսիսային դարպասն է, բարձր մակարդակի ժամանակակից արտադրական ձեռնարկություններով, հյուսիսային միջազգային նավարկության կենտրոնով և այլն[89]։ Գտնվելով Թիենծինի արևելյան ափին, այն Եվրասիական մայրցամաքային կամրջի մոտակա արևելյան մեկնարկային կետն է և կարևոր ելք ` Չինաստանի հարևան դեպի ծով ելք չունեցող երկրների համար։ Դրա զարգացման հարցը ներառվել է Չինաստանի ինչպես «11-րդ հնգամյա պլանի» այնպես էլ «12-րդ հնգամյա պլանի» շարքում։ Բինհայի նոր տարածքը ներառում է Թիենծինի տնտեսական և տեխնոլոգիական զարգացման գոտին, առաջադեմ արտադրական արդյունաբերական գոտին, Թիենծինի օդանավակայանի տնտեսական գոտին, որտեղ խմբավորված են օդային տրանսպորտի արդյունաբերական ձեռնարկությունները, Թիենծինի ազգային անկախ նորարարության ցուցադրական գոտին, որտեղ հավաքված են բարձր տեխնոլոգիական արդյունաբերական ձեռնարկությունները։ Այստեղ է գտնվում նաև հիմնական տնտեսական գոտին և Նան Կանի արդյունաբերական գոտին, որտեղ խմբավորված են նավահանգստային արդյունաբերությունաբերական ձեռնարկությունները, չին-Սինգապուրյան Թիենծինի էկո քաղաքը (Ափամերձ զբոսաշրջության գոտի), Կենտրոնական բիզնես շրջանը և այլ արդյունաբերական ֆունկցիոնալ տարածքներ[89]։ 2015 թվականի ապրիլին Բինհայ Նոր տարածքում ստեղծվեց Թիենծինի ազատ առևտրի գոտին[90]։

Պատմական ճարտարապետություն խմբագրել

 
Թիենծինի Լիշունտե հյուրանոցը

Թիենծինումպատմության ընթացքում կառուցել են բազմաթիվ հին չինական շինություններ, որոնք հիմնականում կենտրոնացած են Հին մշակույթի փողոցի տարածքում։ Ժամանակի ընթացքում պատերազմների և տեխնածին ավերածությունների պատճառով քաղաքում կանգուն մնացել են չինական դասական մի քանի հիմնական շենքեր, որոնք հիմնականում կրոնական վայրեր են, ինչպիսիք են Թիենծինի կոնֆուցիական տաճարը, Թիենծինի Թիենհոը պալատը, Նեֆրիտե կայսեր տաղավարը, Թիենֆեյ պալատի ավերակները, Լու Ծութանի զոհասեղանը, Տապեի Ծեն տաճարը,Տու լե տաճարը և այլն։ Բացի այդ, Թիենծինի աշտարակը, Շի Ծիա պալատը, Լի Չուն տաղավարը և այլ շինություններ համարվում են հին չինական ոճի հիմնական ներկայացուցիչները։

Նոր ժամանակներում տարբեր երկրների շրջանների զարգացման շնորհիվ Թիենծինում կառուցվել են մեծ թվով արևմտյան ոճի պատմական շինություններ։ Թիենծինի արևմտյան ճարտարապետական ​​ոճերը բազմազան են. կարելի է գտնել տարբեր երկրներին հատուկ ճարտարապետական ոճեր։ Դրանցից է բանկի շենքային համալիրը, որը գտնվում է Ծիեֆան Հյուսիսային փողոցի վրա, ինչպես նաև Թիենծինի HSBC բանկի շենքը, խիստ դասական բրիտանական ոճով է կառուցված Լիշունտե հյուրանոցը, հայտնի շենքերից են նաև նախկին չին-ֆրանսիական արդյունաբերական և առևտրային բանկը և այլն։ Քաղաքում դեռևս կան 1920-1930-ական թվականներին կառուցված տարբեր ոճերի բազմաթիվ շինություններ։ Թիենծինի հիմնական պողոտաները հայտնի են «բազմաթիվ ազգերի ճարտարապետական ​​թանգարան» անունով[91][92]։ Հինգ պողոտայի ներկայացուցչական շենքերը ներառում են Թիենծինի տեխնոլոգիական և բիզնեսի քոլեջի կարմիր սալիկապատ թեք տանիքով գլխավոր շենքը և արքայազն Քինգի առանձնատունը։ Թիենծինի իտալականը շրջանը նախկինում եղել է Իտալիայի ենթակայության տակ։ Տարածքում իտալական ոճի ներկայացուցչական շենքերը ներառում են բնօրինակ իտալական զորանոցը և Լիան կիչաոյի նախկին նստավայրը։ Բացի այդ, Հե փին ճանապարհի երկայնքով կան բազմաթիվ ֆրանսիական ոճի շինություններ, քանի որ այն ի սկզբանե եղել է ֆրանսիական շրջանի տարածքում։ Թիենծինում բավականին առանձնահատուկ են նաև կրոնական շենքերը, ինչպիսիք են ֆրանսիական ռոմանական ոճով Սիքայ եկեղեցին, հրեական ոճով տաճարը, գոթական ոճով եկեղեցին և այլն[93]։

Ժամանակակից ճարտարապետություն խմբագրել

 
Գոլդին 117 ֆինանսական կենտրոն (2018 թվական փետրվար)
 
Թիենծինի Համաշխարհային ֆինանսական կենտրոն (աջ կողմում)
 
Ծինմեն շինության գիշերային տեսարան

Տնտեսության և քաղաքաշինության զարգացման հետ մեկտեղ Թիենծինում ավելի ու ավելի շատ ժամանակակից շենքեր և երկնաքերեր են կառուցվում։ Ինչպես, օրինակ, Թիենծինի ռադիոհեռարձակման և հեռուստատեսային աշտարակը, որն իր կառուցման ժամանակաշրջանում ամենաբարձրն էր Չինաստանում, հայտնի է նաև եվրոպական ոճի Թիենվան հրապարակը, Թիենծինի համերգասրահը, Թիենծինի աշտարակը, որը ներառում է նաև ավանդական չինական օրիգամիի արվեստի տարրեր[94]։ Հայտնի են նաև Թիենծին Գեյթ շենքային համալիրը` կառուցված Հաղթական կամարի ոճով, Թիենծինի բնական պատմության թանգարանը՝ կարապի ձևով ապակե և պողպատե կառուցվածքով, Թիենծինի աչքը, խոշոր ժամանակակից երկաթուղային կայարանները, որոնցից են Թիենծինի կայարանը, Թիենծինի արևմտյան կայարանը և այլն։

Թիենծինում 150 մետրից բարձր մոտ 100 երկնաքեր կա, որոնք դասվում են աշխարհի լավագույնների շարքին։ Այնուամենայնիվ, ի տարբերություն այնպիսի քաղաքների, ինչպիսին է Հոնկոնգը, Թիենծինի երկնաքերերի շրջանները հավասարաչափ չեն բաշխված ամբողջ քաղաքում, այլ ցրված են և հիմնականում հավաքված են քաղաքի կենտրոնական տարածքում և Բինհայ Նոր տարածքի առանցքային հատվածներում։ Դրանց թվում հայտնի է Գոլդին 117շենքը, որը Չինաստանի Յանցզի գետից հյուսիս գտնվող ամենաբարձր շենքն է[95]:Այն մտնում է 500 մետրից ավել բարձրություն ունեցող շինությունների թվի մեջ։ Բացի վերոնշյալներից Բինհայ նոր շրջանում կառուցվում են բազմաթիվ այլ նորաոճ շինություններ, դրանցից է օրինակ Սիանլուվան բիզնես շրջանը։ Ներկայումս Թիենծինում կառուցված և շահագործման հանձնված ամենաբարձր երկնաքերերի եռյակն են լրացնում Թիենծինի Չոու Թայ ֆինանսական կենտրոնը, Թիենծինի միջազգային ֆինանսական կենտրոնը,նԹիենծինի Համաշխարհային ֆինանսական կենտորնը։

Կամուրջներ խմբագրել

Թիենծինը կառուցվել է Հայհե գետի ավազանին, այսպիսով քաղաքի գետային ցանցի խիտ լինելու պատճառով այստեղ կառուցվել են բազմաթիվ կամուրջներ։ Թիենծինում բաց նավահանգիստների ստեղծումից հետո այստեղ կառուցվել են արևմտյան ոճի պողպատե թափանցիկ կամուրջներ, որոնցից են կախովի կամուրջները։ Կամուրջների փորձագետ Մաո Իշենը ասել է, որ երկրի գրեթե բոլոր բացվող-փակվող կամուրջները գտնվում են Թիենծինում[96]։ Պատմականորեն Թիենծինի կամուրջները հիմնականում եղել են փայտե կամ քարե։ Այդ ժամանակ որոշ ավելի մեծ գետեր, ինչպիսիք են Հայհե գետը, Հարավային ջրանցքը, Ծիյա գետը և Հյուսիսային ջրանցքը անցնելու համար օգտագործում էին լաստանավեր:1887 թվականին կառուցվել է Թիենծինի առաջին պողպատե կամուրջը՝ Տահոն կամուրջը։1888 թվականին Չինաստանի ամենավաղ թափանցիկ պողպատե կամուրջը՝ Ցզինհուա կամուրջը, կառուցվել է Հարավային ջրանցքի վրա։ 1906 թվականին կառուցվել է Ծինթան կամուրջը, որը կարող է բացվել հորիզոնական ուղղությամբ և պտտվել քաաղաքի Իտալիայի և Ավստրիայի շրջանների շուրջ։ 1926 թվականին Լաոլոնտոու երկաթուղային կայարանի հարևանությամբ կառուցվել է նոր բացվող կամուրջ։ Այն կոչվեց Վանկուո կամուրջ և հետագայում այն ​​վերանվանվեց Ճոնճեն կամուրջ անվանմամբ։ Սա միակ հին պողպատե կամուրջն է Չինաստանում, որը կարող է բացվել մինչ օրս։ 1985թ.-ին Հայմենի կամուրջը դարձավ Չինաստանի առաջին և ամենամեծ ուղղահայաց բարձրացված պողպատե կամուրջը[97]։

Ներկայումս Թիենծինում կա ավելի քան 100 կամուրջներ, այդ թվում՝ 20 կամուրջ Հայհե գետի վրայով, և յուրաքանչյուր կամուրջ ունի իր ուրույն ոճը[98]։ Բացի այդ, Հայհե գետի կամուրջները ներառում են Յոնլի կամուրջը, Ծինան կամուրջը, Առյուծի կամուրջը, Առաջընթացի կամուրջը, Բեյանի կամուրջը, Տակու կամուրջը, Չիֆենի կամուրջը, Ծինհուի կամուրջը, Ճիկու կամուրջը և այլն։ Դրանցից Յոնլի կամրջի վրա է կանգնեցված Թիենծինի աչքը։

Տնտեսություն խմբագրել

 
Թիենծինի Սիաոպայլոու շրջանը

Թիենծինը դեռ Ցին դինաստիայի կառավարման տարիների վերջից եղել է Չինաստանի տնտեսապես ամենազարգացած քաղաքներից մեկը և մինչ այժմ էլ համարվում է Չինաստանի տնտեսապես զարգացած քաղաքներից մեկը։ Այնուամենայնիվ, Չինաստանի Ժողովրդական Հանրապետության հիմնադրումից հետո առաջին երկու տասնամյակների ընթացքում քաղաքը չուներ մեկ ընդհանուր ազգային ներդրումային ծրագիր[99]։ 1976 թ.-ին Տանշանի երկրաշարժի հետևանքների և Կենտրոնական քաղաքականության դեպի հարավ-արևելյան ափ տեղաշարժի հետևանքով, Թիենծինը աստիճանաբար կորցրեց իր առաջատար դիրքերը Չինաստանի տնտեսության մեջ։ Երկրորդ պատճառը որը դնադաղեցնում էր Թիենծինի զարգացումը այն էր, որ քաղաքը հարում է Պեկինին, ինչը նշանակում է, որ երկար ժամանակի ընթացքում հիմնական ռեսուրսները կենտրոնացած էին Պեկինում[100]։ 1980-ականներին Թիենծինի տնտեսական աճի տեմպը մեկ անգամ ցածր էր ազգային միջինից։ 1994 թվականին Թիենծինի կառավարությունը սկսեց իր ռազմավարական քայլը դեպի արևելք և գործադրեց բոլոր ջանքերը Բինհայի նոր տարածքը կառուցելու համար։ 2005 թվականից կենտրոնական կառավարությունը հաջորդաբար ներառել է Թիենծինի Բինհայի նոր տարածքի զարգացումը ազգային 11-րդ հնգամյա պլանում և ազգային զարգացման ռազմավարության մեջ և հաստատել Բինհայի նոր տարածքը որպես ազգային համապարփակ բարեփոխումների փորձնական գոտի։ Այս ամենը համեմատաբար արագացրել է քաղաքի զարգացման տեմպերը[101], սակայն Թիենծինը դեռևս բախվում է տարածաշրջանի զարգացման հետ կապված բազմաթիվ խնդիրների[102]։

2016 թվականից հետո Թիենծինի տնտեսական աճը կանգ է առել, և բազմաթիվ քաղաքային պետական ձեռնարկություններ[103], ինչպիսիք են Բոհայի երկաթի և պողպատի գործարանը, Թիեն Ֆան կազմակերպությունը, Թիենծինի տեքստիլ արտադրության գործարանը մեկը մյուսի հետևից բախվել են ճգնաժամերի։ 2017-ին բազմաթիվ գործոնների պատճառով, ինչպիսիք են շրջակա միջավայրի պահպանության խնդիրները և Ազգային խաղերի դադարեցումը, Թիենծինի տնտեսական աճի տեմպերը կտրուկ անկում են ապրել։ Այնուամենայնիվ քաղաքի ՀՆԱ-ն կազմել է 1,859538 միլիարդ յուան, ինչը 3,6 տոկոսով ավել է նախորդ տարվա համեմատ։ 2018 թվականին Թիենծինի ՀՆԱ-ն կազմել է 1,880964 միլիարդ յուան՝ տարեկան կտրվածքով աճելով 3,6 տոկոսով[104]։ 2019 թվականին Թիենծինի ՀՆԱ-ի տվյալները կտրուկ կրճատվել են՝ հասնելով 1,410,428 միլիարդ յուանի[105]։

Գյուղատնտեսություն խմբագրել

2017 թվականին Թիենծինի բուսաբուծության, անտառային տնտեսության, անասնաբուծության և ձկնորսության ընդհանուր արտադրանքի արժեքը կազմել է 38,207 միլիարդ յուան, այդ թվում՝ 18,317 միլիարդ յուան՝ բուսաբուծության, 898 միլիոն յուան՝ անտառային տնտեսության, 10,796 միլիարդ յուան՝ անասնաբուծության և 10,796 միլիարդ յուան՝ ձկնորսության համար։ Տարեցտարի գյուղատնտեսությունը ցույց է տվել փոքր նվազման միտում։ Մշակաբույսերի ընդհանուր ցանքատարածությունը կազմում է 439500 հա, դրանց ընդհանուր քանակը վերջին տարիներին համեմատաբար կայուն է։ Անտառների ընդհանուր մակերեսը կազմում է 293000 հա, իսկ միջին տարեկան անտառապատման տարածքը կազմում է մոտ 10000 հա[106]:Թիենծինի պարենային մշակաբույսերի աճեցման մեջ գերակշռում են երեք մշակաբույսերը՝ ցորեն, բրինձ և եգիպտացորեն։ Թիենծինի հյուսիսային հատվածը հիմնականում ցանում է ցորեն և եգիպտացորեն, արևելյան մասը բրնձի արտադրության տարածք է։ Թիենծինի գյուղատնտեսությունը հիմնականում զարգանում է առափնյա շրջաններում, այն դարձնելով Հյուսիսային Չինաստանում բանջարեղենի, անասնաբուծական արտադրանքի և ծովամթերքի արտադրանքի կարևոր արտադրական կենտրոն։ Թիենծինի հատուկ գյուղատնտեսական արտադրանքները ներառում են՝ Տուլյո քացախ, թիենծինյան պահածոյացված բանջարեղեն, Սյաոճան տեսակի բրինձ, բողկ և այլն[107]։

