Ջան Մարիա Վոլոնտե (իտալ.՝ Gian Maria Volonté, ապրիլի 9, 1933(1933-04-09)[1][2][3][…], Միլան, Իտալիա[4] - դեկտեմբերի 6, 1994(1994-12-06)[1][2][3][…], Ֆլորինա, Արևմտյան Մակեդոնիա, Հունաստան), կինոյի և թատրոնի իտալացի դերասան, Իտալիայի առավել հռչակավոր դերասաններից։ Ունի բազմաթիվ ազգային և միջազգային կինոպարգևներ, մոլորակի 3 խոշորագույն կինոփառատոների մրցանակակիր՝ Կաննի կինոփառատոն, Վենետիկի և Բեռլինի։

Ջան Մարիա Վոլոնտե
Ի ծնե անուն՝Gian Maria Volonté
Ծննդյան թիվ՝ապրիլի 9, 1933(1933-04-09)[1][2][3][…]
Ծննդավայր՝Միլան, Իտալիա[4]
Վախճանի թիվ՝դեկտեմբերի 6, 1994(1994-12-06)[1][2][3][…] (61 տարեկան)
Վախճանի վայր՝Ֆլորինա, Արևմտյան Մակեդոնիա, Հունաստան
Քաղաքացիություն՝ Իտալիա
 Իտալիայի թագավորություն
Մասնագիտություն՝դերասան, սցենարիստ և կինոդերասան
Պարգևներ՝

«Արծաթե արջ» մրցանակ լավագույն տղամարդու դերակատարման համար (1987)

,

Պատվավոր ընձառյուծ (1990)

,

Կաննի կինոփառատոնի մրցանակ տղամարդու լավագույն դերակատարման համար (1983)

,

«Դավիդ դի Դոնատելլո» մրցանակ տղամարդու լավագույն դերակատարման համար

,

Ջիֆոնի կինոփառատոն (1991)

,

Ոսկե գլոբուս (1968, 1970, 1973, 1987, 1990)

,

«Արծաթե ժապավեն» մրցանակ տղամարդու լավագույն դերի համար

,

Տարոմինայի կինոփառատոն (1977)

,

Ոսկե առյուծ մրցանակ ձեռքբերումների համար (1991)

և

Եվրոպական կինոակադեմիայի հանձնաժողովի հատուկ մրցանակ (1990)

IMDb։ID 0002231
gianmariavolonte.it

Կենսագրություն խմբագրել

Վոլոնտեն ծնվել է 1993 թվականի ապրիլի 9-ին Միլանում, բայց մանկությունն անցկացրել է Թուրինում։ Նրա հայրը՝ Մարիո Վոլոնտեն, եղել է արմատներով Սարանոյի (Վերեզեյի մարզ) ֆաշիստական զինվոր։ 1944 թվականին դարձել է պարտիզան-կոմունիստների գրավման համար պատասխանատու և տարածքում գործող ջոկատի հրամանատար, իսկ մայրը՝ Կառոլինա Բիյանկան, Միլանի հարուստ մտավորականների ընտանիքից էր։ Ունեցել է տխուր մանկություն, քանի որ նրանց հոր ձերբակալումից հետո (նրան մեղադրում էին ջոկատի գլխավորման ժամանակահատվածում պարտիզաններից մեկի սպանության մեջ) հայտնվեցին աղքատության շեմին։ Կառոլինան ծայրը ծայրին հասցնելու համար վարձակալության հանձնեց իր մեծ տունը և սկսեց վաճառել մնացած թանկարժեք իրերը։

Երիտասարդ Ջան Մարիան՝ բնավորությամբ կռվարար, թողեց դպրոցը և սկսեց աշխատանք փնտրել, որպեսզի օգնի խեղճ մորը։ Ֆրանսիայում մոտ 2 տարի որպես խնձորահավաք աշխատելուց հետո վերադարձավ Իտալիա։ Հենց այդ ժամանակ Վոլոնտեն՝ գրականության մեծ սիրահարը, բացահայտում է իր համար Ժան Պոլ Սարտրի և Ալբեր Կամյուի ստեղծագործությունները։ 16 տարեկանում նա նյութական միջոցների սղության պատճառով, որպես քարտուղարի և սենեկասպասավորի օգնական ընդունվում է թափառող թատրոնի կազմ։ Այդ մասնագիտությունը նրա մեջ արթնացնում է մեծ սեր դեպի դերասանական խաղը, և 1954 թվականին նա մեկնեց Հռոմ՝ ընդունվելու դրամական արվեստի Ազգային ուսումնարան, որտեղ շատ շուտով նրան գնահատեցին որպես «շատ տաղանդավոր երիտասարդի»։ 1957 թվականին Վոլոնտեն՝ ուսումնարանի ուսանողը, Ֆրանկո Էնրիկեսի գլխավորությամբ «Քարացած անտառ» ֆիլում ձեռք բերեց դերասանական իր առաջին կերպարը (Ռոբերտ Շերվուդի պիեսի մոտիվներով), որից հետո՝ Կորարդո Պավոլինիի գլխավորությամբ՝ «Ֆեդրե» (Ժան Ռասիի համանուն պիեսի մոտիվնրով)։

