Վիքիպեդիա

Վլադիմիր Հարությունյան (ֆիզիկոս)

հայ ֆիզիկոս: Ֆիզիկամաթեմատիկական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր, ակադեմիկոս
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Վլադիմիր Հարությունյան (այլ կիրառումներ)

Վլադիմիր Միքայելի Հարությունյան (օգոստոսի 30, 1940(1940-08-30)[1], Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ - հոկտեմբերի 11, 2022(2022-10-11)[2], Երևան, Հայաստան), հայ ֆիզիկոս։ Ֆիզիկամաթեմատիկական գիտությունների դոկտոր (1979), պրոֆեսոր (1981), ՀՀ ԳԱԱ ակադեմիկոս (1996, թղթակից անդամ՝ 1990)[3]:

Վլադիմիր Հարությունյան
Ծնվել էօգոստոսի 30, 1940(1940-08-30)[1]
Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահացել էհոկտեմբերի 11, 2022(2022-10-11)[2] (82 տարեկան)
Երևան, Հայաստան
Քաղաքացիություն Հայաստան
Մասնագիտությունֆիզիկոս
Հաստատություն(ներ)Ռադիոֆիզիկայի և էլեկտրոնիկայի ինստիտուտ
Գործունեության ոլորտՌադիոֆիզիկա
Ալմա մատերԿիևի պոլիտեխնիկական ինստիտուտ
Կոչումպրոֆեսոր
Գիտական աստիճանֆիզիկամաթեմատիկական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր և ակադեմիկոս
Պարգևներ

Կենսագրություն խմբագրել

Վլադիմիր Հարությունյանը ծնվել է Երևանում։ 1964 թվականին ավարտել է Կիևի պոլիտեխնիկական ինստիտուտը, 1969 թվականին՝ Հայաստանի գիտությունների ակադեմիայի Էլեկտրոնիկայի և ռադիոֆիզիկայի ինստիտուտի ասպիրանտուրան։ 1965-1974 թվականներին եղել է ՀՀ ԳԱԱ Ռադիոֆիզիկայի և էլեկտրոնիկայի ինստիտուտի ինժեներ, գիտական աշխատող, ինստիտուտի գիտական քարտուղար, ավագ գիտական աշխատող, 1972-1974 թվականներին՝ կիսահաղորդչային սարքերի ֆիզիկայի լաբորատորիայի վարիչ, 1974 թվականից՝ ԵՊՀ կիսահաղորդիչների և դիէլեկտրոնների ամբիոնի վարիչ և դրան կից հիմնախնդիրների լաբորատորիայի գիտական ղեկավար, 2007 թվականից՝ Կիսահաղորդչային սարքերի և նանոտեխնալոգիաների կենտրոնի գիտական ղեկավար։

Աշխատանքները վերաբերում են կիսահաղորդիչների ֆիզիկայի և էլեկտրաքիմիային, կիսահաղորդչային սարքերի, միկրոէլեկտրոնիկայի, օպտոէլեկտրոնիկայի, արեգակնային էներգետիկայի բնագավառներին։ Ուսումնասիրել է անհավասարակշիռ երևույթները կիսահաղորդչային սարքերում, կիսահաղորդչային նյութերի ֆիզիկական և էլեկտորաքիմիական հատկությունները[4]։

Անդամակցություն խմբագրել

  • Ռուսաստանի բնական գիտությունների ակադեմիայի արտասահմանյան անդամ
  • Ֆրանսիական միջազգային ինժեներական և ֆրանսիական «Արարատ» Գիտությունների ակադեմիաների անդամ
  • Journal Alternative Energetics and Ecology ամսագրի գիտական խորհրդի անդամ
  • «Հայկական բանակ» ամսագրի գիտական խորհրդի անդամ
  • Նյու-Յորքի գիտությունների ակադեմիայի գործող անդամ

Պարգևներ խմբագրել

Երկեր խմբագրել

  • Ֆոտոընդունիչներ. անցյալը, ներկան, ապագան, Երևան, 1986 (համահեղինակ)։
  • Միկրոէլեկտրոնիկայի ֆիզիկական հիմունքներ։ Ուսումնական ձեռնարկ, Վլադիմիր Միքայելի Հարությունյան, Երևանի համալսարանի հրատարակչություն, 1995։
  • Կիսահաղորդչային սարքեր։ Երևան, Երևանի համալսարանի հրատարակչություն, 1996 (համահեղինակ)։
  • Գերբարձր հաճախականային կիսահաղորդչային էլեկտրոնիկայի հիմունքներ։ Ուսումնական ձեռնարկ, Երևանի պետական համալսարան, Երևան, ԵՊՀ հրատարակչություն, 2008 (համահեղինակ)[5]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ 1,0 1,1 http://am.hayazg.info/index.php?curid=10611
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 https://www.sci.am/newsview.php?id=590&arch=&langid=1
  3. ↑ «ՀՀ գիտությունների ազգային ակադեմիայի իսկական անդամներ». Վերցված է 2023 թ․ հունիսի 8-ին.
  4. ↑ «ՀՀ ԳԱԱ ակադեմիկոսների կենսամատենագիտություններ». Վերցված է 2023 թ․ հունիսի 8-ին.
  5. ↑ «ՀՀ ԳԱԱ հիմնարար գիտական գրադարանի էլ․ քարտարան- Վլադիմիր Հարությունյան». Վերցված է 2023 թ․ հունիսի 8-ին.
 Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վլադիմիր Հարությունյան (ֆիզիկոս)» հոդվածին։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Վլադիմիր_Հարությունյան_(ֆիզիկոս)&oldid=9299285» էջից