Արդյունաբերություն խմբագրել

 
Թիենծինում Airbus A320-ի հավաքման գործարան

Թիենծինն ունի զարգացած արդյունաբերական ճյուղեր[108]։ Այն Չինաստանի ժամանակակից արդյունաբերության ծննդավայրն է[109][110]։ Թիենծինի լայնածավալ արդյունաբերական նախագծերն ու ձեռնարկությունները ներառում են Airbus A320-ի վերջնական հավաքման արդյունաբերական ձեռնարկությունները, Airbus A330 առաքման կենտրոնը, Long March 5 սերիայի հրթիռների հետազոտության և մշակման արտադրական կենտրոնը, Բոհայի քիմիական գործարանը և այլ ձեռնարկություններ[111]։

Թիենծինը կարևոր դեր է խաղում Չինաստանի արդյունաբերության ժամանակակից պատմության մեջ։ Քաղաքի աղի գործարանը և Յոնլիի ալկալիների գործարանը Չինաստանի քիմիական արդյունաբերության առաջադեմ ձեռնարկություններն են[21]։ 1958 թվականի մարտին Թիենծինի ռադիոէլեկտրոնիկայի գործարանը արտադրեց Չինաստանի Ժողովրդական Հանրապետությունում առաջին հեռուստացույցը, վերջինիս անվանումը «Beijing Brand» էր[112]։ Քանի որ Բինհայ Նոր Տարածքը դարձավ ազգային համապարփակ բարեփոխումների փորձնական գոտի, Թիենծինը սկսեց իրականացնել խոշոր արդյունաբերական ներդրումների քաղաքականություն՝ արդյունաբերությունը օպտիմալացնելու նպատակով։ Այն սկսեց արդյունաբերության հիմք վերցնել օդատիեզերական, նավթաքիմիական, մեքենաների, էլեկտրոնային տեղեկատվության, կենսաբժշկության, էներգիայի, քիմիական նյութերի, ռազմական արդյունաբերության ութ ճյուղերը[113]։ Աշխարհի լավագույն 500 ընկերություններից մի քանիսը իրենց մասնաճյուղերը և գրասենյակներ հիմնեցին Թիենծինում։ 2006 թվականի հունիսին Airbus A320 շարքի ինքնաթիռների վերջնական հավաքման գործարանը տեղակայվեց Թիենծինում․ որը աշխարհում Airbus-ի երրորդ վերջնական հավաքման գոտին է՝ Ֆրանսիայից և Գերմանիայից հետո[114]։ Թիենծինը դարձավ միակ քաղաքը երկրում և նույնիսկ աշխարհում, որն ունի ինչպես ավիացիոն, այնպես էլ օդատիեզերական արդյունաբերություն[115][116]։ 2016 թվականի սկզբին բռնկվեց Բոհայի երկաթի և պողպատի գործարանի ճգնաժամը[117]։

2020 թվականին նոր կորոնավիրուսի բռնկումից հետո կենսադեղագործական ընկերությունները հաջողությամբ մշակել են նոր կորոնավիրուսային պատվաստանյութ[118]։ 2023 թվականին Airbus-ը և Թիենծինը ստորագրեցին համաձայնագիր՝ քաղաքում կառուցելու երկրորդ A320 սերիայի վերջնական հավաքման գործարանը։ Վերջինս նախատեսվում է շահագործման հանձնել 2025 թվականին[119][120]։

Առևտուր խմբագրել

 
Թիենծինի Ցյուենյե հանրախանութը

Մին դինաստիայի ժամանակ ջրանցքով փոխադրման, նավափոխադրումների և աղի արդյունաբերության զարգացումը նպաստեցին Թիենծինում առևտրի զարգացմանը ։ Թիենծինի ամենավաղ շուկաները և առևտրային թաղամասերը հիմնականում ի հայտ են եկել Մին դինաստիայի ժամանակաշրջանում։ Այս ժամանակաշրջանում Թիենծինը Չինաստանի հյուսիսում դարձել էր ազատ առևտրի կենտրոն։ Թիենծինում ազատ առևտրային զարգացումը շարունակվեց մինչև Ցին դինաստիանի ժամանակաշրջան։ Հիմնական առևտուրը կենտրոնացած էր Թիենծինի Կուայի փողոցում ՝ Հայհե գետի արևմտյան ափին։ Թիենծինում առևտուրն աննախադեպ բարգավաճում էր ապրում։ Չինաստանի Հանրապետության օրոք Թիենծինը դարձավ հյուսիսային առևտրային կենտրոնը, Թիենծինի Կուանյե Ցյուենյե և Չժոնյուեն ​​հանրախանութները այդ ժամանակ հայտնի առևտրային վայրեր էին։ Որպես Չինաստանի արդյունաբերության և առևտրի ծննդավայրերից մեկը՝ Թիենծինն ունի ավելի քան 100 հեղինակություն վայելող ապրանքանիշեր, ինչպիսիք են՝ Guifaxiang, Goubuli, Er'eryan, Qianxiangyi, Kite Wei, Clay Figure Zhang և այլ ապրանքանիշեր[121]։ Ժամանակակից Թիենծինում առևտուրը միջին մակարդակի վրա է։ Ըստ 2016 թվականի Չինաստանի քաղաքային հանրախանութների զարգացման ինդեքսի, քաղաքը մրցույթին մասնակցած Չինաստանի 36 քաղաքների մեջ զբաղեցրել է 32-րդ տեղը[122]։

Ֆինանսներ խմբագրել

 
Թիենծինում անանուխի գործարանի մասնաճյուղ

Նորագույն ժամանակներում Թիենծինում ֆինանսական ոլորտը ծաղկում էր, սակայն 1949 թվականից սկսաց բուն չինաստանում այս ոլորտը սկսեց անկում ապրել։ 1797 թվականին Շանսիի բնիկ Լեյ Լութայը բացեց Ռիշենչան բանկի մասնաճյուղը, որը ամենաառաջին բանկն էր Թիենծինում[123]։

1882 թվականից ի վեր մեկը մյուսի ետևից Չինաստանում բացվեցին օտարերկրյա բանկեր, ինչպիսիք են HSBC, Citigroup, Macquarie, չին-ռուսական Տաոշեն, Dehua, Yokohama Zhengjin, Amundi, չին-ֆրանսիական և ամենավաղ չինական բանկը՝ Չինաստանի կոմերցիոն բանկը[124]։1909 թվականին Թիենծինում բացվեց Պեյյանի ֆոնդային բորսան։ 1930-ականների կեսերին Թիենծինում կար 103 չինական բանկ։ Դրանցից Salt բանկը, Ծինչեն բանկը, Հարավչինական բանկը և մայրցամաքային բանկը միասին հայտնի են որպես «Չորս հյուսիսային բանկեր», և նրանցից առաջին երեքն ունեն իրենց գլխամասային գրասենյակները Թիենծինում։ 1940-ականներին Թիենծինում կային ավելի քան 270 ներքին և արտասահմանյան ապահովագրական հաստատություններ և ֆոնդային բորսաներ։ Այն այդ ժամանակ Շանհայից հետո Չինաստանի ֆինանսական կենտրոնն էր[125][126]։ 1956 թվականից հետո ֆոնդային առևտուրը դադարեց։ Բարեփոխումից և բաց գոտիներ ստեղծելուց հետո Թիենծինը սկսեց հետ մնալ արևելքում ֆինանսական տեղաբաշխման հարցում։ Ֆինանսական հաստատությունների ավանդների և վարկերի մնացորդների աճի տեմպերը շատ տարիների ընթացքում ավելի ցածր էին ազգային միջինից, իսկ դրանց համամասնությունը քաղաքում ցույց տվեց նվազման միտում[127]։ 1994 թվականին Թիենծին քաղաքում միավորեցին մի քանի մեծածախ ապրանքների մեծածախ շուկաներ ինչի արդյունքում առևտրի ծավալը նույնիսկ գրավեց երկրում չորրորդ հորիզոնականը։ Այնուամենայնիվ, կային նաև ռիսկային միջադեպեր, վերջիններս առաջացել էին տարբեր խախտումների պատճառով[128]։

Քանի որ Բինհայ Նոր Տարածքը հաստատվել է որպես ազգային համապարփակ աջակցող բարեփոխումների փորձնական գոտի, այն սկսել է փորձնական բարեփոխումներ ինչպես ֆինանսական ոլորտում, այնպես էլ այլ ասպեկտներում[129]։ Թիենծինի կապիտալի փոխանակման կենտրոնի նախաձեռնությամբ և աջակցությամբ մեկը մյուսի հետևից հիմնադրվեցին մի շարք տարածաշրջանային առևտրային վայրեր, ինչպիսիք են Թիենծինի կապիտալի փոխանակման բորսան, Թիենծինի Բոհայի շուկան, Բոհայի ապրանքային բորսան, Թիենծինի արտանետումների իրավասության բորսան և Թիենծինի մշակութային և արվեստի բորսան[130]։ Միևնույն ժամանակ, անկանոն վերահսկողության պատճառով, մասնավոր կապիտալի ֆոնդերը Թիենծինում խառնաշփոթ են առաջացրել, և բազմաթիվ անօրինական դրամահավաքներ են իրականացվել՝ մասնավոր կապիտալի ներդրումների անվան տակ[131][132]։

Տնտեսական գոտիներ խմբագրել

Թիենծինի կառավարության ներքո են գտնվում հինգ ազգային մակարդակի զարգացման գոտիներ և մեկ ազգային մակարդակի բարձր տեխնոլոգիաների գոտի, որոնցից են մասնավորապես՝ Թիենծինի, Սիկին, Վուկին, Թիենծինի Ծիյա, պեյչենի տնտեսական և տեխնոլոգիական զարգացման գոտիները և Թիենծինի Բինհայի բարձր տեխնոլոգիաների գոտին։

Թիենծինի զարգացման գոտին հիմնադրվել է 1984 թվականի դեկտեմբերի 6-ին։ Այն Չինաստանի ազգային տնտեսական և տեխնոլոգիական զարգացման գոտիներից մեկն է։ Ազգային տնտեսական և տեխնոլոգիական զարգացման գոտիների համապարփակ զարգացման մակարդակի գնահատման ժամանակ այն գրանցել է առաջնությունում 15 տարի անընդմեջ հաղթելու ռեկորդ[133]։ Երբ Դեն Սյաոպինը 1986 թվականի օգոստոսին հետազոտություն անցկացրեց Թիենծինի զարգացման գոտում, նա գրեց «Զարգացման գոտին մեծ հույսեր ունի»։ 2010 և 2011 թվականներին Սիկին և Վուցին զարգացման գոտիները արդիականացվել են և վերածվել ազգային մակարդակի տնտեսական և տեխնոլոգիական զարգացման գոտիների։ Իսկ Թիենծինի բարձր տեխնոլոգիաների գոտին ազգային մակարդակի բարձր տեխնոլոգիաների գոտիների առաջին խմբաքանակից է։ 2016 թվականի նոյեմբերին Թիենծին և Պեկին քաղաքները համատեղ ստեղծեցին Թիենծինի Բինհայ գիտական ​​և տեխնոլոգիական պարկի կառուցումը, որը Չինաստանի առաջին միջմարզային համապարփակ բարեփոխումների փորձնական գոտին է[134]։ 2022 թվականի դեկտեմբերին Թիենծին քաղաքը սկսեց նախապատրաստվել Թիենքայի բարձրագույն կրթության գիտական ​​և նորարարական պարկի կառուցմանը[135]։

Մշակույթ խմբագրել

 
Ազգային մշակութային փողոց

Սկզբնական շրջանում Թիենծինի մշակույթը ձևավորվել է տարածաշրջանում հատվող ծովային ճանապարհների ազդեցության տակ։ Բացի այդ քաղաքի մշակույթի վրա մեծ ազդեցություն են թողել եվրոպական երկրները[136]։ Վաղ շրջանում Պեկին-Հանչժոու Մեծ ջրանցքի բացումից ի վեր, ջրային տրանսպորտի մշակույթը ձևավորեց Թիենծինի ավանդական քաղաքային մշակույթի սկզբնական ձևը։ Ցին դինաստիայի վերջին շրջանում՝ նավահանգստի բացումից ի վեր, ժամանակակից արդյունաբերական և առևտրային քաղաքակրթության ներդրումը և Արևմտյան մշակույթը թուլացրեցին Թիենծինի տեղի ավանդական մշակույթը,իսկ վերջինս աստիճանաբար սկսեց իր մեջ հավաքել համաշխարհային մշակույթի տարբեր նմուշներ[137]։ Արդյունքում ստեղծվեց Թիենծինի քաղաքային մշակույթը, որը չինական և արևմտյան մշակույթի համադրություն է։ Այն կարելի է տեսնել այնպիսի ասպեկտներում, ինչպիսիք են սնունդը, ժողովրդական սովորույթները, արվեստը և ճարտարապետությունը և հատկապես դրամատուրգիան։ 2015 թվականի հունիսին Նանկայի համալսարանի ազատական ​​արվեստի դպրոցը ստեղծեց Թիենծինի ուսումնասիրությունների հետազոտական ​​կենտրոնը, որի հիմնական հետազոտական ​​ուղղությունը Թիենծինի մշակույթն էր[138]։

Բեմական արվեստ խմբագրել

 
Թիենծինի օպերայի շենքը

Թիենծինը այն վայրն է, որտեղ ծագել, ծաղկել և զարգացել են ժողովրդական արվեստի բազմաթիվ ձևեր, ուստի այն հայտնի է որպես «Ժողովրդական արվեստի ծննդավայր»[139]։ Թիենծինում ձևավորվել են ժողովրդական արվեստի այնպիսի ձևեր, ինչպիսիք են թիենծինյան շիտյաոն, թիենծինյան ալեգրոն, ինչպես նաև պեկինյան օպերան և այլն[140]։

Թիենծինում չինական ավանդական երգիծական ներկայացումների արվեստը ձևավորվել է դեռ Ցին դինաստիայի շրջանում[141]։1920-ական թվականներին Թիենծինի գրախանութներն ու թեյարանները աստիճանաբար թույլատրեցին իրենց տարածքներում ընդունել երգիծական դերասաններին։1949թ.-ից հետո Թիենծինում ավանդական երգիծական արտիստները փոխակերպեցին իրենց ներկայացումների բովանդակությունը՝ դրանք ավելի հասանելի դրաձնելով հասարակությանը։ Այսօր ավանդական չինական երգիծական ներկայացումներ կարելի է տեսնել Թիենծինի բոլոր թատրոններում և թեյարաններում[142]։ Թիենծինում հայտնի երգիծաբան վարպետների կամ դերասանների թվում են՝ Մա Սանլին, Հոու Պաոլինը, Չան Պաոկունը, Կաո Ինպեյը, Մա Ծին, Ֆեն Կոնը, Կուո Տեանը և այլն[143]։

Պեկինյան օպերան Թիենծինում ներկայացվել է Ցին դինաստիայի ժամանակաշրջանում իսկ դրանից հետո սկսել է աստիճանաբար ծաղկում ապրել։ Նախկինում կար ասացվածք՝ «արվեստ սովորիր Պեկինում, հայտնի դարձիր Թիենծինում և փող աշխատիր Շանհայում»[144][145]։ Մշակութային հեղափոխության ժամանակ Թիենծինի պեկինյան օպերային խումբը ներկայացրեց միայն ութ օպերային ներկայացում, մինչդեռ Պեկինի մյուս օպերային խմբերը լուծարվեցին միայն 1980-ականներին վերականգնվեցին և ստեղծվեց Պեկինի երիտասարդական օպերային խումբը[146]։ Չինաստանի մեծ թատրոնը, որը հիմնադրվել է 1936 թվականին, Թիենծինի դրամատիկական թատրոնի պատմության մեջ կարևոր ներկայացման վայր էր։ Այդ ժամանակ արդյունաբերության մեջ շրջանառվում էր «Երգիր Չինաստանը հայտնի դառնալու համար» երգիծական ներկայացումը, որն արտացոլում էր Չինաստանի սոցիալ-քաղաքական իրավիճակը։ Մեծ թատրոնի դերը Պեկինի օպերային ներկայացումների փոխանակման գործում.կարևոր դիրք[147]։

