Ջեյմս Գրեգորի (մաթեմատիկոս)

Ջեյմս Գրեգորի,(անգլ.՝ James Gregory, 1638[1][2][3][…], Drumoak - 1675[1][2][3][…], Էդինբուրգ, Շոտլանդիայի թագավորություն[4][5]), շոտլանդացի մաթեմատիկոս և աստղագետ։ Վալլիսի և Բարոյի հետ միասին նա հանդիսանում է մաթեմատիկական անալիզի հիմնադիրներից մեկը։ Նյուտոնը Գրեգորիին բարձր է գնահատել և նրան դասել է իր ուսուցիչների և ներշնչողների շարքում։

Ջեյմս Գրեգորի
անգլ.՝ James Gregory
Դիմանկար
Ծնվել է1638[1][2][3][…]
ԾննդավայրDrumoak
Մահացել է1675[1][2][3][…]
Մահվան վայրԷդինբուրգ, Շոտլանդիայի թագավորություն[4][5]
Քաղաքացիություն Շոտլանդիայի թագավորություն
ԿրոնՇոտլանդիայի եկեղեցի
ԿրթությունՍենթ Էնդրյու համալսարան, Պադովայի համալսարան, Աբդերինի համալսարան, Աբերդենի քերականական դպրոց և Marischal College?
Ազդվել էHenry Briggs?
ԵրկերOptica Promota?[1]
Մասնագիտությունմաթեմատիկոս, աստղագետ, գյուտարար, համալսարանի դասախոս և գրող
ԱշխատավայրՍենթ Էնդրյու համալսարան և Էդինբուրգի համալսարան
Ծնողներհայր՝ Rev. John Gregorie?[6], մայր՝ Janet Anderson?[6]
Զբաղեցրած պաշտոններRegius Professor of Mathematics?
Պարգևներ և
մրցանակներ
ԱնդամությունԼոնդոնի թագավորական ընկերություն
 James Gregory (mathematician) Վիքիպահեստում

Կենսագրություն խմբագրել

Ջեյմս Գրեգորին ծնվել է շոտլանդական Դրամոուկ գյուղում (անգլ.՝ Drumoak, Աբերդինշիր), բողոքական քահանայի ընտանիքում։ Նրա մայրը պատկանում էր Անդերսոն տոհմին։ Սովորել է Աբերդինում, այնուհետև ավարտել է Սենտ-Էնդրյուս համալսարանը։ Հավանաբար, նրա մոտ մաթեմատիկայի հանդեպ հետաքրքրություն է առաջացրել իր քեռին՝ Ալեքսանդր Անդերսոնը, որը հանդիսանում էր Վիետի աշակերտը։

1664 թվականին Գրեգորին գնացել է Լոնդոն, որտեղ ծանոթացել է Հուկի, Կոլինսի և այլ նշանավոր գիտնականների հետ։ 1664-1668 թվականներին ճանապարհորդել է դեպի Իտալիա՝ միաժամանակ ընդլայնելով իր մաթեմատիկական մտահորիզոնը։ Այնտեղ նա ծանոթացել է Կավալիերիի անբաժանելիների մեթոդին և սկսել իր սեփական հետազոտությունները` անվերջ փոքրերի կիրառման ոլորտում։

Գրեգորիի ամենակարևոր մաթեմատիկական աշխատանքները սկսվել են 1667 թվականից։ Նա մաթեմատիկական անալիզի վերաբերյալ հոդված է պատրաստել և ուղարկել Հյույգենսին։ Նա չի պատասխանել, բայց իր ամսագրում հրապարակել է հոդվածի ակնարկը, որտեղ սխալ է հայտարարել որոշ արդյունքներ, իսկ ճիշտ արդյունքների հետ կապված՝ հայտարարել է, որ ինքը դրանք հայտնաբերել է ավելի վաղ, քան Գրեգորին։ Հետագայում Գրեգորին խուսափել է հրապարակել իր առավել ակնառու ձեռքբերումները, և դրանք հայտնաբերվել են միայն նրա մահից հետո։

