Սողդերեն

Սողդերեն, սողդերի լեզուն։ Պատկանում է հնդեվրոպական լեզվաընտանիքի հնդիրանական խմբի արևելքա-իրանական ենթախմբին։ Սողդերենը վկայված է մ․թ․ա․ 1-ին դարից-մ․ թ․ 19-րդ դար գլխավորապես կրոնական բովանդակությամբ հուշարձաններով, որոնք գտնվել են Միջին Ասիայի տարբեր վայրերում։ Կան բուդդայական, մանիքեական և քրիստոնեական տեքստերը։ Սողդերեը, միջին իրանական այլ լեզուների պես, բնորոշվում է հին իրանական թեքման նկատելի վերացումով և քերականական հարաբերությունների արտահայտման համադրական ձևերից վերլուծական ձևերի անցնելով։ Հնչյունաբանության մեջ նկատվում է ձայնեղ շփականների հետևողական շնչեղացում։ Սողդերենից սերել է յաղնոբերենը։

Սողդերեն
Տեսակ	լեզու, հին լեզու և մեռած լեզու
Ենթադաս	արևելաիրանական լեզուներ
Մասն է	միջին իրանական լեզուներ
Երկրներ	Սոգդիանա,  Չինաստան,  Ուզբեկական ԽՍՀ և  Տաջիկական ԽՍՀ
Խոսողների քանակ	0 մարդ
Գրերի համակարգ	Sogdian?, Syriac? և Manichaean?
IETF	sog
ԳՕՍՏ 7.75–97	сог 613
ISO 639-2	sog
ISO 639-3	sog
Sogdian language Վիքիպահեստում

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սողդերեն» հոդվածին։