Դրաման Թիենծինում չինական և արևմտյան մշակույթների միախառնման մարմնացումն է[148]։ Դեռևս 1901թ.-ին մանկավարժ Ճան Պոլինը սկսեց զբաղվել դրամայի զարգացման քարոզչությամբ:Նրա կրտսեր եղբայրը առաջին վաղ դրամատիկական ակտիվիստն ու ռեժիսորն էր, ով ուսումնասիրեց ժամանակակից դրամատիկական արվեստը արտասահմանում և չինական լսարանին ներկայացրեց արևմտյան ռեալիստական ​​դրաման։ 1906 թվականին Լի Շուտոնը և նրա դասընկեր Զեն Սյաոկուն Թիենծինում հիմնադրեցին «Չունլիո» սիրողական դրամատիկական խումբը և ներկայացրեցին «Տրավիատա» ներկայացումը, որը առաջին չինական դրաման էր[149]։ Թիենծինի հայտնի դրամատուրգ Կաո Յուն ստեղծել է այնպիսի պիեսներ, ինչպիսին է «Ամպրոպը»[150]։

Ֆիլմեր և երաժշտություն խմբագրել

 
Թիենծինի համերգասրահը

Չինաստաանի ֆիլմարտադրության սկզբնակետը Թիենծինն է։ 1905 թվականի հունիսին Թիենծինի ամսագրերից մեկում հրապարակվեց բրիտանական կազմակերպության հայտարարություն, որում ասվում էր. «արտասահմանից ներմուծվել են մի քանի նոր կինոմեքենաներ…»: Փաստագրված գրականության մեջ Չինաստանում «ֆիլմ» բառը հայտնվում է առաջին անգամ։ Այդ ժամանակվանից Պեկինում, Թիենծինում և Հեբեյում «ֆիլմ» աստիճանաբար տերմինը սկսեց հանրաճանաչ դառնալ[151]:1896 թվականին ֆրանսիական Pathé ընկերությունը առաջին անգամ Թիենծինի ֆրանսիական շրջանում ֆիլմեր ցուցադրեց։ 1907 թվականի հունվարին Կե Կոն փողոցի վրա ծնվեց Չինաստանի ամենավաղ կինոթատրոնը՝ Կուանսյան կինոթատրոնը։ 1930-ական թվականներին Թիենծինն ուներ ավելի քան 80 կինոթատրոն և ֆիլմեր արտադրող ընկերություն՝ մեկ տարվա ընթացքում ցուցադրելով 287 արտասահմանյան և 52 հայրենական ֆիլմեր։ 1945 թվականին ամերիկյան և խորհրդային կինոընկերությունները, ինչպիսիք են Universal Pictures-ը, Paramount-ը, Fox-ը և Warner-ը, հաջորդաբար գրասենյակներ հիմնեցին Թիենծինում,իսկ չինական կինոընկերություններին էին պատկանում Guanghua Film and Drama և Bohai Film կազմակերպությունները[152]։

 
Թիենծինի Ջուլիարդի դպրոցը

1930-ականներին Թիենծինում ելույթ են ունեցել դասական երաժիշտներ, ինչպիսիք են Յաշա Հայֆեցը, Ֆրից Կրեյսլերը և Ռախմանինովը[153]:Չինաստանում արևմտյան երաժշտության տարածման հայտնի գործիչներից էր Լի Շութոնը։ Նրա «Հրաժեշտի երգը», լայնորեն կիրառվում էր որպես դպրոցական երգ՝ Չինաստանի Հանրապետության առաջին տարիներին դասավանդվելով նորաոճ դպրոցներում։ Չինաստանի երաժշտության պատմության մեջ այն համարվում է հիմնական դասական կոմպոզիցիաներից մեկը[154]:1950-ական թվականներին Թիենծինում ստեղծվեցին Երաժշտության Կենտրոնական Կոնսերվատորիան և Թիենծինի երաժշտական ​​Կոնսերվատորիան:Այս երկու հաստատությունները պատրաստել են բազմաթիվ ժամանակակից երաժիշտների և երգիչների։ 1988 թվականին Թիենծինի երաժիշտ Սու Կոնը «Վերջին կայսրը» ֆիլմի սաունդթրեքի համար շահեց 60-րդ «Օսկար» մրցանակը՝ արժանանալով ֆիլմի լավագույն կոմպոզիտորի տիտողսին և դառնալով առաջին չինացին,որը արժանացել է Օսկար մրցանակին[155]:Բացի այդ, «Երգում ենք հայրենիքը» երգի (որը հայտնի է որպես «Երկրորդ ազգային օրհներգ») կոմպոզիտոր Վան Սինը և Լյու Հուանը՝ Պեկինի Օլիմպիական խաղերի բացման արարողության երգիչներից մեկը, երկուսն էլ Թիենծինից են[156]:Ներկայումս Ջուլիարդի դպրոցը մասնաճյուղ է կառուցում Թիենծինում[157]։

Գեղանկարչություն և բանահյուսություն խմբագրել

 
Թիենծինյան գեղանկարչության նմուշ

Թիենծինի գրականությունը չինական «Ծինվեյ» և «Վեյ» գրական ոճերի միաձուլումն է։ Պատմականորեն այն ներկայացնում է Թիենծինի տարածաշրջանային մշակութային առանձնահատկությունները, ինչպիսիք են «Ծինվեյ վեպերի» առաջացումը, սակայն սրա հետ մեկտեղ Թիենծինի գրականությանտ տարածաշրջանային ծագումնաբանական բնույթը ակնհայտ չէ։ Թիենծինում առավել զարգացած են ռոմանտիկ,մարտական և սոցիալական բնույթի վեպերը:1949 թվականից հետո Թիենծինի գրական ասպարեզում գերակշռում էին ազատագրված գրողները, բանաստեղծները և դրամատուրգները։ Օրինակ՝ Սուն Լիի «Փոթորիկների առաջին տարեգրությունները» լույս է տեսել այս ժամանակահատվածում[158] Թիենծինի գրական աշխարհում այս համակարգից դուրս երիտասարդ գրողների խիստ պակաս կա[159]։ Թիենծինի հայտնի գրողներից է Ֆեն Ծիաքայը[160]։

Թիենծինի գեղանկարչությունը երկար պատմություն ունի:Կանսիի և Ցյանլունի կառավարման տարիներին Պեկինը և Թիենծինը ուղղափառ նկարչական ոճերի կարևոր կենտրոններ էին։ 17-րդ դարից հետո Թիենծինի գեղանկարչությունը աստիճանաբար ընդլայնեց իր հորիզոնները, և նկարիչներ Կուո Կունը, Ծին ՅուԿանը, Շեն Ցուենը և այլք մեկը մյուսի հետևից հայտնվեցին գեղանկարչական աշխարհում։ Այդ ժամանակ Թիենծինի նկարիչների մեծ մասը դեռևս շարունակում էր ստեղծագործել տեղական մշակութային ավանդույթների կամ պեկինյան ոճի սահմաններում։ Բացի այդ, Թիենծինի գեղանկարչությունը նաև կրում է քաղաքի տարբեր եվրոպական շրջանների ոճի արվեստի ազդեցությունը և ունի չինական և արևմտյան ոճերի համադրության առանձնահատկություններ։ Ցին դինաստիայի վերջումԹիենծինի նկարիչները ավելի շատ կենտրոնանում էին ծաղիկների վրա՝ որպես առարկաներ և օգտագործում էին եվրոպական գունավոր պիգմենտներ՝ պայծառ ու շքեղ վերջնապատկերի հասնելու համար։ Թիենծինի գեղագրության սկզբնական շրջանում կային չորս մեծ վարպետներ՝ Հուա Շիկուեյը, Մեն Կուանհոյը, Յեն Սիուն և Ճաո Յուանլին,իսկ վարպետ Լի Շութոնը նույնքան հիանալի հմտություններ ուներ և՛ գեղագրության, և՛ գեղանկարչության ոլորտներում[161]։

Թեև Թիենծինում կան բազմաթիվ ոչ նյութական մշակութային ժառանգություններ, դրանց մեծ մասը դեռևս ցածր ժողովրդականություն է վայելում[162][163]։

Հրատարակչություն խմբագրել

 
1912 թվականին Թիենծինում հրատարակված թերթ

Թիենծինում առաջին նավահանգիստը բացվելուց հետո, տնտեսության, առևտրի և արտարժույթի զարգացման հետ մեկտեղ, զարգացան նաև ԶԼՄ-ները՝ որպես տեղեկատվության փոխանակման և տարածման միկջոց։ Օտարերկրացիները մեկը մյուսի հետևից սկսեցին տարբեր հրապարակումներ կատարել Թիենծինի շրջաններում։ Ժամանակակից լուրերի տարածումը Թիենծինում իրականացվում էր թերթերի ու պարբերականների միջոցով։ 1930-ականների սկզբին Թիենծինը հրատարակել է ավելի քան 30 տեսակի թերթեր, որոնց ընդհանուր տպաքանակը կազմում էր ավելի քան 290,000 օրինակ իսկ տեղական տպաքանակը՝ 187,000 օրինակ։ Սակայն Թիենծինի տեղական թերթերը ավելի վաղ են սկսել զարգանալ[164]:1886 թվականին բրիտանական շրջանում հիմնադֆրվեց Թիենծինի առաջին «China Times» թերթը։ Այն լույս է տեսել երկու հրատարակությամբ՝ չինարեն և անգլերեն։ 1902 թվականի հունիսին Թիենծինի ֆրանսիական շրջանում առաջին անգամ տպագրվել է Յին ԼիանՃիի հիմնադրած «Թա Կուն Պաո» ամսագիրը։ Նույն թվականին Թիենծինում լույս տեսավ Չինաստանի առաջին պաշտոնական թերթը՝ Beiyang Official News-ը։ Այդ ժամանակվանից Թիենծինը հաջորդաբար հրատարակել է այնպիսի թերթեր, ինչպիսիք են Beiyang Pictorial, Liberty Evening News, Xinsheng Evening News, Dazhong Evening News, People's Evening News, Night News և Republic of China Evening News[164]:

1949 թվականից հետո Թիենծինի բոլոր չինական և արտասահմանյան թերթերը վերակազմավորվեցին կամ դադարեցրին իրենց գործունեությունը։ Ներկայիս Թիենծինի թերթերի արդյունաբերությունը մենաշնորհված է երկու խոշոր թերթերի հրատարակչությունների կողմից՝ Tianjin Daily և Tonight News[165]:2011 թվականին Tianjin Radio, Television and Film Group-ը, Tianjin People's Broadcasting Station-ը և Tianjin Television Station-ը միավորվեցին՝ ստեղծելով Թիենծինի ռադիո և հեռուստատեսային կայանը, որն ունի 9 հեռուստաալիք[166]։ Թիենծինի տեղական լրատվամիջոցները հիմնականում դրական նորություններ են հաղորդում, մինչդեռ հետաքննական հաղորդումները թույլ են զարգացած։ Թիենծինում բացակայում են հայտնի լրատվամիջոցները, լրագրողները և լրատվական ռեպորտաժները, ուստի այն կոչվում է «քաղաք առանց նորությունների»[167]:2016-ին, նոր լրատվամիջոցների միտումներին համապատասխանելու համար, Թիենծինում երեք լրատվամիջոցներ գործարկեցին բջջային հավելվածներ։ Tonight News-ը մշակեց «Wenjin» հավելվածը, Beifang.com-ը մշակեց «Frontier» հավելվածը, իսկ Tianjin Daily-ն մշակեց «News 117»-ը։ Սակայն դրանք գործեցին ընդամենը 2 տարի և ձախողված ճանաչվելուց հետո դուրս հանվեցին կիրառությունից։ 2018 թվականի հունվարի 1-ից դադարել են տպագրվել այնպիսի թերթեր, ինչպիսիք են «Caifeng Daily», «Fans» և «Bohai Morning Post»-ը[168]։

Խոհանոց խմբագրել

 
Թիենծինյան խորտիկ

Թիենծինի խոհանոցը ծագել է չինական ժողովրդական խոհանոցից:Հիմնականում այստեղ օգտագործվում են թարմ և աղի մթերքներ։ Այն ունի ավելի քան 300 տարվա պատմություն՝ իր ձևավորումից մինչև զարգացումը։ Թիենծինի խոհանոցի ձևավորումն ու զարգացումը կապված է ջրային տրանսպորտի և աղի առևտրի զարգացման հետ։ Ծյուցինչեն ռեստորանը, որը բացվել է Կանշիի գահ բարձրանալը նշելու համար, համարվում է Թիենծինի խոհանոցի ձևավորման խորհրդանիշը։ Այն բանից հետո, երբ Թիենծինը բացեց իր առևտրային նավահանգիստը արտաքին աշխարհի համար`1860 թվականին, արևմտյան սննդամթերքը աստիճանաբար մտավ ՏԹիենծին:Արևմտյան խոհանոցի ամենավաղ ներկայացուցիչը այստեղ Cheeseline ռեստորանն է, որը բացվել է 1907 թվականին գերմանացի Ալբերտ Քիսլինգի կողմից[169]:Թիենծինում կան բազմաթիվ նախուտեստներ և աղանդերներ որոնցից ամենահայտնին են կոնուլիո շոգեխաշած բուլկիները և տապակած թխվածքաբլիթները[170]։ Թիենծինի մասնագիտացված նախուտեստները ներառում են ավելի քան 100 տեսակի նախուտեստներ:Այնուամենայնիվ, որոշ նախուտեստներ մեծ տարածում չունեն և այժմ կորչելու եզրին են։

Բնակչություն խմբագրել

Ժողովրդագրություն խմբագրել

Պատմական բնակչություն
ՏարեթիվԲնակ․±%
19532 693 831—    
19646 295 200+133.7%
19827 764 141+23.3%
19908 785 402+13.2%
20009 848 731+12.1%
201012 938 224+31.4%
201514 430 000+11.5%
202013 866 009−3.9%
202213 630 000−1.7%
Աղբյուր՝ Թիենծինի վիճակագրության բյուրոյի ներկայացրած նախորդ մարդահամարների արդյունքներ

Ըստ Յուան դինաստիայի գրառումների,Թիենծին քաղաքի բնակչության կեսը հասկանում և խոսում էր Ու բարբառով:Իսկ քաղաքի բնիկները հիմնականում ույու և Ծիանհուայ ազգություններն են:Մին դինաստիայի կառավարման տարիներին այստեղ բնակության են բերվել նաև Անհոյ և Ծիանսու նահանգների բնիկները[11]:Այն բանից հետո, երբ 1860-ական թվականներին Թիենծինում բացվեց ազատ առևտրի առաջին նավահանգիստը, արևմտյան տերությունները մեկը մյուսի հետևից հաստատվեցին Թիենծինում,ինչի արդյունքում քաղաքի բնակչությունը համալրվեց մեծ թվով օտարերկրյացիներով[171]:20-րդ դարի սկզբին Հյուսիսային Չինաստանում տեղի ունեցան բնական աղետներ, ինչի արդյունքում քաղաքի շրջակա տարածքներից մեծ թվով գյուղացիներ տեղափոխվեցին Թիենծին:Նոր ներգաղթյալների հիմնական մասը Թիենծին եկավ Հեբեյ և Շանդուն նահանգներից:Թիենծինում բնակվում էին նաև Որոշ ռուս փախստականներ, որոնք Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ Խորհրդային Կարմիր բանակից փախել էին Թիենծին և հրեա փախստականներ, որոնք հիմնականում բնակվում էին Թիենծինի ճապոնական և բրիտանական շրջանի հարավային ծայրում։ Ցին դինաստիայի անկումից հետո` Պեյանյան կառավարության շրջանում Ցին դինաստիայից շատ ծերեր ներգաղթեցին Թիենծին։ 1949 թվականից հետո օտարերկրացիների մեծ մասը հեռացավ Թիենծինից։ 2015 թվականի վերջի դրությամբ Թիենծինի ընդհանուր մշտական ​​բնակչությունը կազմել է 15,4695 միլիոն, ինչը 2010 թվականի վերջի համեմատ ավելացել է 2,4766 միլիոնով, վերջին հինգ տարվա ընթացքում միջին տարեկան աճը կազմել է 495,300 մարդ։ Դրանցից ոչ հիմնական բնակչությունը կազմել է 5,0035 մլն մարդ, 2010 թվականի վերջի համեմատ ավելանալով 1,9991 մլն-ով, ինչը կազմում է մշտական ​​բնակչության աճի 80,19%-ը, վերջին հինգ տարում միջին տարեկան աճը կազմել է 399800 մարդ[172]:2016 թվականի մարտին Թիենծինը վերացրեց գյուղատնտեսական տնային տնտեսությունների գրանցման և ոչ գյուղատնտեսական տնային տնտեսությունների գրանցման միջև տարբերությունը և աստիճանաբար թուլացրեց քաղաքի ներսում տնային տնտեսությունների գրանցման միգրացիայի սահմանափակումները[173]:2018 թվականի վերջի դրությամբ քաղաքի մշտական ​​բնակչությունը կազմել է 15,596 միլիոն՝ նախորդ տարվա վերջի համեմատ աճելով 27,300-ով[104]:2020 թվականի նոյեմբերի 1-ի դրությամբ (յոթերորդ ազգային մարդահամար) Թիենծինի բնակչությունը կազմում էր 13,866 միլիոն[174]։

