Սիրակուզա (գավառ)
Սիրակուզա (իտալ.՝ Provincia di Siracusa), գավառ Իտալիայի Սիցիլիա ինքնավար մարզում։ Մայրաքաղաքը Սիրակուզան է, քաղաք, որը հիմնադրվել է 8-րդ դարում Կորինթոսից գաղթած հույների կողմից[1]։ Ունի 2109 քառ. կմ տարածք և 403,985 բնակչություն (2016 թվականի տվյալներով)։ Սիցիլիայի բնակչության 8%-ը ապրում են Սիրակուզայում։
 | |||
|---|---|---|---|
| |||
 | |||
| Երկիր |  Իտալիա | ||
| Կարգավիճակ | Իտալայի նախկին պրովինցիա | ||
| Մտնում է | Սիցիլիա | ||
| Վարչկենտրոն | Սիրակուզա | ||
| Տարածք | 2109 կմ² | ||
.svg) | |||
| Հիմնադրված է | 1865 թ. | ||
| Սահմանակցում է | Metropolitan City of Catania? և Ռագուզա | ||
| Ժամային գոտի | UTC+1 և UTC+2 | ||
| Հեռախոսային կոդ | 0931 և 095 | ||
| Փոստային ինդեքսներ | 96100 և 96010–96019 | ||
| Ավտոմոբիլային կոդ | SR | ||
| provincia.siracusa.it(իտալ.) | |||
Աշխարհագրություն և ժառանգություն խմբագրել
Սիրակուզա գավառը գտնվում է Իտալիայի հարավարևմտյան և Սիցիլիայի հարավարևելյան մասում։ Հյուսիսից և հյուսիս-արևմուտքից սահմանակից է Կատանիա գավառին, իսկ արևմուտքից՝ Ռագուզա գավառին, արևելքից ու հարավից՝ Հոնիականին և Միջերկրական ծովերին։ Զբաղեցնում է 2109 քառ.կմ տարածություն։ 2002 թվականին Նոտոյի, Պալացոլո Ակրեյդեի պատմական կենտրոնները և վեց այլ քաղաքներ Նոտոյի հովտում ընդգրկվել են ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի Համաշխարհային ժառանգության ցանկում պատմական, ճարտարապետական, գեղարվեստական և հնագիտական հետաքրքրության համար։ 1693 թվականին երկրաշարժի պատճառով ավերվում է Սիցիլիան, և վերոհիշյալ քաղաքներում լայնամասշտաբ վերակառուցում է իրակացվում, ինչի արդյունքում այսօր այդ քաղաքները հարուստ են բարոկկո ճարտարապետության նմուշներով[2]։ Սիրակուզայի մայրաքաղաքը կարևոր ճանապարհ է և երկաթուղային հանգույց։ Օրտիջա կղզու վրա է գտնվում Նեապոլիս պարկը, և այն կապված է ցամաքին երեք կամուրջներով[3]։ Կղզու վրա է գտնվում Մանիաչե ամրոցը, որը կառուցվել է Շվաբյան դարաշրջանում, և Դորիական Աթենա տաճարը, որը վերանորոգվել է նորմաների կողմից[3]։
Հիբլեյան լեռները գերիշխող լեռնաշղթան են գավառում, որոնք ձգվում են դեպի ափամերձ հատված։ Այստեղ սպիտակ ավազոտ լողափեր են, ժայռեր, ծոցեր և կղզյակներ[3]։ Հարավային ափը բաղկացած է բազմաթիվ պահպանվող տարածքներից։ Գավառում է գտնվում Սիցիլիայի ամենամեծ լիճը` Լագո դի Լենտինին, որը Եվրոպայի ամենամեծ արհեստական լիճն է[4]։ Նրանում բնակվում են շուրջ 150 տարբեր տեսակներ[5]։
Քաղաքներ խմբագրել
Կա 21 կոմունա (կամ մունիցիպալիտետ) Սիրակուզա գավառում։ 2005 թվականի տվյալներով ամենաբնակեցվածները եղել են`
| ISTAT Code | Կոմունա | Բնակչություն (2005) |
|---|---|---|
| 089001 | Աուգուստա | 33,768 |
| 089002 | Ավոլա | 31,650 |
| 089003 | Բուքերի | 2,244 |
| 089004 | Բուշեմի | 1,181 |
| 089005 | Կանիկատինի Բանի | 7,415 |
| 089006 | Կարլենտինի | 17,210 |
| 089007 | Կասարո | 865 |
| 089008 | Ֆերլա | 2,692 |
| 089009 | Ֆլորիդիա | 21,406 |
| 089010 | Ֆրանկոֆոնտե | 12,684 |
| 089011 | Լենտինի | 24,441 |
| 089012 | Մելիլի | 12,555 |
| 089013 | Նոտո | 23,346 |
| 089014 | Պաչինո | 21,508 |
| 089015 | Պալացոլո Ակրեյդե | 9,037 |
| 089016 | Ռոզոլինի | 20,927 |
| 089017 | Սիրակուզա | 123,332 |
| 089018 | Սոլարինո | 7,268 |
| 089019 | Սորտինո | 9,023 |
| 089020 | Պորտոպալո դի Կապո Պասերո | 3,617 |
| 089021 | Պրիոլո Գարգալո | 12,009 |
| Ընդամենը | 398,178 |
Պատկերասրահ խմբագրել
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Ring, Trudy; Salkin, Robert M.; Boda, Sharon La (1995). International Dictionary of Historic Places: Southern Europe. Taylor & Francis. էջ 674. ISBN 978-1-884964-02-2.
- ↑ «Late Baroque Towns of the Val di Noto (South-Eastern Sicily)». UNESCO. Վերցված է 2014 թ․ սեպտեմբերի 29-ին.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Syracuse». Italia.it. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ ապրիլի 22-ին. Վերցված է 2014 թ․ սեպտեմբերի 29-ին.
- ↑ Colt Hoare, Sir Richard (1819). A classical tour through Italy and Sicily. էջ 425.
- ↑ «Biviere di Lentini» (Italian). Siracusaturismo.net. Վերցված է 2014 թ․ սեպտեմբերի 29-ին.
{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
Արտաքին հղումներ խմբագրել
- Սիրակուզա գավառի պաշտոնական կայք
- Pictures, history, tourism, gastronomy, books, local products, local surnames, transportation in the province of Syracuse
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սիրակուզա (գավառ)» հոդվածին։ |