1957 թվականին ավարտել է Հռոմի Դրամայի Ազգային ակադեմիան։ 1957-1958 թվականներին դեբյուտել է Միլանում՝ «Ֆերդե» և Կալդեռոնոմ՝ «Խաչի երկրպագուն» պիեսներում։ Հեռուստատեսությունում խաղացել է Ռոգոժինի կերպարը՝ Դոստոևսկու «Ապուշը» բեմադրությունում, իսկ թատրոնում՝ Շեքսպիրի «Ռոմեո և Ջուլիետա» պիեսում Ռոմեո)։ Դերասանի ևս մեկ ուղղվածության ապացույցը դեպի ռուս դասական գրականություն՝ Անտոն Չեխովի «Քեռի Վանյա» (1962

Կինեմատոգրաֆիստի կարիերան խմբագրել

 
Վոլոնտեն ոստիկանության իմպուլսիվ տեսչի կերպարով 1970

Ֆիլմում նկարահանվել է 1960 թվականից սկսած։ Նրան հռչակ է բերել Մարիո Մոնչելիի «Բրանկալեոնեի բանակը» կատակերգական ֆիլմը (դերասանի միակ կատակերգական կերպարը)։ Սակայն հետագայում նրան առաջարկել են խաղալ ավելի լուրջ դրամատիկ կերպարներ։

Վոլոնտեյի անունը անխզելիորեն կապված է 1960-1970-ական թվականների իտալական քաղաքական ֆիլմի զարգացման հետ։ Նա խաղացել է այդ ուղղության առաջատար վարպետների մոտ՝ Դամիանո Դեմիանի, Ռոզի Ֆրանչեսկո, Մոնտալդո Ջուլիանո, Ջուզեպե Ֆեռերա, Էլիո Պետրի, Կառլո Լիդզանի։ Վոլոտեյի առավել մեծ ձեռքբերումներից է «Բոլոր տեսակի կասկածանքներից դուրս գտնվող քաղաքացու հետաքննությունը» ֆիլմում կատարած ոստիկանության անանուն տեսուչի կերպարը (Դոկտոր), որը բազմակի անգամ ճանաչվել է որպես արտիստի կարիերայի ամենաազդեցիկ կերպար։

Ֆրանսիայում Վոլոնտեն նկարահանվել է անարխիստ «Դձիգի Վերտովի խմբերի» առաջնորդ Ժան Լյուկ Գոդարի ֆիլմերից մեկում։

Գոյություն ունի առասպել, ըստ որի «Քամին արևելքից» ֆիլմի նկարահանման ժամանակ Ժան Լյուկ Գոդարին բազմակի անգամ հարցրել է Վոլոնտեին․ «Ո՞վ է մեղավոր սովետական համակարգի փլուզման մեջ՝ Ստալինը թ՞ե Մաոն», այդ հարցին դերասանը պատասխանել է «Ծաղրածուն!»[5]:

Դերերի ընտրություն խմբագրել

Ջան Մարիա Վոլոնտեն մեծ ուշադրությամբ էր մոտենում դերերի ընտրության՝ առաջին հերթին հաշվի առնելով իր քաղաքացիությունը։ Օրինակ՝ նա հրաժարվել է նկարահանվել համաշխարհային կինոյի այնպիսի գլուխգործոցներում, ինչպիսիք են Ֆրենսիս Ֆորդ Կոպպոլայի «Կնքահայրը» և Բերտոուչիի «20-րդ դար» ֆիլմերը՝ նախընտրելով չիլիացի Միգել Լիտինային, որը հեռացել էր իր երկրից Պինոչետի ռեժիմ պատճառով։