2022 թվականի վերջի դրությամբ քաղաքի ընդհանուր մշտական ​​բնակչությունը կազմում էր 13,63 միլիոն, այդ թվում՝ 11,6 միլիոն քաղաքային և 2,03 միլիոն գյուղական բնակիչ։ Ուրբանիզացիայի ցուցանիշը կազմել է 85.11%, նախորդ տարվա վերջի համեմատ ավելանալով 0.23 տոկոսով[175]։

Լեզու խմբագրել

Թիենծինի բարբառը Չինասանի պաշտոնական բարբառներից մեկն է և ընդհանուր առմամբ վերաբերում է Թիենծին քաղաքին,դրա արվարձաններին և Տանգգուի շրջանին։ Թիենծինի բարբառը բարբառային կղզի է, որը շրջապատված է շրջակա Հեբեյ և Շանդուն նահանգների գրական մանդարիններով և Պեկինի բարբառով։ Չինարենի ցածր տոնները (21) ամենակարևոր հատկանիշն են, որը տարբերում է Թիենծինի բարբառը այլ բարբառներից։ Թիենծինի բարբառը տարբերվում է Հյուսիսային Չինաստանի բարբառից նրանով, որ ունի Նանկինի բարբառի տիպի հատկանիշներ։ Թիենծինի բարբառի ծագումնաբանությունը միշտ հակասական կարծիքներ է առաջ բերել[176]։ Ուսումնասիրություններից հետո գիտնականները, ինչպիսիք են Լի Շիյուն, կարծում են, որ Թիենծինի բարբառը տոնային ձևով շատ մոտ է Պենպուի և Ֆենյանի բարբառներին[177]։

Կրթություն խմբագրել

2022 թվականի վերջի դրությամբ Թիենծինն ունի ընդհանուր առմամբ 24 բարձրագույն ​​ուսումնական հաստատություն՝ 56 քոլեջ և համալսարաններ, 58 միջնակարգ մասնագիտական ​​կրթական դպրոց, 542 միջնակարգ դպրոց և 884 տարրական դպրոց։

Որպես արևմտականացման շարժման կարևոր քաղաք և Չինաստանում բարձրագույն կրթության ծննդավայր, Թիենծինում կրթությունը առանցքային դեր է խաղում[178]:Դեռ վաղ ժամանակներից Թիենծինում գործել են Առողջապահության դպրոցը, ՎենԾին ակադեմիային, Պեյանի ռազմածովային ակադեմիան, Պեյանի զինված ուժերի ակադեմիան, Պեյանի արևմտյան բժշկության ակադեմիան, Պեյանի հեռագրային ակադեմիան և այլ բարձրագույն կրթական հաստատություններ:Թիենծինում Չինաստանի կրթական համակարգում մշտապես կարևոր դեր է ունեցել, այն ոչ միայն մեծ նշանակություն ուներ գիտական ​​լուսավորչական շարժման համար, այլ նաև մեծ կարևորություն ունի նոր ժամանակներում կրթության առաջխաղացման հարցում,քանի որ Թիենծինում բացվել են ժամանակակից Չինաստանի կառավարության կողմից ղեկավարվող առաջին դասի բարձրակարգ դպրոցներ։ 1895 թվականի հոկտեմբերին Թիենծինում հիմնվեց Պեյանի համալսարանը,որը առաջին պետական ​​համալսարանն էր ժամանակակից Չինաստանում[179]:Միևնույն ժամանակ,Թիենծինի շրջաններում տարբեր դպրոցների զարգացումը նույնպես հասավ իր գագաթնակետին,օտրարերկյացիները այստեղ հիմնեցին տարբեր կրթական հաստատությունները, ինչպիսիք են Թիենծինի տեխնոլոգիական համալսարանը,Յաոհուա դպրոցը և Բրիտանական հիմնական դպրոցը[180]:Ներկայումս Թիենծինում կան 2 համալսարաններ, որոնք ընտրված են համաշխարհային կարգի համալսարանների A կատեգորիայի մեջ, մասնավորապես՝ Նանկայի համալսարանը և Թիենծինի համալսարանը; Թիենծինի ևս 4 համալսարաններ պատկանում են համաշխարհային կարգի շինարարական համալսարանների շարքին, այդ թվում՝ Թիենծինի տեխնոլոգիական համալսարանը, Թիենծինի բժշկական համալսարանը, Թիենծինի Չինական Ավանդական Բժշկության համալսարանը և Հեբեյի Գիտության և Տեխնոլոգիաների Համալսարանը։

Գիտություն խմբագրել

Գիտական ​​հետազոտությունների առումով, 2018 թվականի դրությամբ գիտական ​​հետազոտությունների և փորձարարական զարգացման մեջ Թիենծինի ներդրումները կազմում էին ՀՆԱ-ի 2,62%-ը՝ նահանգների մեջ երկրում զբաղեցնելով հինգերորդ տեղը[181]։ 2018 թվականի վերջի դրությամբ Թիենծինն ուներ 13 ազգային լաբորատորիա, 12 ազգային ճարտարագիտական ​​(տեխնոլոգիական) հետազոտական ​​կենտրոն և 61 ազգային ձեռնարկությունների տեխնոլոգիական կենտրոն[104]։ Գիտահետազոտական ​​ստորաբաժանումները ներառում են օդատիեզերական, կենսաբժշկական, տեղեկատվական,արդյունաբերական և այլ ոլորտները[182]։

Սպորտ խմբագրել

 
Թիենծինի էկոլոգիական և տեխնոլոգիական զարգացման գոտու ֆուտբոլային մարզադաշտը

Թիենծինի ավանդական սպորտային ճյուղերը իրենց մեջ են ներառում ըմբշամարտը,չինական ավանդական մարտարվեստները,պարանի ձգում և դիաբոլո խաղերը։ 1860 թվականին,քաղաքը որպես նավահանգիստ բացվելուց հետո, Թիենծինը դարձավ առաջին քաղաքներից մեկը, որտեղ ժամանակակից արևմտյան սպորտը ներմուծվեց Չինաստան[183]։ 1908 թվականին Ռոբերտ Ռաոն՝ Թիենծինի երիտասարդական ասոցիացիայի գլխավոր տնօրենի պաշտոնակատարը, միջազգային ալիքներով ձեռք բերեց Լոնդոնում անցկացվող Չորրորդ Օլիմպիական խաղերի տեսանյութերը և դրանք բերեց Նանկայի միջնակարգ դպրոցի խաղահրապարակ՝ Նանկայի ուսանողներին ցույց տալու նպատակով։ Նախքան տեսահոլովակը դիտելը, Նանկայի ուսանողները կազմել էին «Երեք հարց օլիմպիական խաղերի համար» կարգախոսով պաստառ, այն է՝ «Չինաստանը ե՞րբ կկարողանանք մարզիկներին ուղարկել օլիմպիական խաղերին, ե՞րբ մեր մարզիկները կստանան օլիմպիական ոսկի մեդալ, ե՞րբ մեր երկիրը կկարողանա հյուրընկալել Օլիմպիական խաղերը»։ «Tianjin Youth»-ը այս մասին հաղորդում է 1908 թվականին, և այս «Օլիմպիական երեք հարցերը» դառնում են Չինաստանի օլիմպիական երազանքի սկիզբը[184]։

Ներկայումս ֆուտբոլի տեսանկյունից Թիենծինում տղամարդկանց ֆուտբոլային ակումբը, որը մասնակցում է Չինաստանի Ֆուտբոլի Սուպերլիգային, Tianjin Jinmen Tigers թիմն է։ Սուպերլիգային մասնակցող կանանց ֆուտբոլային ակումբը Tianjin Huisen-ն էր,որը հաղթել է բազմաթիվ առաջնություններում։ Այնուամենայնիվ,2017 թվականին ակումբը լուծարվել է՝ անբավարար միջոցների պատճառով[185]։ Իսկ Թիենծինի կանանց վոլեյբոլի թիմը 2002-ից 2011 թվականներին Ազգային լիգայի 9 մրցաշրջաններում հաղթել է 8 առաջնություն և 1 անգամ դարձել փոխչեմպիոն[186]:Բեյսբոլում Tianjin Lions-ը բազմաթիվ առաջնություններ է նվաճել Չինաստանի բեյսբոլի լիգայում և բեյսբոլի ազգային առաջնությունում։ Բասկետբոլի առումով Թիենծինի քաղաքային թիվը Թիենծինի Ռոնյկանն է, որը Չինաստանի բասկետբոլի ասոցիացիայի անդամ է։

Սպորտային իրադարձությունների առումով Թիենծինը հաջողությամբ հյուրընկալել է բազմաթիվ միջազգային ​​առաջնություններ և լայնածավալ միջազգային համապարփակ միջոցառումներ։ Դրանք ներառում են 1995 թվականի սեղանի թենիսի աշխարհի առաջնությունը, 1999 թվականի մարմնամարզության աշխարհի առաջնությունը, 2009 թվականի բասկետբոլի Ասիայի առաջնությունը և 2007 թվականի կանանց աշխարհի գավաթը, 2008 թվականի ամառային օլիմպիական խաղերի ֆուտբոլային իրադարձությունները, 2013 թվականի Արևելյան Ասիայի խաղերը, 2015 թվականի կանանց վոլեյբոլի ազգային առաջնությունը և 2007 թվականի Ասիական առաջնությունը։

Թիենծինի հիմնական սպորտային վայրերն են՝ Թիենծինի օլիմպիական մարզադաշտը, Թիենծինի մարզական կենտրոնը, Թիենծինի Հայհե կրթական պարկի սպորտային կենտրոնը, Թիենծինի թենիսի կենտրոնը, Թիենծինի էկոլոգիական և տեխնոլոգիական զարգացման գոտու ֆուտբոլային մարզադաշտը, Թուանպո ֆուտբոլային մարզադաշտը և այլն։

Կրոն խմբագրել

Ներկայումս Թիենծինում, ինչպես և բուն Չինաստանի այլ վայրերում, կառավարության կողմից ճանաչված են հինգ կրոններ՝ բուդդայականություն, դաոսականություն, իսլամ, կաթոլիկություն և բողոքականություն։ Բուդդայականությունը և դաոսիզմը չին ժողովրդին ներկայացվել են ավելի վաղ, իսկ իսլամը ներմուծվել է այն ժամանակ, երբ Թիենծինը առաջին անգամ ստեղծեց բնակավայրեր Յուան դինաստիայի ժամանակաշրջանի գաղթյալների համար։ Կաթոլիկությունը և բողոքականությունը ներկայացվել են համապատասխանաբար 1847 և 1860 թվականներին։ Նրանք հանդիպել են այնպիսի խոշոր ճգնաժամերի, ինչպիսիք են Թիենծինի բռնցքամարտիկների ապստամբությունը և մշակութային հեղափոխությունը։ 20-րդ դարի առաջին կեսին Թիենծինում գոյություն են ունեցել նաև հուդայականություն և ուղղափառ քրիստոնեություն,սակայն 20-րդ դարի կեսերին գաղթականները դադարեցրել են իրենց գործունեությունը,իսկ նրանց Չինաստանից հեռանալուց հետո, այժմ մնացել են այդ կրոնական կառույցների միայն ավերակները։ Թիենծինը ունի ընդհանուր առմամբ 267,000 հավատացյալ և մոտ 200 կրոնական մասնագետ։ 1979 թվականից ի վեր վերաբացվել են ընդհանուր առմամբ 79 կրոնական վայրեր[187], այդ թվում՝ բուդդայական Տապեի տաճարը, կաթոլիկ Վանհայլու եկեղեցին և Սիքայ եկեղեցին, իսլամական մզկիթը, բողոքական Անլիկան եկեղեցին, դաոսական Տյանհու պալատը ու նեֆրիտե կայսեր տաղավարը[93]։

Բժշկություն խմբագրել

 
Թիենծինի բժշկական համալսարանին կից հիվանդանոցը

1879 թվականին Լոնդոնի քրիստոնեական եկեղեցին Մա Կենծիին ուղարկեց Թիենծին՝ զբաղեցնելու քաղաքի Լոնդոնի հիվանդանոցի տնօրենի պաշտոնը և նույն թվականին հիմնեց Թիենծինի արևմտյան բժշկության կենտրոնը։ 1894 թվականին Լի Հոնճանը Թիենծինում հիմնեց Չինաստանի առաջին արևմտյան բժշկության հիվանդանոցը և Արևմտյան բժշկության դպրոցը։ Հետագայում դպրոցը վերանվանվեց «Պեյանի արևմտյան բժշկության դպրոց»։ 1904 թվականին հիմնադրվել է Թիենծինի հիվանդանոցը,որը Պեյանի ռազմական բժշկական քոլեջին կից հիվանդանոց էր։ 1903 թվականին Թիենծինում ստեղծվեց Պեյանի կանանց հիվանդանոցը՝ որպես Չինաստանի առաջին հանրային մանկաբարձության և գինեկոլոգիական հիվանդանոց, Վերջինիս տնօրենը այն ժամանակվա մանկաբարձության և գինեկոլոգիայի հայտնի մասնագետ Տին Մաոյինն էր։ 1908 թվականին Պեյանի կանանց բժշկական դպրոցը կցվեց հիվանդանոցին՝ դառնալով ժամանակակից Չինաստանի առաջին պետական ​​բուժքույրական դպրոցը[188]:Ներկայումս Թիենծինը Չինաստանում ամենազարգացած բժշկական մակարդակն ունեցող քաղաքներից մեկն է, որտեղ կան հայտնի բժշկական համալսարաններ, ինչպիսիք են Թիենծինի բժշկական համալսարանը և ավանդական չինական բժշկության համալսարանը։ Թիենծինի հայտնի հիվանդանոցներից են Թիենծինի առաջին կենտրոնական հիվանդանոցը, Թիենծինի քաղցկեղի հիվանդանոցը, Թիենծինի էկոլոգիական և տեխնոլոգիական զարգացման գոտու միջազգային սրտանոթային հիվանդանոցը, Թիենծինի մանկական հիվանդանոցը,Թիենծինի չինական բժկության հիվանդանոցը և այլն:Թիենծինում միակ համալսարանական հիվանդանոցը, որն անմիջականորեն գտնվում է Կրթության նախարարությանը լիազորության տակ Նանկայի համալսարանի կից հիվանդանոցն է[189]։

Հանրային անվտանգություն խմբագրել

Թիենծինը Չինաստանի լավագույն հանրային ապահովվածությամբ տարածքներից մեկն է[190]:Հարցումների համաձայն՝ Թիենծինի քաղաքացիները հասարակության մեջ ունեն անվտանգության շատ բարձր զգացում, որը երկար տարիներ անընդմեջ կազմում է 95%-ից ավել[191]:Հանցագործությունների հաճախականությունը քաղաքում համեմատաբար ցածր է, իսկ դրանց հայտնաբերման մակարդակը բարձր է։ 2016 թվականին Թիենծինը հասել է սպանությունների, առևանգումների և զենքի հետ կապված դեպքերի հայտնաբերման 100%-անոց մակարդակի[192]:. Այնուամենայնիվ,քաղաքում դեռ շատ են ցանցային մարքեթինգի մեջ ներգրավված անձինք։ 2017 թվականի օգոստոսին բրգաձև սխեմաների հետ կապված բազմաթիվ սպանությունների դեպքերը Թիենծինում հանրության ուշադրությունը գրավեցին վերջիններիս վրա[193]։