Անգլիայում Գրեգորիի աշխատանքներն անմիջապես գնահատվել են։ Նա 1668 թվականին ընտրվել է Թագավորական ընկերության անդամ։ Ընկերության նախագահի խնդրանքով Չարլզ II թագավորը Սենտ-Էնդրյուս համալսարանում հիմնադրել է մաթեմատիկայի ամբիոն Գրեգորիի համար, ով այնտեղ սկսել է աշխատել 1668 թվականի վերջից։

1669 թվականին Գրեգորին ամուսնացել է այրի Մերի Ջեյմսոնի (անգլ.՝ Mary Jamesone) հետ, որն իր մոր հեռավոր ազգականուհին էր։ Նրանք ունեցել են որդի և երկու դուստր։

Գրեգորին վեց տարի աշխատել է Սենտ-Էնդրյուս համալսարանում։ 1674 թվականին տեղափոխվել է Էդինբուրգի համալսարան, սակայն մահացել է մեկ տարի անց։

 
Գրեգորիի հայելային աստղադիտակի նախագիծը

Գիտական գործունեություն խմբագրել

1663 թվականին 25-ամյա Գրեգորին ուշադրություն է գրավել՝ հրատարակելով «Optica Promota» գիրքը, որտեղ նա առաջին անգամ նկարագրել է հայելային աստղադիտակի կառուցվածքը։ Նա դիմել է լոնդոնյան արհեստավորներին՝ փորձելով պատվիրել սարքի արտադրությունը, սակայն հաջողության չի հասել։ Առաջին, գործնականում օգտագործելի ռեֆլեկտորը պատրաստել է Նյուտոնը, որն ունեցել է ավելի պարզ գործիքային միացում, քան Գրեգորիինը։ Այնուամենայնիվ, 10 տարի անց, Ռոբերտ Հուկին հաջողվել է կառուցել աստղադիտակ Գրեգորիի սխեմայի համաձայն։ Գրեգորիի գաղափարը մինչ այժմ օգտագործվում է[7]։ Նույն գրքում Գրեգորին առաջարկել է Երկրից մինչև Արևն ընկած հեռավորությունը չափելու նոր մեթոդ, որը շուտով հաջողությամբ օգտագործվել է Հալլեյի կողմից։

1667 թվականին, բնակվելով Պադովայում, Գրեգորին զբաղվել է մաթեմատիկական անալիզով։ Շատ շուտով նա սկսել է տիրապետել և ազատորեն գործողություններ կատարել նրանով, ինչը հետագայում կոչվել է «Թեյլորի շարք» (1671 թվական)։ Քոլինզին ուղղված նամակներում և իր «Vera Circuli et Hyperbolae Quadratura», «Geometriae pars universalis» և այլ աշխատություններում նա հրատարակել է բազմաթիվ վերլուծություններ անսահման շարքերի, այդ թվում նաև սինուսի, կոսինուսի, լոգարիթմի, եռանկյունաչափական ֆունկցիաների և հակադարձ եռանկյունաչափական ֆունկցիաների լոգարիթմների համար։ Մասնավորապես, նա հայտնաբերել է արկտանգենսի շարքի վերլուծությունը, որը երկու դար առաջ հայտնի էր հնդիկ մաթեմատիկոսներին։

 

որտեղ   Այս բանաձևը և դրա վերափոխությունները թույլ են տալիս բարձր ճշգրտությամբ հաշվարկել   թվի արժեքը։

Գրեգորին ցույց է տվել, թե ինչպես կարելի է կիրառել այդ վերլուծությունները՝ մակերեսներ և պտտական մարմինների ծավալներ գտնելու համար։ Անկախ Բարոյից՝ Գրեգորին ձևակերպել է վերլուծության հիմնական թեորեմը։

Գրեգորիի հայտնագործությունները մեծ տպավորություն են թողել երիտասարդ Նյուտոնի վրա, որը Գրեգորիին միշտ դասել է իր գաղափարական նախորդների շարքում։ Շարքի վերլուծությունը դարձել է Նյուտոնի հիմնական մեթոդը և նրա ստեղծած մաթեմատիկական անալիզի կարևոր բաղադրիչը։ Կենսագիրները ենթադրում են, որ Գրեգորին կարող էր նաև Նյուտոնին մղել այնպիսի վաղ հայտնագործությունների, ինչպիսիք են բինոմի ընդհանուր բանաձևը և ինտերպոլյացիայի բանաձևը[8]։ Գրեգորին առաջիններից մեկն էր, ով բարձր էր գնահատել Նյուտոնի գիտական հայտնագործությունների նշանակությունը (այդ ժամանակ դեռևս չհրապարակված) և իր ուսմունքի մեջ օգտագործել է Նյուտոնյան գաղափարները։

Գրեգորիի այլ գիտական նվաճումներից են.