Հայտնի անձանց կերպարներ խմբագրել

Նշված պատճառներով Վոլոնտեին այդպես էլ չհաջողվեց կատարել Կազանովայի կերպարը Ֆելինիի հայտնի ֆիլմում, չնայած ֆիլմի ռեժիսորի մոտ կար նման մտահղացում։ Դրա փոխարեն նրան հաջողվել է խաղալ այնպիսի հայտնի մարդկանց կերպարներ, ինչպիսիք են Միքելանջելոն, Կարավաջոն, Ջորդանո Բրունոն, Պեստալոցցին, Բարտոլոմեո Վանցետին և Ալդո Մորոն։

Վերջին տարիներ խմբագրել

Վերջին տարիներին Վոլոնտեին հաջողվել է խաղալ ալքիմիկ Զենոնի հետաքրքիր կերպարը (բելգիացի ռեժիսոր Անդրե Դելվոի ֆիլմում՝ նկարահանված Յուրսենարի «Փիլիսոփայական քարը» ստեղծագործության մոտիվներով), ինչպես նաև հեռուստալրագրող Ֆոնտանային կերպարը՝ ոչ պակաս հայտնի շվեյցարիացի ռեժիսոր Կլոդ Գորետի «Մարիո Ռինչի մահը»։ Քննադատների բարձր գնահատականին է արժանացել անվանի դերասանի վերջին աշխատանքը՝ դիկտատորի կերպարը իսպանացի ռեժիսոր Խոսե Լուիս Գարսիա Սանչեսի՝ Վալյե Ինկլանդի համանուն վեպի հիման վրա նկարահանված «Բռնակալ Բանդերաս» ֆիլմում։

Վոլոնտեն նաև մասնակցություն է ունեցել Իտալիայի քաղաքական կյանքին․ եղել է «Իտալական կոմունիստական կուսակցության» անդամ, և 1992 թվականի ընտրություններին «Դեմոկրատական ձախ»-երի կողմից առաջադրվել սակայն չի ընտրվել Ռիմ Վիտիբրո Լատիա Ֆրոզինոնե շրջանում։

Վոլոնտեն մահացել է Հունաստանում, հայտնի հույն ռեժիսոր Թեո Անգելոպուլոսի «Ուլիսի հայացքը» ֆիլմի նկարահանումների ժամանակ։ Հրաժեշտի արարողությունը կայացել է Վալետրի քաղաքում, որտեղ որ նա բնակվել էր, սակայն նրա ցանկությամբ դիակի մոխիրը թաղվել է Մագիլանի փոքրիկ գերեզմանատան ծառի տակ (Սարդինիի ափերին)։ Նրա համար նախօրոք նախատեսված կերպարը արդյունքում կատարեց շվեդ դերասան Էռլանդ Յուզեքսոն։