Տրանսպորտ խմբագրել

 
Թիենծինի կայարանը

Ջրային տրանսպորտ խմբագրել

Թիենծինն ունի երկու խոշոր նավահանգիստներ՝Թիենծինի նավահանգիստը և Նանկանը։ Թիենծինի նավահանգիստը, որը նաև հայտնի է որպես «Թիենծինի նոր նավահանգիստ» անունով, աշխարհի ամենաբարձր աստիճանի արհեստական ​​խորջրյա նավահանգիստն է։ Այն Մոնղոլիայի և այլ դեպի ծով ելք չունեցող երկրների գլխավոր նավահանգիստն է, և ունի դեպի աշխարհի 180 երկրների ավելի քանի 500 նավահանգիստներ տանող երթուղիներ[194]:Նավահանգստի ջրային և ցամաքային տարածքը կազմում է մոտ 260 քառ. կիլոմետր,որից Հյուսիսածին Սինծյան նավահանգիստը զբաղվում է կոնտեյներների մեծածավալ բեռնափոխադրումներով,Հարավային Սինծյան նավահանգիստը զբաղվում է զանգվածային բեռնափոխադրումներով; Հայհե նավահանգիստը զբաղվում է ոչ մեծ նավերի բեռնափոխադրումներով,իսկ Տոնծյան նավահանգստի տարածքը Չինաստանի ամենամեծ նավահանգստային գոտին է համարվում[195]:2015 թվականի օգոստոսին Թիենծինի նավահանգստի քիմիական նյութերի պահեստում տեղի ունեցած պայթյունը մեծ վնասներ է հասցրել նավահանգստին[196]։

Իսկ Թիենծինի Նանկան նավահանգիստը մշակվել է Թիենծինի տնտեսական և տեխնոլոգիական զարգացման գոտու կողմից և պաշտոնապես բացվել է 2011 թվականի օգոստոսին։

Օդային տրանսպորտ խմբագրել

 
Թիենծինի օդանավակայանի տերմինալ

Թիենծինի Բինհայի միջազգային օդանավակայանը գտնվում է Տոնլի շրջանում։ Այն հիմնադրվել է 1939 թվականի նոյեմբերին։ Օդանավակայանը ունի երկակի թռիչքուղիների անկախ շահագործման հնարավորություն[197]։ Այն ունի երկու տերմինալներ՝ T1 և T2, և միացված է Թիենծինի մետրոյի 2-րդ գծին,ինչպես նաև այստեղ կառուցվում է Տյանցզին-Բինհայ Միջքաղաքային երկաթուղին:1950 թվականի օգոստոսին այստեղից մեկնարկեց Չինաստանի Ժողովրդական Հանրապետության առաջին քաղաքացիական օդային երթուղին[198]:Միևնույն ժամանակ, այն ստանձնում է նաև Չինաստանում պրոֆեսիոնալ ավիացիոն և տեխնիկական տաղանդներ զարգացնելու խնդիրը և հայտնի է որպես «նոր Չինաստանի քաղաքացիական ավիացիայի օրրան»[199]:2015 թվականի սեպտեմբերի դրությամբ Թիենծինի օդանավակայանը թռիչքներ է կատաևել դեպի 106 քաղաք։ Դրանց թվում կան 73 քաղաքներ՝ բուն Չինաստանում, 5 քաղաք՝ Հոնկոնգում, Մակաոյում և Թայվանում, և 18 քաղաքներ՝ միջազգային ուղղություններով։ 2016 թվականի մարտին Թիենծինի Բինհայի միջազգային օդանավակայանը Օդանավակայանների միջազգային խորհրդի կողմից ճանաչվել է «տարեկան 5-15 միլիոն ուղևորների թողունակությամբ օդանավակայաններից Երկրորդ լավագույն օդանավակայանը» և «Երրորդ լավագույն օդանավակայան Ասիա-Խաղաղօվկիանոսյան տարածաշրջանում»[200]։

Երկաթուղային տրանսպորտ խմբագրել

 
Թիենծինի Արևմտյան կայարանը
 
Բինհայի կայարանը

Թիենծինը ժամանակակից չինական երկաթուղու ծննդավայրն է։ Այն գտնվում է ոչ միայն երկու ավանդական երկաթուղային գծերի՝ Պեկին-Շանհայ ւ և Ծինշան երկաթուղու խաչմերուկում, այլ նաև այլ արագընթաց երկաթուղիների խաչմերուկում:Այստեղով են անցնում Պեկին-Թիենծին միջքաղաքային երկաթուղին, Թիենծին-Ցինհուանգ արագընթաց երկաթուղին և Թիենծին-Պաոտին երկաթուղին։ Այն Պեկինից մինչև հյուսիս-արևելյան Չինաստան և դեպի Շանհայ տանող երկաթուղային կարևոր հանգույց է։ Պեկին-Թիենծին-Հեբեյ համակարգված զարգացման պլանի իրագործման ընթացքում կկառուցվեցին Պեկին-Թիենծին-Հեբեյ միջքաղաքային երկաթուղին, Թիենծին-Չենդու միջքաղաքային երկաթգիծը և միջքաղաքային այլ երկաթուղիներ[201]։

Թիենծինի չորս հիմնական երկաթուղային հանգույցներն են՝ Թիենծինի կայարանը, Թիենծինի Արևմտյան կայարանը, Բինհայ կայարանը և Բինհայ Արևմտյան կայարանը։ Բացի այդ կան նաև այլ կայաններ, որոնք հիմնականում իրականացնում են ուղևորափոխադրումներ:Դրանք ներառում են Պեկին-Շանհայ արագընթաց երկաթուղու Թիենծինի հարավային կայարանը և Պեկին-Թիենծին միջքաղաքային երկաթուղու կայարանը, Բինհայ հյուսիսային կայարանը, Ծինշան երկաթուղու Թիենծինի հյուսիսային կայարանը, Տանկու կայարանը, Պեկին-Շանհայ երկաթուղու Յանլիոկին կայարանը և այլն։

Մայրուղիներ խմբագրել

 
Թիենծին Հեյնյոչեն արագընթաց մայրուղին

Պատմականորեն Թիենծինի հին քաղաքի ճանապարհներն անցնում էին հյուսիսից հարավ և արևելքից արևմուտք ուղղություններով, դրանք կամ՛ զուգահեռ, կամ՛ ուղղահայաց էին Հայհե գետի ուղղությանը:Այլ երկրների Թիենծին մուտք գործելոիբ շնորհիվ Թիենծինում բավականին վաղ շրջանում սկսվեց ճանապարհային տրանսպորտի շինարարությունը։ 1914 թվականին Թիենծինում Իտալիայի հյուպատոս կապիտան Ֆերոտտին Թիենծինի իտալական շրջանում կառուցեց առաջին ասֆալտապատ ճանապարհը[202]:. Այդ ժամանակվանից ի վեր տարբեր Թիենծինում, փորել են Հայհե գետի ջրանցքը ճահիճները լցրել նստվածքներով՝ դրանով իսկ մեծապես զարգացնելով Թիենծինի ճանապարհաշինությունը։ 1949 թվականից հետո Թիենծինի քաղաքային տարածքը սկսեց արագորեն ընդլայնվել, ուստի ընդլայնվեցին նաև քաղաքային ճանապարհները։ Ներկայումս Թիենծինիքաղաքային ճանապարհներն ունեն օղակաձև դասավորություն, որը բաղկացած է ներքին օղակաձև ճանապարհից, միջին օղակաձև ճանապարհից, արագընթաց մայրուղուց, արտաքին օղակաձև ճանապարհից և օղակաձև արագընթաց մայրուղուց։ Որոշ ճանապարհների անուններ Թիենծինում կրկնում են Չինաստանի Հանրապետության տեղանունների անվանումները, ինչպիսիք են Սիկան փողոցը, Տուոլուն փողոցը և այլն։ Թիենծինի քաղաքային տարածքում Հայհե գետին զուգահեռ հյուսիս-արևմուտքից հարավ-արևելք ձգվող ճանապարհները կոչվում են «լու» (չինարեն՝ 路,ճանապարհ), իսկ Հայհե գետը հատող հյուսիս-արևելքից հարավ-արևմուտք ձգվող ճանապարհները, կոչվում են «տաո» (չինարեն՝ 道,ուղի)[203]:

2005 թվականի դեկտեմբերի 16-ին Թիենխին քաղաքը հրապարակեց «Թիենծինի քաղաքային հասարակական անվտանգության բյուրոյի ծանուցում՝ մոտոցիկլետների սահմանափակումների շրջանակը աստիճանաբար ընդլայնելու մասին»։ 2006 թվականի հուլիսի 1-ից Թիենծինում A պետհամարանիշներով մոտոցիկլետներին արգելվում է երթեւեկել Կենտրոնական ճանապարհներով այդ թվում նաև Կենտրոնական օղակաձև ճանապարհով:C համարանիշներով և օտարերկրյա պետհամարանիշներով մոտոցիկլետներին արգելվում է երթևեկել արտաքին օղակաձև ճանապարհով։ 2007 թվականի մայիսի 1-ից Թիենծինում A պետհամարանիշներով մոտոցիկլետներին արգելվում է երթևեկել արտաքին օղակաձև ճանապարհով[204]։

Հասարակական տրանսպորտ խմբագրել

Թիենծինում հասարակական տրանսպորտի հիմնական տեսակները ներառում են երկաթուղային տրանսպորտը, ավտոբուսները, տաքսիները և առցանց երթևեկության ծառայություններ։

Թիենծինը ժամանակակից Չինաստանի առաջին քաղաքն է, որն ունի քաղաքային հասարակական տրանսպորտի համակարգ[205]:1904 թվականին Յուան Շիկայի և Բեյանգի նախարարի հավանությամբ, Թիենծինում Բելգիայի հյուպատոսի հետ ստորագրվեց պայմանագիր ՝ «Թիենծինում տրամվայ և էլեկտրական լուսավորություն» ստեղծելու համար։ 1906 թվականի հունիսին Թիենծինում պաշտոնապես շահագործման հանձնվեց Չինաստանի առաջին քաղաքային ավտոբուսային գիծը[206]:1973 թվականին Թիենծինի շուրջ բոլորը տրամվայի գծերը ապամոնտաժվեցին։ Ներկայումս Թիենծինում հասարակական տրանսպորտը հիմնականում շահագործվում է քաղաքի հասարակական տրանսպորտի համար 1,2,3 և 4 ավտոբուսների կազմակերպությունների և Բինհայ ՍՊԸ-ի կողմից։

Թիենծինի մետրոպոլիտենը կառուցվել է 1970 թվականին և բացվել է 1976 թվականին՝ դառնալով Չինաստանի երկրորդ քաղաքը, որն ունի երկաթուղային տրանսպորտ Պեկինից հետո։ 2003 թվականի սեպտեմբերին ավարտվեց Ծինպին երկաթուղու արևելյան հատվածի շինարարությունը և հանձնվեց շահագործմյան։ 2005 թվականի դեկտեմբերին բացվել է 1-ին գիծը, որը երկարացվել է գոյություն ունեցող Թիենծինի մետրոյի գծից[207]:。2011 թվականի ապրիլին Շիծին ճանապարհային կայարանից մինչև Ճոնշանմեն կայարան բացվեց 9-րդ գիծը։ 2012 թվականին մեկը մյուսի հետևից բացվել են մետրոյի 2-րդ, 3-րդ և 9-րդ գծերի արևմտյան հատվածները։ 2016 թվականի օգոստոսին փորձնական շահագործման է հանձնվել թիվ 6 գծի առաջին հատվածը։ 2018 թվականի ապրիլին բացվել է 6-րդ գծի երկրորդ հատվածը իսկ նույն թվականի հոկտեմբերին՝ 5-րդ գիծը։ 2019 թվականի դեկտեմբերին բացվել է 1-ին գծի արևելյան երկարացումը։ 2021 թվականի դեկտեմբերին շահագործման են հանձնվել 4-րդ գծի հարավային հատվածը և 6-րդ գծի երկրորդ հատվածը։ 2022 թվականի նոյեմբերին շահագործման է հանձնվել թիվ 10 գիծը։ 2023 թվականի դեկտեմբերին շահագործման հանձնվեց թիվ 11 գիծը։ Ներկայումս Թիենծինում կառուցվող մետրոյի նախագծերը ներառում են գծի 1-ի արևելյան երկարացումը, 4-րդ գծի հյուսիսային հատվածը, գիծ 7-ը, 8-րդ գիծը, B1, Z4, 11, Z2 գծերը և Ծինծին գիծը։

Քաղաքային տաքսիների ոլորտում Թիենծինի ամենավաղ տաքսի ընկերությունը ստեղծվել է 1975 թվականին։ Այդ ժամանակից ի վեր Թիենծինում տաքսի մեքենաների թիվը աստիճանաբար ավելացել է:1990-ականներից մինչ օրս քաղաքում Daihatsu-ն, Xiali-ն և Toyota-ն հաջորդաբար դարձել են տաքսի մեքենաների հիմնական մոդելները։ Ներկայումս Թիենծինում հիմնականում օգտագործվում են երկու մոդել՝ Toyota Corolla-ն և FAW Weizhi-ն։ 2014 թվականից առցանց մեքենաների վարձակալումը սկսել է մուտք գործել Թիենծինի շուկա[208]:Թիենծինում կան նաև հասարակական հեծանիվներ, էլեկտրական մոպեդներ և այլն։

Զբոսաշրջություն խմբագրել

Տեսարժան վայրեր խմբագրել

Թիենծինն ունի երեք ազգային բնական արգելոց, դրանք են Պասիեն լեռը, որը ժամանակին անհասանելի է եղել զբոսաշրջիկների համար՝ պահպանելով լեռների և անտառների բնական առանձնահատկությունները,Ծիսիեն միջին և վերին պրոտերոզոյան ազգային արգելոցը,որը ՄԱԿ-ի Երկրաբանական գիտությունների միության կողմից ճանաճվել է համաշխարհային նշանակության վայր և Թիենծինի ազգային բնական արգելոցը, որոնը արձանագրում է Թիենծինի հարթավայրային տարածքի ձևավորման պատմությունըհ[209]։

Ինչ վերաբերում է մշակութային լանդշաֆտին, Թիենծինում կան երկու համաշխարհային մշակութային ժառանգության օբյեկտներ:Դրանք են Հնագույն մշակույթի փողոցը ևԹիենհոու տաճարը,որը քաղաքում գոյություն ունեցող ամենահին շենքային համալիրն է[210]:Թիենծինում հայտնի մշակութային վայր է Յանլիոցին քաղաքը[211]:Քաղաքային Թիենծինում գտնվող Հայհե գետի երկու կողմերում կան տարբեր ավանդական չինական շենքեր, եվրոպական շենքեր և ժամանակակից շինություններ։ Այն աստիճանաբար դարձել է հայտնի բնապատկեր, հատկապես իր փայլուն գիշերային տեսարանով և «մեկ կամուրջ, մեկ տեսարան» բնութագրերով։ Գետը դարձել է զբոսաշրջության կարևոր վայր[212]:2018 թվականի օգոստոսին Time Magazine-ը Թիենծինի Բինհայի գրադարանը «2018 թվականի 100 ամենաարժեքավոր այցելությունների վայրերի» շարքում առջինն է դասել[213]

