Պոլիիզոբուտիլեններ, [-C(CH3)2-CH2-]n, իզոբուտիլենի պոլիմերները։ Մածուցիկ հեղուկներ են (մոլային զանգվածը՝ 10000—50000 հազար) կամ կաուչուկակերպ ամորֆ նյութեր (մոլային զանգվածը՝ 70000-225000 հզ․)։ Մինչև 350 °C տաքացնելիս չեն քայքայվում, 185-200 °C-ում փափկում են։ Առաձգական են (մինչև-50 °C), գազաանթափանց։ Լավ դիէլեկտրիկներ են։ Կայուն են թթուների, ալկալիների, աղերի լուծույթների նկատմամբ։ Արևի և ուլտրամանուշակագույն ճառագայթներ ի ազդեցությամբ քայքայվում են։ 100 °C-ից բարձր ջերմաստիճաններում Պոլիիզոբուտիլենների մեխանիկական հատկությունները վատանում են։ Լուծելի են ածխաջրածիններում, նրանց հալոգենածանցյալներում, եթերներում։ Պոլիիզոբուտիլենները ստանում են մոնոմերի իոնական պոլիմերմամբ (-80 °C-ից մինչև-100 °C)։ Հեշտությամբ համատեղվում են կաուչուկների, պոլիէթիլենի, պոլիվինիլքլորիդի և ֆենոլմրջնալդեհիդային խեժերի հետ։ Օգտագործվում են քիմիական սարքավորումները երեսպատելու, էլեկտրամեկուսիչներ, սոսինձներ, ջրանթափանց գործվածքներ հերմետիկացնող բաղադրություններ են պատրաստելու համար։
| Պոլիիզոբուտիլեններ |
|---|
| Քիմիական հատկություններ |
|---|
| Դասակարգում |
|---|
| CAS համար | 9003-27-4 |
|---|
| EINECS համար | 618-360-8 |
|---|
| ЕС | 618-360-8 |
|---|
| Եթե հատուկ նշված չէ, ապա բոլոր արժեքները բերված են ստանդարտ պայմանների համար (25 °C, 100 կՊա) |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 9, էջ 354)։ 
|