  • Թվային ինտեգրման բանաձևի բացահայտում, որն այժմ կոչվում է «Սիմփսոնի բանաձև», չնայած որ Սիմփսոնը հրապարակել է այն 80 տարի անց (1743 թվական)։
  • Եռանկյունաչափական և հիպերբոլական ֆունկցիաների միջև փոխադարձ կապի ստացումը։
  • Դիֆրակցիոն ցանց, որի համար նա օգտագործել է թռչնի փետուր։
  • e և   թվերի հանրահաշվորեն անարտահայտելի լինելու ապացույցը։
  • Անվերջ փոքրերի նշանակումը o-ով, որն իր աշխատություններում ամրագրվել է Նյուտոնի կողմից։

Հիմնական աշխատանքներ խմբագրել

 
Vera circuli et hyperbolae quadratura
  • 1663 թվական - Օպտիկայի զարգացում (Optica promota)
  • 1667 թվական - Շրջանի և հիպերբոլայի քառակուսացում (Vera circuli et hyperbolae quadratura)
  • 1668 թվական - Երկրաչափական վարժություններ (Exercitationes geometricae)
  • 1668 թվական - Երկրաչափության ընդհանուր բաժին (Geometriae pars universalis)

Հիշատակ խմբագրել

Գիտնականի պատվին անվանակոչված.

Գրականություն խմբագրել

  • Боголюбов А. Н. Грегори Джеймс // Математики. Механики. Биографический справочник. — Киев: Наукова думка, 1983. — 639 с.
  • Вилейтнер Г. История математики от Декарта до середины XIX столетия. — М.: ГИФМЛ, 1960. — 468 с.
  • Математика XVII столетия // История математики / Под редакцией А. П. Юшкевича, в трёх томах. — М.: Наука, 1970. — Т. II.
  • Петрова С. С., Романовска Д. А. К истории открытия ряда Тэйлора // Историко-математические исследования. — М.: Наука, 1980. — № 25. — С. 10—24.
  • Петрова С. С., Митряева О. Е. О некоторых результатах Джеймса Грегори по интегральному исчислению // Историко-математические исследования. — М.: Наука, 1982. — № 26. — С. 40—51.
  • Стиллвелл Д. Математика и её история. — Москва-Ижевск: Институт компьютерных исследований, 2004. — С. 186—190. — 530 с.

Արտաքին հղումներ խմբագրել

  • Джон Дж. О’Коннор и Эдмунд Ф. Робертсон. James Gregory (англ.) — биография в архиве MacTutor.
  • Tunrbull, H. W. (1938). «Биографические материалы {англ.}». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մարտի 21-ին. Վերցված է 2008 թ․ հոկտեմբերի 19-ին.

Տես նաև խմբագրել

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Berry A. A Short History of Astronomy (բրիտ․ անգլ.)London: John Murray, 1898.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 British Museum person-institution thesaurus
  4. 4,0 4,1 4,2 Грегори Джеймс // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
  5. 5,0 5,1 5,2 http://www-history.mcs.st-andrews.ac.uk/history/Biographies/Gregory_Duncan.html
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Pas L. v. Genealogics — 2003.
  7. «Jim Cordes Big Dish». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մարտի 21-ին. Վերցված է 2008 թ․ նոյեմբերի 20-ին.
  8. См. Э. Уиттекер, Г. Робинсон. Математическая обработка результатов наблюдений. Л.-М., 1933, стр. 15.
  9. Н.М. Гюнтер и Р.О. Кузьмин Сборник задач по высшей математике. — 4-ое. — Ленинград: Гостехиздат, 1951. — Т. III. — С. 45.
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ջեյմս Գրեգորի (մաթեմատիկոս)» հոդվածին։