Թանգարաններ խմբագրել

 
Ազգային ծովային թանգարան

Առաջին թանգարանները Թիենծինում բացվել են Ցին դինաստիայի վերջին շրջանում[214]։ Ներկայումս Թիենծինն ունի երեք ազգային առաջին կարգի թանգարաններ՝ Թիենծինի թանգարանը, Թիենծինի բնական պատմության թանգարանը և Ճոու Էնլայի և Դեն Ինչաոյի հիշատակի թանգարանը։ Թիենծինի թանգարանը պատմության և արվեստի համապարփակ թանգարան է[215]:Թիենծինի բնական պատմության թանգարանը լայնածավալ թանգարան է, որը ներառում է կենդանիներ, բույսեր, պալեոնտոլոգիա, երկրաբանություն և այլ առարկաներ[216]:Ճոու Էնլայի և Դեն Ինչաոյի հուշահամալիրը նվիրված է Ճոու Էնլայի և Դեն Ինչաոյի հիշատակին՝ Չինաստանի Ժողովրդական Հանրապետության առաջին վարչապետներին, որոնք իրենց պատանեկության տարիներին սովորել են Թիենծինում[217]:2019 թվականի մայիսին բացվեց Չին-Սինգապուր Էկո-քաղաքում գտնվող Ազգային ծովային թանգարանը։ Այն Չինաստանի առաջին ազգային մակարդակի, համապարփակ ծովային թանգարանն է[218]:Բացի այդ, Թիենծինն ունի նաև մասնագիտական ​​կամ թեմատիկ ցուցասրահներ, ինչպիսիք են Թիենծինի գիտության և տեխնիկայի թանգարանը, Թիենծինի ճարտարապետության թանգարանը և այլն։

Այգիներ խմբագրել

2008 թվականից ի վեր Թիենծինը աստիճանաբար արդիականացրել և վերանորոգել է բոլոր քաղաքային այգիներն և հրապարակները։ Թիենծինի զբոսայգիները ներառում են ջրաշխարհը, Թիենծինի կենդանաբանական այգին, Նան Կուպինի այգին, Շույսիի այգին, Բինինի այգին, Մեյծյան պարկը, Հետոն այգին, ճոնշան այգին, Հայհեի երաժշտական ​​այգին, Կենտրոնական զբոսայգին, Ժողովրդական զբոսայգին, ծինանի այգին,Սյուկու զբոսայգին և այլն։ Բեյնին այգին նախկինում պլանտացիա էր, որը կառուցվել էր 1906 թվականին Ցին դինաստիայի կողմից։ Բինհայ Նոր Տարածքի զբոսայգիները ներառում են Հայհե Բունդ զբոսայգին, Թայֆեն այգին, Ծիյուն զբոսայգին և այլն։ Հայհե Բունդ այգում առագաստների և ստվերների քանդակը դարձել է Բինհայ Նոր Տարածքի խորհրդանիշ շենքը։ Թիենծինի քաղաքային զբոսայգիները չեղարկել են տոմսերով մուտքը և բաց են քաղաքացիների և զբոսաշրջիկների համար՝ անվճար ձևաչափով[219]։

Գյուղական զբոսայգիներ խմբագրել

2011 թվականից ի վեր Թիենծինում քաղաքի արվարձաններում և Բինհայ Նոր տարածքում պլանավորվել և կառուցել է 16 երկրի զբոսայգիներ ։ Համեմատած քաղաքային զբոսայգիների, արվարձանային զբոսայգիներն ավելի ընդլայնված են[220]:2012 թվականին Թիենծինի հյուսիսում գտնվող Պեյյուեն գյուղական պարկը և հարավ-արևմուտքում գտնվող Սիցին գյուղական պարկը առաջատար դիրք են գրավել շինարարության մեջ[221]։

Գիշերային տեսարան խմբագրել

1902 թվականից Թիենծինը սկսեց տեղադրել փողոցային լույսեր։1930-ականներին Թիենծինը ձեռք էր բերել «քաղաքի համբավ, որը երբեք չի քնում»։ Ներկայումս Թիենծինը հատուկ քաղաքաշինության մեջ ներառել է քաղաքի լույսերը և գիշերային տեսարանները։ Թիենծինի կենտրոնական քաղաքային տարածքը ձևավորել է Հայհե գետի լանդշաֆտային լուսավորության կառուցվածքով, այսինքն՝ Թիենծինի հիմնական լուսավորությունը կազմում են Հայհե գետի լանդշաֆտային լուսավորությունը և դրա երկարացման գծերը։ Հայհե գետի գիշերային տեսարանը դարձել է Թիենծինի հիմնական զբոսաշրջային երթուղին[222]։

Թիենծինի Հայհե գետից համայնապատկերը (2011)

Արտաքին գործեր խմբագրել

 
2010 թվականի Թիենծինի Դավոսի ամառային ֆորում

1861 թվականի հունվարին Ցին կառավարությունը Թիենծինում ստեղծեց «Առևտրային երեք նավահանգիստները» ձեռնարկությունը, որը հիմնականում պատասխանատու էր հյուսիսային նավահանգիստներում օտարերկրյա հարկերի աուդիտի համար:Այն դարձավ Թիենծինի ամենավաղ դիվանագիտական ​​գործակալությունը։ 1973 թվականի հունիսի 24-ին Թիենծինը և Ճապոնիայի Կոբե քաղաքը պաշտոնապես հաստատեցին քույր քաղաքների հարաբերություններ։ Սա քույր քաղաքների առաջին զույգն էր, որը հաստատվեց Չինաստանի և Ճապոնիայի, ինչպես նաև Չինաստանի և արտասահմանյան երկրների միջև։ Բարեփոխումներից հետո Թիենծինը, որպես հյուսիսային Չինաստանի ամենամեծ բաց ափամերձ քաղաք, բավականին վաղ բացվեց արտաքին աշխարհի համար։ 2008 թվականից Թիենծինի զարգացման գոտու միջոցով մեկնարկեց Չինաստան-Եգիպտոս Սուեզի տնտեսական և առևտրային համագործակցության գոտու կառուցումն ու զարգացումը[223]:2015 թվականի հունիսից Թիենծինի Բինհայի միջազգային օդանավակայանը 72 ժամ տևողությամբ տարանցիկ առանց վիզայի հնարավորություն է տալիս 51 երկրների, այդ թվում՝ Միացյալ Նահանգների քաղաքացիներին[224]:2018 թվականի մարտին Թիենծին քաղաքը և Պակիստանի Փենջաբ նահանգը Պակիստանի մայրաքաղաք Լահորում համատեղ կառուցեցին Փենջաբ-Թիենծին տեխնիկական համալսարանը[225]։

Ցուցահանդեսներ խմբագրել

Թիենծինը Դավոսի ամառային ֆորումի մշտական ​​հյուրընկալող քաղաքն է։ Բացի այդ, Թիենծինը հյուրընկալել է Ասիա-Եվրոպայի ֆինանսների նախարարների 6-րդ հանդիպումը, Չինաստան-ԵՄ 8-րդ բիզնես ֆորումը, 2010թ. Չինաստան-Արաբական պետությունների համագործակցության ֆորումի նախարարական համաժողովը և 4-րդ Միավորված ազգերի կազմակերպության կլիմայի փոփոխության բանակցությունները և բազմաթիվ այլ միջազգային կոնֆերանսներ։ Կարևոր և հայտնի ցուցահանդեսները Տյանցզինում ներառում են Չինաստանի միջազգային ուղղաթիռների ցուցահանդեսը,Թիենծին միջազգային ավտոմոբիլային առևտրի ցուցահանդեսը,Խաղաղօվկիանոսյան տնտեսական համագործակցության միջազգային առևտրի և ներդրումների ցուցահանդեսը և այլն[226]։

Թիենծինի ամենակարևոր կոնֆերանսային և ցուցահանդեսային կենտրոններն են Թիենծինի Մեյծյան կոնֆերանսային և ցուցահանդեսային կենտրոնը և Թիենծինի Բինհայի միջազգային կոնֆերանսային և ցուցահանդեսային կենտրոնը։ 2021 թվականի հունիսին բացվեց Առևտրի նախարարության և Թիենծին քաղաքի կառավարության կողմից համատեղ կառուցված Ազգային կոնֆերանսային և ցուցահանդեսային կենտրոնը,որը գտնվում է Հայհե գետի միջին հոսանքում[227]։

Քույր քաղաքներ խմբագրել

Չինաստանի Ժողովրդական Հանրապետության հիմնադրումից հետո Թիենծինն առաջինն էր, ով 1973 թվականի հունիսի 24-ին պաշտոնապես քույր քաղաքների կապ հաստատեց Ճապոնիայի Կոբեի հետ։ Սա քույր քաղաքների առաջին զույգն էր, որը հաստատվեց Չինաստանի և Ճապոնիայի միջև[228]:Հետագայում, Թիենծին միջազգային հարաբերությունները գնալով ավելի լայնածավալ են դարձել, և այն ձևավորել է բարեկամական հարաբերություններ է հաստատել հինգ մայրցամաքների ավելի քան 50 շրջանների հետ, ներառյալ Ֆիլադելֆիան, Մելբուրնը, Ուլան Բատորը, Կիևը, Միլանը և Ինչեոնը։

Թիենծինի քույր քաղաքներ

Գործիչներ խմբագրել

Ուշ Ցին դինաստիայի և վաղ Չինաստանի Հանրապետության տարիներին Չինաստանում Թիենծինի հատուկ կարգավիճակի շնորհիվ քաղաքը հավաքատեղի էր Չինաստանի բոլոր խավերի հայտնի մարդկանց համար։ Նրանց թվում ծագումով ոչ Թիենծինի հայտնի մարդիկանցից էին բրիտանացի նախկին սպա և Սուդանի գեներալ-նահանգապետ Չարլզ Ջորջ Գորդոնը, Թիենծինիկ բրիտանական շրջանի նախագահ Դե Կույլինին, ԱՄՆ նախագահ Հերբերտ Հուվերը, Ցին դինաստիայի վերջին կայսր Պույը, Չինաստանի Հանրապետության առաջին նախագահ Յուան Շիկայը, ժամանակակից չինացի մտածող Լիան Քիչաոն, Չինաստանի Հանրապետության Բեյանգի կառավարության վարչապետ Կու ՎեյԾունը, նախագահի պաշտոնակատար Ֆեն ԿուոԾանը, արտաքին գործերի պետ Կաո Ռուլինը, պատերազմական հրամանատարներ Ճան Սյուն, Դուան Քիրուին, ԱՄՆ բանակի շտաբի պետ Ջոզեֆ Ստիլվելը և այլն[229]։

Չինաստանի Հանրապետության օրոք Թիենծինից դուրս եկած քաղաքական գործիչներն էին նախագահ Սյու Շիչանը, Կաո Կունը, Կաո Լինֆեյը, Լի Չունը, Ցի Սիեյուանը, Լի Ծին, Շի Սիմինը և այլն։ Թիենծինի օտարերկրյա քաղաքական գործիչների թվում են Չեն Լիվանրուոն՝ ԱՄՆ-ում առաջին չին-ամերիկյան կին քաղաքապետը[230]։

Գիտության ոլորտում Թիենծինի հայտնի մարդկանց թվում են Յան Սյուն և Ճան Պոլինը՝ Նանկայի դպրոցի հիմնադիրները, Ճաո Թիենլինը՝ Պեյանի համալսարանի և Յաոհուայի դպրոցի տնօրենը, Լի Շուտոնը՝ արվեստի ուսուցիչ, Վան Սյանը՝ ոսկրային մակագրություններ ուսումնասիրող ամենավազ գիտնականը, Վան Ճաոն և Մեյ Իչին՝ Ցինխուա համալսարանի տնօրենը և այլն[231]։

