Պիեռ Բենուա

ֆրանսիացի գրող

Պիեռ Բենուա (ֆր.՝ Pierre Benoit, հուլիսի 16, 1886(1886-07-16)[1][2][3][…], Ալբի[4][5] - մարտի 3, 1962(1962-03-03)[1][2][3][…], Սիբուր, Ատլանտյան Պիրենեյներ, Ֆրանսիա[6]), ֆրանսիացի գրող, Ֆրանսիական ակադեմիայի անդամ (1931)։ Առաջին գործը միստիցիզմով տոգորված «Դիադումեն» (1914) բանաստեղծությունների ժողովածուն է։ Հետագայում ճանաչվել է տարաշխարհիկ, արկածային վեպերով, ուր պատկերել է կայզերական Գերմանիայի նեխումը («Քյոնիգսմարկ», 1918), իռլանդացիների ազգային–ազատագրական պայքարը («Հսկաների ճանապարհը», 1922), գաղութային քաղաքականությունը («Լիբանանի տիրակալուհին», 1924)։ Ետպատերազմյան լավագույն գործերից են «Կորուսյալ քաղաքը» (1954), «Ֆաբրիցիուս» (1956) վեպերը։

Պիեռ Բենուա
ֆր.՝ Pierre Benoit
Ծնվել էհուլիսի 16, 1886(1886-07-16)[1][2][3][…]
ԾննդավայրԱլբի[4][5]
Վախճանվել էմարտի 3, 1962(1962-03-03)[1][2][3][…] (75 տարեկան)
Վախճանի վայրՍիբուր, Ատլանտյան Պիրենեյներ, Ֆրանսիա[6]
ԳերեզմանCimetière de Socoa
Մասնագիտությունլրագրող, գրող և վիպասան
Լեզուֆրանսերեն
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա
Ուշագրավ աշխատանքներAtlantida?[7], Q3227263?, Q3400411? և Le lac salé?
ԱնդամակցությունՖրանսիական ակադեմիա[5]
Պարգևներ
 Pierre Benoit (novelist) Վիքիպահեստում

Ծանոթագրություններ խմբագրել

 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Պիեռ Բենուա» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 2, էջ 396