Վուլկան (լատին․՝ Vulcanus), հին հռոմեական դարբնության և կրակի աստված։ Վուլկանի պաշտամունքը ուղեկցվել է մարդկային զոհաբերություններով։ Վուլկանը Յուպիտերի և Յունոնայի որդին էր։ Նրա կանանցից էին Մայան և Վեներան։ Վուլկանն էր պատրաստում աստվածների ու հերոսների զրահները։ Նրա դարբնոցը գտնվում էր Էտնա հրաբուխի մեջ։ Իրեն օգնական ստեղծել է ոսկե կանանց։

Վուլկան
Տեսակհռոմեական դիցարանի աստվածություն և աստված
Դիցաբանությունհին հռոմեական կրոն և Հռոմեական դիցաբանություն
Սեռարական
Երևի համընկնում էՀեփեստոս[1] և Vulcan?
ՀայրՅուպիտեր
ՄայրՅունոնա
ԱմուսինՎեներա
ԶավակներCaeculus?
 Vulcanus Վիքիպահեստում

Նա պատրաստել է Յուպիտերի կայծակները։ Ավանդության համաձայն Յուպիտերը նրան գցել է երկնքից։ Վուլկանը կոտրել է ոտքը և կաղացել։

Նույնացվել է հին հունական Հեփեստոսին։

Տես նաև խմբագրել

  • Վուլկանալիաներ - Վուլկանի պատվին անցկացվող տոնակատարություն
  • Վուլկանալ - Վուլկանի զոհասեղանը հռոմեական ֆորումում

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. Hughes J. Larousse Desk Reference EncyclopediaThe Book People, 1995. — P. 215.
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վուլկան» հոդվածին։