Մշակութային գործիչներից Թիենծինի հայտնի մարդկանց թվում են հոնկոնգցի գիտնական Ճոու Ռուչանը, Կրուգերի հումանիտար գիտությունների մրցանակի դափնեկիր Յու Ինշին, գրողներ Կաո Յուն, Ֆեն Ծիցայը, Մու Տանը, Ֆեն Ճին, Հաո Ծինֆանը, հաղորդավար Կույ Յոնգյուանը այլն[232]:Թիենծինում են իրենց գործունեությունը ծավալել կոմպոզիտորներ Վան Սինը, Սու Կոնը, Սոն Ֆեյը, երգիչներ Ծյան Տաուեյը, Լյու Հուանը, դերասաններ Հոու Պաոլինը, Մա Սանլին, Մա ճիմինը, և այլն[233]։ Թիենծինից են նաև դերասաններ Ճաո Լիրոնգ,Յու Ճնի, Պաո Կուան, Չեն Տաոմինը և այլն[234]։ Հայտնի ռեժիսորներ Հուանգ Ծուոլին և Էր Տոնշեն[235]։ Թիենծինի մարզական գործիչներից են մարտավար Հուո ՅուանԾիան[236], 1924 թվականի Փարիզի օլիմպիական խաղերի տղամարդկանց 400 մետրի չեմպիոն Իլիչ Ռիդդալը[237], Չինաստանի Ժողովրդական Հանրապետության առաջին մարզիկը, ով գերազանցել է լողի համաշխարհային ռեկորդը Մու Սյանսյոնը, օլիմպիական չեմպիոններ Լան Պինը և Սան Սյուեն[238]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ՉԺՀ յոթերորդ ազգային մարդահամար
  2. 2,0 2,1 «天津:沉淀着厚重的历史». 工人日报. 2007 թ․ նոյեմբերի 18.
  3. 3,0 3,1 国务院关于天津市城市总体规划的批复(国函〔2006〕62号)
  4. «京津冀协同发展领导小组办公室负责人就京津冀协同发展有关问题答记者问». 新华网. 2015 թ․ օգոստոսի 23. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ նոյեմբերի 16-ին. Վերցված է 2017 թ․ հուլիսի 28-ին.
  5. 米哲、周志强 (2023 թ․ հուլիսի 15). «张工主持召开天开高教科创园建设工作领导小组第五次会议». 天津日报.
  6. 6,0 6,1 «十三届全运会举办地揭晓 天津获承办权陕西无缘». 网易新闻中心. 2011 թ․ օգոստոսի 16. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 6-ին. Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 29-ին.
  7. 7,0 7,1 周利成著 (2014.10). 津门掌故. 天津古籍出版社. էջ 2. ISBN 978-7-5528-0267-2.
  8. 刘熙 撰. 释名. 中华书局. 2016-04-01. ISBN 9787101116366.
  9. 杨建峰主编 (2015.10). 细说趣说万事万物由来. 西安电子科技大学出版社. էջ 134. ISBN 978-7-5606-3739-6.
  10. 刘君君编著 (2014.04). 凭海临风的天津. 福建教育出版社. էջ 19. ISBN 978-7-5334-5849-2.
  11. 11,00 11,01 11,02 11,03 11,04 11,05 11,06 11,07 11,08 11,09 11,10 11,11 11,12 11,13 天津地方志-天津通志:大事记. 天津: 天津市地方志编修委员会办公室. 2007. ISBN 9787805634265.
  12. 陈大刚著 (2012.12). 笔走大中国 一个人的国家地理. 成都:四川文艺出版社. էջ 106. ISBN 978-7-5411-3628-3.
  13. 溥奎主编 (2007.05). 中国国家人文地理 上. 长春:吉林美术出版社. էջ 28. ISBN 978-7-5386-2250-8.
  14. 罗剑华 (2012 թ․ ապրիլի 25). «拉摩斯密信破译!确认为一封上海寄往天津法租界的信». 新闻晨报.
  15. 乔虹编著 (1994.03). 天津城市建设志略. 中国科学技术出版社. էջեր 1–2. ISBN 7-5046-1285-5.
  16. 贾长华 (2015-03). 今晚丛书 名城的守护. 天津人民出版社. էջեր 124–125. ISBN 9787201092126.
  17. 吕思勉著 (2017.01). 吕思勉 中国近代史. 吉林出版集团股份有限公司. էջ 45. ISBN 978-7-5581-1760-2.
  18. 欧阳圻 (2015 թ․ օգոստոսի 27). «北洋大学堂究竟开办于几月几日?». 社会科学报.
  19. 王健 (2009). «繁荣、失落与回归——从海河的变迁剖析天津城市空间形态的变迁». 城市规划. 增刊.
  20. 费成康 (1992). 中国租界史. 上海: 上海社会科学院出版社. ISBN 7-80515649-2.
  21. 21,0 21,1 天津碱厂志编纂委员会. 天津碱厂志. 天津.
  22. 南开大学校长办公室 (1995-07). 日军毁掠南开暴行录. 天津: 南开大学出版社.
  23. 周云 (2012 թ․ հուլիսի 28). «1939年的天津水灾». 温州商报.
  24. 周萌、陈国忠 (2012 թ․ մարտի 20). «跌宕起伏的华北大决战——简论平津战役». 福建党史月刊 (2012年06期).
  25. «第99期:海河危情--1963年天津大水纪实». 搜狐 (չինարեն). 《假日100天》. 2003 թ․ հուլիսի 15. Արխիվացված օրիգինալից 2003 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 24-ին.
  26. «河北党史百年百事(53)|1963年河北抗洪». 河北新闻网 (չինարեն). 河北省委党史研究室、省档案馆、河北日报社. 2021 թ․ մայիսի 31. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 24-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 24-ին.
  27. 陈雨亭,胡振京,王慧霞 (2009年). «建国以来天津基础教育发展研究». 天津市教科院学报 (5).
  28. 南开大学校史编写组 (1989-10). 南开大学校史. 天津: 南开大学出版社.
  29. 胡学常 (2008 թ․ փետրվարի 4). «南开大学红卫兵与"六十一人案"». 百年潮 (2008年第2期).
  30. 罗骏 (2009 թ․ սեպտեմբերի 18). «中国第二条地铁是这样建成的». 天津日报.
  31. 31,0 31,1 关于将河北省蓟县等5个县划归天津市的批复. 中华人民共和国国务院. 1973 թ․ հուլիսի 7.
  32. 南开大学校史研究室 (2015年). 南开大学校史宣讲提纲. 天津: 南开大学.
  33. 董少东 (2010 թ․ սեպտեմբերի 1). «密云水库今天50岁». 北京日报.
  34. 孙洪磊 (2008 թ․ նոյեմբերի 24). «引滦入津:改变一座城市命运的水利工程». 新华社.
  35. 何仕光 (2001-09). «实施天津市工业战略东移要处理好五个关系». 天津经济 (09).
  36. «天津滨海新区开发开放 列入"十一五"规划建议». 今晚报. 2005 թ․ հոկտեմբերի 19.
  37. 郭少峰 (2006 թ․ օգոստոսի 8). «天津定位为北方经济中心 北京谋求宜居城市». 新京报.
  38. 王力,黄育华主编 (2011.10). 中国金融中心发展报告 2010-2011. 北京:社会科学文献出版社. էջ 85. ISBN 978-7-5097-2728-7.
  39. 张伟 (2008). «京津城际铁路概况». 历铁路建筑 (2008(z1)).
  40. 张占斌,周跃辉著 (2015.11). 中国经济大布局. 北京联合出版公司. էջեր 155. ISBN 978-7-5502-6388-8.
  41. «南水北调中线今日正式通水 覆盖京津冀豫6000万人». 人民网. 2014 թ․ դեկտեմբերի 12. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունիսի 14-ին.
  42. 周勇,葛沪飞著 (2015.12). 苏南国家自主创新示范区创新指数分析及其产业发展研究. 南京:东南大学出版社. էջ 104. ISBN 7-5641-6248-1.
  43. «天津港爆炸事故抢险救援直击:与火情赛跑 向核心进击». 新华网. 2015 թ․ օգոստոսի 15. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ օգոստոսի 17-ին. Վերցված է 2015 թ․ օգոստոսի 15-ին.
  44. «李鸿忠 简历». 人民网地方领导资料库. Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ հունիսի 5-ին. Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 5-ին.
  45. «段春华 简历». 人民网地方领导资料库. Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ ապրիլի 19-ին. Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 5-ին.
  46. «张工 简历». 人民网地方领导资料库. Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ մայիսի 31-ին. Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 5-ին.
  47. «盛茂林 简历». 人民网地方领导资料库. Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ մայիսի 15-ին. Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 5-ին.
  48. 中央纪委监察部 (2014 թ․ հուլիսի 9). «中央第五巡视组向天津市反馈巡视情况». 人民网. 中纪委监察部网站. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ սեպտեմբերի 29-ին. Վերցված է 2015 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  49. 中央纪委监察部网站 (2016 թ․ հոկտեմբերի 12). «中央第三巡视组向天津市委反馈巡视"回头看"情况». 网易. 中央纪委监察部网站. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ մարտի 5-ին. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 5-ին.
  50. 50,0 50,1 龚相娟 (2017 թ․ հուլիսի 30). «中央第一环保督察组向天津市反馈督察情况». 人民日报.
  51. «中华人民共和国二〇〇九年县级以上行政区划变更情况». 中华人民共和国民政部. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ օգոստոսի 3-ին. Վերցված է 2017 թ․ օգոստոսի 3-ին.
  52. «天津撤销蓟县设立蓟州区 成第3个没有县直辖市». 北京晨报. 2016 թ․ հուլիսի 30.
  53. «中华人民共和国县以上行政区划代码». 中华人民共和国民政部. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ ապրիլի 2-ին. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 12-ին.
  54. «天津市2020年第七次全国人口普查主要数据公报(第2号)». 天津市统计局. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ սեպտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 21-ին.
  55. 中华人民共和国民政部 (2014 թ․ օգոստոս). 《中国民政统计年鉴2014》. 中国统计出版社. ISBN 978-7-5037-7130-9.
  56. «中华人民共和国2022年行政区划统计表». 中华人民共和国民政部. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ սեպտեմբերի 22-ին. Վերցված է 2023 թ․ սեպտեմբերի 22-ին.
  57. 中国社科院法学研究所 (2015 թ․ մարտի 18). 中国社科院法制蓝皮书. 北京: 社科文献出版社.
  58. «天津大火后续风波显政府公信力不足». 环球时报. 2012 թ․ հուլիսի 7.
  59. 单仁平 (2013 թ․ մայիսի 15). «110报警指示牌竟为"专科医院"指路 公共设施岂可唯利是"途"!». 新华网. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ հուլիսի 28-ին. Վերցված է 2013 թ․ մայիսի 15-ին.
  60. 国家行政学院电子政务研究中心. 2016中国城市电子政务发展水平调查报告.
  61. 孙晓兵 (2006 թ․ սեպտեմբերի 12). «有腐败现象,岂能没有腐败官员». 人民法院报.
  62. 胡然 (2007 թ․ հուլիսի 23). «天津市人民检察院原检察长李宝金一审被判死缓». 天津日报.
  63. 中纪委监察部. «天津市政协副主席武长顺接受组织调查». 中纪委监察部网站. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ սեպտեմբերի 23-ին. Վերցված է 2015 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  64. «天津检察机关依法决定对马白玉立案侦查». 最高人民检察院. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ օգոստոսի 11-ին. Վերցված է 2014 թ․ հուլիսի 28-ին.
  65. 中纪委监察部. «天津市物产集团原党委书记刘地生等2人被调查». 中纪委监察部网站. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 9-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունիսի 24-ին.
  66. «天津市长黄兴国涉嫌严重违纪接受组织调查». 新浪网. 2016 թ․ սեպտեմբերի 10. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ սեպտեմբերի 11-ին. Վերցված է 2016 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  67. 最高人民检察院 (2015 թ․ օգոստոսի 27). «检察机关依法对天津港"8·12"特别重大火灾爆炸事故有关责任人立案侦查». 最高人民检察院. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ սեպտեմբերի 21-ին. Վերցված է 2016 թ․ սեպտեմբերի 20-ին.
  68. 天津市人民政府新闻办公室编 (2016-04). 天津概览. 五洲传播出版社. էջ 16. ISBN 978-7-5085-3267-7.
  69. 徐进勇 (2013-05). «2000-2012年中国北方海岸线时空变化分析». 地理学报. 63.
  70. 70,0 70,1 70,2 70,3 70,4 70,5 仲小敏、李兆江 (2011). 天津地理. 北京师范大学出版社. ISBN 9787303122356.
  71. «天津景点:蓟县国家地质公园». 中国国家地理杂志. 2005 թ․ հունիսի 23.
  72. 天津地方志,水利志,2010年10月22日查阅
  73. 夏秀丽 (2013-04). «长芦盐业研究综述». 历史档案 (04).
  74. 王媛,徐利淼 (2003-01). «天津水资源承载力与经济协调发展研究». 天津师范大学学报(自然科学版).
  75. 王莉莉、王跃思等 (2011-07). «天津滨海新区秋冬季大气污染特征分析». 环境污染及其防治. 7.
  76. 吴振玲、 周梁丹、 解以扬、孟冬梅、孙玫玲 (2008). «采暖期间区域气象条件与天津大气污染概率关系». 气象科技.
  77. 陈松蹊等,空气质量评估报告(四)——京津冀2013-2016年区域污染状况评估,2017-08-07
  78. 何永丽 (2019 թ․ մարտի 11). «梁永岑委员:取消"汽运煤",天津港如何应对?». 中国煤炭报.
  79. 孙丽朝 (2019 թ․ ապրիլի 26). «禁汽运煤两年 天津港影响几何?». 财新网. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ հուլիսի 1-ին. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 14-ին.
  80. «Experience Template» CMA台站气候标准值(1991-2020) (չինարեն). China Meteorological Administration. Վերցված է 2023 թ․ ապրիլի 11-ին.
  81. 中国气象局 国家气象信息中心 (պարզեցված չինարեն). China Meteorological Administration. 2011 թ․ հունիս. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հուլիսի 10-ին. Վերցված է 2010 թ․ նոյեմբերի 20-ին.
  82. «Index» 中国气象数据网 – WeatherBk Data. China Meteorological Administration. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2018 թ․ նոյեմբերի 9-ին.
  83. 康华 (2009 թ․ հունիսի 24). «天津拓展未来发展空间». 经济日报.
  84. 林希著 (2014.10). 其实你不懂天津人 珍藏版. 天津:天津人民出版社. էջ 175. ISBN 978-7-201-08876-1.
  85. 天津年鉴社编 (2006.10). 天津年鉴 2006 总第21卷. 天津年鉴社. էջ 108.
  86. 天津市人民政府、天津市规划局 (2009 թ․ սեպտեմբերի 3). «《天津市空间发展战略》征求意见稿». 天津市人民政府.
  87. 天津市规划局 (2009 թ․ հուլիսի 13). 天津市中心城区“一主两副”规划. 天津市人民政府.
  88. «文化中心及周边与小白楼核心区共组城市主中心». 天津日报. 2012 թ․ հունիսի 20.
  89. 89,0 89,1 刘功业. 第三极:天津滨海新区发展纪事. 天津: 天津人民出版社. ISBN 9787201061603.
  90. 孙洪磊、毛振华 (2015 թ․ ապրիլի 21). «天津自由贸易试验区正式挂牌运行». 新华网. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ օգոստոսի 5-ին. Վերցված է 2015 թ․ ապրիլի 22-ին.
  91. 郭长久、孙华起、杨族耀 (2009). 五大道故事. 百花文艺出版社.
  92. 肖煜、申玉珍、蔡建国、史延兵 (2009). «五大道风貌保护区规划探讨». 城市规划和科学发展——2009中国城市规划年会论文集.
  93. 93,0 93,1 天津市文物局 黄永刚 (2016 թ․ հուլիսի 1). 天津市全国重点文物保护单位概览(第一批至第七批). 文物出版社. ISBN 9787501044184.
  94. «336.9米津塔14日封顶 天津"第一高楼"诞生». 每日新报. 2010 թ․ հունվարի 14.
  95. «盘点天津第一高楼的变迁:高银金融117大厦597米». 今晚报. 2012 թ․ օգոստոսի 9.
  96. «会师金汤桥». 天津广播网. 2007 թ․ օգոստոսի 6. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 12-ին. Վերցված է 2012 թ․ սեպտեմբերի 8-ին.
  97. «天津的桥». 北方网. 2010 թ․ օգոստոսի 5. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 13-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունիսի 22-ին.
  98. 梁素梅 (2009 թ․ սեպտեմբերի 18). «承载历史开启未来 海河上的桥更是灵动风景». 天津日报.
  99. 王晓阳 (2014 թ․ մարտի 13). «天津的未来:经济中心如何成为名副其实». 瞭望东方周刊.
  100. 天津河北人才被空吸 本地发展缓慢世界罕见 Արխիվացված 2014-08-08 Wayback Machine,搜狐网,2010年8月20日
  101. 戴宏伟 (2006-11). «"北方经济中心"的定位是"大天津"». 环渤海经济瞭望.
  102. 金城 (2007 թ․ նոյեմբերի 22). «专家称天津无法逾越北京成经济增长第三极龙头». 21世纪经济报道.
  103. «知情人士称,天津物产集团向贷款银行寻求贷款展期». 界面新闻. 2019 թ․ ապրիլի 3. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ ապրիլի 4-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 4-ին.
  104. 104,0 104,1 104,2 «2018年天津市国民经济和社会发展统计公报». 天津市统计局、国家统计局天津调查总队. 2019 թ․ մարտի 11. Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ մարտի 9-ին. Վերցված է 2019 թ․ հունիսի 23-ին.
  105. 庄彧 (2020 թ․ հունվարի 29). «2019年天津GDP达14104.28亿元 同比增长4.8%». 中国经济网. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ փետրվարի 18-ին. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 5-ին.
  106. 天津市统计年鉴2018年. 中国统计出版社. ISBN 9787503774713. {{cite book}}: Cite uses deprecated parameter |authors= (օգնություն)