Ֆիլմագրություն խմբագրել

ֆիլմ Դեր
1960 ֆ Տաս դրոշների տակ Sotto dieci bandiere Սամուել Բրաունշտեյն
1960 ֆ Ճամպրուկով աղջիկը La ragazza con la valigia / Բենոտի Պերո
1961 ֆ Ատլանտիդա Antinea, l'amante della citta sepolta Թարահա
1961 ֆ Հերկուլեսը գրավում է Ատլանտիդան Ercole alla conquista di Atlantide Սպարտայի թագավոր
1961 ֆ Վագրի վրա A cavallo della tigre / Պապալեո
1962 ֆ Մարդ, ում պետք է վրացնել Un uomo da bruciare Սալվատորե
1962 ֆ Նեապոլի 4 օրերը Le quattro giornate di Napoli Ստիմոլո
1962 ֆ Ամառային գիշեր Noche de verano Ալբերտո Սուարես
1963 ֆ Ահաբեկիչը Il terrorista Բրասկի
1964 ֆ Մի բուռ դոլարի ետևից Per un pugno di dollari Ռամոն Ռոխո
1964 ֆ Հրաշալի եղջյերակիր Il magnifico cornuto խորհրդական
1964 ֆ Միքելանջելոյի կյանքը Vita di Michelangelo / Միքելանջելո
1965 ֆ Մի քանի դոլար ավելի Per qualche dollaro in piu Հնդկացի
1966 ֆ Մեր սիրո եղանակները Le stagioni del nostro amore Լեոնարդո Վարզի
1966 ֆ Արթնացիր ու սպանիր Svegliati e uccidi Տեսուչ Մորոնին
1966 ֆ Բրանկալեոնեի բանակը L'armata Brancaleone Թեոֆիլատո դեի Լեոնցի
1966 ֆ Վհուկը La strega in amore Ֆաբրիցիո
1966 ֆ Էլ Չունչո, ո՞վ է նրան ճանաչում Quien sabe? Չունչո
1967 ֆ Յուրաքանչյուրին իրենը A ciascuno il suo Պրոֆեսոր Պաոլո Լաուրանա
1967 ֆ Երես առ երես Faccia a faccia Պրոֆեսոր Բրեդ Ֆլետչեր
1967 ֆ Չերվիի 7 եղբայրները I sette fratelli Cervi Ալդո Չերվի
1968 ֆ Բանդիտները Միլանում Banditi a Milano Պերո Կովալերո
1968 ֆ Գրամինիի սիրուհին L'amante di Gramigna Գրամինի
1969 ֆ Կարիճի նշանի տակ Sotto il segno dello scorpione Ռենո
1969 ֆ Բոլոր կասկածանքներից դուրս գտնվող քաղաքացու գործի հետաքննումը Indagine su un cittadino al di sopra di ogni sospetto Դոտորե
1970 ֆ Արևելքի քամին Le vent d'est
1970 ֆ Մարդիկ դեմ են Uomini contro Լեյտենանտ Օտոլենգին
1970 ֆ Կարմին շրջան Le Cercle rouge Ֆոգել
1971 ֆ Սակկոն և Վանցետին Sacco e Vanzetti Բարտոլոմեո Վանցետի
1971 ֆ Աշխատավորների դասը դրախտում է La classe operaia va in paradiso Լուլու Մասսա
1972 ֆ Մատեիի գործը Il caso Mattei Էնրիկո Մատեի
1972 ֆ Առևանգում Փարիզում L'attentat Սադիել
1972 ֆ Տեղադրիր հրեշին առաջին գծում Sbatti il mostro in prima pagina Բիզանտի
1973 ֆ Դոն Լուչանո Lucky Luciano Չարլզ «Երջանիկ» Լուչանո
1973 ֆ Ջորդանո Բրունո Giordano Bruno Ջորդանո Բրունո
1975 ֆ Կասկածանք Il sospetto Էմիլո
1976 ֆ Դեպք Մարուսիայի հանքարանում Actas de Marusia Գրեգորի
1976 ֆ Տոդո Մոդո Todo modo
1977 ֆ Ես վախենում եմ Io ho paura Լյուդովիկո Գրացիանո
1978 ֆ Քրիստոսը կանգ է առել Եբոլեյում Cristo si e fermato a Eboli Գրող Կառլո Լեվի
1979 ֆ «Հրեշ» գործողություն Operación Ogro Իսարա
1980 ֆ Սթարքի համակարգը Stark System Սթարք
1981 ֆ Կամելազարդ տիկնոջ իրական պատմությունը La storia vera della signora dalle camelie Պլեսի
1983 ֆ Մարիո Ռիչիի մահը La mort de Mario Ricci Ֆոնտանա
1986 ֆ Մորոյի գոծը Il caso Moro Ալդո Մորո
1987 ֆ Հայտարարված մահվան ժամանակագրությունը Cronaca di una morte annunciata Դոկտոր Բեդոյա
1987 ֆ Տղան Պալագրիից Un ragazzo di Calabria Ֆելիս
1988 ֆ Փիլիսոփայության քարը L'oeuvre au noir Զենոն
1989 ֆ Պաստալոցի լեռը Pestalozzis Berg Պաստալոցի
1990 ֆ 3 սյուներ ժամանակագրությունում Tre colonne in cronaca Ալբերտո Լանդոլֆի
1990 ֆ Բաց դռներ Porte aperte դատավոր Վիտո Դի Ֆրանչեսկոն
1991 ֆ Պարզ պատմություն Una storia semplice Կարմել Ֆրանզո
1993 ֆ Ֆունես, մեծ սեր Funes, un gran amor Բերգամա
1993 ֆ Տիրան Բանդերաս Tirano Banderas Տիրան Բանդրաս

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 filmportal.de — 2005.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Discogs — 2000.
  4. 4,0 4,1 4,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #120052121 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
  5. «Les Caïds - Robert Enrico : du solide - DvdToile». dvdtoile.com. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 3-ին.

Արտաքին հղումներ խմբագրել