  107. 李瑾、黄学群、孙国兴、陈丽娜 (2008-01). «天津沿海都市型现代农业发展对策研究». 中国农业资源与区划 (2008年01期).
  108. 来新夏主编 (2013-09). 天津历史与文化. 天津: 天津大学出版社. էջ 112. ISBN 9787561847589.
  109. 张京成编 (2012-03). 创意书系 中国创意产业发展报告 2012. 北京: 中国经济出版社. էջ 64. ISBN 978-7-5136-1490-0.
  110. 《中国城市发展全书》编委会编 (2004-08). 中国城市发展全书 上. 北京: 中国统计出版社. էջ 11. ISBN 7-5037-4061-2.
  111. 冯奎主编 (2016-07). 中国新城新区发展报告 2016版. 企业管理出版社. էջ 51. ISBN 978-7-5164-1307-4.
  112. 李雄藩主编;王永平等编写 (1986-06). 新中国第一志. 郑州: 河南人民出版社. էջ 130.
  113. 空客A320天津总装线首架飞机明年8月组装 Արխիվացված 2017-07-20 Wayback Machine,新浪网,2010-8-8查阅
  114. 戴相龙称空客A320天津总装线年底竣工 Արխիվացված 2011-11-08 Wayback Machine,新浪网,2010-8-5查阅
  115. «天津成为全国唯一兼有航空与航天两大产业的城市». 新华网. 2010 թ․ հուլիսի 30. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 22-ին. Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 29-ին.
  116. «天津崛起昭示中国经济后劲仍足». 路透社. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ նոյեմբերի 9-ին. Վերցված է 2012 թ․ նոյեմբերի 6-ին.
  117. Neil Gough (2016 թ․ ապրիլի 17). «中国屡现企业违约,银行业面临坏账困局». 纽约时报.
  118. 米哲 (2021 թ․ օգոստոսի 2). «廖国勋赴康希诺生物股份公司调研座谈». 天津日报. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ օգոստոսի 3-ին. Վերցված է 2021 թ․ օգոստոսի 3-ին.
  119. «空客将在天津建设第二条生产线». 新华网. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ մայիսի 13-ին. Վերցված է 2023 թ․ ապրիլի 9-ին.
  120. «空客在津建设A320系列飞机第二条总装线_天津新闻». 天津政务网. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ ապրիլի 9-ին. Վերցված է 2023 թ․ ապրիլի 9-ին.
  121. «天津认定113家"津门老字号"创建历史均超50年». 新华网. 2009 թ․ հունիսի 21. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ օգոստոսի 6-ին. Վերցված է 2017 թ․ օգոստոսի 6-ին.
  122. 苏少 (2017 թ․ օգոստոսի 14). «中国没有真正的便利店,只有小卖部». Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ հոկտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2017 թ․ հոկտեմբերի 3-ին.
  123. 雨诗 (2016 թ․ հունիսի 3). «中国第一家票号:日升昌票号». 山西日报.
  124. 苏莉鹏 (2015 թ․ սեպտեմբերի 8). «说不尽的官银号,转不够的东北角». 城市快报.
  125. 李运英 (2010 թ․ փետրվարի 2). «1949年天津市证券交易所成立始末». 金融经济.
  126. 杨津 (2015). «天津金融业发展进程梳理». 经济研究导刊 (10): 88.
  127. 张卫华 (2007-02). «天津"金融梦"的理想与现实 正由激情走向理性». 经济.
  128. 宋承国 (2010 թ․ մարտի 1). «中国期货市场的历史与发展研究». 苏州大学.
  129. 越石 (2008). «政策助推天津金融发展». 国际融资 (7): 33–35.
  130. 国务院办公厅,国务院办公厅关于清理整顿各类交易场所的实施意见(国办发〔2012〕37号),2012-07-12
  131. 梁永建 (2013 թ․ հունիսի 24). «"PE天堂"一地鸡毛 天津私募基金乱象». 南方都市报.
  132. 周凤兰 (2004-01). «渤海银行的设立意义与运作模式». 华北金融.
  133. 苏杰 (2013 թ․ հունվարի 13). «天津经济技术开发区:"十五连冠"的背后». 人民日报.
  134. «天津滨海-中关村科技园揭牌,系首个跨省市全面改革试验区». 澎湃新闻. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ նոյեմբերի 27-ին. Վերցված է 2016 թ․ նոյեմբերի 26-ին.
  135. 于春沣 米哲 (2022 թ․ դեկտեմբերի 30). «市委经济工作会议召开». 天津日报.
  136. 张宜雷 (2008 թ․ նոյեմբերի 15). «天津近代文化的双重性与西方文化的影响». 天津大学学报(社会科学版) (2008年06期).
  137. 陈克 (2008 թ․ նոյեմբերի 15). «关于天津文化的理论思考». 理论与现代化 (2003年第6期).
  138. «南开大学天津学研究中心成立 挂靠我院». 南开大学文学院. 2015 թ․ հունիսի 8. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 22-ին. Վերցված է 2015 թ․ օգոստոսի 23-ին.
  139. «天津"曲艺之乡"». 北方网. 2009 թ․ փետրվարի 15. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2011 թ․ նոյեմբերի 6-ին.
  140. 《天津地方志》之《天津通志:民俗志》,天津市地方志编修委员会办公室,2007年
  141. 金永伟主编 (2010.04). 天津市第一批非物质文化遗产名录图典. 天津:天津杨柳青画社. էջեր 3–4. ISBN 978-7-80738-558-5.
  142. 《北京文化艺术年鉴》编辑部主编 (2008.01). 北京文化艺术年鉴 2007. 北京:方志出版社. էջ 96. ISBN 7-80238-263-7.
  143. 李维民主编 (2006.11). 中国人物年鉴 2006 总第18卷. 中国人物年鉴社. էջ 303.
  144. 蒲娇著 (2016.01). 民间庙会稳态性研究 以天津皇会为例. 北京:中国文史出版社. էջ 107. ISBN 978-7-5034-6940-4.
  145. 刘嵩昆 (1998). 《梨园轶闻》:四大皇后. 北京燕山出版社.
  146. 京剧:天津最有代表性的剧种 Արխիվացված 2009-04-14 Wayback Machine,北方网,2010-8-5查阅
  147. 中国大戏院 Արխիվացված 2010-07-18 Wayback Machine,天津文化信息网,2010-8-8查阅
  148. 吕超 (2008). «"天国咽喉"——论天津近代文化中的外来因素». 近代文化史.
  149. «走进天津:北方话剧的摇篮». 天津日报. 2007 թ․ հոկտեմբերի 20.
  150. 赵大民 (2009 թ․ հոկտեմբերի 11). «天津:中国话剧的摇篮». 天津日报.
  151. 黄德泉 (2008年7月). «亚西亚中国活动影戏之真相». 当代电影.
  152. 阮久盼 (2014). «京津地区的早期电影传播、产业及生态研究(1896-1931)». 中国艺术研究院硕士论文数据库.
  153. 靳学东 (2008 թ․ դեկտեմբերի 19). «"原汁原味"的西洋乐宴——近代西方小提琴家的天津之旅». 天津日报.
  154. 王文英,《文史杂志》:《弘一法师的音乐历程》,2007年第5期
  155. 严敏 (1988). «苏聪——获奥斯卡奖的第一位中国人». 音乐爱好者 (4).
  156. «第二国歌《歌唱祖国》的幕后故事». 晚霞. 第10期. 2013.
  157. 伦兵 (2017 թ․ հուլիսի 3). «美国茱莉亚学院 天津将建立分院». 北京青年报.
  158. 林霆 (2008). «天津小说三十年的文学史观察». 小说评论. 第4期.
  159. 滕云,《五十年天津文学一瞥》,1999-9-27发表
  160. 谢冕,李矗主编 (2009.05). 中国文学之最. 北京:中国广播电视出版社. էջ 697. ISBN 978-7-5043-5803-5.
  161. 苏莉鹏、侯力铭 (2015 թ․ նոյեմբերի 23). «跨越三个世纪,两代书法家的甲骨文情结». 城市快报.
  162. «天津"非物质文化遗产"话题引人关注». 人民网. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 19-ին. Վերցված է 2013 թ․ օգոստոսի 16-ին.
  163. 刘树杞 (1997-03). «"泥人张"彩塑的美学价值». 文艺研究 (1997年03期).
  164. 164,0 164,1 王薇,近代天津租界报刊的产生及影响,新闻知识,2006年第04期
  165. «运营传媒 追求极致——记天津日报报业集团社长兼总编辑张建星». 清华大学经济管理学院网站. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 8-ին. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 5-ին.
  166. «天津广播电视台天津广播电视传媒集团有限公司成立 张高丽揭牌». 天津日报. 2011 թ․ դեկտեմբերի 26.
  167. 汤嘉琛 (2015 թ․ օգոստոսի 13). «塘沽大爆炸,天津依然是座没有新闻的城市». 新浪网. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ մարտի 5-ին. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 5-ին.
  168. «天津海河传媒中心改革细节披露:内设机构削减60个». Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ հուլիսի 31-ին. Վերցված է 2019 թ․ օգոստոսի 1-ին.
  169. «中国第一西餐品牌的争议史». 新周刊. 2010 թ․ օգոստոսի 16. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ փետրվարի 16-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 21-ին. «正式开张是在1907年年初»
  170. «天津小吃缺乏推广如今踪影难觅 百种传统小吃面临失传». 渤海早报. 2008 թ․ սեպտեմբերի 24.
  171. «六万淮军脱下戎装变成天津人». 每日新报. 2005 թ․ սեպտեմբերի 20.
  172. 天津市统计局 (2016 թ․ ապրիլի 28). «2015年天津市人口主要数据公报». 天津日报.
  173. 魏彧、米哲 (2016 թ․ մարտի 22). «黄兴国:建立城乡统一户口登记制度 服务均等化». 天津日报.
  174. «第七次全国人口普查公报(第三号)——地区人口情况». 国家统计局. 2021 թ․ մայիսի 11. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 12-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 11-ին.
  175. «统计公报_天津市统计局». stats.tj.gov.cn. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ օգոստոսի 19-ին. Վերցված է 2023 թ․ օգոստոսի 12-ին.
  176. 李世瑜、韩根东.《略论天津方言岛》.天津师大学报.1991年第2期.
  177. 王临惠、蒋宗霞、唐爱华.《关于天津方言语音演变的几个问题的讨论——兼论天津方言的源流关系》.语文研究.2009年第3期.
  178. 《天津地方志》之《天津通志·基础教育志》,天津市地方志编修委员会办公室,2007年
  179. 百年教育思想与人物/天津大学北洋大学校史研究丛书. 天津大学出版社. 2010 թ․ սեպտեմբերի 1. ISBN 9787561830710. {{cite book}}: Cite uses deprecated parameter |authors= (օգնություն)
  180. 张华、刘冬菊 (2009). «天津高等教育60年(1949-2009)». 天津市教科院学报 (5): 17–23.
  181. 国家统计局,科学技术部,财政部 (2019 թ․ օգոստոսի 30). 2018年全国科技经费投入统计公报. 北京. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ հունվարի 17-ին. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 19-ին.
  182. 区科技局. «脑机交互与人机共融海河实验室正式获批落户新区». 天津市滨海新区人民政府门户网. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ հունվարի 20-ին. Վերցված է 2023 թ․ հունվարի 20-ին.
  183. 《天津地方志》之《天津通志:体育志》,天津市地方志编修委员会办公室,2007年
  184. 古维秋、刘晖 (2009 թ․ ապրիլի 20). «关于"奥运三问"真伪的辨析». 成都体育学院学报 (2009(4)).
  185. «汇森女足面临解散». 北京晚报. 2017 թ․ դեկտեմբերի 23.
  186. «天津女排追平10年前传奇纪录 9年8冠无愧金牌之师». 新浪体育. 2011 թ․ ապրիլի 3. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 14-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունիսի 24-ին.
  187. 天津的民族宗教 Արխիվացված 2011-02-28 Wayback Machine,华夏经纬网,2010-8-8查阅
  188. 中国近代天津百个历史第一—医学 Արխիվացված 2009-02-20 Wayback Machine,北方网,2010-8-8查阅
  189. 韦承金 (2016 թ․ օգոստոսի 4). «南开大学附属医院揭牌成立». 南开大学新闻网. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 8-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 26-ին.
  190. 周路 (1998). «论天津社会治安综合治理的机制». 理论与现代化 (1).
  191. 赵荣君 (2013 թ․ նոյեմբերի 13). «天津安全感满意度调查:市民社会安全感达96.03%». 天津日报.
  192. 王赫岩 (2017 թ․ հունվարի 7). «2016年市公安局破案率实现三个100%». 今晚报.
  193. 李东,张恩杰,王荣辉 (2017 թ․ օգոստոսի 7). «探访天津静海传销村:传销青年没钱买菜偷买馒头». 法制晚报.
  194. «天津港:再上新台阶通达全球500港口». 天津日报. 2009 թ․ հոկտեմբերի 9.
  195. 孙刚 (2010 թ․ հունիսի 26). «天津国际邮轮母港正式开港». 天津日报.
  196. 陈禹铭 (2015 թ․ օգոստոսի 14). «天津滨海爆炸地点3公里内超11处住宅区». 新京报.
  197. 万红、吴迪 (2015 թ․ հոկտեմբերի 16). «天津机场升级"双向两车道" 提升起降航班能力». 天津日报.
  198. «京津冀地区"港、产、城"一体化发展对策研究». 中国民用航空 (8). 2014. {{cite journal}}: Cite uses deprecated parameter |authors= (օգնություն)
  199. «抢占航空航天产业制高点 增创滨海发展新优势». 北方经济时报. 2009 թ․ ապրիլի 20.
  200. «天津机场获年旅客吞吐量500-1500万级最佳机场第二名和亚太区最佳机场第三名». 新华网. 2016 թ․ մարտի 2. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 6-ին. Վերցված է 2016 թ․ մարտի 5-ին. {{cite news}}: Cite uses deprecated parameter |authors= (օգնություն)
  201. 周程程 (2017 թ․ մայիսի 4). «雄安新区"满月"国土部门送大礼». 每日经济新闻.
  202. 丁佳文 (2016 թ․ հունիսի 8). «博物馆如何拓展公众交流维度». 天津日报.
  203. 李宁 (2016 թ․ սեպտեմբերի 19). «天津城的道路名都是怎么起的». 城市快报.
  204. «7月1日起中环线内禁摩». 新闻中心_新浪网. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ օգոստոսի 11-ին. Վերցված է 2019 թ․ օգոստոսի 18-ին.
  205. 佚名 (2004 թ․ մարտի 10). «中国第一条城市公交线路始自天津». 今晚报.
  206. 追忆“老地铁” Արխիվացված 2013-06-13 Wayback Machine,北方网,2010-8-5查阅
  207. «全国首例导轨电车项目在天津试运营». 城市轨道交通研究 (5). 2007.
  208. «天津客管办:禁止车辆非法运营 查处8辆"专车"». 2015 թ․ մայիսի 19. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 17-ին. Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 30-ին.
  209. 《天津地方志》之《天津概览:自然景观》,天津市地方志编修委员会办公室,2007年
  210. 《天津地方志》之《天津概览:人文景观》,天津市地方志编修委员会办公室,2007年
  211. «"中国历史文化名镇"千年古镇杨柳青命名揭牌». 中国网. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ փետրվարի 2-ին. Վերցված է 2014 թ․ հունիսի 23-ին.
  212. «夏季达沃斯外籍嘉宾夜游海河直呼"天津真美"». 北方网. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2014 թ․ հունիսի 23-ին.
  213. 欧飒. «《时代》周刊发布2018年世界百佳胜地榜单». 新华网. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ հունիսի 22-ին. Վերցված է 2019 թ․ հունիսի 22-ին.
  214. 陈卓、郭辉 (2018 թ․ մայիսի 15). «天津早期公立博物馆建设转型初探». 中国博物馆 (2018年02期).
  215. 宋柯欣 (2018 թ․ հունիսի 12). «天津博物馆:从官营陈列所到近代博物馆». 中国文物报.
  216. «从北疆博物院到天津自然博物馆». 化石 (2017年08期). 2017 թ․ օգոստոսի 20.
  217. 王宏、鸣岐 (1998 թ․ մարտի 5). «为了世代的缅怀——记周恩来邓颖超纪念馆落成». 党建.
  218. 纪玉戟 (2017 թ․ փետրվարի 20). «寻找设计的起点——中国国家海洋博物馆». 建筑技艺 (2017年02期).
  219. 郭晓莹 (2008 թ․ դեկտեմբերի 30). «天津城市公园将分批逐步实现向社会免费开放». 每日新报.
  220. 张雅卓 (2017 թ․ նոյեմբերի 15). «以河流为载体的带状郊野公园设计方法研究——以天津市武清区北运河郊野公园为例». 天津大学学报(社会科学版) (2017年06期).
  221. 于强 (2014 թ․ հունվարի 26). «天津市16个郊野公园纳入生态用地保护红线范围». 渤海早报.
  222. 王昊 (2017 թ․ հուլիսի 14). «63公里城市灯光网络将亮相 月底能观赏绚丽夜景». 城市快报.
  223. 刘长海 (2016 թ․ հունվարի 26). «中国·埃及苏伊士经贸合作区 总投资约2.3亿美元». 渤海早报.
  224. 程铭劼 (2015 թ․ հունիսի 8). «天津过境72小时免签政策今起实施». 北京商报.
  225. 赵晖 (2018 թ․ մարտի 23). «"旁遮普天津技术大学"正式建校». 天津日报.
  226. «国际航空航天贸易展洽会在天津举行». 搜狐财经. 2009 թ․ ապրիլի 22. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ հուլիսի 28-ին. Վերցված է 2013 թ․ մայիսի 13-ին.
  227. «打造高水平对外开放新平台 国家会展中心(天津)一期展馆将建成使用». 人民网. 2021 թ․ հունիսի 20. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունիսի 20-ին. Վերցված է 2021 թ․ հունիսի 25-ին.
  228. 魏彧、韩雯 (2013 թ․ օգոստոսի 6). «天津市神户市缔结友城关系40周年». 天津日报.
  229. 李正中,赵黎,《近代天津名人故居》,天津人民出版社
  230. 《耀华中学校友录》,天津耀华中学校友会,2007年
  231. 《中国青年报》:《清华“永远的校长”梅贻琦》,2004-6-24发表
  232. 《新京报》:《余英时:除了获奖其他都没有改变》,2007-1-5发表
  233. 仇宇浩 (2016 թ․ օգոստոսի 22). «在耀华写周记开启作家路 评选中力压斯蒂芬·金 摘雨果奖的郝景芳是天津姑娘». 每日新报.
  234. 陈宝辉 (2011 թ․ փետրվարի 5). «冯巩:我以天津人为自豪». 天津日报.
  235. «天津耀华中学85周年华诞 歌唱家蒋大为母校献艺». 今晚报. 2012 թ․ հոկտեմբերի 22.
  236. 裴艳 (2003 թ․ ապրիլի 17). «故人相见刘欢泪涟涟». 每日新报.
  237. «"蛙王"穆祥雄». 天津日报. 2006 թ․ օգոստոսի 31.
  238. 梁斌 (2013 թ․ մարտի 11). «昔日吊环王十二运当裁判 董震用心回报天津体操». 球迷.

Արտաքին հղումներ խմբագրել

Հիմնական նյութեր խմբագրել


Քարտեզներ և արբանյակային լուսանկարներ խմբագրել